ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ در ﮐﻮدﮐﺎن

ﻋﺎدت ﺑﻪ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ در ﮐﻮدﮐﺎن و اﻧﺪازهﮔﯿﺮی ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ

در ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﺑﺴﯿﺎر زﯾﺎدی ﺑﻪ ﺿﺮورت اﺟﺮای ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ و آﻣﺎدﮔﯽ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﺗﻨﺪرﺳﺘﯽ در زﻧﺪﮔﯽ ﻧﻮﺟﻮاﻧﺎن و ﺟﻮاﻧﺎن ﺗﻮﺟﻪ و ﺣﻤﺎﯾﺖ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻓﺰاﯾﺶ ﮔﺴﺘﺮده ﭼﺎﻗﯽ در ﮐﻮدﮐﺎن و ﻧﻮﺟﻮاﻧﺎن، ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﻧﻘﺶ ﻣﻬﻤﯽ در ﮐﻤﮏ و ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ اﯾﻦ ﻣﺸﮑﻼت ﺟﺪی داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺗﻐﯿﯿﺮات ﺧﺎﺻﯽ در ﺷﯿﻮه ی زﻧﺪﮔﯽ اﻓﺮاد ﺑﺎﯾﺪ اﯾﺠﺎد ﺷﻮد، ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ ﺑﺮای ﮐﻮدﮐﺎن ﭼﺎق و دارای اﺿﺎﻓﻪ وزن ﺑﺎﯾﺪ در ﻣﺤﯿﻄﯽ اﺟﺮا ﮔﺮدد ﮐﻪ ﻟﺬت ﺑﺨﺶ ﺑﺎﺷﺪ و ﯾﮏ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﺜﺒﺖ اﯾﺠﺎد ﻧﻤﺎﯾﺪ.

فعالیت جسمانی چیست؟

ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ ﺑﻄﻮر ﮐﻠﯽ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺣﺮﮐﺎت ﺑﺪﻧﯽ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﺷﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ از ﻃﺮﯾﻖ اﻧﻘﺒﺎض ﻋﻀﻼت اﺳﮑﻠﺘﯽ اﯾﺠﺎد و ﻣﻮﺟﺐ اﻓﺰاﯾﺶ اﺳﺎﺳﯽ در ﻫﺰﯾﻨﻪ ی اﻧﺮژی ﮔﺮدد. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ، ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺑﺪﻧﯽ ﯾﮏ اﺻﻄﻼح ﺟﺎﻣﻌﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻤﺮﯾﻨﺎت، ورزشﻫﺎ، ﺣﺮﮐﺎت ﻣﻮزون و ﻓﻌﺎﻟﯿﺖﻫﺎی اوﻗﺎت ﻓﺮاﻏﺖ را ﺷﺎﻣﻞ ﻣﯽﺷﻮد.

در ﻣﻘﺎﺑﻞ، ﺗﻤﺮﯾﻦ ﺑﻄﻮر ﻣﻌﻤﻮل ﺑﺎ ﻫﺪف ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺗﻨﺪرﺳﺘﯽ و آﻣﺎدﮔﯽ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ اﻧﺠﺎم ﻣﯽﺷﻮد. ﻣﻌﻠﻤﺎن ﺗﺮﺑﯿﺖ ﺑﺪﻧﯽ ﻧﻘﺶ ﻣﻬﻤﯽ در ﮐﻤﮏ ﺑﻪ اﻓﺮاد ﺟﻮان ﺑﺮای ﻟﺬت ﺑﺮدن از ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻫﺎی ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ و ﻗﺪرداﻧﯽ از ﻣﺰاﯾﺎی ﻣﺸﺎرﮐﺖ ﻣﻨﻈﻢ در ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻫﺎی ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ ﺧﻮاﻫﻨﺪ داﺷﺖ. اﯾﻦ اﻣﺮ ﺷﺎﻣﻞ ﺗﻼش ﺑﺮای ﺑﻪ ﺣﺪاﮐﺜﺮ رﺳﺎﻧﺪن ﻣﯿﺰان ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺑﺪﻧﯽ در ﻃﯽ روزﻫﺎی ﻣﺪرﺳﻪ و ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ روﻧﺪ ﻧﺸﺴﺘﻦ ﻫﺎی ﻃﻮﻻﻧﯽ ﻣﺪت و ﻋﺪم ﺗﺤﺮك ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ اﺳﺖ. ﻣﻌﻠﻤﺎن و دﯾﮕﺮ ﻣﺘﺨﺼﺼﺎن ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﺎﯾﺪ داﻧﺶ آﻣﻮزان را در ﮔﺴﺘﺮش اﻟﮕﻮﻫﺎی ﻋﺎدت ﺑﻪ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ در ﺑﯿﺮون از ﺳﺎﻋﺎت ﻣﺪرﺳﻪ ﺗﺸﻮﯾﻖ ﮐﻨﻨﺪ.

ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ در ﮐﻮدﮐﺎن

گسترش کم تحرکی در ﻣﯿﺎن ﮐﻮدﮐﺎن

در اﻏﻠﺐ ﮐﺸﻮرﻫﺎی ﺗﻮﺳﻌﻪ ﯾﺎﻓﺘﻪ و در ﺣﺎل ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻫﺰﯾﻨﻪ ﻫﺎی ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﺳﺒﮏ زﻧﺪﮔﯽ ﻏﯿﺮ ﻓﻌﺎل ﺳﺎﻟﯿﺎﻧﻪ ﻣﯿﻠﯿﻮن ﻫﺎ دﻻر ﺑﺮآورد ﻧﮕﺮاﻧﯽ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﻋﺪم ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ در ﻣﯿﺎن ﮐﻮدﮐﺎن ﯾﮏ ﻧﮕﺮاﻧﯽ ﻣﻬﻢ ﺑﺮای ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﻦ ﺑﻬﺪاﺷﺘﯽ ﮐﺸﻮر ﺑﻮﺟﻮد آورده اﺳﺖ. ﯾﮑﯽ از نگرانیﻫﺎی اﺻﻠﯽ در ﺧﺼﻮص ﭼﺎﻗﯽ دوران ﮐﻮدﮐﯽ و ﺳﻄﻮح ﭘﺎﺋﯿﻦ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ، اﻓﺰاﯾﺶ ﺑﯿﻤﺎری ﻫﺎ و ﺧﻄﺮات ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﺗﻨﺪرﺳﺘﯽ اﺳﺖ. ﻣﺰاﯾﺎی اﺟﺮای ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ در دوران ﮐﻮدﮐﯽ ﺑﺴﯿﺎر زﯾﺎد ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﮐﻮدﮐﺎن ﻓﻌﺎل از ﻟﺤﺎظ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ در ﺷﺎﺧﺺ ﻫﺎی ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﻋﻮاﻣﻞ ﺧﻄﺮ زای ﺑﯿﻤﺎری ﻫﺎی ﻗﻠﺒﯽ از ﻗﺒﯿﻞ؛ ﻓﺸﺎر ﺧﻮن، وزن ﮐﻠﯽ ﺑﺪن و ﺳﻄﻮح ﭘﺎﯾﯿﻦﺗﺮ ﮐﻠﺴﺘﺮول ﺗﺎم ﺧﻮن، و اﻓﺰاﯾﺶ ﺳﻄﻮح ﻟﯿﭙﻮﭘﺮوﺗﺌﯿﻦ ﻫﺎی ﺑﺎ ﭼﮕﺎﻟﯽ ﺑﺎﻻ، ﺳﺎﻟﻢ ﺗﺮ و ﺑﺮﺗﺮی ﺧﺎﺻﯽ دارﻧﺪ.

ﻓﻮاﯾﺪ ﻃﻮﻻﻧﯽ ﻣﺪت اﺟﺮای ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺑﺪﻧﯽ در دوران ﮐﻮدﮐﯽ، ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺷﺎﻣﻞ اﻓﺰاﯾﺶ اﺣﺘﻤﺎل ﺣﻔﻆ ﺷﯿﻮه زﻧﺪﮔﯽ ﻓﻌﺎل از دوران ﻧﻮﺟﻮاﻧﯽ ﺗﺎ ﺑﺰرﮔﺴﺎﻟﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ، ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﭘﯿﺸﺮﻓﺖﻫﺎی ﺗﮑﻨﻮﻟﻮژی در ﺟﺎﻣﻌﻪ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺣﺪ زﯾﺎدی ﻓﺮﺻﺖ و ﺗﻤﺎﯾﻞ ﺑﻪ اﺟﺮای ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻫﺎی ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ را ﮐﺎﻫﺶ داده اﺳﺖ، اﯾﺠﺎد ﺳﻄﻮح ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ در زﻧﺪﮔﯽ ﯾﮏ ﮐﻮدك ﺑﺴﯿﺎر ﭼﺎﻟﺶ ﺑﺮ اﻧﮕﯿﺰ ﺷﺪه اﺳﺖ.

همچنین بخوانید:     اهمیت اضافه وزن و چاقی در خانواده

از آﻧﺠﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺴﯿﺎری از ﮐﻮدﮐﺎن ﺗﻤﺎﯾﻞ داوﻃﻠﺒﺎﻧﻪ ﮐﻤﺘﺮی ﺑﻪ اﻧﺘﺨﺎب ﻓﻌﺎﻟﯿﺖﻫﺎی ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ ﺗﺪاوﻣﯽ دارﻧﺪ، ﺗﻮﺻﯿﻪﻫﺎی ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ اﺟﺮای ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ ﺑﻄﻮر ﮐﻠﯽ ﺑﺮﺣﺴﺐ ﺣﺠﻢ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﺗﻮﺻﯿﻪ ﺑﻪ اﻧﺠﺎم ﺣﺪاﻗﻞ 60 دﻗﯿﻘﻪ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ روزاﻧﻪ ﺑﺮای ﮐﻮدﮐﺎن و ﻧﻮﺟﻮاﻧﺎن، ﺑﯿﺸﺘﺮ از اﺟﺮای 30 دﻗﯿﻘﻪ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ روزاﻧﻪ ﺑﺮای ﺑﺰرﮔﺴﺎﻻن ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ﺗﻮﺻﯿﻪﻫﺎی اﺟﺮای ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﺑﺮای ﺑﺰرﮔﺴﺎﻻن اﺳﺎﺳﺎ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺣﺪاﻗﻞ ﻫﺰﯾﻨﻪ اﻧﺮژی ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻫﺎی ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ ﻣﻮرد ﻧﯿﺎز ﺑﺮای ﺣﻔﻆ ﺗﻨﺪرﺳﺘﯽ ﮐﻠﯽ و آﻣﺎدﮔﯽ ﺑﺪﻧﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ، اﻣﺎ ﺗﺮﺟﯿﺤﺎً ﺑﺮای ﺣﻔﻆ آﻣﺎدﮔﯽ ﻗﻠﺒﯽ – ﺗﻨﻔﺴﯽ اﺳﺖ. اﮔﺮ ﭼﻪ ﮐﺴﺐ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﻮدﮐﺎن و ﻧﻮﺟﻮاﻧﺎن در ﺗﻤﺎم زﻣﯿﻨﻪﻫﺎی ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ و ﺗﻤﺎم اﺟﺰای آﻣﺎدﮔﯽ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﺗﻨﺪرﺳﺘﯽ دارای اﻫﻤﯿﺖ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ و ﻣﺤﺪود ﺑﻪ آﻣﺎدﮔﯽ ﻗﻠﺒﯽ – ﻋﺮوﻗﯽ ﯾﺎ ﻫﻮازی ﻧﻤﯽﺷﻮد.

در اداﻣﻪ رﻫﻨﻤﻮدﻫﺎﯾﯽ ﮐﻠﯽ ﺑﺮای ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻫﺎی ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ ﮐﻮدﮐﺎن اراﺋﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ:

۱- ﮐﻮدﮐﺎن ﻣﺪارس دوره اﺑﺘﺪاﺋﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺣﺪاﻗﻞ 60 دﻗﯿﻘﻪ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﺳﻦ ﺧﻮد و ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻄﻮر ﻣﻨﻈﻢ در ﺑﯿﺸﺘﺮ روزﻫﺎی ﻫﻔﺘﻪ ﻓﻌﺎل ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﮐﻮدﮐﺎن ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺑﻠﻮغ ﻣﯽ رﺳﻨﺪ، ﺗﺤﺮك ﮐﻤﺘﺮی دارﻧﺪ، ﻟﺬا ﺑﺎ اﻃﻤﯿﻨﺎن از اﯾﻦ ﮐﻪ ﻧﻮﺟﻮاﻧﺎن 60 دﻗﯿﻘﻪ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ روزاﻧﻪ را اﻧﺠﺎم ﻣﯽ دﻫﻨﺪ، اﺣﺘﻤﺎل ﮐﺎﻫﺶ در ﺳﻄﻮح ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ آن ﻫﺎ ﺑﺎ اﻓﺰاﯾﺶ ﺳﻦ ﻫﻤﻮاره وﺟﻮد دارد.

۲- ﮐﻮدﮐﺎن ﺑﺎﯾﺪ ﻫﺮ روز ﺑﻪ ﻣﺪت 10 – 15 دﻗﯿﻘﻪ در ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻫﺎﯾﯽ ﺑﺎ ﺷﺪت ﻣﺘﻮﺳﻂ ﯾﺎ ﺷﺪﯾﺪ ﺷﺮﮐﺖ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ. اﯾﻦ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻫﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻄﻮر ﻣﺘﻨﺎوب ﺗﻮام ﺑﺎ دوره ﻫﺎی اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﮐﻮﺗﺎه و ﺑﺮﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﺣﺎل اوﻟﯿﻪ ﺑﺎﺷﺪ. اﻟﮕﻮی ﺣﺮﮐﺎت ﻃﺒﯿﻌﯽ ﮐﻮدك، ﯾﮏ ﺳﺒﮏ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺷﺪﯾﺪ ﺗﻨﺎوﺑﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻮام ﺑﺎ دوره ﻫﺎی اﺳﺘﺮاﺣﺖ و ﺑﺮﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﺣﺎل اوﻟﯿﻪ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﻨﺪ ﮐﻪ دوره ﻫﺎی ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ ﺗﻨﺎوﺑﯽ (دوره ﻫﺎی ﺗﻨﺎوﺑﯽ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ ﺷﺪﯾﺪ و اﺳﺘﺮاﺣﺖ) رﻫﺎﯾﯽ ﻫﻮرﻣﻮن رﺷﺪ را ﻣﻮﺟﺐ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ.

دوره ﻫﺎی ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ ﺗﺪاوﻣﯽ ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺗﺎ ﺷﺪﯾﺪی ﮐﻪ ﺑﯿﺶ از 5 دﻗﯿﻘﻪ و ﺑﺪون اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﺑﻄﻮل ﺑﯿﺎﻧﺠﺎﻣﻨﺪ ﺑﻪ ﻧﺪرت در ﻣﯿﺎن ﮐﻮدﮐﺎن ﮐﻤﺘﺮ از 13 ﺳﺎل راﯾﺞ اﺳﺖ. ﺑﻪ دﻟﯿﻞ اﯾﻦ ﮐﻪ ﻧﻮﻋﺎ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖﻫﺎی ﮐﻮدﮐﺎن ﺷﺎﻣﻞ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻫﺎی ﺷﺪﯾﺪ ﮐﻮﺗﺎه ﻣﺪت و ﭘﺮاﮐﻨﺪه ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ، ﺑﻪ ﺟﺎی ﺷﺮﮐﺖ در ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻫﺎی ﺷﺪﯾﺪی ﺗﺪاوﻣﯽ، اﻓﺰاﯾﺶ زﻣﺎن ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻣﯽﺷﻮد. ﺗﻨﻈﯿﻢ ﭼﻨﺪﯾﻦ ﺟﻠﺴﻪ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ (3 ﺗﺎ 6 ﺟﻠﺴﻪ و ﺑﯿﺸﺘﺮ) در ﻃﯽ روز ﺑﺮای دﺳﺘﯿﺎﺑﯽ ﺑﻪ زﻣﺎن اﺧﺘﺼﺎص ﯾﺎﻓﺘﻪ ﺑﻪ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻫﺎی ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ ﮐﻮدﮐﺎن ﻣﺪارس اﺑﺘﺪاﯾﯽ ﺿﺮوری اﺳﺖ. ﺑﺮﺧﯽ از اﯾﻦ دورهﻫﺎی ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺑﺎﯾﺪ 10 – 15 دﻗﯿﻘﻪ ﯾﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ و ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ اﺟﺮای ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ و اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﺗﻨﺎوﺑﯽ ﻃﯽ اﯾﻦ دوره ﺑﺎﺷﺪ.

ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ در ﮐﻮدﮐﺎن

۳- اﯾﻦ رﻫﻨﻤﻮدﻫﺎ ﺑﺮای ﻧﻮﺟﻮاﻧﺎن ﻧﯿﺰ ﻗﺎﺑﻞ ﮐﺎرﺑﺮد ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﺗﻔﺎوت ﻋﻤﺪه ﺑﺮای اﯾﻦ ﮔﺮوه ﺳﻨﯽ در ﺟﻠﺴﺎت ﻃﻮﻻﻧﯽﺗﺮ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺗﺎ ﺷﺪﯾﺪ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎدی اﺳﺖ. ﺗﻮﺻﯿﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻮﺟﻮاﻧﺎن ﻫﺮ ﻫﻔﺘﻪ در 3 ﺟﻠﺴﻪ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ 20 دﻗﯿﻘﻪ ای ﺑﺎ ﺷﺪت ﺳﻄﻮح ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺗﺎ ﺷﺪﯾﺪ ﻣﺸﺎرﮐﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﻧﻮﺟﻮاﻧﯽ دوره رﺷﺪ ﺳﺮﯾﻊ اﻧﺴﺎﻧﯽ اﺳﺖ و ﻟﺬا ﺷﻮاﻫﺪ ﻣﺘﻌﺪد ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دﻫﻨﺪ ﮐﻪ اﺟﺮای ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻫﺎی ﻫﻮازی، ﻗﺪرﺗﯽ و اﻧﻌﻄﺎف ﭘﺬﯾﺮی ﺑﻪ ﺗﻨﺎوب اﯾﻦ اﻣﮑﺎن را ﻓﺮاﻫﻢ ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﺪ ﮐﻪ در ﻃﯽ دوره ﻫﺎی ﺗﻤﺮﯾﻦ ﻫﻮازی اﺳﺘﺮاﺣﺖ اﻧﺠﺎم و رﺷﺪ ﻧﻮﺟﻮاﻧﺎن ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﺑﻬﯿﻨﻪ اداﻣﻪ ﯾﺎﺑﺪ.

پیاده روی برای کودکان و بزرگسالان

ﯾﮑﯽ از اﻫﺪاف ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺷﺪه ﺑﺮای ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻫﺎی ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ ﺑﺰرﮔﺴﺎﻻن، ﺑﺮداﺷﺘﻦ 10/000 ﮔﺎم در روز ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. اﮔﺮ ﭼﻪ، اﻫﺪاف ﭘﯿﺎده روی ﺑﺮای ﮐﻮدﮐﺎن ﮐﻤﺎﮐﺎن ﺗﻌﯿﯿﻦ ﻧﺸﺪه اﺳﺖ، اﻣﺎ اﺣﺘﻤﺎﻻ ﺗﻌﺪاد ﮔﺎم ﻫﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ ﮐﻪ ﺗﻐﯿﯿﺮات ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻪ ای در ﺳﻄﻮح ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﮐﻮدﮐﺎن ﮐﻼس اول دﺑﺴﺘﺎن ﺗﺎ ﮐﻼس اول راﻫﻨﻤﺎﯾﯽ وﺟﻮد ﻧﺪارد، اﻣﺎ ﮐﻮدﮐﺎن دارای اﺿﺎﻓﻪ وزن ﯾﺎ ﭼﺎق ﺗﻌﺪاد ﮔﺎم ﻫﺎی ﮐﻤﺘﺮی (ﺛﺒﺖ ﺑﺎ ﮔﺎم ﺳﻨﺞ) ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﮐﻮدﮐﺎن دارای وزن ﻃﺒﯿﻌﯽ دارﻧﺪ.

ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺷﯿﻮع ﺟﻬﺎﻧﯽ ﭼﺎﻗﯽ، ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺣﺪاﻗﻞ اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎی ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻫﺎی ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ (ﺗﻌﺪاد ﮔﺎمﻫﺎ) ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﻪ ﻣﻌﯿﺎرﻫﺎی ﺗﻨﺪرﺳﺘﯽ اﺟﺘﻨﺎب از ﭼﺎﻗﯽ ﯾﺎ اﺿﺎﻓﻪ وزن ﺑﺮای دﺧﺘﺮان و ﭘﺴﺮان ﻣﻨﻄﻘﯽ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد. ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دﻫﺪ ﮐﻪ ﺣﺪاﻗﻞ ﺗﻌﺪاد ﮔﺎم ﭘﯿﺸﻨﻬﺎدی ﺑﺮای دﺧﺘﺮان 12000 و ﺑﺮای ﭘﺴﺮان 15000 ﮔﺎم در روز ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﺮﺣﺴﺐ زﻣﺎن اﺟﺮا، ﺗﻌﺪاد ﮔﺎم ﻫﺎ ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﺎ ﺣﺪود 120 دﻗﯿﻘﻪ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺑﺪﻧﯽ روزاﻧﻪ ﺑﺮای دﺧﺘﺮان و 150 دﻗﯿﻘﻪ ﺑﺮای ﭘﺴﺮان ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد.

ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ در ﮐﻮدﮐﺎن

ﭼﻪ ﻣﻘﺪار ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺑﺪﻧﯽ در روز ﮐﺎﻓﯽ اﺳﺖ؟

روش دﯾﮕﺮ ﺑﺮای ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻮﯾﯽ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺳﺌﻮال ﮐﻪ ﭼﻪ ﻣﻘﺪار ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺑﺪﻧﯽ ﮐﺎﻓﯽ اﺳﺖ؟ (ﯾﺎ ﭼﻪ ﺗﻌﺪاد ﮔﺎم ﺑﺮداری در روزﮐﺎﻓﯽ اﺳﺖ؟) اﺳﺘﻔﺎده از ﯾﮏ داﻣﻨﻪ ﻋﺪدی ﺑﺮای ﺗﻌﺪاد ﮔﺎم ﻫﺎی ﺳﺎﻟﻢ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﺮای ﻣﺜﺎل؛ ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ از ﻣﻘﺎدﯾﺮ 20 ﺗﺎ 80 درﺻﺪی داده ﻫﺎی ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﮔﺎم ﺑﺮداری ﮐﻮدﮐﺎن ﻣﺪارس اﺑﺘﺪاﯾﯽ دﯾﮕﺮ ﮐﺸﻮرﻫﺎ اﺳﺘﻔﺎده ﮐﻨﯿﻢ، در اﯾﻦ ﺻﻮرت ﭘﺴﺮان ﺑﺎﯾﺪ در داﻣﻨﻪ  17000 ﺗﺎ 11000 ﮔﺎم در روز و دﺧﺘﺮان در داﻣﻨﻪ 14000 ﺗﺎ 9000 ﮔﺎم در روز ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﺗﻔﺎوت ﻗﺎﺑﻞ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺑﯿﻦ دﺧﺘﺮان و ﭘﺴﺮان ﯾﺎدآور اﯾﻦ ﻧﮑﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﺮاﯾﻂ وزن، ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ دﯾﮕﺮ ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﻮﺛﺮ از ﻗﺒﯿﻞ ژﻧﺘﯿﮏ و ﻣﯿﺰان درﯾﺎﻓﺖ اﻧﺮژی (ﻣﯿﺰان و ﮐﯿﻔﯿﺖ) اﺛﺮات ﺗﻌﯿﯿﻦ ﮐﻨﻨﺪه ای دارد.

ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺑﺪﻧﯽ و دﺧﺘﺮان

ﺑﻄﻮر ﻣﻌﻤﻮل، ﻣﺸﺎرﮐﺖ دﺧﺘﺮان در ﺗﻤﺎﻣﯽ اﻧﻮاع ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻫﺎی ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ و ورزش ﻫﺎ در ﺳﺎلﻫﺎی ﻧﺨﺴﺖ دﺑﯿﺮﺳﺘﺎن ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﮐﺎﻫﺶ و ﺑﯿﻦ ﺳﻨﯿﻦ 10 و 14ﺳﺎل ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً 50 درﺻﺪ ﺗﻘﻠﯿﻞ ﻣﯽ ﯾﺎﺑﺪ. در ﺗﻤﺎم ﮔﺮوه ﻫﺎی ﺳﻨﯽ ﻣﺸﺎرﮐﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﭘﺴﺮان ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ دﺧﺘﺮان وﺟﻮد دارد، اﻣﺎ اﯾﻦ ﺗﻔﺎوت در ﮔﺮوهﻫﺎی ﺳﻨﯽ 12 – 14 و 15 – 19 ﺳﺎل ﺑﺎرزﺗﺮ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ و ﻧﺸﺎن داده ﺷﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﺴﺮان ﺑﻪ ﺗﺮﺗﯿﺐ 11/2 و 11/3 درﺻﺪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ دﺧﺘﺮان دارای ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮی ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﺑﺴﯿﺎری از دﺧﺘﺮان ﺗﺮﺟﯿﺢ ﻣﯽدﻫﻨﺪ ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ و در ﻗﺎﻟﺐ ﯾﮏ ﺗﯿﻢ ورزﺷﯽ ﯾﺎ ﮔﺮوه ﺑﻪ رﻗﺎﺑﺖ ﭘﺮداﺧﺘﻪ و ﺑﺮای دﺳﺘﯿﺎﺑﯽ ﺑﻪ اﻫﺪاف ﺗﻼش ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ.

از شما متشکریم که تا انتهای این مقاله با ما همراه بودید. سوالات خود را در قسمت “نظرات” با ما در میان بگذارید، همچنین اگر ایده یا نظری در رابطه با این مطلب دارید، خوشحال می شویم آن را با ما در میان بگذارید.

برای خرید عرق زیره سبز کلیک کنید

عرق زیره سبز را با خواص تقویت سیستم ایمنی، کمک به هضم و لاغر کننده، ضد پیری، درمان اختلالات تنفسی، درمان بی خوابی، جلوگیری از ابتلا به دیابت، ضد ویروس و ضد باکتری، افزایش ادرار و سم زدایی بدون هیچ اسانس و افزودنی شيميايی، از فروشگاه عطارک تهيه نماييد.

ارتباط آنلاین در تلگرام