روش جدا کردن اتاق خواب کودک از والدین

روش جدا کردن اتاق خواب کودک از والدین و درمان پریشان خوابی کودکان وابسته

جدا كردن اتاق خواب كودک و کمک به تنهایی خوابیدن کودکان، یکی از دغدغه های امروزی والدین می باشد. به گفته متخصصان جدا کردن اتاق خواب کودک تا قبل از 6 ماهگی بسیار زود می باشد، زیرا کودک در این زمان آسیب پذیرتر است و نیاز به مراقبت بیشتری دارد. بهترین زمان جدایی بین 12 تا 18 ماهگی تعیین شده است که البته، بسته به شرایط والدین، متفاوت است. هر چه سن جدایی کودک بالا رود، این کار مشکل تر شده و نیاز به صبوری بیشتری از سوی والدین دارد. حال در ادامه این مقاله، روش جدا کردن اتاق خواب کودک از والدین را شرح خواهیم داد.

روش جدا کردن اتاق خواب کودک از والدین

نحوه جدا کردن اتاق خواب کودک از والدین

این برنامه برگرفته از روش دکتر فربر است که در درمان پریشان خوابی، بد خوابی و تنهایی به خواب رفتن کودکان به کار گرفته شده است. این برنامه باید به طور جدی به کار گرفته شود. تنها در این صورت است که می توان بعد از چند روز به نتیجه ای مثبت رسید.

1- مشخص کردن زمان خواب

اولین قدم، تعیین زمانی مشخص برای خواب و خوراک کودک است. کودک باید تا در هر روز در ساعت های تعیین شده، بر طبق برنامه ای ثابت غذا بخورد و به رختخواب برود. این برنامه، به راحت تر خوابیدن کودک کمک شایانی می کند.

2- حذف عادات خواب

تمام عادت ها و وسایلی که تا به امروز به خواب کودک کمک می کردند، باید کنار گذاشته شوند از جمله شیشه شیر، در آغوش گرفتن و شیر دادن کودک باید کاملا از برنامه خواب او حذف شود. این برنامه ها باید یک ساعت قبل از به خواب رفتن کودک اجرا شوند.

3- آماده سازی محیط خواب

دقایقی قبل از خواب کودک، پدر و مادر باید در کنار او باشند، لباس خواب او را بر تن کرده و برای کتاب یا شعر بخوانند. بازی یا برنامه ای موزون، کودک را در به تنهایی خوابیدن یاری می کند. هر شب در پایان برنامه، با بوسیدن و ترک کردن اتاق کودک، او را تنها بگذارید.

همچنین بخوانید:  نکات مهم برای خواب نوزاد

4- روش برخورد والدین با گریه های کودک

به تنهایی در تخت خوابیدن، احساسی کاملا غریب است. در نتیجه هر کودکی به طور طبیعی شروع به گریه می کند و انتظار دارد پدر یا مادر طبق عادت قبلی او را آرام کند و نیازهایش را بر طرف سازد. در عوض، پدر و مادر باید دقایقی صبر کنند تا شاید کودک بتواند به تنهایی خود را آرام کند. مدت زمان صبر کردن باید ثابت باشد. تحقیقات نشان داده است که هر پدر و مادری می تواند دست کم ۳ دقیقه گریه فرزند خود را تحمل کند. به همین علت کوتاه ترین زمان تحمل ۳ دقیقه است. از روی ساعت منتظر بمانید. معمولا این دقایق، طولانی تر از حالت عادی احساس می شوند. در طول این مدت با بستن در اتاق کودک، گذشت زمان را برای خود راحت تر سازید.

اگر بعد از این مدت، هنوز کودکتان گریه می کند، به اتاقش بروید و یکی دو دقیقه در کنار او بمانید. او را نوازش کنید و با لحنی آرام و محکم با او حرف بزنید. پس از آرام شدن کودک اتاق را ترک کنید. به هیچ عنوان او را بغل نکنید و شیشه شیر یا پستانک به او ندهید. او‌حتی نباید تا وقتی شما حضور دارید دوباره به خواب برود. هدف از این کار این است که به او نشان دهید همه چیز مانند گذشته است و من همیشه مواظب تو هستم ولی الان وقتش است تو تنهایی بخوابی.

در برابر گریه های شدیدتر چه کنید؟

برخی از کودکان با حضور والدین خود، شدیدتر گریه می کنند. در این صورت مدت کوتاه تری در اتاق بمانید. به بیان دیگر، هر چه کودک در حضور شما بیشتر گریه کرد، از مدت زمان ماندن در اتاق بکاهید. بدون توجه به آرام شدن یا نشدن کودک، حداکثر 2 تا 3 دقیقه، اتاق کودک را ترک کنید. سپس، 5 دقیقه صبر کرده و مجدد وارد اتاق کودک شوید تا به او نشان دهید که همه چیز مانند گذشته است و پدر و مادر در دسترس هستند. دوباره بعد از حداکثر 2 دقیقه اتاق را ترک کرده و این بار 7 دقیقه بیرون از اتاق صبر کنید.اگر کودک شما هنوز به خواب نرفته بود، بعد از گذشت 7 دقیقه، به اتاق او بروید و مانند قبل آرام و قاطع سعی کنید با او صحبت کنید. آن قدر این عمل را تکرار کنید تا بالاخره کودک به تنهایی در تختش بخواب بروید.

در دومین روز اجرای برنامه، مدت صبر کردن را از 5 دقیقه بیشتر کنید و تا حداکثر 9 دقیقه افزایش دهید. روزهای بعدی نیز این زمان را افزایش دهید. و بعد از گذشت 3 روز زمانی به سراغ کودک بروید که واقعا گریه می کند و برای ناله، بی قراری و بهانه به سراغ او نروید. با اجرای این برنامه، کودک یاد می گیردکه گریه باعث دستیابی به نیازها و اشیایی که او برای خوابیدن به آن ها عادت دارد، نمی شود بلکه پدر یا مادر به سراغش می آید و او را دلداری می دهد. بنابراین، کودک بی درنگ نتیجه گیری می کند که چیزی که می خواهد عایدش نمی شود و باید به خواب برود.

کلام آخر

اگر پدر و مادر با جدیت کامل برنامه فوق را دنبال کنند، بعد از گذشت 3 روز تغییری مثبت در خواب کودک خود حس می کنند. به ندرت پیش می آید که کودکان برای دستیابی به نتیجه، به زمانی بیش از یک هفته نیاز داشته باشند و معمولا حداکثر ظرف دو هفته، به تنهایی به خواب رفتن و خواب بی وقفه را فرا می گیرند.

از شما متشکریم که تا انتهای این مقاله با ما همراه بودید. سوالات خود را در قسمت “نظرات” با ما در میان بگذارید، همچنین اگر ایده یا نظری در رابطه با این مطلب دارید، خوشحال می شویم آن را با ما در میان بگذارید.

برای خرید شیرخشت کلیک کنید

شیرخشت را با خواص درمان زردی نوزاد، درمان تب، رفع یبوست، رفع عطش، درمان سرفه، تقویت معده و کبد، رفع خشونت سینه و…، بدون هیچ اسانس و افزودنی شیمیایی، از فروشگاه عطارک تهیه نمایید.

ارتباط آنلاین در تلگرام