شاه بلوط 500 گرمی

میوه شاه بلوط

به فارسی شاه بلوط هندی و بلوط هندی و به عربی قسطنه هندی نامیده می شود. شاه بلوط هندی درختی است زیبا و بزرگ که بلندی آن در مناطق مساعد تا 30 متر نیز می رسد. برگ های آن مرکب پنجه ای با بریدگی های بسیار عمیق به طوری که برگ را به صورت هفت برگچه مستقل دراز دندانه دار و سبز تیره تقسیم کرده است. گل های آن خوشه ای، معطر و سفید با لکه های قرمز که در اردیبهشت ماه ظاهر می شود.

میوه آن کپسول حجیم است که پوست آن دارای برآمدگی های نوک تیز و در داخل پوست یک دانه درشت به رنگ قهوه ای براق قرار گرفته است. پوست سخت دانه دارای لکه سفید مشخصی است و در داخل دانه مغز آن به صورت دو لپه روغن دار با طعمی تلخ قرار دارد.

ترکیبات شیمیایی شاه بلوط !

در مغز دانه شاه بلوط وجود مواد اسین، اسی ژنین، فلاوون، اسکولین و اسکولتین تایید شده است. قسمت قند ساپونین آن شامل گلوکز، کسیلوز و گلوکورونیک اسید می باشد. در میوه شاه بلوط چندین ساپونین وجود دارد. گل های آن دارای روتین، ایزو کوثر سیترین، ماده کمپفرول، گلیکوزید، آرابینوزید، رامنو گلوکوزید می باشد. برگ های آن دارای کوثر سیترین می باشد. در گزارش دیگری آمده است که در مغز شاه بلوط مقدار قابل ملاحظه ای ساپونین وجود دارد که از دو نوع گلوکو ساپونین تشکیل می شود یکی به نام اسکولین و دیگری به نام فراکسین و به علاوه در حدود 5 درصد روغن، کمی نشاسته و… در مغز دانه وجود دارد. در پوست دانه مقداری اسکولین و فراکسین و تانن و اسیدی به نام اسکولیتانیک اسید یافت می شود.

خواص شاه بلوط:

در هند از میوه و پوست درخت به عنوان تب بر استفاده می شود و عصاره برگ های آن را برای تسکین سرفه، نقرس و روماتیسم تجویز می نمایند. مغز دانه آن قابض و مجاری عروق سطحی را تنگ می کند و به این جهت برای کنترل واریس و نوعی از خونریزی به کار می رود. مالیدن روغن مغز دانه آن برای تسکین نقرس و روماتیسم مفید است.

30 گرم پوست را در 1000 گرم آب می جوشانند و این جوشانده را برای تقویت معده و قطع اسهال های ساده می خورند. از روغن مغز دانه یا عصاره الکلی آن به مواضع دردهای عصبی می مالند، درد را تسکین می دهد. به علاوه برای خارش و سرمازدگی نیز مفید است. از تنتور الکلی مغز دانه به نسبت 1/5 برای تسکین درد بواسیر به مقدار 30 –  60 قطره قبل از ناهار و شام استفاده می شود.

طریقه مصرف شاه بلوط بو داده