علائم و درمان بیماری سرخک

با علائم و درمان بیماری سرخک آشنا شوید.

سرخک، ﺑﯿﻤﺎری وﯾﺮوﺳﯽ ﺑﺴﯿﺎر ﺣﺎد و ﺑﺴﯿﺎر ﻣﺴﺮی اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﭘﯿﺶ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻫﺎی ﺗﺐ، ﺗﻮرم ﻣﻠﺘﺤﻤﻪ ﭼﺸﻢ، ﺗﺮﺷﺢ ﺑﯿﻨﯽ، ﺳﺮﻓﻪ و ﺑﺮﺟﺴﺘﮕﯽ ﻫﺎی ﺳﺮخ رﻧﮓ ﺑﺎ ﻣﺮﮐﺰ ﺳﻔﯿﺪ و ﯾﺎ ﺳﻔﯿﺪ ﻣﺘﻤﺎﯾﻞ ﺑﻪ آﺑﯽ روی ﻣﺨﺎط دﻫﺎن (ﻧﻘﺎط ﮐﻮﭘﻠﯿﮏ kooplik spots) ﺗﻈﺎﻫﺮ ﻣﯿﮑﻨﺪ. در ﺳﻮﻣﯿﻦ ﺗﺎ ﻫﻔﺘﻤﯿﻦ روز ﺑﻌﺪ از ﺷﺮوع ﻟﮑﻪ ﻫﺎی ﻗﺮﻣﺰ ﻣﺸﺨﺺ ﺑﯿﻤﺎری، اول روی ﺻﻮرت و ﺳﭙﺲ در ﺗﻤﺎم ﻧﻘﺎط ﺑﺪن ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪه و 7 – 4 روز اداﻣﻪ ﺧﻮاﻫﺪ داﺷﺖ و ﺑﻌﻀﯽ اوﻗﺎت ﺑﺎ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﺪن ﺑﻪ ﭘﻮﺳﺘﻪ ﻫﺎی ﻗﻬﻮه ای رﻧﮓ ﺧﺎﺗﻤﻪ ﻣﯿﺎﺑﺪ. ﺑﯿﺸﺘﺮ در اﻃﻔﺎل ﺧﺮدﺳﺎل دﯾﺪه ﻣﯽﺷﻮد، ﺷﺎﯾﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﮐﻮدﮐﺎن ﻗﺒﻞ از ورود ﺑﻪ ﮐﻮدﮐﺴﺘﺎن ﺑﻪ اﯾﻦ ﻧﺎﺧﻮﺷﯽ ﻣﺒﺘﻼ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﻨﺪ وﻟﯽ اﯾﻦ اﺣﺘﻤﺎل وﺟﻮد دارد ﮐﻪ ﻋﺪه ای در دوران ﮐﻮدﮐﺴﺘﺎن ﯾﺎ دﺑﺴﺘﺎن ﺑﺪان ﻣﺒﺘﻼ ﺷﻮﻧﺪ. ﺳﺮﺧﮏ در ﮐﻮدﮐﺎن ﺧﺮدﺳﺎل (ﺗﺎ دو ﺳﺎﻟﮕﯽ) ﺳﺒﮏﺗﺮ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ وﻟﯽ ﺑﻌﺪ از آن ﺑﺼﻮرت ﺷﺪﯾﺪﺗﺮی ﺑﺮوز ﻣﯽﮐﻨﺪ.

ﻋﺎﻣﻞ ﻋﻔﻮﻧﺖ : وﯾﺮوس سرﺧﮏ ﮐﻪ از ﺟﻨﺲ ﻣﻮرﺑﯿﻠﯽ وﯾﺮوﺳﻬﺎ (Morbillivirus) و از ﺧﺎﻧﻮاده ﭘﺎراﻣﯿﮑﺴﻮوﯾﺮﯾﺪه اﺳﺖ ﻋﺎﻣﻞ ﻋﻔﻮﻧﯽ اﯾﻦ ﺑﯿﻤﺎری اﺳﺖ.

وﻗﻮع سرخک : در واﻗﻊ 90٪ اﻓﺮاد ﻓﺎﻗﺪ اﯾﻤﻨﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺑﯿﻤﺎر ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺳﺮﺧﮏ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ اﯾﻦ ﺑﯿﻤﺎری را از او ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ اﺣﺘﻤﺎل ﻣﺮگ ﺑﺮ اﺛﺮ ﺳﺮﺧﮏ در ﮐﺸﻮرﻫﺎی ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻧﯿﺎﻓﺘﻪ ﺑﺎ ﺳﻮء ﺗﻐﺬﯾﻪ ﺷﺎﯾﻊ و ﺷﺮاﯾﻂ ﺑﻬﺪاﺷﺘﯽ ﻧﺎ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺗﺎ 28٪ اﺳﺖ، ﺗﻠﻔﺎت ﺳﺮﺧﮏ ﺑﯿﺸﺘﺮ در اﻃﻔﺎل 3 ﺗﺎ 5 ﺳﺎل در ﮔﺮوه ﻓﻘﺮا ﺑﺎ ﺷﺮاﯾﻂ ﺗﻐﺬﯾﻪ و زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺪ اﺳﺖ. ﺑﯿﻤﺎری ﺑﯿﺸﺘﺮ در ﻓﺼﻞ ﺳﺮﻣﺎ دﯾﺪه ﻣﯽﺷﻮد ﺗﻤﺎم ﻣﻠﻞ و ﻧﮋادﻫﺎ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻧﺎﺧﻮﺷﯽ ﻣﺒﺘﻼ ﻣﯽﮔﺮدﻧﺪ.

ﻣﺨﺰن : اﻧﺴﺎن ﻣﺨﺰن اﯾﻦ وﯾﺮوس اﺳﺖ.

علائم و درمان بیماری سرخک

روش اﻧﺘﻘﺎل :

ﺑﯿﻤﺎری ﺳﺮﺧﮏ ﺷﺪﯾﺪا ﻣﺴﺮی اﺳﺖ و ﺳﺮاﯾﺖ آن اﻏﻠﺐ ﺑﻄﻮر ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﯾﻌﻨﯽ از راه ﺗﻤﺎس و از ﻃﺮﯾﻖ ﻫﻮا ﺑﻪ وﺳﯿﻠﻪ اﻧﺘﺸﺎر آب دﻫﺎن، ﺑﯿﻨﯽ و ﯾﺎ ﮔﻠﻮی اﻓﺮاد آﻟﻮده ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﮐﻤﺘﺮ اﺗﻔﺎق ﻣﯽاﻓﺘﺪ ﮐﻪ ﺑﯿﻤﺎری ﺑﻄﻮر ﻏﯿﺮ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﯾﻌﻨﯽ ﺑﻮﺳﯿﻠﻪ اﺳﺒﺎب ﺑﺎزی و وﺳﺎﺋﻞ ﺑﮑﺎر رﻓﺘﻪ ﺑﯿﻤﺎر ﺑﻪ دﯾﮕﺮ ﮐﻮدﮐﺎن ﺳﺮاﯾﺖ ﮐﻨﺪ.

دوره ﮐﻤﻮن : ﺣﺪود 10 روز اﺳﺖ. ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ از ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺗﻤﺎس ﺑﺎ وﯾﺮوس ﺗﺎ ﺷﺮوع 7 ﺗﺎ 18 روز و ﺗﺎ ﻇﻬﻮر راش های ﺟﻠﺪی ﺣﺪود 14 روز ﻃﻮل ﺑﮑﺸﺪ. در دوره ﻧﻬﻔﺘﮕﯽ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﻋﻼﻣﺖ ﻣﻬﻤﯽ وﺟﻮد ﻧﺪارد. ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ در اﺧﺮ دوران ﻧﻬﻔﺘﮕﯽ ﻣﺨﺘﺼﺮ ﺗﺒﯽ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. وﯾﺮوس در ﺧﻮن ﺑﯿﻤﺎران و ﺗﺮﺷﺤﺎت ﮔﻠﻮ و ﺑﯿﻨﯽ و ﭼﺸﻢ آﻧﺎن وﺟﻮد دارد.