گیاه لفاح چیست و چه خواصی دارد؟

لفاح و خواصش را بشناسیم !

به فارسی مهر گیاه، مردم گیاه و سگ کش و در کتب طب سنتی با نام های لفاح، شابیزک، شابیزج و مغد نام برده شده است، ریشه لفاح را یبروح الصنم یا یبروج سریانی گویند.

مشخصات گیاه لفاح !

لفاح گیاهی است علفی بدون ساقه که کلیه قسمت های آن سمی است، برگ های آن بزرگ و پهن با بو و طعم نامطبوع است، ریشه آن ضخیم گوشتی که معمولا دو شاخه دارد. گل های آن بزرگ متعدد به رنگ های آبی، بنفش، سرخ، سفید که معمولا در وسط برگ ها ظاهر می شود و در شب ها درخشش دارد. میوه آن متورم و گوشتی از نظر ظاهر شبیه بادمجان، مدور و زرد رنگ است. تخم آن شبیه تخم سیب است.

ریشه گیاه لفاح در کتب طب سنتی یبروح الصنم نام برده می شود. یبروح لغت سریانی است و به معنای دارنده دو چهره است. یبروح الصنم که بیخ یا ریشه لقاح وحشی است به شکل دو انسان که رو به روی یکدیگر هستند می باشد. به فارسی این گیاه را سگ کش نیز می گویند. در بین عوام مشهور است که هرکس این گیاه را از زمین بکند هلاک می شود لذا برای کندن گیاه معمول است که پس از خالی کردن اطراف ریشه ریسمانی به آن بسته و سر دیگر ریسمان را به گردن سگی می بندند و سگ را رم می دهند تا در اثر تکان سگ ریشه از زمین کنده شود.

شاید این کار به این دلیل باشد که چون گیاه بسیار سمی است و ریشه دو شاخه و دو شعبه آن محکم در زمین مستقر است و کندن آن با دست ممکن است موجب ایجاد خراش در دست و نفوذ ماده سمی گیاه و مسمومیت انسان شود لذا برای کندن آن برای اینکه رعایت احتیاط های لازم از نظر عدم تماس با بدن را بنمایند از این شیوه ابتدایی استفاده می کرده اند و همین فلسفه نامگذاری آن به سگ کش گردیده است.

گیاه لفاح چیست و چه خواصی دارد؟

محل رویش گیاه لفاح

این گیاه در مناطق با شرایط اقلیمی مدیترانه ای و نقاط ییلاقی و نقاط باتلاقی و سایه دار می روید و بومی جزیره سیسیل در جنوب ایتالیا می باشد. در کتب طب سنتی آمده است که محل مناسب رویش این گیاه به طور وحشی مقابر و نقاط سایه دار است. در بعضی از گزارش ها ذکر شده که تا به حال در ایران شناسایی نشده است. در کتب طب سنتی نیز اشاره ای به مشاهده این گیاه در فارس شده است.

ترکیبات شیمیایی !

از نظر ترکیبات شیمیایی یک آلکالوئید به نام ماندراگورین از گیاه جدا شده که خواص آن مشابه خواص آتروپین است. ماندراگوین مخلوطی از هیوسیامین از اسکوپولامین است. علاوه بر دو آلکالوئید یاد شده یک ماده سومی نیز در گیاه مشخص شده که به آن ماده نیز نام ماندراگورین داده اند.  در گزارش دیگری آمده است که در ریشه این گیاه آلکالوئیدهای هیوسیامین، هیوسین، پسی – هیوسیامین، کوسکوهیگرین و ماندراگورین یافت می شود.

خواص لفاح را بدانیم !

داروی گیاهی که از ریشه ماندراگورا تهیه می شود و به نظر می رسد که بشر از روزگاران کهن آن را می شناخته است. در دوران کهن در چین بیشتر از گرد ریشه آن برای از بین بردن حشرات نظیر کنه و طفیلی های حیوانات استفاده می شده است. در هند از ریشه گیاه که دارای خواصی شبیه بلادون است به عنوان خواب آور، آرام بخش، بی حس کننده، باز کننده مردمک چشم و در بعضی مناطق به عنوان ماده مخدر استفاده می شود و به هر حال چون سمی است در مصرف آن باید نهایت دقت به عمل آید و مصرف آن به طور حتم با نظر و نظارت پزشک باشد.

در طب سنتی برای انسان به مقدار خیلی کم و محدود برای تسکین آنژین و سرفه و انواع کولیک مصرف داخلی داشته و در استعمال خارجی برای دفع طفیلی پوست بدن و بیماری های جلدی نظیر جرب تجویز می شده است.

    همچنین بخوانید:  آشنایی با گیاه بلادون    

نظر حکمای طب سنتی در مورد خواص لفاح

حکمای طب سنتی ایرانی گیاه لفاح را از نظر طبیعت سرد و خشک می دانند و معتقدند که کمی حرارت در آن وجود دارد. از نظر خواص معتقدند که گیاه لفاح و ریشه آن مخدر و تسکین دهنده حرارت و غلیان خون  و صفرا، قابض، سکر آور و خواب آور است. مضمضه دم کرده گیاه برای تسکین درد دندان مفید است و اگر 1 – 0/9 گرم از گرد پوست ریشه آن را با آب و عسل مخلوط کرده و خورده شود برای رفع بی خوابی، خفقان گرم، اسهال خونی و ادرار خونی نافع است. ضماد برگ آن با آرد جو برای تحلیل ورم های گرم مفید است. خوردن 2 گرم از تخم آن برای برافروخته شدن رنگ چهره در حدی که مانند سرخی چهره پس از یک حمام خیلی گرم باشد استفاده می شود.

مقدار خوراک از گرد ریشه آن هر بار نباید از 0/9 – 0/5 گرم تجاوز کند و خوردن در حدود 7 گرم از آن ایجاد اختلال مشاعر و استفراغ و چرت و در نهایت امر موجب هلاکت می شود. به دلایل فوق مصرف این دارو باید با تجویز و نظارت پزشک باشد و اگر اتفاقا مسمومیتی از خوردن این دارو حاصل شده باشد باید فورا به پزشک اطلاع داد و تا رسیدن پزشک فورا از محلول روغن و عسل و سداب و انیسون و خردل که محلول قی آور شدیدی است استفاده شود یا حداقل مقداری آب خورده شود تا اثر آن را کندتر کند.

جالب است بدانیم

زیاد بوییدن گیاه به خصوص بوییدن گونه ای از گیاه که دارای برگ روشن مایل به سفید است موجب سکته می شود. سابقا از ریشه گیاه به جای اثر برای بی هوش کردن بیمار استفاده می شده است که فعلا متروک شده است. در روزگاران قدیم در مورد خواص غریبه این گیاه داستان های اغراق آمیزی نقل می شده و مردم اعتقاداتی در حد خرافات داشته اند به طوری که برای رفع هر گونه ناراحتی های روانی و عشقی به این گیاه متوسل می شدند و عده ای شیاد از این امر سو استفاده می کردند. به همین دلایل این گیاه به نام مهر گیاه و مردم گیاه معروف شده است. خواص دارویی گیاه و ریشه آن طبق تجربیات حکمای طب سنتی 4 – 5 سال می ماند.

از شما متشکریم که تا انتهای این مقاله با ما همراه بودید. سوالات خود را در قسمت “نظرات” با ما در میان بگذارید، همچنین اگر ایده یا نظری در رابطه با این مطلب دارید، خوشحال می شویم آن را با ما در میان بگذارید.

برای خرید ریشه جینسینگ سفید کلیک کنید

جینسینگ سفید را با خواص تقویت قوای جنسی و درمان مشکلات جنسی زوجین، مقابله با بروز علائم پیری در پوست، رفع لکه ها و چین و چروک پوست، تقویت ریشه موها و جلوگیری از ریزش مو، تقویت سیستم ایمنی بدن، کاهش خطر ابتلا به سرماخوردگی و آنفولانزا، تنظیم سوخت و ساز بدن، کاهش عوارض ناشی از یائسگی زنان، تقویت حافظه و پیشگیری از آلزایمر، درمان سردرد، بدون هيچ اسانس و افزودنی شيميايی، از فروشگاه عطارک تهیه نمایید.

ارتباط آنلاین در تلگرام