خواص گیاه دارویی اقونیطون

گیاه دارویی اقونیطون :

نام های دیگر این گیاه اقونیطون، تاج الملوک، پوها، اکونی تو، آکونیت، ناپل لوس، بیش، هلاهل، خانق الذئب، گرگ کش، ماه پروین، قاتل النمر، اجل گیاهی، موش بیشا است. این گیاه به بلندی یک متر و دارای گونه های متفاوتی است، که در برخی گونه ها بلندی آن از یک متر تجاوز می کند. دارای ریشه ای متورم، ضخیم و گوشتی به شکل غده است. برگ های آن بریده بریده است و در قسمت پایین ساقه می رویند.

گل های آن معمولا آبی رنگ و در برخی گونه ها زرد و گاهی نیز سفید به شکل کاسک سربازان و به صورت گل آویز است. محل رویش آن در ارتفاعات کوهستان ها و برخی گونه ها در چمن زارها و سنگ زارهای مرطوب و سایه دار می باشد. انواع این گیاه در اکثر مناطق جهان اعم از نیم کره شمالی و جنوبی می روید. یکی از گونه های آن در منطقه ی بلوچستان و جنوب شرق ایران انتشار دارد، گونه دیگری از آن هم در اطراف تهران، آذربایجان، ایلام، چالیا همدان رویت شده است.

ریشه اقونیطون :

از ریشه غده ای خشک شده و تمام قسمت های گیاه تازه یا خشک شده استفاده می شود. دارای طبیعت گرم و خشک است ولی حکمای هند آن را سرد و خشک می دانند. تمام قسمت های این گیاه مخصوصا میوه دانه دار آن دارای کمی گلوکوزید مولد اسید سیاندریک می باشد. مدر، معرق، ضد آسکوربوت و آرامبخش می باشد و شربت آن مسکن سرفه های مسلولین می باشد. برای تسکین سرفه در بیماری های سل و برونشیت 4 گرم گل را در 30 گرم الکل به مدت چند روز بخیسانید و صاف کرده و یک قسمت از آن را با دو قسمت آب و دو قسمت قند مخلوط کرده و شربت ساخته و هر 30 تا 50 گرم از آن را در طول روز به مرور بخورید، در نظر داشته باشید این گل سمی است و فقط مقدار مجاز آن را مصرف کنید.

خواص گیاه دارویی اقونیطون

اگر مقدار کمی از آن پرورده و خورده شود، گرم کننده و بسیار معرق است، گرفتگی صدا را برطرف می کند، آرامبخش جهت دردهای عصبی که مربوط به عصب تری ژومو و لانژیت و برونشیت حاد است، می باشد. برای درمان ناراحتی های کلیه، وبا، استسقا و اسهال خونی مفید است، برای رفع سردردهای عصبی، دردهای روماتیسمی حاد و مزمن، ورم حلق، سیاه سرفه و تب های پس از وزن حمل موثر می باشد، برای درمان روماتیسم مفصلی و عضلانی به خصوص اگر با کمی تب همراه باشد، نقرس، بی حسی اعضای بدن و نیمچه فلج، ورم دستگاه تناسلی، درد پشت و کمر و رفع تب های تاولی مانند سرخجه، آبله و نظایر آن مفید می باشد.

همچنین بخوانید:   خارش پوست خود را با گیاه سگ زبان درمان کنید!

اگر یک تا سه میلی گرم از عصاره الکلی آن خورده شود، برای معالجه برونشیت و مالاریا مفید می باشد. از جوشانده آن در استعمال خارجی برای رفع بیماری های پوستی به نام آتلتس فوت مصرف می شود، همچنین به عنوان مسکن درد و ضد تشنج و برای تسکین دردهای عصبی و روماتیسمی استفاده می شود. در استعمال خارجی نظیر از جا در رفتگی، رگ به رگ شدگی و شکستگی عضو، آن را نازک ورقه ورقه کرده و در الکل بخیسانید، محلول حاصله را مصرف کنید.

تذکر : اسراف در خوردن آن ایجاد مسمومیت می کند، حرارت شدید ایجاد کرده و تنفس مشکل می شود. اگر مسمومیت شدید باشد، در اثر فلج ریوی منجر به مرگ می شود؛ لذا حتما باید با نظر پزشک مصرف شود. ولی فرآورده های هوموپاتیک آن را می توان برای درمان سیاتیک، نورالژی و چایمان مصرف کرد.