نشانه ها و علل بند آمدن ادرار و راه های درمان آن
آخرین به روز رسانی 16 مهر 1398
نشانه ها و علل بند آمدن ادرار و راه های درمان آن
بیماری احتباس یا بند آمدن ادرار به عدم توانایی در تخلیه کامل مثانه اطلاق می شود. این بیماری یکی از شایع ترین مشکلات در گروه خاص مردان پس از سن پنجاه سالگی است که می تواند باعث مشکلات پروستات گردد. البته این بیماری علاوه بر مردان، در زنان هم شایع است. در چنین مواقعی این افراد احساس دفع ادرار دارند، اما وقتی به توالت می روند با تمام زوری که می زنند، هیچ ادراری خارج نمی شود و یا اینکه فقط چند قطره بیرون می آید. حال در ادامه این مطلب به بررسی علل، علائم و راه های درمان احتباس یا بند آمدن ادرار خواهیم پرداخت.
علل بند آمدن ادرار چیست؟
انسداد در مجاری ادراری، که در اثر بزرگ شدن غده پروستات یا عفونت مجاری ادراری (عفونت توسط باکتری ها) اتفاق می افتد، شایعترین علت بروز این بیماری می باشد. علاوه بر این، یکی از علل بند آمدن ادرار هم در مردان و هم در زنان ممکن است یبوست باشد، زیرا وجود مدفوع در راست روده باعث فشار وارد آمدن بر روی پیشابراه می شود. به ندرت بر اثر وجود سنگ در مثانه یا تومور (سرطان) در مثانه، جلوی راه خروجی مثانه گرفته می شود و احتباس ادراری ایجاد می گردد. در برخی موارد استفاده از داروهای خاص، برخی بیماری های مانند دیابت، نوشیدن الکل، اعتیاد به مواد مخدر و یا عارضه داروهای بیهوشی هنگام انجام عمل جراحی، ممکن است در دستگاه ادراری تاثیر داشته باشد.
نشانه ها و علل بند آمدن ادرار و راه های درمان آن
علائم و نشانه های احتباس ادرار
داشتن دو یا سه نشانه از علائم زیر نشان دهنده بیماری احتباس ادراری است که عبارتند از:
- احساس مکرر به دفع ادرار
- داشتن احساس ادرار در حالی که توانایی ادرار کردن را در همان زمان از دست می دهید
- احساس پریشانی و درد همراه با او هنگام ادرار کردن
- احساس خالی بودن مثانه در ابتدای فرآیند ادرار و آمدن بی اختیار ادرار به آرامی (قطره قطره)
- درد کلیه
راه های درمان احتباس یا بند آمدن ادرار
درمان های گیاهی بند آمدن ادرار
برخی از مشکلات احتباس ادراری موقتی بوده و پس از مصرف داروهای گیاهی و برخی ادرارآورها بر طرف می شود. البته، توصیه می شود برای اطمینان از درمان کامل به پزشک مراجعه کرده و پس از تشخیص دکتر و با مشورت ایشان اقدام به درمان های گیاهی نمایید.
نسخه های ادرارآور
نسخه ریشه کرفس
ترکیبات:
- ریشه کرفس 200 گرم
- سکنجبین 300 سی سی
- آب به مقدار لازم
روش تهیه: ریشه کرفس را در آب جوشانده و سکنجبین را به آن اضافه کنید. سپس، روزانه 3 تا 5 نوبت به میزان یک قاشق غذاخوری از آن میل نمایید.
نسخه ترنجبین
ترکیبات:
روش تهیه: روزانه یک قاشق غذاخوری از تمر هندی و یک قاشق چای خوری از ترنجبین را به همراه یک تکه کوچک شیرخشت، در یک لیوان آب جوش ریخته و اجازه دهید به مدت 5 ساعت خیس بخورد. سپس، آن را صاف کرده و میل نمایید.
همچنین بخوانید: تغییرات در دستگاه ادراری-تناسلی همراه با افزایش سن
سایر ادرار آورها
برای درمان احتباس یا بند آور آوردن می توانید از گیاهان ادرار آور طبیعی نظیر بذر کنگر، گیاه کیسه کشیش، چوبک، ابهل، ریشه شیطرج، بذر ترب سیاه، چوب کاسنی، بذر غازیاقی، میوه نسترن و مرزه استفاده نمایید.
راه های درمان پزشکی
گاهی اوقات بعد از یک مدت طولانی ناراحتی بالاخره به طور خود به خودی و یا درمان های خانگی بر طرف می شود، اما اغلب این اتفاق نمی افتد و شخص را مجبور می سازد که به بیمارستان برود و یک سوند در مثانه اش قرار بدهد تا ادرارش تخلیه شود. سوند گذاشتن به نظر کمی ناخوشایند می آید، اما به قدری موثر می باشد که پزشکان از آن به عنوان با ارزش ترین کاری که می توانند برای یک بیمار انجام دهند نام می برند.
علل بند آمدن ادرار چیست ؟
طریقه سوند گذاشتن
قبل از اینکه سوند را وارد مثانه بیمار کنند، مقداری ژل حاوی مواد بی حس کننده به داخل سوراخ پیشابراه گذاشته می شود. این کار باعث بی حسی پیشابراه شده و نیز موجب لیز شدن راه عبور سوند می شود. بعد از یک تاخیر اندک برای اینکه اجازه دهیم ماده بی حسی اثر خود را بگذارد پزشک در یک وضعیت استریل سوند را وارد پیشابراه و مثانه بیمار می کند.
گاهی اوقات سوند گیر کرده و از پیشابراه عبور نمی کند. در چنین مواردی باید با سوراخ کردن پوست در قسمت پایین شکم، سوند را وارد مثانه نمود. گرچه این کار به نظر وحشتناک و ناخوشایند می آید، اما وقتی مثانه بیمار پر می باشد، خیلی به پوست نزدیک شده و می توان به راحتی سوند را وارد آن کرد. معمولا بیماران بعد از سوند گذاشتن در بیمارستان بستری می شوند، اما می توان آن ها را با همین سوند به خانه فرستاد. معمولا باید سوند را بعد از چند روز بیرون آورد به خصوص اگر یک علت آشکار مثل یبوست برای بند آمدن ادرار وجود داشته باشد. بعد از بیرون آوردن سوند تعداد کمی از افراد می توانند دوباره به راحتی ادرار نمایند. با این حال بند آمدن ادرار معمولا به این معنی است که باید در آینده نزدیک بیمار تحت عمل جراحی قرار بگیرد.
درمان احتباس ادرار در مبتلایان به نارسایی های کلیه
گاهی اوقات احتباس مزمن و بی درد همراه با نارسایی کلیه ها است و در این موارد درمان اندکی تفاوت خواهد کرد. باز هم سوند زدن لازم می باشد، اما همین که انسداد بر طرف شد کلیه ها شروع به دفع مقادیر زیادی ادرار خواهند نمود که این مایعی که از دست می رود باید جایگزین گردد، یعنی یک سرم هم باید از طریق ورید به بیمار وصل شود. قبل از این که اقدام به عمل جراحی پروستات شود کلیه ها باید بهبود یابند که این کار چند هفته وقت نیاز دارد.
درمان احتباس ادرار بیمار تحت معاینات بالینی قرار می گیرد که توسط پزشک متخصص انجام می شود و بر این اساس درمان مناسب مطابق با مورد انجام می شود و همچنین می تواند احتباس ادرار را در خانه با استفاده از گیاهان معالجه کند که در ادامه به آنها اشاره می شود:
نتایج درمان
بعد از احتباس یا بند آمدن حاد و ناگهانی ادرار، نتایج عمل جراحی پروستات بسیار خوب می باشد. وقتی احتباس مزمن مدت زیادی طول بکشد کشیدگی بیش از حد مثانه ممکن است کار خود را به خوبی انجام ندهد و حتی بعد از یک عمل جراحی خوب مثانه نتواند تمام ادرار را تخلیه کند. گاهی اوقات اگر به مدت چند هفته یک سوند کار گذاشته شود وضعیت مثانه بهبود می یابد.
از شما متشکریم که تا انتهای این مقاله با ما همراه بودید. سوالات خود را در قسمت “نظرات” با ما در میان بگذارید، همچنین اگر ایده یا نظری در رابطه با این مطلب دارید، خوشحال می شویم آن را با ما در میان بگذارید.
ریشه چوبک را با خواص درمان بیماری های کبدی، عطسه آور، قاعده آور، دفع سنگ مثانه، درمان درد سیاتیک و درد مفاصل، تقویت نیروی جنسی، درمان خارش های بدن، پیشگیری از نقرس، تسکین سرفه و آنژین، درمان زونا، بدون هيچ اسانس و افزودنی شيميايی، از فروشگاه عطارک تهيه نماييد.
