آیا رژیم زنده خواری مشکل و طاقت فرساست ؟!
آیا رژیم زنده خواری مشکل و طاقت فرساست ؟! بیشتر بدانید…
ﺑﺮ ﺧﻼف ﺗﺼﻮر ﺑﻌﻀﯽ از اﺷﺨﺎص ﺑﯽﺗﺠﺮﺑﻪ، اﺟﺘﻨﺎب از ﻏﺬای مرده ﮐﺎر ﻣﺸﮑﻠﯽ ﻧﯿﺴﺖ. ﺑﯿﺸﺘﺮ اﺷﺨﺎﺻﯽ ﮐﻪ ﺗﺼﻮر ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﯾﮏ دﻓﻌﻪ ﺻﺪ درﺻﺪ زنده خوار ﺷﺪن ﮐﺎر ﺧﯿﻠﯽ ﻣﺸﮑﻠﯽ اﺳﺖ و ﻻزم ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ زﻧﺪه ﺧﻮاری را ﺗﺪرﯾﺠﺎ ﺗﺮك ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ ﺳﺨﺖ در اﺷﺘﺒﺎﻫﻨﺪ، ﭼﻮن ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﻣﻮﻓﻖ ﻧﺸﺪه ﺳﯿﮕﺎر را ﺗﺪرﯾﺠﺎ ﺗﺮك ﻧﻤﺎﯾﺪ. وﻗﺘﯽ ﮐﺴﯽ ﺳﯿﮕﺎر را ﯾﮏ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﺗﺮك ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﺪ ﻣﺪت ﻫﻔﺖ ﺗﺎ ﻫﺸﺖ روز ﻧﺎراﺣﺘﯽ ﻣﯽﮐﺸﺪ و ﺑﻌﺪ از آن ﺳﯿﮕﺎر را ﺑﻪ ﮐﻠﯽ ﻓﺮاﻣﻮش ﻣﯽﮐﻨﺪ، وﻟﯽ وﻗﺘﯽ او روزاﻧﻪ دو ﯾﺎ ﺳﻪ ﻋﺪد ﺳﯿﮕﺎر ﻣﯽﮐﺸﺪ، ﺑﻘﯿﻪی روز را داﺋﻤﺎ در ﻧﺎراﺣﺘﯽ ﻣﯽﮔﺬراﻧﺪ و ﻃﻮﻟﯽ ﻧﻤﯽﮐﺸﺪ ﮐﻪ دوﺑﺎره ﺑﻪ ﻋﺎدت ﺳﺎﺑﻖ ﺧﻮد ﺑﺮ ﻣﯽ ﮔﺮدد.
ﻫﻤﯿﻦ ﻃﻮر ﻫﻢ وﻗﺘﯽ ﮐﺴﯽ ﺑﻮی ﻏﺬای ﻃﺒﺦ ﺷﺪه را از ﺧﺎﻧﻪ ﺧﻮد ﻗﻄﻊ ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﺪ او ﺑﻪ اﯾﻦ ﮐﺎر ﻋﺎدت ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﻃﻮﻟﯽ ﻧﻤﯽﮐﺸﺪ ﮐﻪ وﺟﻮد اﯾﻦ ﻧﻮع ﺧﻮراكﻫﺎ را ﺑﻪ ﮐﻠﯽ ﻓﺮاﻣﻮش ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﺑﯽﺟﺎ ﻧﻤﯽﺑﺎﺷﺪ اﯾﻦﺟﺎ ﺗﮑﺮار ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﻟﺬت ﻏﺬای زﻧﺪه و تازه ﺑﻪ ﻣﺮاﺗﺐ ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﻟﺬت ﺧﻮراكﻫﺎی مرده ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ، ﻓﻘﻂ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﺮدم از اﯾﻦ اﻣﺮ اﻃﻼﻋﯽ ﻧﺪارﻧﺪ. ﺑﺎ اﯾﻦ ﮐﺎر ﺧﯿﻠﯽ آﺳﺎن و ﺳﺎده، ﯾﻌﻨﯽ ﺑﺎ ﻋﻮض ﻧﻤﻮدن ﻋﺎدت روزاﻧﻪ ﺗﻐﺬﯾﻪای، آدم ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺧﻮد را از ﺑﯿﻤﺎریﻫﺎ ﻧﺠﺎت دﻫﺪ، از ﻫﺰﯾﻨﻪ ﭘﺰﺷﮑﯽ و از زﺣﻤﺎت ﭘﺨﺖ و ﭘﺰ ﺧﻼص ﺑﺸﻮد، ﺧﺮج روزاﻧﻪ ﺧﻮد را دو ﺗﺎ ﺳﻪ ﺑﺮاﺑﺮ ﮐﻤﺘﺮ و ﻃﻮل ﻋﻤﺮش را دو ﺗﺎ ﺳﻪ ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﮐﻨﺪ.
ﮐﻢ ﮐﺮدن ﺗﺪرﯾﺠﯽ ﻣﻮاد مرده و اﻓﺰاﯾﺶ دادن ﻣﻮاد زﻧﺪه ﻧﺘﯿﺠﻪ ای در ﺑﺮ ﻧﺪارد.
اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﻃﺎﻗﺖ ﻧﺪارد ﺑﻪ ﯾﮑﺒﺎره ﺧﻮراك مرده را ﺗﺮك ﻧﻤﺎﯾﺪ او ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻫﻔﺘﻪای ﺳﻪ ﭼﻬﺎر روز ﺑﻪ ﻃﻮر ﮐﺎﻣﻞ زنده خواری ﮐﻨﺪ و ﺳﻪ ﭼﻬﺎر روز ﺑﻘﯿﻪ مرده خواری ﻧﻤﺎﯾﺪ و ﺗﺪرﯾﺠﺎ روزﻫﺎی مرده ﺧﻮاری را ﮐﻤﺘﺮ ﻧﻤﻮده و ﺑﻪ روزﻫﺎی زنده خواری ﺑﯿﻔﺰاﯾﺪ. ﻣﻮﻗﻌﯽ ﮐﻪ مرده خواری ﺑﻪ ﯾﮏ روز در ﻫﻔﺘﻪ رﺳﯿﺪ، آن وﻗﺖ ﺷﺨﺺ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺗﻔﺎوت ﺑﯿﻦ مرده خواری و زﻧﺪه ﺧﻮاری را ﺑﻬﺘﺮ ﺗﺸﺨﯿﺺ دﻫﺪ. ﻫﺮ ﺷﺨﺺ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﺣﺘﻢ درك ﻧﻤﺎﯾﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﯾﮏ ﻟﻘﻤﻪ ﻏﺬای مرده ﻓﻘﻂ ﺑﻪ وﺣﺸﺘﻨﺎكﺗﺮﯾﻦ دﺷﻤﻦ ﺧﻮد ﯾﻌﻨﯽ ﺳﻠﻮلﻫﺎی زاﺋﺪ و ﻣﺮﯾﺾ ﺧﻮﯾﺶ ﻏﺬا ﻣﯽرﺳﺎﻧﺪ و آن را ﻗﻮیﺗﺮ ﻣﯽﺳﺎزد.
سلامتی کامل با رژیم زنده خواری
ﻣﻦ ﺷﺨﺼﺎ ﺑﺎ ﻫﻤﺴﺮم در اواﯾﻞ ﺗﺠﺮﺑﯿﺎت زنده خواری ﯾﻌﻨﯽ ﭘﺎﻧﺰده ﺷﺎﻧﺰده ﺳﺎل ﭘﯿﺶ، دو ﺳﻪ ﻣﺎﻫﯽ ﯾﮏ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﺑﺮای اﻣﺘﺤﺎن ﻏﺬای مرده ﻣﯽﺧﻮردﯾﻢ ﺗﺎ ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ ﭼﻪ ﻧﺘﯿﺠﻪای از آن ﺣﺎﺻﻞ ﻣﯽﮔﺮدد. ﻫﺮ دﻓﻌﻪ ﮐﻪ اﯾﻦ آزﻣﺎﯾﺶ را اﻧﺠﺎم ﻣﯽدادﯾﻢ ﺳﺨﺖ ﭘﺸﯿﻤﺎن ﻣﯽﺷﺪﯾﻢ و ﺑﻌﺪ از ﭼﻨﺪ آزﻣﺎﯾﺶ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻗﻄﻌﯽ ﮔﺮﻓﺘﯿﻢ ﮐﻪ دﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﻫﯿﭻ وﺟﻪ اﯾﻦ ﮐﺎر ﻏﻠﻂ را ﺗﮑﺮار ﻧﮑﻨﯿﻢ. ﻣﺎ اﮐﻨﻮن در ﺳﻼﻣﺘﯽ ﮐﺎﻣﻞ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ. ﻧﻪ ﺳﺮدرد، ﻧﻪ دل درد، ﻧﻪ ﺳﺮﻣﺎﺧﻮردﮔﯽ و ﻧﻪ ﻧﺎراﺣﺘﯽﻫﺎی دﯾﮕﺮ دارﯾﻢ.
ﻋﻼوه ﺑﺮاﯾﻦ آﺷﮑﺎرا اﺣﺴﺎس ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﮐﻠﯿﻪ اﺛﺮات اﻣﺮاض ﻣﺰﻣﻦ روز ﺑﻪ روز ﮐﻤﺘﺮ ﻣﯽﺷﻮد و ﯾﮑﯽ ﭘﺲ از دﯾﮕﺮی از ﺑﯿﻦ ﻣﯽرود. در اﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ آراﻣﺶ و ﻧﺸﺎط آﯾﺎ دﯾﻮاﻧﮕﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺮوﯾﻢ کلی ﭘﻮل ﺧﺮج ﮐﻨﯿﻢ، ﺳﻪ ﭼﻬﺎر ﺳﺎﻋﺖ زﺣﻤﺖ ﺑﮑﺸﯿﻢ، ﯾﮏ ﺧﻮراك زﯾﺎن آور درﺳﺖ ﮐﻨﯿﻢ، ﻣﻌﺪه ﺧﻮد را ﺑﺎ آن ﭘﺮ ﻧﻤﺎﯾﯿﻢ، در ﺑﺪﻧﻤﺎن ﺣﺮﯾﻖ ﻣﺼﻨﻮﻋﯽ ﺑﺮﭘﺎ ﮐﻨﯿﻢ، ﺿﺮﺑﺎن ﻗﻠﺐ را ﺑﺎﻻ ﺑﺒﺮﯾﻢ، ﺧﻮاب راﺣﺖ را ﺑﺮ ﺧﻮد ﺣﺮام ﮐﻨﯿﻢ، ﺗﺎ ﺻﺒﺢ ﺑﯿﺪار ﺑﻤﺎﻧﯿﻢ، ﺳﺮدرد و دل درد ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ و ﻋﺪه ﺑﯽﺷﻤﺎری ﻧﺎراﺣﺘﯽﻫﺎی دﯾﮕﺮ ﺑﺮای ﺧﻮد اﯾﺠﺎد ﮐﻨﯿﻢ؟ ﺑﻌﺪ از اﯾﻦ ﮐﺎر ﻏﯿﺮ ﻋﺎﻗﻼﻧﻪ وﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﺳﺎﻻدﻫﺎ و ﻣﯿﻮهﺟﺎت ﻧﺰدﯾﮏ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﻣﯽﺑﯿﻨﯿﻢ ﮐﻪ آنﻫﺎ ﭼﻘﺪر ﺧﻮﺷﻤﺰهﺗﺮ و ﻟﺬﯾﺬﺗﺮ از آن ﻏﺬاﻫﺎی مرده ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺪون ﻧﻤﮏ و ادوﯾﻪﺟﺎت ﻧﻤﯽﺷﻮد ﺑﻪ دﻫﺎن ﻧﺰدﯾﮏ ﮐﺮد.
آﯾﺎ دﯾﻮاﻧﮕﺎن ﺣﻘﯿﻘﯽ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ آن ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺷﺼﺖ ﻫﻔﺘﺎد ﮐﯿﻠﻮ ﮔﻮﺷﺖ زاﺋﺪ را ﺑﻪ دوش ﮔﺮﻓﺘﻪ، ﺑﻪ ﻃﺮف ﺑﺎزار راه ﻣﯽاﻓﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺮای اﯾﻦ ﮔﻮﺷﺖﻫﺎی ﻟﻌﻨﺘﯽ ﻏﺬا ﺑﺨﺮﻧﺪ؟ آﯾﺎ دﯾﻮاﻧﻪ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ آن ﻣﺎدراﻧﯽ ﮐﻪ از ﺻﺒﺢ ﺗﺎ ﺷﺐ در آﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪﻫﺎ زﺣﻤﺖ ﻣﯽ ﮐﺸﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺮای ﮐﺸﺘﻦ ﺗﺪرﯾﺠﯽ ﻋﺰﯾﺰان ﺧﻮد وﺳﺎﯾﻠﯽ آﻣﺎده ﺑﮑﻨﻨﺪ؟ اﯾﻦﻫﺎ دﯾﻮاﻧﮕﺎﻧﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ از دﯾﻮاﻧﮕﯽ ﺧﻮد ﻫﯿﭻ ﺧﺒﺮی ﻧﺪارﻧﺪ. اﯾﻦﻫﺎ اﮔﺮ ﻋﻘﻞ ﺳﺎﻟﻢ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺑﺪون ﯾﮏ دﻗﯿﻘﻪ ﺗﺄﻣﻞ، ﺑﯽدرﻧﮓ از مردهﺧﻮاری دﺳﺖ ﺑﺮ ﻣﯽدارﻧﺪ.
همچنین بخوانید: ﺧﻮراک ﻣﺮده ﯾﻌﻨﯽ ﻣﺮض و ﻣﺮگ و ﻏﺬای زﻧﺪه یعنی ﺳﻼﻣﺘﯽ
ﺑﻌﻀﯽ اﺷﺨﺎص ﺗﺼﻮر ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﺎﻓﯽ اﺳﺖ ﻗﺪری زﯾﺎدﺗﺮ ﻣﯿﻮه و ﺳﺒﺰی ﺑﺨﻮرﻧﺪ ﺗﺎ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﻣﺮﺗﺐ ﺑﺎﺷﺪ، ﺧﯿﺮ اﯾﻦ ﻃﻮر ﻧﯿﺴﺖ، آدم ﻋﺎﻗﻞ ﻏﺬای مرده را ﺑﺎﯾﺪ ﺳﻢ ﺣﺴﺎب ﮐﻨﺪ، ﻣﯿﮑﺮوب ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﺑﯿﺎورد و ﺑﻪ آن ﻧﺰدﯾﮏ ﻧﺸﻮد. وﻗﺘﯽ ﻣﺮدم ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻫﺮ روز ﻣﻘﺪار زﯾﺎدی ﻣﯿﻮه و ﺳﺒﺰی ﻣﯽﺧﻮرﯾﻢ و ﺑﻪ ﺑﭽﻪﻫﺎﯾﻤﺎن ﻫﻢ ﻣﯽدﻫﯿﻢ اﯾﻦ ﺣﺮفﻫﺎ ﺑﺮای ﻣﻦ ﻫﯿﭻ ارزﺷﯽ ﻧﺪارد، وﻟﯽ وﻗﺘﯽ آنﻫﺎ ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺎ اﻣﺮوز ﻟﺐ ﺑﻪ ﻫﯿﭻ ﮔﻮﻧﻪ ﻏﺬای مرده ﻧﺰدﯾﻢ ﻓﻘﻂ اﯾﻦ ﺣﺮف ﺑﺮای ﻣﻦ ﺑﺎارزش ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ.
ﻣﺘاﺳﻔﺎﻧﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﺮدمِ ﺟﻬﺎن ﻓﻘﻂ ﺑﺮای ﺧﻮردن زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ. آنﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﺪرﺳﻪ ﻣﯽروﻧﺪ، درس ﻣﯽﺧﻮاﻧﻨﺪ، ﮐﺎر ﺟﺴﺘﺠﻮ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ، از ﺻﺒﺢ ﺗﺎ ﺷﺐ زﺣﻤﺖ ﻣﯽﮐﺸﻨﺪ، دروغ ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ، دزدی ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ، ﺣﺘﯽ ﻣﺎل ﺧﻮاﻫﺮان و ﺑﺮادران ﺧﻮد را ﻣﯽرﺑﺎﯾﻨﺪ و ﭘﻮل و ﺛﺮوت ﺟﻤﻊ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر اﯾﻦ ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ ﻟﺬﯾﺬﺗﺮﯾﻦ ﺧﻮراﮐﯽﻫﺎ و ﺷﯿﺮﯾﻨﯽﺟﺎت را ﺗﻨﺎول ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ و ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﻧﻮﺷﺎﺑﻪﻫﺎ را ﺑﻨﻮﺷﻨﺪ؛ ﯾﻌﻨﯽ ﺑﺮای ﻣﺮگ ﺧﻮد ﮐﺎﻣﻞﺗﺮﯾﻦ وﺳﺎﯾﻞ را ﻓﺮاﻫﻢ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ. آنﻫﺎ ﺧﯿﺎل ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺧﻮردن اﯾﻦ ﻧﻮع ﺧﻮراﮐﯽﻫﺎ ﺑﺎﻻﺗﺮﯾﻦ ﻟﺬت اﯾﻦ دﻧﯿﺎ را ﺗﺸﮑﯿﻞ ﻣﯽدﻫﺪ و ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺷﻨﻮﻧﺪ ﺷﺨﺼﯽ آﻣﺪه و ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ اﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﻧﻌﻤﺖﻫﺎ را ﻧﺨﻮرﯾﺪ، اﯾﻦ آدم را دﯾﻮاﻧﻪ ﺣﺴﺎب ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و ﻣﺴﺨﺮه ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﻨﺪ و ﺣﺘﯽ ﻧﻤﯽﺧﻮاﻫﻨﺪ ﭼﻨﺪ ﺗﻮﻣﺎن ﭘﻮل ﺑﺪﻫﻨﺪ، ﯾﮏ ﮐﺘﺎب ﺑﺨﺮﻧﺪ و ﺑﺒﯿﻨﻨﺪ اﯾﻦ ﺷﺨﺺ ﺑﻪ ﭼﻪ دﻟﯿﻞ اﯾﻦ ﺣﺮفﻫﺎ را ﻣﯽزﻧﺪ. آنﻫﺎ ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ ﻣﮕﺮ اﯾﻦ ﻫﻤﻪ داﻧﺸﻤﻨﺪان ﻋﻘﻞ ﻧﺪارﻧﺪ ﮐﻪ روز و ﺷﺐ ﭘﯿﻮﺳﺘﻪ ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ ﮐﺒﺎب، ﮐﺮه، ﺷﯿﺮ و ﻣﺎﺳﺖ زﯾﺎد ﺑﺨﻮرﯾﺪ و اﯾﻦ آدم آﻣﺪه ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ﻫﻤﯿﻦ ﮐﺒﺎب، ﮐﺮه، ﺷﯿﺮ و ﻣﺎﺳﺖ را اﺑﺪا ﻧﺨﻮرﯾﺪ.
لذت پیروی از رژیم غذایی زنده
ﭼﺮا ﯾﮏ ﻋﺪه از ﻣﺮدم ﻣﺮا دﯾﻮاﻧﻪ ﺣﺴﺎب ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و ﻋﺪه ای دﯾﮕﺮ ﻣﺮا ﻧﺎﺟﯽ ﺧﻮد ﻣﯽداﻧﻨﺪ؟ ﭼﻮن دﺳﺘﻪ اول از ﺣﻘﯿﻘﺖ اﻃﻼﻋﯽ ﻧﺪارﻧﺪ و دﺳﺘﻪ دوم ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻋﻤﯿﻖ و دﻗﯿﻖ ﻧﻤﻮده، اﻃﻼع ﮐﺎﻣﻞ ﭘﯿﺪا ﮐﺮده، ﻋﻤﻞ ﻧﻤﻮده و اﺳﺘﻔﺎده ﺑﺮده اﻧﺪ. ﻣﻄﻠﺐ آﻧﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮدم ﮐﻮﺗﻪﺑﯿﻦ ﻧﻤﯽﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻋﺎدات و رﺳﻮم ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ ﺧﻮد را ﻋﻮض ﮐﻨﻨﺪ.
ﻣﮕﺮ ﮐﺎر ﻣﺸﮑﻠﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺟﺎی ﺷﮑﻼت، ﺷﯿﺮﯾﻨﯽﺟﺎت و ﺑﯿﺴﮑﻮﺋﯿﺖ ﺟﻠﻮی ﺑﭽﻪﻫﺎ ﮐﺸﻤﺶ، ﺑﺎدام، ﺧﺮﻣﺎ، ﮔﺮدو و ﻋﺴﻞ ﺑﮕﺬارﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﯿﻞ ﺑﭽﻪﻫﺎ ﻫﻢ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﻄﺎﺑﻘﺖ دارد؟ ﯾﺎ ﺑﻪ ﺟﺎی دادن ﭼﺎی و ﻗﻬﻮه ﺑﻪ ﻣﻬﻤﺎنﻫﺎی ﺧﻮد، ﺑﺎ ﻣﯿﻮه ﯾﺎ آبﻣﯿﻮه از آنﻫﺎ ﭘﺬﯾﺮاﯾﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﻫﻢ از آن ﻧﺎراﺿﯽ ﻧﻤﯽﻣﺎﻧﺪ، ﯾﺎ ﺑﻪ ﺟﺎی ﻧﺎن مرده و ﻏﺬاﻫﺎی ﭘﺨﺘﻪ ﻧﺎن زﻧﺪه و ﺳﺎﻻدﻫﺎی ﺧﻮﺷﻤﺰه ﻣﺼﺮف ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ.
اﯾﻦﻫﺎ ﮐﺎرﻫﺎﯾﯽ ﺧﯿﻠﯽ ﺳﺎده و آﺳﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻗﻄﻌﯽ ﮔﺮﻓﺘﻦ و اﻣﺘﺤﺎن ﻧﻤﻮدن ﻻزم اﺳﺖ. در اﯾﻦ اﻣﺮ اراده ﭼﻨﺪان رل ﻣﻬﻤﯽ را ﺑﺎزی ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﮐﺎر ﺑﺮدن ﻋﻘﻞ و ﺗﻔﮑﺮ ﻋﻤﯿﻖ ﻻزم دارد. ﻣﺜﻼ ﺑﻌﻀﯽﻫﺎ ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ ﻣﺎ ﺣﺮفﻫﺎی ﺷﻤﺎ را ﻗﺒﻮل دارﯾﻢ وﻟﯽ دﺳﺖ ﮐﺸﯿﺪن از ﻏﺬای مرده ﻣﺸﮑﻞ اﺳﺖ و ﺑﺎ ﻫﻤﯿﻦ ﺣﺮف ﺑﯿﻬﻮده ﺧﻮدﺷﺎن را راﺣﺖ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و ﺣﺘﯽ ﺑﻪ ﻓﮑﺮﺷﺎن ﻫﻢ ﻧﻤﯽرﺳﺪ ﮐﻪ ﮐﻤﯽ در ﻋﺎدات ﺧﻮد ﺗﺠﺪﯾﺪ ﻧﻈﺮ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ.
اﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ اﺷﺨﺎص ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ اراده ﻫﻢ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ، وﻟﯽ ﻣﺘاﺳﻔﺎﻧﻪ ﻋﻘﻞ ﺳﺎﻟﻤﯽ ﻧﺪارﻧﺪ. آنﻫﺎ وﻗﺘﯽ ﺑﺮای ﺧﺮﯾﺪ ﺑﻪ ﺑﺎزار ﻣﯽروﻧﺪ ﺑﺎز ﻫﻢ ﻣﺜﻞ ﺳﺎﺑﻖ ﻧﺎن، ﮐﺮه، ﮔﻮﺷﺖ و ﺑﺮﻧﺞ را در درﺟﻪ اول اﻫﻤﯿﺖ ﻗﺮار ﻣﯽدﻫﻨﺪ و ﺑﺮای ﻏﺬای ﻃﺒﯿﻌﯽ اﻫﻤﯿﺖ ﭼﻨﺪاﻧﯽ ﻗﺎﺋﻞ ﻧﻤﯽﺷﻮﻧﺪ. آنﻫﺎ اﺻﻼ اﻣﺘﺤﺎن ﻧﻤﯽﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺒﯿﻨﻨﺪ ﻋﻤﻠﯽ ﮐﺮدن زﻧﺪهﺧﻮاری واﻗﻌﺎ ﮐﺎر ﻣﺸﮑﻠﯽ اﺳﺖ ﯾﺎ ﺧﯿﺮ. وﻗﺘﯽ ﺑﭽﻪﻫﺎی اﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ اﺷﺨﺎص ﺑﻪ ﻣﻨﺰل ﻣﺎ ﻣﯽآﯾﻨﺪ، ﯾﮏ دﻓﻌﻪ آﻧﻘﺪر ﭘﺴﺘﻪ، ﺑﺎدام، ﮔﺮدو، ﮐﺸﻤﺶ و ﺧﺮﻣﺎ ﻣﯽﺧﻮرﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺎ در ﻣﺪت ﭼﻨﺪ روز ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺑﺨﻮرﯾﻢ. ﻋﻠﺘﺶ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺪن اﯾﻦ ﺑﭽﻪﻫﺎ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻏﺬاﻫﺎ اﺣﺘﯿﺎج دارد، وﻟﯽ در ﻣﻨﺰل آنﻫﺎ ﺧﺒﺮی از اﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻏﺬاﻫﺎ ﻧﯿﺴﺖ، ﺧﻮد ﭘﺪر و ﻣﺎدر اﯾﻦ ﺑﭽﻪﻫﺎ ﺑﺎ ﻣﯿﻞ ﻓﺮاوان اﯾﻦﻫﺎ را ﻣﯽﺧﻮرﻧﺪ و ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﻫﻢ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺑﺮای ﺧﻮد ﻧﻤﯽﺧﺮﻧﺪ و در ﻣﻨﺰل ﻧﮕﻪ ﻧﻤﯽدارﻧﺪ.
وﻗﺘﯽ ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﻓﻬﻤﯿﺪ ﮐﻪ ﻏﺬای مرده ﻏﺬای ﺣﻘﯿﻘﯽ ﻧﯿﺴﺖ و ﻣﺼﺮف آن ﺳﺒﺐ ﻣﺮض و ﻣﺮگ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ، اﮔﺮ ﻫﻢ ﻧﻤﯽ ﺧﻮاﻫﺪ زنده خوار ﮐﺎﻣﻞ ﺑﺸﻮد ﺑﺎﯾﺪ آﻧﻘﺪر ﻋﻘﻞ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑﮕﯿﺮد و ﻋﺎدت ﺧﻮد را ﺣﺘﯽ اﻻﻣﮑﺎن ﻋﻮض ﻧﻤﺎﯾﺪ. او ﻓﻮرا ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺑﺎزار ﺑﺮود و آن ﻏﺬاﻫﺎﯾﯽ را ﮐﻪ زود ﻓﺎﺳﺪ ﻧﻤﯽﺷﻮﻧﺪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮔﻨﺪم، ﻋﺴﻞ، روﻏﻦ زﯾﺘﻮن، ﮔﺮدو، ﺑﺎدام، ﭘﺴﺘﻪ، ﮐﺸﻤﺶ، اﻧﺠﯿﺮ، ﺧﺮﻣﺎ، ﻧﺎرﮔﯿﻞ و از اﯾﻦ ﻗﺒﯿﻞ ﺧﻮردﻧﯽﻫﺎ ﺟﻬﺖ ﻣﺼﺮف ﭼﻨﺪ ﻣﺎه ﺧﻮد ﺑﺨﺮد و روی ﻣﯿﺰ ﻫﻤﯿﺸﻪ از آنﻫﺎ آﻣﺎده داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.
ﺳﭙﺲ ﺑﺮای ﻣﺼﺮف ﺳﻪ ﭼﻬﺎر روز ﺳﺒﺰیﺟﺎت و ﻣﯿﻮهﺟﺎت ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺧﺮﯾﺪاری ﻧﻤﺎﯾﺪ، ﺳﺎﻻدﻫﺎی ﻣﺘﻨﻮع ﺗﻬﯿﻪ ﮐﻨﺪ و در ﻣﻮﻗﻊ ﻧﺎﻫﺎر ﻧﺨﺴﺖ از ﻫﻤﻪ، اﯾﻦ ﻏﺬاﻫﺎی ﻃﺒﯿﻌﯽ را ﻣﺼﺮف ﻧﻤﺎﯾﺪ و وﻗﺘﯽ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﮐﺮد ﻟﺬت اﯾﻦﻫﺎ ﮐﻤﺘﺮ از ﻟﺬت ﻏﺬای مرده ﺷﺪ و ﯾﺎ ﺑﺎ اﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﻏﺬاﻫﺎ ﺷﮑﻤﺶ ﺳﯿﺮ ﻧﺸﺪ ﺑﻌﺪا ﺑﻪ ﺳﺮاغ ﺧﻮراكﻫﺎی ﻣﺮگ آور ﺑﺮود. اﯾﻦ ﮐﺎر ﮐﻪ ﮐﺎر ﻣﺸﮑﻠﯽ ﻧﯿﺴﺖ. اﮔﺮ اﯾﻦ ﻋﺎدت را ﻣﺪﺗﯽ اداﻣﻪ ﺑﺪﻫﺪ ﺧﻮاﻫﺪ دﯾﺪ ﮐﻪ ﻟﺬت ﻏﺬای ﻃﺒﯿﻌﯽ ﺑﻪ ﻣﺮاﺗﺐ ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﻟﺬت ﺧﻮراكﻫﺎی مرده ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﻌﻼوه، ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻟﺬت ﭘﻨﺞ دﻗﯿﻘﻪ اي ﻣﻮاد مرده، ﺑﯿﻤﺎری و ﻣﺮگ اﺳﺖ وﻟﯽ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻟﺬت ﻏﺬای ﻃﺒﯿﻌﯽ، ﺳﻼﻣﺘﯽ و ﻃﻮل ﻋﻤﺮ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ.
ﻣﺼﺮف ﺧﻮراك مرده ﺑﻪ ﻣﻌﻨﯽ ﺧﻮدﮐﺸﯽ اﺳﺖ.
وﻗﺘﯽ ﯾﮏ آﻗﺎ در ﮔﺮﻣﺎی ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن ﺑﺮای ﻧﺎﻫﺎر وارد ﺧﺎﻧﻪ ﻣﯽﺷﻮد اﮔﺮ ﻫﻤﺴﺮ او ﺑﻪ ﺟﺎی ﻏﺬای ﮔﺮم ﻧﺨﺴﺖ ﯾﮏ ﯾﺎ دو ﻓﻨﺠﺎن آبﻣﯿﻮه ﺧﻨﮏ ﺑﻪ او ﺗﻌﺎرف ﻧﻤﺎﯾﺪ و ﺳﭙﺲ ﻣﯿﺰ را ﺑﺎ ﺳﺎﻻدﻫﺎ و ﻣﯿﻮهﺟﺎت ﺳﺮد ﺑﭽﯿﻨﺪ، ﺧﯿﺎل ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ ﺷﻮﻫﺮ او و ﺑﭽﻪﻫﺎﯾﺶ ﺑﺎ ﻣﯿﻞ ﻓﺮاوان اﯾﻦ ﻏﺬاﻫﺎ را ﻧﻤﯽﺧﻮرﻧﺪ؟ اﻟﺒﺘﻪ ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮرﻧﺪ و آﻧﻘﺪر ﻣﯽﺧﻮرﻧﺪ ﮐﻪ دﯾﮕﺮ ﺟﺎﯾﯽ ﺑﺮای ﺧﻮراكﻫﺎی مرده ﺑﺎﻗﯽ ﻧﻤﯽﻣﺎﻧﺪ.
اﮔﺮ ﺑﻌﺪا ﻗﺪری ﻫﻢ از ﻣﻮاد مرده ﻣﺼﺮف ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ، ﻣﯽﻓﻬﻤﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﯽﺧﻮد و اﺿﺎﻓﻪ ﺧﻮرده اﻧﺪ و ﺑﻌﺪ از ﭼﻨﺪ اﻣﺘﺤﺎن، ﻣﺼﺮف ﺧﻮراكﻫﺎی مرده را ﮐﻨﺎر ﻣﯽ ﮔﺬارﻧﺪ. اوﻟﯿﻦ ﺷﺮط اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮدم ﻋﻤﯿﻘﺎ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻨﺪ، ﺣﻘﯿﻘﺖ را ﺑﺸﻨﺎﺳﻨﺪ و ﺻﺪ درﺻﺪ ﯾﻘﯿﻦ ﺣﺎﺻﻞ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺼﺮف ﺧﻮراك مرده ﺑﻪ ﻣﻌﻨﯽ ﺧﻮدﮐﺸﯽ اﺳﺖ و ﺑﻪ ﺑﭽﻪﻫﺎی ﺧﻮد ﺧﻮراﻧﺪن ﺑﻪ ﻣﻌﻨﯽ ﺑﭽﻪﮐﺸﯽ. اﺻﻞ ﻣﻨﻈﻮر ﻣﻦ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮدم ﮐﻮرﮐﻮراﻧﻪ ﺑﻪ ﭘﯿﺶ ﻧﺮوﻧﺪ و ﻫﺮ ﮐﺎری ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺑﮑﻨﻨﺪ داﻧﺴﺘﻪ اﻧﺠﺎم ﺑﺪﻫﻨﺪ؛ ﯾﻌﻨﯽ اﮔﺮ ﻣﯽﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺑﺎ ﻣﯿﻞ ﺧﻮد ﺧﻮدﮐُﺸﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﺑﮕﺬارﯾﺪ ﺑﮑﻨﻨﺪ، اﻗﻼ آﻧﻘﺪر ﺑﻔﻬﻤﻨﺪ ﮐﻪ ﺣﻖ ﻧﺪارﻧﺪ ﮐﻮدﮐﺎن ﺑﯽﮔﻨﺎه و ﻣﻌﺼﻮم ﺧﻮد را ﺑﻪ وﺳﯿﻠﻪ ﺧﻮراكﻫﺎی ﻏﯿﺮ ﻃﺒﯿﻌﯽ ﻧﺎﺑﻮد ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ.
همچنین بخوانید: برای حفظ سلامتی از ﭼﻪ ﭼﯿﺰهایی ﺑﺎﯾﺪ اﺟﺘﻨﺎب ﻧﻤﻮد؟
ﻫﯿﭻ ﯾﮏ از مرده خوارها ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺗﺼﻮر ﻧﻤﺎﯾﺪ ﮐﻪ ﺳﺎﻟﻢ اﺳﺖ. ﻧﻮزاد ﺷﺨﺺ مرده خوار ﺑﯿﻤﺎر ﺑﻪ دﻧﯿﺎ ﻣﯽآﯾﺪ، ﺑﯿﻤﺎر زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و از ﺑﯿﻤﺎری ﺟﺎن ﻣﯽﺳﭙﺎرد. از اول ﮐﻮدﮐﯽ ﮔﺮﯾﻪ و زاري ﺑﯽﺟﻬﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ و دﭼﺎر ﺑﯽﺧﻮاﺑﯽ، ﺳﻮء ﻫﺎﺿﻤﻪ، ﺳﺮﻣﺎﺧﻮردﮔﯽ، ﺳﺮدرد، دندان درد، ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖ و ﺑﻌﺪا ﻧﺎراﺣﺘﯽ ﻗﻠﺐ و ﻓﺸﺎر ﺧﻮن ﻣﯽ ﺷﻮد. از ﻫﻤﻪ ﻣﻬﻢﺗﺮ ﻣﺴاﻟﻪ ﭼﺎﻗﯽﻫﺎ اﺳﺖ ﮐﻪ مرده خوارهای ﮔﻤﺮاه و ﺑﯽﺧﺒﺮ آنﻫﺎ را ﭘﺪﯾﺪهﻫﺎﯾﯽ ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ ﺣﺴﺎب ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ، در ﺻﻮرﺗﯽﮐﻪ ﭼﯿﺰﻫﺎی ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ. ﻫﺮ ﯾﮏ از اﯾﻦ ﻋﻼﺋﻢ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻫﺎی ﺧﻄﺮﻧﺎﮐﯽ ﻣﺒﻨﯽ ﺑﺮ ﺑﯿﻤﺎر ﺷﺪن ﺗﻤﺎم ﺑﺪن اﺳﺖ و ﻫﺮ ﺳﺎﻋﺖ ﺧﺒﺮ ﻣﺮﮔﯽ وﺣﺸﺘﻨﺎك را ﺑﻪ آنﻫﺎ ﮔﻮﺷﺰد ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﺪ، وﻟﯽ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ اﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻋﻼﺋﻢ را ﻧﻤﯽﻓﻬﻤﺪ و ﺑﻪ آنﻫﺎ اﻫﻤﯿﺖ ﻧﻤﯽدﻫﺪ!
آنﻫﺎ ﺧﯿﺎل ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ زنده خواری ﻓﻘﻂ ﻫﻔﺖ ﻫﺸﺖ ﺳﺎل ﻃﻮل ﻋﻤﺮ آنﻫﺎ را زﯾﺎدﺗﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺮد و ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ: ﭼﻨﺪ ﺳﺎل ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻋﻤﺮ ﮐﺮدن ﭼﻪ ﻓﺎﯾﺪه ای دارد، ﻣﺨﺼﻮﺻﺎ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻧﻤﯽﺧﻮاﻫﯿﻢ در ﺣﺎﻟﺖ ﭘﯿﺮی و ﻧﺎﺗﻮاﻧﯽ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﯿﻢ. آنﻫﺎ ﻧﻤﯽداﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﯾﮏ ﺷﺨﺺ ﺷﺼﺖ ﻫﻔﺘﺎد ﺳﺎﻟﻪ ﮐﻪ ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﺎ ﻣﺮگ ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﯽ ﺑﻤﯿﺮد، ﺑﺎ زنده خواری از ﻧﻮ ﺑﻪ دﻧﯿﺎ ﻣﯽآﯾﺪ و ﯾﮏ ﻋﻤﺮ ﮐﺎﻣﻞ مردهﺧﻮاران، ﯾﻌﻨﯽ ﯾﮏ ﻋﻤﺮ ﺗﺎزه ﺷﺼﺖ ﻫﻔﺘﺎد ﺳﺎﻟﻪ و ﺑﻠﮑﻪ ﺻﺪ ﺳﺎﻟﻪ ﺑﺪون ﺑﯿﻤﺎری ﺑﻪ دﺳﺖ ﻣﯽآورد.
آنﻫﺎ ﻧﻤﯽ داﻧﻨﺪ ﮐﻪ در دﻧﯿﺎی ﮐﻨﻮﻧﯽ ﺣﺘﯽ ﯾﮏ ﻧﻔﺮ آدم ﭘﯿﺮ وﺟﻮد ﻧﺪارد. اﯾﻦ ﭘﯿﺮان ﺑﯿﻤﺎراﻧﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻟﺒﺎس ﭘﯿﺮي ﻣﺼﻨﻮﻋﯽ را ﺑﻪ ﺧﻮد ﭘﻮﺷﺎﻧﯿﺪه اﻧﺪ. ﯾﮏ زنده خوار در ﺻﺪ و ﭘﻨﺠﺎه ﺳﺎﻟﮕﯽ ﻫﻢ ﭘﯿﺮ، ﺑﯿﻤﺎر و ﻧﺎﺗﻮان ﻧﯿﺴﺖ. ﮐﻠﯿﻪ ﺑﯿﻤﺎریﻫﺎی مرده ﺧﻮارﻫﺎ در زﻫﺪان ﻣﺎدران ﺑﻨﯿﺎدﮔﺬاری ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ و ﺑﻌﺪ از ﺑﻪ دﻧﯿﺎ آﻣﺪن ﮐﻮدك داﺋﻤﺎ ﺑﻪ ﭘﻨﻬﺎﻧﯽ ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و ﺑﯿﺸﺘﺮ آنﻫﺎ در ﻣﻮﻗﻌﯽ ﻇﺎﻫﺮ ﻣﯽﮔﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﮐﺎر از ﮐﺎر ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﭼﺎره آنﻫﺎ ﻏﯿﺮ ﻣﻤﮑﻦ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. اﺷﺨﺎﺻﯽ ﮐﻪ ﮔﻮﯾﺎ ﺑﺮای زﯾﺎد ﻋﻤﺮ ﻧﻤﻮدن ﭼﻨﺪان اﻫﻤﯿﺘﯽ ﻗﺎﺋﻞ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ، وﻗﺘﯽ ﺧﻄﺮ ﻣﺮگ را از ﻧﺰدﯾﮏ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ، ﺑﺎز ﻫﻢ ﺑﻪ ﺟﺎی اﯾﻦ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻋﻮض ﻧﻤﻮدن ﻃﺮز ﺗﻐﺬﯾﻪ، ﺧﻮدﺷﺎن را ﺑﻪ راﯾﮕﺎن ﻧﺠﺎت ﺑﺪﻫﻨﺪ؛ ﺑﻪ داﻧﺸﻤﻨﺪان ﺧﺎرﺟﯽ ﻣﺘﻮﺳﻞ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ، ﮐﻠﯿﻪ داراﯾﯽﻫﺎی ﺧﻮد را ﺑﻪ آنﻫﺎ ﺗﺤﻮﯾﻞ داده و ﺑﺎ اﯾﻦ ﭘﻮلﻫﺎ ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﯿﻤﺎري ﺗﺎزه ﻧﯿﺰ از آنﻫﺎ ﻣﯽﺧﺮﻧﺪ و ﺑﻪ وﻃﻦ ﺑﺮ ﻣﯽﮔﺮدﻧﺪ.
در ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﻣﻮارد ﯾﮑﯽ دو ﺗﺎ از ﻋﻀﻮﻫﺎی ﺑﺪن را از دﺳﺖ داده و ﭼﻮن ﯾﮏ آدم ﻧﺎﻗﺺ زﻧﺪﮔﯽ ﭘﺮﻣﺸﻘﺖ ﺧﻮد را ﮐﻮﺗﺎه ﻣﺪﺗﯽ اداﻣﻪ ﻣﯽدﻫﻨﺪ. اﯾﻦها ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ وﺿﻮح ﺑﺪاﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ وﺳﯿﻠﻪ ﻋﻠﻤﯽ ﻗﺎدر ﻧﯿﺴﺖ ﺳﻼﻣﺘﯽ ﮐﺎﻣﻞ ﮐﺴﯽ را ﺗاﻣﯿﻦ ﻧﻤﺎﯾﺪ، وﻟﯽ زﻧﺪه ﺧﻮاری اﯾﻦ ﮐﺎر را ﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ اﻧﺠﺎم ﻣﯽدﻫﺪ و آنﻫﺎ ﻣﺠﺒﻮرﻧﺪ ﺑﺪون ﭼﻮن و ﭼﺮا اﯾﻦ ﺣﻘﯿﻘﺖ را ﻗﺒﻮل ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ و ﺑﻪ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺟﻨﺎﯾﺖﮐﺎراﻧﻪ ﺧﻮد ﺧﺎﺗﻤﻪ ﺑﺪﻫﻨﺪ و ﻫﺮ ﭼﻪ زودﺗﺮ ﺑﻬﺘﺮ، ﭼﻮن ﺗاﺧﯿﺮ اﯾﻦ ﮐﺎر ﻫﺮ روز ﺑﻪ ﻗﯿﻤﺖ ﺟﺎن ﺻﺪﻫﺎ ﻫﺰار از ﻣﺮدم ﺗﻤﺎم ﻣﯽﺷﻮد.
بخشی از کتاب زﻧﺪه ﺧﻮاری (ﺧﺎم ﺧﻮاری) نویسنده : آ .د .آواﻧﺴﯿﺎن
از شما متشکریم که تا انتهای این مقاله با ما همراه بودید. سوالات خود را در قسمت “نظرات” با ما در میان بگذارید، همچنین اگر ایده یا نظری در رابطه با این مطلب دارید، خوشحال می شویم آن را با ما در میان بگذارید.
دانه چیا را با خواص کاهش اشتها و کاهش وزن، درمان کم خونی در دوران بارداری، کاهش کلسترول و فشار خون بالا، تنظیم قند خون، کمک به سلامت معده و دستگاه گوارش، پیشگیری از یبوست، درمان سرطان سینه، درمان افسردگی، درمان و پیشگیری از آلزایمر، بدون هيچ اسانس و افزودنی شيميايی، از فروشگاه عطارک تهيه نماييد.
سلام وقتتون بخیر
کلمه به کلمه از کتاب خام خواری آقای آرشاویر درآوانسیان که قبل انقلاب نوشته و ایرانی هست رو نوشتی بعدش بدون ذکر منبع واسه خودت نوشتی از شما متشکریم که تا انتهای این مقاله با ما همراه بودید.
یکم شرم کنید که مطالب دیگران رو به نام خودتون زدید
درود بر شما
از ارسال نظر و دیدگاه شما سپاسگزاریم؛
گویا انتهای مقاله “منبع مقاله” رو مشاهده نکردید!
با آرزوی شادی و سلامتی برای شما