معرفی گیاه سریش و خواصش
گیاه سریش و خواصش را بشناسیم.
گیاهی است که به فارسی سریش و علف چسب و در کتب طب سنتی اشراس ذکر شده است. ابوعلی سینا در قانون ذکر کرده است که اشراس ریشه گیاهی به نام خنثی است.
مشخصات گیاه سریش
سریش گیاهی است علفی چند ساله دارای برگ های سبز و نواری دراز، کمی پهن و ناودانی شبیه برگ سوسن، به شکل گروهی مجتمع که در محل یقه گیاه در سطح زمین از قسمت متورم زیر زمینی گیاه خارج می شوند. گل های آن در امتداد ساقه گل دهنده قرار گرفته است. ساقه گل دهنده در بعضی گونه ها فقط یک و در برخی دیگر چند شاخه است. ریشه آن ها ضخیم عمودی به شکل غده های گوشتی که ریشک ها به آن متصل هستند و مملو از مواد قندی و فکول است. در ریشه برخی ارقام مانند سریش که در ایران می روید ماده چسبنده ای وجود دارد که به عنوان چسب در صحافی به کار می رود. در بعضی مناطق اروپا سابقا از آرد غده های این گیاه نان درست می کردند و یا الکل می گرفتند.
تکثیر گیاه سریش از طریق کاشت بذر آن صورت می گیرد و بیشتر معمول است که غده زیر زمینی با ریشک های آن را در بهار می کارند. سریش را در ایام قدیم چسب سرد می نامیدند و این چسب که از گرد ریشه خشک گیاهی در ایران به نام سریش تهیه می شود روش بسیار خوبی است. سریش در بازار ایران معمولا به صورت گرد فروخته می شود از ریشه گونه هایی از این گیاه که در همدان و کرمان می روید گرفته می شود و برخی فروشندگان در تهیه سریش تقلب می کردند و گرد ریشه سریش را با آرد جو که خیلی شبیه آن است مخلوط می کردند.
معرفی گیاه سریش و خواصش
گرد سریش فقط برای تهیه چسب صحافی و کفاشی عرضه نمی شود بلکه از نظر خواص دارویی نیز مورد توجه است و از جمله از مخلوط گرد سریش و آرد جو برای سعفه که نوعی کچلی و بیماری پوستی و طاسی سر است به صورت ضماد استفاده می شده و در روزگاران قدیم خیلی مشتری داشته است.
ترکیبات شیمیایی سریش
در قسمت متورم ریشه های گیاه مواد قندی ساکاروز، فروکتوز، کمی گلوکوز و یک گلوکوزید به نام آسفودلوزید یافت می شود.
خواص و کاربرد سریش
در هندوستان روغن تخم سریش را برای جلوگیری از ابتلا به نوعی تصلب شریان تجویز می کنند. به علاوه تخم آن مدر است و در استعمال خارج نیز از روغن آن یا له شده آن روی قسمت های ملتهب و زخم ها می گذارند التیام بخش است. اشراس یا ریشه سریش از نظر طبیعت طبق نظر حکمای طب سنتی گرم و خشک است ولی سوخته شده آن بیشتر گرم و خشک است. از نظر خواص معتقدند که خوردن آن برای درد پهلو، سرفه، یرقان حادث از صفرای سوخته، بیماری روده ای و خشونت حلق نافع است و سوخته آن مدر و قاعده آور است و محلل ورم بلغمی است و اگر مخلوط با سرکه خورده شود از ریختن موی سر جلوگیری می کند. ضماد آن برای جوش خوردن استخوان شکسته، التیام جراحت های بد، ورم بیضه، گرفتگی عضله و عصب و با سرکه و روغن کنجد برای جرب و نرم کردن ورم های سفت و با آرد جو برای کچلی نافع است. مضر آن این است که ممکن است برخی اوقات موجب سستی معده شود که باید از گلقند استفاده نمود. مقدار خوراک اشراس تا 20 گرم و از سوخته آن تا 5 گرم است.
همچنین بخوانید: چگونه با شلتوک موهایمان را تقویت کنیم
برگ و گل و ساقه گل دهنده سریش از نظر طبیعت گرم و خشک است و خواص آن شبیه خواص غده زیر زمینی آن است و گرم کننده با نیروی خشک کننده و برای جوش خوردن استخوان شکسته مفید است. باد و گاز را تحلیل می برد و برای ورم بیضه و خرد کردن سنگ مثانه و التیام زخم های داخلی نافع است. 5 گرم آن مدر است خوردن گل و میوه آن ملین است و با سرکه برای گزیدگی عقرب و هزارپا مفید است و از ضماد برگ آن نیز در این مورد استفاده می شود. خوردن ساقه تازه آن برای یرقان مفید است خصوصا اگر ساقه تازه آن با سرکه و روغن زیتون خورده شود اثرش برای رفع یرقان بیشتر است. به هر حال در مورد مصرف غده آن بیشتر موثر است. اگر ساقه و برگ گیاه را کوبیده و آب آن را گرفته و با زعفران مخلوط کنند و دم کنند، مالیدن و شستن چشم با آن برای رفع رطوبت های چشم و گل مژه مفید است. ریختن قطره آب تازه برگ و ساقه آن به تنهایی و یا با کندر و عسل که نیم گرم شده باشد در گوش در مواردی که چرک از گوش می آید مفید است. برای تسکین درد دندان قطره را اگر در گوش مخالف جهت آن دندان بریزید نافع است. ضماد آن به تنهایی موجب تسکین درد دندان آسیاب می گردد. مقدار خوراک آن تا 14 گرم است.
از شما متشکریم که تا انتهای این مقاله با ما همراه بودید. سوالات خود را در قسمت “نظرات” با ما در میان بگذارید، همچنین اگر ایده یا نظری در رابطه با این مطلب دارید، خوشحال می شویم آن را با ما در میان بگذارید.
روغن تقویت مو را با خواص رفع خشکی موها، رفع وز شدن موها، نرمی و درخشندگی مو، تقویت مو، کمک به رشد مو، بدون هيچ اسانس و افزودني شيميايي، از فروشگاه عطارک تهيه نماييد.
