بیماری اوتیسم چیست؟ (علل، علائم و راه های درمانی)

2189 بازدید
22 فروردین 98
بهاره
,
بروزرسانی شده در تاریخ 3 دی 1400

معرفی علل اصلی و علائم بیماری اوتیسم

اوتیسم (Autism) اصطلاحی است كه به مجموعه ای از بیماری های رشدی اطلاق می شود كه مغز را تحت تاثیر قرار می دهند. این بیماری مغزی توانایی فرد را در برقراری تعامل، شكل دهی ارتباط با دیگران و پاسخ مناسب به دنیای بیرون متاثر می كند. در اوایل دهه ٤٠ قرن بیستم دكتر لئو كانر در بیمارستان جان هاپكینز ١١ كودك مبتلا به تاخیر رشدی را مورد بررسی قرار داد. او بر اساس رفتارهای معطوف به خود و خود برانگیزاننده در این بیماران، اصطلاح اوتیسم اوایل شیرخوارگی را برای توضیح مشكل آنان انتخاب كرد.

 

بیماری اوتیسم چیست؟ (علل، علائم و راه های درمانی)

بیماری اوتیسم چیست؟ (علل، علائم و راه های درمانی)

 

اوتیسم

بیماران مبتلا، رفتارها یا علاقه مندی هایی تكراری و الگوی تفكری انعطاف پذیر دارند. شدت این بیماری بسیار متغیر است، به صورتی كه در برخی از بیماران، كارایی مناسب در بعضی زمینه ها، هوش طبیعی و استفاده از كلام دیده می شود، اما گروهی از بیماران قادر به صحبت كردن نیستند یا دیرتر از سن مورد انتظار، از توانایی كلامی برخوردار می شوند. ممكن است كودك مبتلا به اوتیسم از تماس چشمی اجتناب ورزد، به نظر ناشنوا برسد و به طور ناگهانی یا تدریجی رشد كلامی و مهارت های اجتماعی خود را از دست بدهد. این پسرفت عصب شناختی در ٢٠ درصد كودكان مبتلا دیده می شود.

احتمال دارد این كودكان به گونه ای عمل كنند كه گویی از آمد و رفت دیگران بی خبرند و بی دلیل و بدون انگیزه مشخص با دیگران درگیر شوند. گروهی از كودكان مبتلا اغلب بر موضوع یا فعالیتی خاص متمركز می شوند، دست ها را به گونه ای مخصوص به طور مثال به شكل بال بال زدن تكان می دهند، به كوفتگی و خون مردگی بدن خود توجهی ندارند ورحتی به عمد به خودشان آزار می رسانند. اوتیسم یكی از ٥ اختلال مرتبط رشدی یا عصب شناختی است كه تحت عنوان كلی اختلالات نافذ رشد (PDD) یا بیماری های طیف اوتیسم شناخته می شود. این بیماری فرم شدید و حاد بیماری های طیف اوتیسم است.

عوامل خطرساز در بیماری اوتیسم

مطالعات زیادی جهت یافتن عوامل خطر ابتلا به اوتیسم انجام شده است تا از ابتلا به این بیماری جلوگیری كرده و یا دست كم تشخیص زودتر آن فراهم شود. بر اساس همین تحقیقات، محققین دریافتند كه سابقه روانپزشكی والدین بیشترین ارتباط را با اوتیسم دارد. با در نظر گرفتن تمامی عوامل خطر ساز، سابقه اختلال روانپزشكی در والدین، خطر ابتلا به اوتیسم را سه تا چهار برابر افزایش می دهد.

گروه دیگری از محققین متوجه شدند كه اندازه دور سر كودكان مبتلا به اوتیسم به طور متوسط در هنگام تولد كمتر از كودكان طبیعی بوده است. البته در اولین سال زندگی، مغز این كودكان رشد سریع و ناگهانی كرده به طوری كه مغز آن ها ١٥ درصد بزرگتر از مغز دیگر كودكان شده است. این رشد دیاد در اندازه سر قبل از آغاز نشانه ها اتفاق می افتد.

 

همچنین بخوانید:  ناهنجاری های رشدی و روانی در کودکان

 

سایر مواردی كه در این مطالعات در كودكان اوتیسم شایع تر از كودكان معمولی دیده شده بود به شرح زیر است:

عوامل خطر مربوط به زایمان

  • تولد در وضعیت پا
  • نمره آپگار پایین (شاخصی كه طی ٥ دقیقه بعد از تولد ارزیابی و به كمك آن نحوه تنفس نوزاد اندازه گیری می شود.
  • تولد قبل از موعد (تولد قبل از هفته ٣٥ حاملگی)
  • سوابق بیماری های روانی در والدین: روان پریشی های شبیه اسكیزوفرنیا و یا اختلالات عاطفی از جمله افسردگی، اختلال دو قطبی و روان پریشی های مرتبط با آن ها.

علائم و نشانه های بیماری اوتیسم

برای تشخیص اختلال و بیماری، نقص مداوم باید در سه حوزه زیر وجود داشته باشد:

1- نقص در عملكرد اجتماعی

  • نقص در بعضی از انواع ارتباطات غیر كلامی (مانند ژست های بدنی و تماس چشمی)
  • نقص در تكامل متناسب با سن ارتباط با دیگر همسالان
  • عدم به اشتراك گذاتن لذت ها و علایق خود با دیگران
  • نقص در تعامل اجتماعی یا هیجانی، اجتناب از در آغوش گرفته شدن یا لمس شدن

2- نقص در ارتباط

  • تاخیر یا فقدان تكامل زبانی
  • ناتوانی در شروع یا تداوم مكالمه
  • استفاده قالبی یا تكراری از كلمات
  • فقدان بازی های خیالی متنوع یا فعالیت های اجتماعی (متناسب با سن)
  • فقدان پاسخ به روش های آموزشی معمول یا سرنخ های كلامی
  • قشقرق و حملات خشم مکرر

3- رفتار، علایق و فعالیت های تكراری و محدود

  • علاقه ها و رفتارهای تكراری یا محدود كه كودك بیش از اندازه به آن ها می پردازد.
  • آداب خاص غیر قابل انعطاف و نارآمد
  • رفتارهای حرمتی قالبی یا تكراری (تكان دادن بازوها، چرخش بدن، راه رفتن روی انگشتان شست پا
  • علاقه پا بر جا به یك قسمت از اشیا

 

بیماری اوتیسم چیست؟ (علل، علائم و راه های درمانی)

بیماری اوتیسم چیست؟ (علل، علائم و راه های درمانی)

 

تشخیص بیماری اوتیسم

به طور معمول بیماری حوالی ٣سالگی تشخیص داده می شود، اما در برخی از كودكان تشخیص گذاری در سنین بالاتر میسر می شود. پسرها ٣تا ٤ برابر دخترها مبتلا می شوند. دختران مبتلا به این بیماری علائم شدیدتر و نقایص شناختی بیشتری دارند. به صورت طبیعی تشخیص اوتیسم شامل دو مرحله است:

1- غربالگری توسط متخصص اطفال در حین معاینات معمول.

2- ارزیابی جامع توسط یك گروه متشكل از متخصصان گوناگون.

به دلیل اینكه اوتیسم در برگیرنده طیف وسیعی از رفتارهاست، مشاهده گذرا و كوتاه مدت یك كودك نمی تواند توانایی های حقیقی او را پیش بینی كند. ارزیابی های متعدد در موقعیت ها و زمان های متفاوت (به عنوان مثال: خانه، مطب و مدرسه) تشخیص قابل اطمینان تری را میسر خواهد نمود.

راه های درمانی بیماری اوتیسم

نقایص عصبی بیماران اوتیسمی در گذر زمان نه بهبود می یابد و نه بدتر می شود. اما با درمان، به خصوص اگر تشخیص و درمان در سنین پایین آغاز شده باشد، ناتوانی های كلامی و تعامل اجتماعی در بسیاری از كودكان، مداخله های اولیه و زود هنگام (مشتمل بر تصحیح رفتاری و گفتار درمان) عاقبت بهتری برای بیماران به ارمغان می آورد. در حقیقت بعضی از بیمارانی كه به درستی درمان می شوند و از حمایت اجتماعی مناسب برخوردار هستند، زندگی طبیعی یا نزدیك به طبیعی خواهند داشت.

روان درمانی

یك روان درمانگر متبحر می تواند در بسیاری از زمینه ها به كودكان مبتلا به اوتیسم كمك كند. متاسفانه پاسخ همه كودكان حتی به موثرترین نوع روان درمانی ها یكسان نیست. روان درمانگر با آموزش ها صحیح می تواند بسیاری از مشکلات رفتاری و اجتماعی کودکان مبتلا به این بیماری را کاهش دهد.

دارو درمانی

هیچ دارویی نمی تواند اوتیسم را به طور كامل درمان كند. بعضی از مبتلایان به درمان كوتاه مدت دارویی و بعضی نیز به درمان با دارو در تمام عمر، برای مهار رفتارها یا نشانه های اختلال نیاز دارند. با این حال اكثر كودكان مبتلا به اوتیسم نیازی به دارو ندارند. بسیاری از نشانه های آزار دهنده را می توان با دارو بهبود بخشید. كاهش این نشانه ها، نه تنها توانایی بیمار را برای شركتدر برنامه های آموزشی و گروهی اقزایش می دهد، بلكه از استرس وارد شده بر والدین و مراقبین نیز می كاهد.

اگرچه اكثر مشكلات رفتاری را با روش های تعدیل رفتاری از جمله  ABA می توان مهار كرد، اما رفتارهای مقاوم به درمان، شدید یادخطرناك برای درمان موثر به دارو نیاز دارند. داروهای رایجی كه استفاده می شوند عبارتند از: ضد افسردگی، داروهای ضد تشنج، روان پریشی، آرام بخش ها و محرك ها.لازم به ذكر است والدین زمانی اقدام به دارو درمانی می كنند كه نسبت به خطرات و فواید این داروها آگاهی دارند.

 

از شما متشکریم که تا انتهای این مقاله با ما همراه بودید. سوالات خود را در قسمت “نظرات” با ما در میان بگذارید، همچنین اگر ایده یا نظری در رابطه با این مطلب دارید، خوشحال می شویم آن را با ما در میان بگذارید.

 

عرق بهار نارنج ویژه را با خواص مقوی قلب و اعصاب، رفع بی خوابی های عصبی، رفع افسردگی، تسکین ناراحتی های سینه، رفع سرفه، رفع تپش قلب، آرامبخش، بدون هيچ اسانس و افزودني شيميايي، از فروشگاه عطارک تهيه نماييد.

توجه

وب سایت عطارک در قبال نسخه های پیشنهادی و داروهای گیاهی ذکر شده، مسئولیتی نداشته و بهتر است قبل از استفاده، با پزشک و یا مشاور طب سنتی در تماس باشید.

پستهای مرتبط

2
نظر ارسال شده است. لطفا شما هم نظری ارسال کنید.

0