دلایل لجبازی در کودکان و بزرگسالان
با دلایل لجبازی در کودکان و بزرگسالان آشنا شوید
لجبازی حالتی است که فرد یا عمدا خود را به نشنیدن سخنان دیگران می زند و یا این که سعی می کند به خواسته های خود عمل کرده و به تذکرات دیگران بی اعتنایی کند. این قبیل افراد به هیچ راهی مستقیم نیستند و سخن کسی را نمی پذیرند چون در جهل مرکب غوطه ورند. معمولا در زندگی موفق نبوده و به هدف و مقصود نمی رسند. دوستان خود را از دست می دهند و دلسوزان و خیر خواهان جامعه هم رغبتی به نصیحت و راهنمایی آن ها ندارند.
انسان فهمیم و عاقل هرگز لجبازی نمی کند و برای عقل و فکر دیگران هم ارزش قایل می شود تا از آنها در جهت نفع خود پرهیز از تنهایی خود و جلوگیری از هلاکت خود استفاده کند. به گفته حضرت علی (ع) بهترین خلق و خوی آن است که از لجاجت دورتر باشد.
نشانه های فرد لجباز
فرد لجباز با کوچکترین مخالفتی با خواسته هایش به شدت ناراحت می شود و شروع به ناسزا گویی می کند. یعنی تحمل راهنمایی و نصیحت دیگران را ندارد. کودک غالبا با افراد بزرگتر جر و بحث می کند و یا به طور مداوم سر به سر بچه های دیگر گذاشته و آن ها را عصبانی می کند. فرد لجباز غالبا برای اشتباه خود دیگران را سرزنش می کند یا مقصر می داند. فرد لجباز کوچکترین مقررات را زیر پا گذاشته و در مقابل آن بی اعتنایی می کند. شخص لجباز بسیار زود رنج بوده و از اطرافیان توقع بیش از حد دارد. علی الرغم این که خود را متعهد به انجام سخن دیگران نمی داند. فرد لجباز بیشتر مواقع تنها بوده و نمی تواند ارتباط اجتماعی مناسبی برقرار کند. فرد لجباز دارای خلقی افسرده و مضطرب بوده و افکاری پریشان دارد.
دلایل لجبازی در کودکان و بزرگسالان
علت های لجبازی
لجبازی علت های مختلفی دارد ولی سه علت از همه مهمتر هستند.
