جنبه های رواﻧﺸﻨﺎﺧﺘﯽ ﭼﺎﻗﯽ دوران ﮐﻮدﮐﯽ
با جنبه های رواﻧﺸﻨﺎﺧﺘﯽ ﭼﺎﻗﯽ دوران ﮐﻮدﮐﯽ آشنا شوید…
درﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺧﻄﺮات ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﺗﻨﺪرﺳﺘﯽ ﭼﺎﻗﯽ دوران ﮐﻮدﮐﯽ ﺑﻄﻮر ﮐﺎﻣﻞ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ، ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت اﻧﺪﮐﯽ در ﺧﺼﻮص ﻋﻮاﻣﻞ رواﻧﯽ و اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ رﺳﺪ ﺑﺎ اﺿﺎﻓﻪ وزن در دوران ﮐﻮدﮐﯽ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎﺷﻨﺪ، اﻧﺠﺎم ﺷﺪه اﺳﺖ. در ﻣﻮرد اﯾﻦ ﮐﻪ آﯾﺎ اﯾﻦ ﻋﻮاﻣﻞ روان ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ، ﻋﻮاﻣﻞ ﺧﻄﺮزا ﯾﺎ ﭘﯿﺎﻣﺪ ﻫﺎی اوﻟﯿﻪی ﭼﺎﻗﯽ دوران ﮐﻮدﮐﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ، اﻃﻼﻋﺎت اﻧﺪﮐﯽ وﺟﻮد دارد. ﺗﻤﺮﮐﺰ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت روی ﺟﻨﺒﻪ ﻫﺎی روان ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ ﭼﺎﻗﯽ دوران ﮐﻮدﮐﯽ ﺑﻪ دو دﻟﯿﻞ ﻋﻤﺪه اﻫﻤﯿﺖ دارد.
- ﺑﻪ دﻟﯿﻞ اﯾﻦ ﮐﻪ ﻣﺸﮑﻼت روان ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ (ﺷﺎﻣﻞ ﻣﺸﮑﻼﺗﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺮ ﺑﻪ ﺳﺮ ﮔﺬاﺷﺘﻦ و زورﮔﻮﯾﯽ، اﻋﺘﻤﺎد ﺑﻪ ﻧﻔﺲ ﭘﺎﺋﯿﻦ، اﻓﺴﺮدﮔﯽ و اﺧﺘﻼﻻت ﻏﺬاﯾﯽ) ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ دﯾﮕﺮ ﻧﺎراﺣﺘﯽ ﻫﺎی ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﭼﺎﻗﯽ، اﺣﺘﻤﺎﻻً روی زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻮدﮐﺎن ﭼﺎق اﺛﺮات ﺑﯿﺸﺘﺮی ﺧﻮاﻫﻨﺪ داﺷﺖ.
- ﺑﻪ دﻟﯿﻞ اﯾﻦ ﮐﻪ ﻋﻮاﻣﻞ ﺑﯿﻮﻟﻮژﯾﮑﯽ (ﻣﺎﻧﻨﺪ آﺳﯿﺐ ﭘﺬﯾﺮی ژﻧﺘﯿﮑﯽ) ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺗﺄﺛﯿﺮات ﻣﻬﻤﯽ روی ﮔﺴﺘﺮش و ﻣﺎﻧﺪﮔﺎری ﭼﺎﻗﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ، ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﻋﻮاﻣﻞ روان ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ ﻧﻘﺶ ﻣﻬﻤﯽ اﯾﻔﺎ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ، ﺗﻌﺪﯾﻞ و اﺻﻼح آنﻫﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ اﻣﮑﺎن ﭘﺬﯾﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد. در اﯾﻦ ﻓﺼﻞ ﻋﻮاﻣﻞ رواﻧﯽ و اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﭼﺎﻗﯽ دوران ﮐﻮدﮐﯽ ﺑﻄﻮر ﺧﻼﺻﻪ ﻣﻮرد اﺷﺎره ﻗﺮار ﺧﻮاﻫﻨﺪﮔﺮﻓﺖ. ﻋﻮاﻣﻞ رواﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﭼﺎﻗﯽ ﻧﻘﺶ دارﻧﺪ ﯾﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﭘﯿﺎﻣﺪﻫﺎی اﺿﺎﻓﻪ وزن ﯾﺎ ﭼﺎﻗﯽ دوران ﮐﻮدﮐﯽ ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﺷﺪه اﻧﺪ ﻧﯿﺰ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﻗﺮار ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﮔﺮﻓﺖ.
وﺿﻌﯿﺖ اﻗﺘﺼﺎدی – اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ
در اﻓﺮاد ﺑﺰرﮔﺴﺎل، ﯾﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎی ﻣﻮﺟﻮد ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دﻫﺪ ﮐﻪ در ﮐﺸﻮرﻫﺎی ﺗﻮﺳﻌﻪ ﯾﺎﻓﺘﻪ ارﺗﺒﺎط ﻣﻌﮑﻮس و ﺷﺪﯾﺪی ﺑﯿﻦ وﺿﻌﯿﺖ اﻗﺘﺼﺎدی – اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ (Socioeconomic status) SES و ﭼﺎﻗﯽ در زﻧﺎن (ﻧﻪ در ﻣﺮدان) وﺟﻮد دارد، ﺑﻄﻮریکه ﻧﺴﺒﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮی از زﻧﺎن از ﻃﺒﻘﺎت اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺑﻮدﻧﺪ. در ﻣﻘﺎﺑﻞ، در ﮐﺸﻮرﻫﺎی در ﺣﺎل ﺗﻮﺳﻌﻪ ارﺗﺒﺎط ﻣﺜﺒﺖ و ﺷﺪﯾﺪی ﺑﯿﻦ وﺿﻌﯿﺖ اﻗﺘﺼﺎدی – اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و ﭼﺎﻗﯽ در زﻧﺎن، ﻣﺮدان و ﮐﻮدﮐﺎن وﺟﻮد داﺷﺖ.
راﺑﻄﻪ ﺑﯿﻦ وﺿﻌﯿﺖ اﻗﺘﺼﺎدی – اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و ﭼﺎﻗﯽ در ﮐﻮدﮐﺎن ﮐﺸﻮرﻫﺎی ﺗﻮﺳﻌﻪ ﯾﺎﻓﺘﻪ ﮐﻤﺘﺮ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ و ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﺑﺮﺧﯽ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻣﺮوری اﻧﺠﺎم ﺷﺪه روی ﮐﻮدﮐﺎن ﺣﺎﮐﯽ از آن اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺣﺪود 40 درﺻﺪ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت راﺑﻄﻪ ای ﺑﯿﻦ وﺿﻌﯿﺖ اﻗﺘﺼﺎدی – اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و ﭼﺎﻗﯽ ﻣﺸﺎﻫﺪه و ﮔﺰارش ﻧﺸﺪه اﺳﺖ و در 40 درﺻﺪ ﻣﻮارد راﺑﻄﻪ ﻣﻌﮑﻮس و در 20 درﺻﺪ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت راﺑﻄﻪ ﻣﺜﺒﺘﯽ ﺑﯿﻦ وﺿﻌﯿﺖ اﻗﺘﺼﺎدی – اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و ﭼﺎﻗﯽ ﮔﺰارش ﻧﻤﻮدﻧﺪ. اﮔﺮ ﭼﻪ ﺗﺎ ﻗﺒﻞ از اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻣﺮوری، ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﻗﺒﻠﯽ ﺑﻄﻮر ﻧﺴﺒﺘﺎً ﺛﺎﺑﺖ ﻧﺸﺎن دادﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﯿﻦ وﺿﻌﯿﺖ اﻗﺘﺼﺎدی – اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و ﭼﺎﻗﯽ ﮐﻮدﮐﺎن ﺑﻮﯾﮋه در ﻣﯿﺎن دﺧﺘﺮان راﺑﻄﻪ ﻣﻌﮑﻮﺳﯽ وﺟﻮد دارد.
در ﯾﮏ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﻃﻮﻟﯽ ﺑﻪ ﻣﺪت 10 ﺳﺎل ﺑﺎ ﻫﺪف ﭘﯿﮕﯿﺮی روﻧﺪ ﭼﺎﻗﯽ ﮐﻮدﮐﺎن 9 ﺗﺎ 10 ﺳﺎﻟﻪ ﮔﺰارش ﺷﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮﺧﯽ ﻋﻮاﻣﻞ وﯾﮋه اﻗﺘﺼﺎدی – اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺑﻄﻮر ﻣﻌﮑﻮس ﺑﺎ اﺿﺎﻓﻪ وزن ﮐﻮدﮐﺎن در ﺑﺰرﮔﺴﺎﻟﯽ راﺑﻄﻪ دارﻧﺪ، از ﻗﺒﯿﻞ ﺗﺤﺼﯿﻼت و ﺷﻐﻞ واﻟﺪﯾﻦ اﺳﺖ. در اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻣﺸﺨﺺ ﮔﺮدﯾﺪ ﮐﻪ ﻣﺤﯿﻂ ﮐﻠﯽ ﻧﺎﻣﻨﺎﺳﺐ (ﺣﻤﺎﯾﺖ ﺿﻌﯿﻒ واﻟﺪﯾﻦ و ﻧﻈﺎﻓﺖ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﺿﻌﯿﻒ) راﺑﻄﻪ ﻣﺜﺒﺖ و ﻣﻌﻨﯽ داری ﺑﺎ اﺿﺎﻓﻪ وزن در ﺑﺰرﮔﺴﺎﻟﯽ داﺷﺘﻨﺪ. ﯾﮑﯽ از ﻣﻬﻤﺘﺮﯾﻦ ﻋﻮاﻣﻞ ﺧﻄﺮ ﺑﺮای اﺿﺎﻓﻪ وزن در ﺑﺰرﮔﺴﺎﻟﯽ ﺣﺘﯽ ﺑﻌﺪ از ﮐﻨﺘﺮل ﺗﺤﺼﯿﻼت و ﺷﻐﻞ واﻟﺪﯾﻦ، ﮐﯿﻔﯿﺖ ﻣﺴﮑﻦ ﮐﻮدﮐﺎن ﺑﻮده اﺳﺖ. اﻃﻼﻋﺎت ﺣﺎﺻﻞ ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دﻫﺪ ﮐﻪ زﻧﺪﮔﯽ در ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻣﺤﺮوم ﺷﻬﺮ، ﺧﻄﺮ اﺿﺎﻓﻪ وزن را ﺳﻪ ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﯿﺸﺘﺮ از زﻧﺪﮔﯽ در ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪ اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﯽدﻫﺪ.
جنبه های رواﻧﺸﻨﺎﺧﺘﯽ ﭼﺎﻗﯽ دوران ﮐﻮدﮐﯽ
راﺑﻄﻪ ﺑﯿﻦ وﺿﻌﯿﺖ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ -اﻗﺘﺼﺎدی و ﭼﺎﻗﯽ در ﮐﺸﻮرﻫﺎی ﺗﻮﺳﻌﻪ ﯾﺎﻓﺘﻪ
اﻏﻠﺐ ﻧﺸﺎن داده ﺷﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ اﺳﺘﺮس ﺣﺎﺻﻞ از وﺿﻌﯿﺖ اﻗﺘﺼﺎدی اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﭘﺎﯾﯿﻦ، ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺗﺎ ﺣﺪودی در ﮔﺴﺘﺮش ﭼﺎﻗﯽ در ﮐﻮدﮐﺎن ﻧﻘﺶ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دﻫﺪ ﮐﻪ ﺧﺎﻧﻮادهﻫﺎی ﮐﻢ درآﻣﺪ و از ﺟﻨﺒﻪ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺿﻌﯿﻒ، اﺣﺘﻤﺎﻻً ﺳﻄﻮح آﮔﺎﻫﯽ ﺗﻐﺬﯾﻪ ای ﮐﻤﺘﺮ، ﺗﻐﺬﯾﻪ ﮐﻠﯽ ﺿﻌﯿﻒ و ﻓﺮﺻﺖﻫﺎی اﻧﺪﮐﯽ ﺑﺮای ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ دارﻧﺪ.
ﺿﻤﻦ اینکه ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت اﻧﺪﮐﯽ ﺑﻄﻮر واﻗﻌﯽ ﻋﺎدات ﻏﺬاﯾﯽ و ﺳﻄﻮح ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﮐﻮدﮐﺎن دارای وﺿﻌﯿﺖ اﻗﺘﺼﺎدی – اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﭘﺎﺋﯿﻦ را ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﻗﺮار داده اﻧﺪ. در ﻫﺮ ﺣﺎل ﺗﻮﺟﯿﻪ دﯾﮕﺮی در ﺧﺼﻮص راﺑﻄﻪ ﺑﯿﻦ وﺿﻌﯿﺖ اﻗﺘﺼﺎدی اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و ﭼﺎﻗﯽ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﺮای ﻣﺜﺎل ﭼﺎﻗﯽ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﮐﺎﻫﺶ وﺿﻌﯿﺖ اﻗﺘﺼﺎدی – اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﮔﺮدد.
ﺷﻮاﻫﺪ ﻣﺘﻌﺪدی وﺟﻮد دارد ﮐﻪ ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دﻫﺪ ﺑﯿﻦ اﻓﺮاد ﭼﺎق در زﻣﯿﻨﻪﻫﺎﯾﯽ از ﻗﺒﯿﻞ ﺗﺤﺼﯿﻼت، اﺷﺘﻐﺎل و ﻣﺴﮑﻦ ﺷﺨﺼﯽ ﻣﯽ ﺗﻮان ﺗﻤﺎﯾﺰ ﻗﺎﺋﻞ ﺷﺪ. ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت اﻧﺠﺎم ﺷﺪه در اﯾﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه و اﻧﮕﻠﺴﺘﺎن ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دﻫﺪ، زﻧﺎﻧﯽ ﮐﻪ در دوره ﻧﻮﺟﻮاﻧﯽ دارای اﺿﺎﻓﻪ وزن ﺑﻮده اﻧﺪ، ﺳﺎلﻫﺎی ﮐﻤﺘﺮی ﺑﻪ ﻣﺪرﺳﻪ رﻓﺘﻪ اﻧﺪ و ﺑﻄﻮر ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻪ ای درآﻣﺪ ﮐﻤﺘﺮی داﺷﺘﻨﺪ، دارای ﻓﻘﺮ ﺧﺎﻧﻮادﮔﯽ و ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻫﻤﺴﺎﻻن ﻻﻏﺮ ﺧﻮد اﺣﺘﻤﺎﻻً ﮐﻤﺘﺮ ازدواج ﮐﺮده ﺑﻮدﻧﺪ. دﻟﯿﻞ ﺳﻮم اﯾﻦ ﭼﺎﻗﯽ و وﺿﻌﯿﺖ اﻗﺘﺼﺎدی – اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﭘﺎﺋﯿﻦ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﻣﺸﺘﺮك از دﻻﯾﻞ ﺑﺮوز ﻫﺮ دوی وﺿﻌﯿﺖ ﻫﺎی ﻓﻮق اﻟﺬﮐﺮ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﺎﺷﻨﺪ.
جنبه های رواﻧﺸﻨﺎﺧﺘﯽ ﭼﺎﻗﯽ دوران ﮐﻮدﮐﯽ
ﻧﮕﺮش ﻫﺎی اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ در ﻣﻮرد ﭼﺎﻗﯽ و ﺗﺒﻌﯿﺾ
ﻣﺪارك ﻣﻮﺟﻮد ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دﻫﺪ ﮐﻪ در ﺟﻮاﻣﻊ ﻏﺮﺑﯽ ﻣﺪرن، ﺗﺎ ﺣﺪ زﯾﺎدی ﺑﺮای ﺟﺬاﺑﯿﺖ و ﻻﻏﺮی ارزش ﻗﺎﺋﻞ ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﭼﺎﻗﯽ ﺑﻮﯾﮋه در زﻧﺎن ﺑﺪﻧﺎﻣﯽ ﻣﺤﺴﻮب ﻣﯽ ﺷﻮد. اﯾﻦ درك ﻣﻨﻔﯽ از ﭼﺎﻗﯽ ﮔﺴﺘﺮش زﯾﺎدی دارد و ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﻌﻨﺎ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻓﺮاد ﭼﺎق اﻏﻠﺐ در ﺗﺤﺼﯿﻼت، ﮐﺎر، ارﺗﺒﺎﻃﺎت اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و ﻣﺮاﻗﺒﺖﻫﺎی ﺑﻬﺪاﺷﺘﯽ ﺑﺎ ﺗﺒﻌﯿﺾ ﻣﻮاﺟﻪ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ. ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﺪ ﮐﻪ ﺑﺪﻧﺎﻣﯽ ﻣﻨﺘﺞ از ﭼﺎﻗﯽ دو ﺟﻨﺒﻪ ﻣﻬﻢ ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ و در درﺟﻪ اول، ﻗﺒﺎﺣﺖ ﻇﺎﻫﺮ ﺑﺪﻧﯽ وﺟﻮد دارد. ﭼﺎﻗﯽ وﺿﻌﯿﺖ ﮐﺎﻣﻼً ﻗﺎﺑﻞ ﻣﺸﺎﻫﺪه ای اﺳﺖ و ﻇﺎﻫﺮ ﺑﺪﻧﯽ (ﺑﻪ وﯾﮋه ﺷﮑﻞ ﺑﺪن) ﯾﮑﯽ از ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﻬﻢ در ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ ﻗﻀﺎوت اﻓﺮاد از ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ اﺳﺖ. در درﺟﻪ دوم، ﻗﺒﺎﺣﺖ ﺷﺨﺼﯿﺘﯽ وﺟﻮد دارد. دﯾﺪﮔﺎه اﺧﻼﻗﯽ ﮐﻪ وﺟﻮد دارد اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻓﺮاد ﭼﺎق ﺧﻮد ﻣﺴﺌﻮل وﺿﻌﯿﺖ ﻣﻮﺟﻮد ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ.
در ﺣﺎلیکه، ﻇﺎﻫﺮ ﺑﺪﻧﯽ اﯾﺪه آل ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎی ﺿﻤﻨﯽ ﺷﺎﯾﺴﺘﮕﯽ، ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ، ﺧﻮد ﮐﻨﺘﺮﻟﯽ، ﺧﻮد ارزﺷﯽ و ﻣﻘﺒﻮﻟﯿﺖ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ و ﺑﺎﻟﻌﮑﺲ، اﻓﺮاد دارای اﺿﺎﻓﻪ وزن، اﻏﻠﺐ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻟﻮس و زﯾﺎده ﺧﻮاه، ﺗﻨﺒﻞ، دارای ارادهی ﺿﻌﯿﻒ و ﻓﻘﺪان ﮐﻨﺘﺮل ﺷﺨﺼﯽ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺑﺮﺧﯽ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت 40 ﺳﺎل ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دﻫﺪ ﮐﻪ ﻧﮕﺮشﻫﺎی ﻣﻨﻔﯽ ﻣﻨﺸﺎء دوران ﮐﻮدﮐﯽ دارﻧﺪ.
ﺑﺮای ﻣﺜﺎل، در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ای ﮐﻮدﮐﺎن ﺑﺮﺣﺴﺐ اوﻟﻮﯾﺖ ﺑﻨﺪی ﺗﺼﺎوﯾﺮ (ﮐﻮدك ﺳﺎﻟﻢ، ﮐﻮدك ﺑﺎ ﻋﺼﺎ، روی ﺻﻨﺪﻟﯽ ﭼﺮﺧﺪار، ﮐﻮدك ﺑﺎ زﺷﺘﯽ ﺻﻮرت، ﭼﺎق و دارای اﺿﺎﻓﻪ وزن) رﺗﺒﻪ ﺑﻨﺪی ﺷﺪﻧﺪ، ﮐﻮدك ﭼﺎق و داراﯾﯽ اﺿﺎﻓﻪ وزن در آﺧﺮﯾﻦ اﻟﻮﯾﺖ اﻧﺘﺨﺎﺑﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. اﮔﺮ ﭼﻪ در اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﺑﺮﺧﯽ اﺷﮑﺎﻻت ﻣﺘﺪوﻟﻮژﯾﮑﯽ در ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺗﻌﻤﯿﻢ ﭘﺬﯾﺮی، روشﻫﺎی درﺟﻪ ﺑﻨﺪی اﺟﺒﺎری و ﻣﻮارد دﯾﮕﺮ وﺟﻮد داﺷﺖ، ﯾﺎﻓﺘﻪﻫﺎی ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دﻫﺪ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﮐﻮدﮐﺎن ﺑﺴﯿﺎر ﮐﻢ ﺳﻦ و ﺳﺎل ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ می رﺳﺪ ﮐﻪ ﻧﮕﺮش ﻏﺎﻟﺐ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ اﺿﺎﻓﻪ وزن را ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻪ و اﻧﮑﺎر اﻓﺮاد ﭼﺎق ﺑﻄﻮر واﺿﺢ ﻧﺸﺎن داده ﻣﯽ ﺷﻮد. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺣﺎﮐﯽ از آن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻄﻮر ﮐﻠﯽ، دﺧﺘﺮان ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﭘﺴﺮان، ﻫﻤﺴﺎﻻن ﭼﺎق ﺧﻮد را ﮐﻤﺘﺮ ﻣﯽﭘﺬﯾﺮﻧﺪ و اﯾﻦ ﮐﻪ ﻧﮕﺮشﻫﺎی ﻣﻨﻔﯽ در ﺧﺼﻮص ﭼﺎﻗﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺗﻮﺳﻂ اﻓﺮادی ﮐﻪ دارای وﺿﻌﯿﺖ اﻗﺘﺼﺎدی – اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺑﺎﻻﺗﺮی ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﺑﯿﺎن ﺷﻮﻧﺪ.
دﯾﺪﮔﺎه ﻫﺎی ﮐﻮدﮐﺎن دارای اﺿﺎﻓﻪ وزن
ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت اﻧﺪﮐﯽ در ﺧﺼﻮص اﯾﻦ ﮐﻪ آﯾﺎ ﺑﯿﻦ دﯾﺪﮔﺎه ﻫﺎی ﮐﻮدﮐﺎن دارای اﺿﺎﻓﻪ وزن ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﭼﺎﻗﯽ و دﯾﺪﮔﺎه ﻫﺎی ﻫﻤﺴﺎﻻن ﻋﺎدی آنﻫﺎ، ﺗﻔﺎوت وﺟﻮد دارد، اﻧﺠﺎم ﺷﺪه اﺳﺖ. در واﻗﻊ، در اﻧﺪك ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت اﻧﺠﺎم ﺷﺪه در اﯾﻦ ﺧﺼﻮص ﺗﻔﺎوتﻫﺎی اﻧﺪﮐﯽ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪه اﺳﺖ. در ﻫﺮ ﺣﺎل، ﻧﺸﺎن داده ﺷﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﻮدﮐﺎن دارای اﺿﺎﻓﻪ وزن ﻧﯿﺰ درك ﻣﻨﻔﯽ ﺷﺪﯾﺪی از ﻇﺎﻫﺮ ﭼﺎق اﻓﺮاد دارﻧﺪ.
همچنین بخوانید: بررسی تاثیر رژیم غذایی در درمان و سلامت جسم
ﺗﺄﺛﯿﺮ واﻟﺪﯾﻦ ،ﺧﺎﻧﻮاده و ﻫﻤﺴﺎﻻن روی ﮔﺴﺘﺮش ﭘﯿﺎﻣﺪﻫﺎی ﭼﺎﻗﯽ
واﻟﺪﯾﻦ:
ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻣﺘﻌﺪد اﻧﺠﺎم ﺷﺪه در ﻃﯽ ﺳﻪ دﻫﻪی ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺣﺎﮐﯽ از آن اﺳﺖ ﮐﻪ واﻟﺪﯾﻦ ﻧﻘﺶ ﻣﻬﻤﯽ در ﮔﺴﺘﺮش و ﺣﻔﻆ ﭼﺎﻗﯽ دوران ﮐﻮدﮐﯽ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﻣﺎدراﻧﯽ ﮐﻪ ﻗﺎدر ﺑﻪ ﺗﺸﺨﯿﺺ و ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻧﯿﺎز ﮐﻮدك ﺧﻮد ﺑﻪ ﻏﺬا از ﻃﺮﯾﻖ ﻋﻼﺋﻢ ﺧﺎص ﮐﻮدك ﺧﻮد ﻧﻤﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ، اﺣﺘﻤﺎﻻً ﺑﻄﻮر ﻧﺎﻣﺸﺨﺺ و ﺑﺪون ﻧﯿﺎز واﻗﻌﯽ ﺑﻪ ﮐﻮدك ﺧﻮد ﺷﯿﺮ ﻣﯽ دﻫﻨﺪ. اﯾﻦ اﻣﺮ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ اﺷﺘﺒﺎه ﮔﺮﻓﺘﻦ ﮔﺮﺳﻨﮕﯽ ﺑﺎ دﯾﮕﺮ اﺣﺴﺎﺳﺎت دروﻧﯽ (ﻣﺎﻧﻨﺪ دﻟﺘﻨﮕﯽ، ﺧﺴﺘﮕﯽ روﺣﯽ و ﻧﺎراﺣﺘﯽ ﻫﺎی دﯾﮕﺮ) در ﮐﻮدك ﮔﺮدد و ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ در اﯾﻦ رﻓﺘﺎرﻫﺎ ﭘﺎﻓﺸﺎری ﺷﻮد، ﻣﻨﺘﺞ ﺑﻪ ﺗﻐﺬﯾﻪ ﺑﯿﺶ از ﺣﺪ و اﺿﺎﻓﻪ وزن ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ. در ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت دﯾﮕﺮی راﺑﻄﻪ ﺑﯿﻦ وزن واﻟﺪﯾﻦ و ﻧﮕﺮش آنﻫﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ وزن ﯾﺎ ﺷﮑﻞ و وزن ﮐﻮدﮐﺎن و ﻋﺎدات ﻏﺬاﯾﯽ آنﻫﺎ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ، اﻣﺎ اﯾﻦ رواﺑﻂ اﻏﻠﺐ ﭘﯿﭽﯿﺪه و ﭼﻨﺪ ﺑﻌﺪی اﺳﺖ.
اﻏﻠﺐ ﺑﯿﻦ رﻓﺘﺎرﻫﺎی ﻏﺬاﯾﯽ ﻣﺎدران و دﺧﺘﺮان ﻧﺎﺑﺎﻟﻎ و ﻧﻮﺟﻮان آنﻫﺎ راﺑﻄﻪ وﺟﻮد دارد، ﻣﺎدران ﺗﻤﺎﯾﻞ دارﻧﺪ دﺧﺘﺮان آن ﻫﺎ رژﯾﻢ ﻏﺬاﯾﯽ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺧﻮدﺷﺎن داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ. اﻇﻬﺎر ﻧﻈﺮ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﻣﺎدر ﺑﻪ ﮐﻮدﮐﺎن در ﻣﻮرد وزن آنﻫﺎ (ﺑﻮﯾﮋه ﻧﻈﺮات ﻣﺎدران ﺑﻪ دﺧﺘﺮان) ﻧﯿﺰ ﺑﺎ اﻓﺰاﯾﺶ ﻋﺎدات رژﯾﻢ ﻏﺬاﯾﯽ ﮐﻮدﮐﺎن ﻫﻤﺮاه ﺑﻮد .اﯾﻦ اﻣﺮ ﻧﮑﺘﻪ ﻣﻬﻤﯽ اﺳﺖ ،ﺑﻪ دﻟﯿﻞ اﯾﻦ ﮐﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت و ﺑﺮرﺳﯽ ﻫﺎی ﻃﻮﻟﯽ ﻧﺸﺎن داده اﻧﺪ ﮐﻪ رژﯾﻢ ﻏﺬاﯾﯽ و دﯾﮕﺮ ﺗﻼشﻫﺎ ﺑﺮای ﮐﺎﻫﺶ وزن در ﻧﻮﺟﻮاﻧﯽ، در ﻃﻮل زﻣﺎن اﺣﺘﻤﺎﻻً ﺑﻪ ﺟﺎی ﮐﺎﻫﺶ وزن ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ اﻓﺰاﯾﺶ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻪ وزن ﺷﺪه اﺳﺖ.
جنبه های رواﻧﺸﻨﺎﺧﺘﯽ ﭼﺎﻗﯽ دوران ﮐﻮدﮐﯽ
از ﺳﻮی دﯾﮕﺮ، واﻟﺪﯾﻦ ﭼﺎق ﯾﺎ ﻣﺎدری ﮐﻪ ﺑﺴﯿﺎر ﻧﮕﺮان وزن و ﺷﮑﻞ ﺑﺪﻧﯽ ﺧﻮد ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ، ﺑﻄﻮر وﯾﮋه ای در ﻣﻮرد ﻋﺎدات ﻏﺬاﯾﯽ ﮐﻮدك ﺧﻮد ﻧﯿﺰ ﻧﮕﺮان ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد و ﮐﻮدك را در ﻣﻌﺮض ﺧﻄﺮ ﭼﺎﻗﯽ ﻗﺮار ﺧﻮاﻫﺪ داد. ﺑﻄﻮر ﻃﻌﻨﻪ آﻣﯿﺰ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ ﺗﻼش ﻫﺎی ﺳﺮ ﺳﺨﺘﺎﻧﻪ واﻟﺪﯾﻦ ﺑﺮای ﺗﻨﻈﯿﻢ رژﯾﻢ ﻏﺬاﯾﯽ ﮐﻮدﮐﺎن ﺧﻮد، ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ در ﺣﻘﯿﻘﺖ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻣﻌﮑﻮس داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﮐﻨﺘﺮل زﯾﺎد واﻟﺪﯾﻦ در ﻣﻮرد ﺗﻐﺬﯾﻪ ﮐﻮدك و ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ رژﯾﻢ ﻏﺬاﯾﯽ آن ﻫﺎ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ وی را از ﻓﺮﺻﺖﻫﺎی ﯾﺎدﮔﯿﺮی ﮐﻨﺘﺮل رﻓﺘﺎر ﻏﺬاﯾﯽ ﺧﻮد ﻣﺤﺮوم و ﮐﻮدك را در ﻣﻌﺮض ﺧﻄﺮ ﭼﺎﻗﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻗﺮار دﻫﺪ و ﺷﻮاﻫﺪ ﻣﺘﻌﺪدی در ﺣﻤﺎﯾﺖ از اﯾﻦ دﯾﺪﮔﺎه ﻣﻮﺟﻮد اﺳﺖ. ﺑﺮای ﻣﺜﺎل، ﻧﺸﺎن داده ﺷﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ واﻟﺪﯾﻨﯽ ﮐﻪ ﮐﻨﺘﺮل ﺑﯿﺸﺘﺮی روی ﺗﻐﺬﯾﻪ آن ﻫﺎ اﻋﻤﺎل ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ (رﺷﻮه دﻫﯽ، ﺗﻬﺪﯾﺪ و ﭘﺎداش ﻏﺬاﯾﯽ ﺑﺮای ﮐﻨﺘﺮل ﺗﻐﺬﯾﻪ) ﮐﻮدﮐﺎن آن ﻫﺎ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ ﻫﺎی اﻧﺪﮐﯽ در ﺗﻨﻈﯿﻢ ﻣﻮاد ﻏﺬاﯾﯽ درﯾﺎﻓﺘﯽ دارﻧﺪ.
ﻣﺎدران دارای ﮐﻨﺘﺮل ﺷﺪﯾﺪ اﺣﺘﻤﺎﻻً ﺧﻮدﺷﺎن ﻧﯿﺰ رژﯾﻢ ﻏﺬاﯾﯽ دارﻧﺪ. ﺑﺮﺧﯽ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دﻫﻨﺪ ﮐﻪ اﺳﺘﻔﺎده از ﻏﺬا ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﭘﺎداش، ﯾﺎ ﻣﺤﺪودﯾﺖ در ﻏﺬاﻫﺎی ﻣﻮرد ﻋﻼﻗﻪ، ﻋﻼﻗﻪی ﮐﻮدﮐﺎن ﺑﺮای درﯾﺎﻓﺖ اﯾﻦ ﻏﺬاﻫﺎ را اﻓﺰاﯾﺶ و اﯾﻦ رﻫﻨﻤﻮد و ﭘﺎداش ﻫﺎ ﺑﺮای ﻏﺬا ﺧﻮردن، ﺑﺮ ﻣﮑﺎﻧﯿﺴﻢ ﺧﻮد ﺗﻨﻈﯿﻤﯽ درﯾﺎﻓﺖ ﻏﺬاﯾﯽ ﺗﻮﺳﻂ ﮐﻮدﮐﺎن ﻏﻠﺒﻪ ﻧﻤﻮده و ﻣﻨﺠﺮ ﺧﻮردن ﻏﺬای ﺑﯿﺸﺘﺮ و ﭼﺎﻗﯽ ﻣﯽ ﮔﺮدد. در ﻫﺮﺣﺎل، ﻣﻌﻠﻮم ﻧﻤﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ آﯾﺎ ﮐﻨﺘﺮل ﺷﺪﯾﺪ واﻟﺪﯾﻦ روی ﻏﺬا ﺧﻮردن، از ﻃﺮﯾﻖ ﻣﺪاﺧﻠﻪ در ﺧﻮد ﺗﻨﻈﯿﻤﯽ ﮐﻮدك ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﻣﻨﺘﺞ ﺑﻪ ﭼﺎﻗﯽ دوران ﮐﻮدﮐﯽ ﮔﺮدد، ﯾﺎ ﺗﻼﺷﯽ اﺳﺖ ﺑﺮای ﺑﻪ ﺣﺪاﻗﻞ رﺳﺎﻧﺪن اﻓﺰاﯾﺶ وزن ﮐﻮدك ﭼﺎق.
ﻧﻘﺶ و ﮐﺎرآﻣﺪی ﺧﺎﻧﻮاده
ﺑﺮﺧﯽ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﺑﺎ روش ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﯾﺎ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪایی اﯾﻦ ﺳﺌﻮال را ﻣﻄﺮح ﮐﺮده اﻧﺪ ﮐﻪ آﯾﺎ ﺧﺎﻧﻮادهﻫﺎی دارای ﮐﻮدﮐﺎن ﭼﺎق ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻮادهﻫﺎی ﺑﺪون ﮐﻮدك ﭼﺎق، ﺑﻄﻮر ﻣﺘﻔﺎوت ﻋﻤﻞ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ. ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دﻫﺪ ﮐﻪ ﺧﺎﻧﻮادهﻫﺎی ﭼﺎق دارای ﻣﺸﮑﻼت ﺑﺎﻟﻘﻮه ﻣﺘﻌﺪدی ﺷﺎﻣﻞ ﺗﻤﺎﯾﻞ ﺑﻪ ﭘﻨﻬﺎن ﮐﺎری و اﺟﺘﻨﺎب از ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ ﻣﺸﮑﻼت، ﺳﻄﺢ اﻧﺴﺠﺎم ﭘﺎﯾﯿﻦ، اﺳﺘﻘﻼل اﻧﺪك، رواﺑﻂ زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ ﺿﻌﯿﻒ، اﻧﺘﻘﺎد ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ از ﮐﻮدك ﭼﺎق، اﻋﻤﺎل رﻓﺘﺎرﻫﺎی ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﺎ ﮐﻮدﮐﺎن در ﺧﺎﻧﻮاده، ﻗﺪرت ﺑﯿﺎن ﮐﻢ و رﻓﺘﺎرﻫﺎی ﻏﯿﺮ دﻣﻮﮐﺮاﺗﯿﮏ واﻟﺪﯾﻦ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ.
اﮔﺮﭼﻪ ﺑﺪﯾﻬﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ اﯾﻦ ﻣﺸﺨﺼﻪ ﻫﺎ در ﻫﺮ ﺧﺎﻧﻮاده ﭼﺎق ﻣﻌﯿﻦ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻧﻤﯽ ﮔﺮدد و ﺑﻄﻮر ﮐﻠﯽ، دﻟﯿﻞ ﺧﻮﺑﯽ ﻣﺒﻨﯽ ﺑﺮ اﯾﻦ ﮐﻪ ﺧﺎﻧﻮادهﻫﺎی ﮐﻮدﮐﺎن ﭼﺎق ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻮادهﻫﺎی دارای وزن ﻃﺒﯿﻌﯽ رﻓﺘﺎرﻫﺎی ﻧﺎﻣﻨﺎﺳﺒﯽ دارﻧﺪ، ﻧﻤﯽ ﺑﺎﺷﺪ. در ﻫﺮ ﺣﺎل، ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت در اﯾﻦ زﻣﯿﻨﻪ ﻧﺎﮐﺎﻓﯽ اﺳﺖ و ﺳﺌﻮاﻻت ﻣﺘﻌﺪدی در اﯾﻦ زﻣﯿﻨﻪ ﻣﻄﺮح اﺳﺖ از ﻗﺒﯿﻞ؛ آﯾﺎ ﻣﺸﮑﻼت ﺧﺎﻧﻮادﮔﯽ ﺑﻪ ﮔﺴﺘﺮش ﭼﺎﻗﯽ ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ؟ ﯾﺎ آﯾﺎ ﻣﺸﮑﻼت ﺧﺎﻧﻮاده ﻧﺘﯿﺠﻪی ﭼﺎﻗﯽ ﮐﻮدك اﺳﺖ؟
از ﺳﻮی دﯾﮕﺮ، واﻟﺪﯾﻨﯽ ﮐﻪ ﻣﺎﯾﻞ ﺑﻪ ﮐﻤﮏ ﺑﻪ ﮐﻮدﮐﺎن ﭼﺎق ﺧﻮد ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﺮ ﻧﺤﻮهی ﺗﻐﺬﯾﻪ ﮐﻮدك ﺧﻮد ﮐﻨﺘﺮل اﻓﺮاﻃﯽ داﺷﺘﻪ و اﯾﻦ دﺧﺎﻟﺖ ﻫﺎ ﻧﮕﺮش ﻣﻨﻔﯽ در ﮐﻮدﮐﺎن اﯾﺠﺎد ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﺪ.
جنبه های رواﻧﺸﻨﺎﺧﺘﯽ ﭼﺎﻗﯽ دوران ﮐﻮدﮐﯽ
ﻫﻤﺴﺎﻻن
ﻃﯽ دوره ﻧﻮﺟﻮاﻧﯽ، ﺗﻌﺎدل ﺣﻤﺎﯾﺖ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﮐﻮدﮐﺎن از واﻟﺪﯾﻦ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻫﻤﺴﺎﻻن ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ (اﮔﺮﭼﻪ ﺣﻤﺎﯾﺖ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ واﻟﺪﯾﻦ ﺑﻪ ﻧﺪرت ﮐﻢ اﻫﻤﯿﺖ ﻣﯽ ﮔﺮدد). ﻣﺎﻫﯿﺖ رواﺑﻂ ﺑﺎ ﻫﻤﺴﺎﻻن ﻧﯿﺰ در دوره ﻧﻮﺟﻮاﻧﯽ اﺳﺎﺳﺎ از ﻣﺼﺎﺣﺒﺖ ﺑﻪ وﻓﺎداری و ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﯽﯾﺎﺑﺪ. اﮔﺮﭼﻪ اﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺣﻤﺎﯾﺖ ﺷﺪﯾﺪ ﻫﻤﺴﺎﻻن، ﺣﺎﺋﻠﯽ در ﻣﻘﺎﺑﻞ اﺛﺮات ﻣﻨﻔﯽ اﺳﺘﺮس ﻫﺎی زﻧﺪﮔﯽ اﺳﺖ، ﺳﺮ ﺑﻪ ﺳﺮﮔﺬاری و زورﮔﻮﯾﯽ ﻫﻤﺴﺎﻻن ﻃﯽ ﻧﻮﺟﻮاﻧﯽ، ﺑﻮﯾﮋه ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺗﻤﺮﮐﺰ روی ﯾﮏ وﯾﮋﮔﯽ ﻓﺮدی ﺣﺴﺎس ﻣﺎﻧﻨﺪ وزن ﯾﺎ ﺷﮑﻞ ﺑﺪن ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ، ﺑﺴﯿﺎر زﯾﺎن بخش ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد.
در ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻣﺘﻌﺪدی راﺑﻄﻪ ای ﻗﻮی ﺑﯿﻦ ﺗﻌﺪاد اذﯾﺖ ﻫﺎ در دوران ﮐﻮدﮐﯽ و ﻧﻮﺟﻮاﻧﯽ و ﻧﺎرﺿﺎﯾﺘﯽ ﺑﺪﻧﯽ، ﻋﺰت ﻧﻔﺲ ﭘﺎﺋﯿﻦ و اﺧﺘﻼﻻت ﻏﺬاﯾﯽ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪه اﺳﺖ. ﻋﻼوه ﺑﺮ اﯾﻦ، اذﯾﺖ و آزار در ﻣﻮرد ﺷﮑﻞ وزن ﺑﺪن در ﮐﻮدﮐﯽ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻋﺎﻣﻞ ﺧﻄﺮ ﻣﻬﻢ ﺑﺮای ﮔﺴﺘﺮش اﺧﺘﻼﻻت ﺷﺪﯾﺪ ﻏﺬاﯾﯽ در ﻧﻮﺟﻮاﻧﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﺪ ﮐﻪ اذﯾﺖ و آزارﻫﺎی ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ وزن ﺑﺪن ﯾﮏ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﻌﻤﻮل ﺑﯿﻦ ﮐﻮدﮐﺎن و ﻧﻮﺟﻮاﻧﺎن ﭼﺎق ﺑﺎﺷﺪ.
ﺑﺮای ﻣﺜﺎل، ﮔﺰارش ﺷﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ 81 درﺻﺪ ﮐﻮدﮐﺎن ﭼﺎق ﺣﺎﺿﺮ در ﯾﮏ اردوی ﮐﺎﻫﺶ وزن، اﻇﻬﺎر ﻧﻤﻮده اﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺨﺎﻃﺮ وزن ﺧﻮد ﻣﻮرد ﺳﺮزﻧﺶ و اﻧﺘﻘﺎد ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﺗﺎ ﺣﺪودی از اﯾﻦ ﺳﺮزﻧﺶ آزرده ﺷﺪه اﻧﺪ. در ﻫﺮ ﺣﺎل، اﻃﻼﻋﺎت اﻧﺪﮐﯽ در ﻣﻮرد ﻣﯿﺰان، ﻣﺎﻫﯿﺖ آزار و اذﯾﺖ ﺑﺨﺎﻃﺮ اﺿﺎﻓﻪ وزن و دﯾﮕﺮ اﺷﮑﺎل ﺳﺮزﻧﺶ و ﺗﻤﺴﺨﺮ وﺟﻮد دارد و ﺑﺮای ﮐﺴﺐ اﻃﻼﻋﺎت ﺑﯿﺸﺘﺮ در اﯾﻦ ﺧﺼﻮص اﻧﺠﺎم ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺿﺮوری اﺳﺖ.
ﻋﻮاﻣﻞ روان ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ
ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﺑﺴﯿﺎر اﻧﺪﮐﯽ در ﺧﺼﻮص ﻋﻮاﻣﻞ روان ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ ﻣﻮﺛﺮ در ﺑﺮوز ﭼﺎﻗﯽ ﮐﻮدﮐﺎن اﻧﺠﺎم ﺷﺪه اﺳﺖ. ﺑﻄﻮرﮐﻠﯽ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دﻫﺪ ﮐﻪ ﻋﻠﯽ رﻏﻢ ﺑﺪﻧﺎﻣﯽ ﭼﺎﻗﯽ و ﺗﺒﻌﯿﺾ ﻫﺎی ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ آن، ﭼﺎﻗﯽ ﺑﺎ ﻧﺎراﺣﺘﯽ ﻫﺎی رواﻧﯽ ﺧﺎﺻﯽ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻫﻤﺮاه ﻧﻤﯽ ﺑﺎﺷﺪ و ﺗﻐﯿﯿﺮات در ﺟﻨﺒﻪ ﻫﺎی رواﻧﯽ آزﻣﻮدﻧﯽ ﻫﺎی ﭼﺎق، ﻗﺎﺑﻞ ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺎ اﻓﺮاد ﻋﺎدی اﺳﺖ.
همچنین بخوانید: نکاتی ﺑﺮای ﭘﯿﺸﮕﯿﺮی از اﺿﺎﻓﻪ وزن در ﮐﻮدﮐﺎن و ﻧﻮﺟﻮاﻧﺎن
در اﻏﻠﺐ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﺗﻔﺎوتﻫﺎی اﻧﺪﮐﯽ ﺑﯿﻦ ﺑﺰرﮔﺴﺎﻻن و ﻧﻮﺟﻮاﻧﺎن ﭼﺎق و ﻏﯿﺮ ﭼﺎق ﺑﺮ ﺣﺴﺐ اﻣﺘﯿﺎزات ﺷﺎﺧﺺ ﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ اﻓﺴﺮدﮔﯽ، اﺿﻄﺮاب، ﺗﺼﻮﯾﺮ ﺑﺪﻧﯽ و ﻋﺰت ﻧﻔﺲ آن ﻫﺎ ﮔﺰارش ﺷﺪه اﺳﺖ. در اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت، ﺑﻪ ﻃﻮر ﮐﻠﯽ از ﺷﺎﺧﺺ ﻫﺎی ﺗﮏ ﺑﻌﺪی (ﻣﺎﻧﻨﺪ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ اﺿﻄﺮاب وﺿﻌﯿﺘﯽ ﯾﺎ ﻣﻘﯿﺎس ﻋﺰت ﻧﻔﺲ روزﻧﺒﺮگ) ﺑﺮای ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ اﻓﺮاد ﭼﺎق و ﻏﯿﺮ ﭼﺎق اﺳﺘﻔﺎده ﮐﺮده اﻧﺪ. اﮔﺮ ﭼﻪ در ﺗﺤﻘﯿﻘﺎﺗﯽ ﮐﻪ از ﺷﺎﺧﺺ ﻫﺎی ﺑﯿﺸﺘﺮ، اﺑﺰارﻫﺎی ﺗﺸﺨﯿﺼﯽ و ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﻫﺎی رو در روی ﺳﺎزﻣﺎن دﻫﯽ ﺷﺪه اﺳﺘﻔﺎده ﮐﺮده اﻧﺪ، اﻓﺮاد ﭼﺎق ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﻓﺮاد ﻏﯿﺮ ﭼﺎق ﺑﻮﯾﮋه زﻧﺎن و دﺧﺘﺮان ﻧﻮﺟﻮان، ﺑﻄﻮر ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻪ ای اﻓﺴﺮدﮔﯽ و اﺿﻄﺮاب ﺑﯿﺸﺘﺮی داﺷﺘﻨﺪ.
ﭼﺎﻗﯽ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﺎ ﻧﺎراﺣﺘﯽ ﻫﺎی رواﻧﯽ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻬﯽ در ﺑﻌﻀﯽ اﻓﺮاد، ﻣﺸﮑﻼت ﻣﺘﻮﺳﻄﯽ در ﺑﺮﺧﯽ دﯾﮕﺮ و ﯾﺎ ﻫﯿﭻ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﺸﮑﻠﯽ در اﻓﺮاد دﯾﮕﺮ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎﺷﺪ. ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت اﻧﺠﺎم ﺷﺪه ﺣﺎﮐﯽ از آن اﺳﺖ ﮐﻪ در ﻣﯿﺎن آزﻣﻮدﻧﯽﻫﺎی ﭼﺎق، در اﻓﺮاد ﺟﻮان و زﻧﺎن دارای ﭼﺎﻗﯽ زﯾﺎد و ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻗﺒﻠﯽ ﺑﺎ ﺧﻄﺮ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺮوز اﺧﺘﻼﻻت رواﻧﯽ ﻫﻤﺮاه اﺳﺖ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ اﮔﺮ ﭼﻪ ﭼﺎﻗﯽ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﻄﻮر ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﻧﺎراﺣﺘﯽ ﻫﺎی رواﻧﯽ ﺧﺎﺻﯽ ﻧﮕﺮدد، ﻧﻘﺶ ﻏﯿﺮ ﻣﺴﺘﻘﯿﻤﯽ در ﺳﻼﻣﺖ رواﻧﯽ اﻓﺮاد ﺧﻮاﻫﺪ داﺷﺖ.
در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ای در ﺧﺼﻮص ﺳﻼﻣﺖ رواﻧﯽ ﮐﻮدﮐﺎن ﭼﺎق، ﻣﺸﺨﺺ ﮔﺮدﯾﺪ ﮐﻪ ﺿﻌﻒ در ﺗﻨﺪرﺳﺘﯽ رواﻧﯽ ﻧﺘﯿﺠﻪی اﺟﺘﻨﺎب ﻧﺎﭘﺬﯾﺮ ﺣﺘﯽ ﭼﺎﻗﯽ ﻣﻔﺮط در ﮐﻮدﮐﺎن ﻧﻤﯽ ﺑﺎﺷﺪ. اﮔﺮ ﭼﻪ ﻋﺰت ﻧﻔﺲ ﭘﺎﺋﯿﻦ و رواﺑﻂ ﺿﻌﯿﻒ ﺑﺎ ﻫﻤﺴﺎﻻن ﺑﻄﻮر ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻪ ای ﺑﺎ اﺿﺎﻓﻪ وزن راﺑﻄﻪ دارد.
ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﭼﺎﻗﯽ از ﻃﺮﯾﻖ ﻋﺰت ﻧﻔﺲ ﭘﺎﺋﯿﻦ و رواﺑﻂ ﺿﻌﯿﻒ ﺑﺎ ﻫﻤﺴﺎﻻن، ﺑﻄﻮر ﻏﯿﺮ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺑﺎ ﺳﻼﻣﺖ رواﻧﯽ ارﺗﺒﺎط دارد. ﺑﺮﺧﯽ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﻧﺸﺎن داده اﻧﺪ ﮐﻪ اﮔﺮ ﭼﻪ اﻓﺮاد ﭼﺎق ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﺎ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻧﻤﺮات آزﻣﻮن ﻫﺎی رواﻧﯽ اﺳﺘﺎﻧﺪارد، ﯾﺎ ﺷﺎﺧﺺ ﻫﺎی ﮐﻠﯽ آﺳﯿﺐ ﺷﻨﺎﺳﯽ رواﻧﯽ ﺑﺎ ﮐﻮدﮐﺎن ﻏﯿﺮ ﭼﺎق ﺗﻔﺎوت ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ، اﻣﺎ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ از ﻣﺸﮑﻼت رواﻧﯽ وﯾﮋهای ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﭼﺎﻗﯽ ﺧﻮد رﻧﺞ ﺑﺒﺮﻧﺪ.
ﺳﻪ ﻧﺎراﺣﺘﯽ رواﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﺪ ﺑﻄﻮر وﯾﮋه ﺑﺎ ﭼﺎﻗﯽ راﺑﻄﻪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از؛ ﻧﺎرﺿﺎﯾﺘﯽ ﺑﺪﻧﯽ، ﻋﺰت ﻧﻔﺲ ﭘﺎﯾﯿﻦ، زﯾﺎده روی درﺧﻮردن. اﯾﻦ ﺟﻨﺒﻪﻫﺎی ﺳﻼﻣﺖ رواﻧﯽ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﮐﻮدﮐﺎن ﭼﺎق در اداﻣﻪ ﺑﻄﻮر ﺧﻼﺻﻪ ﻣﻮرد ﺑﺤﺚ ﻗﺮار ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﮔﺮﻓﺖ.
جنبه های رواﻧﺸﻨﺎﺧﺘﯽ ﭼﺎﻗﯽ دوران ﮐﻮدﮐﯽ
ﻧﺎرﺿﺎﯾﺘﯽ ﺑﺪﻧﯽ
اﺻﻄﻼح ﻧﺎرﺿﺎﯾﺘﯽ ﺑﺪﻧﯽ (body dissatisfaction) ﺑﻄﻮر ﮔﺴﺘﺮده ﺑﺮای ﺗﻌﺮﯾﻒ ﺟﻨﺒﻪ ﻫﺎی ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ/ﻋﺎﻃﻔﯽ ﺗﺼﻮﯾﺮ ﺑﺪﻧﯽ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮد، ﮐﻪ در واﻗﻊ ارزﯾﺎﺑﯽ ﻋﯿﻨﯽ ﺷﺨﺺ از ﺷﮑﻞ و وزن ﺑﺪن ﺧﻮد ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﺪ ﮐﻪ ﻧﺎرﺿﺎﯾﺘﯽ ﺑﺪﻧﯽ ﯾﮑﯽ از ﺟﻨﺒﻪ ﻫﺎی ﮐﺎﻣﻼً اﺧﺘﺼﺎﺻﯽ و از ﺟﻨﺒﻪ رواﻧﯽ ﺑﺨﺶ ﻧﮕﺮان ﮐﻨﻨﺪه ﻓﺮد در ﻧﺘﯿﺠﻪ ﭼﺎﻗﯽ ﺑﺎﺷﺪ. در اﻓﺮاد ﭼﺎق ﻧﺎرﺿﺎﯾﺘﯽ ﺑﺪﻧﯽ در ﭘﯿﻮﺳﺘﺎری ﻗﺮار ﻣﯽ ﮔﯿﺮد ﮐﻪ اﺣﺘﻤﺎﻻً از اﺣﺴﺎس ﻣﻼﯾﻢ ﻋﺪم ﺟﺬاﺑﺖ ﺷﺮوع و ﺗﺎ اﺷﺘﻐﺎل ﻓﮑﺮی ﺷﺪﯾﺪ در ﻣﻮرد ﻇﺎﻫﺮ ﺑﺪﻧﯽ ﮐﻪ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﻓﺮدی روز ﺑﻪ روز ﺗﻘﻠﯿﻞ ﻣﯽ ﯾﺎﺑﺪ، اداﻣﻪ ﺧﻮاﻫﺪ داﺷﺖ.
ﮔﺰارش ﺷﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺑﺰرﮔﺴﺎﻻن ﭼﺎق ﻧﺎرﺿﺎﯾﺘﯽ ﺑﺪﻧﯽ اﻏﻠﺐ در اﻓﺮاد ﮐﻪ ﭼﺎﻗﯽ دوران ﮐﻮدﮐﯽ داﺷﺘﻨﺪ ﺣﺎدث ﻣﯽ ﺷﻮد، اﻓﺮادی ﮐﻪ اﺛﺮات ﻣﻨﻔﯽ آزار و اذﯾﺖ ﻧﺎﺷﯽ از وزن و ﺷﮑﻞ ﺑﺪن در ﻫﻨﮕﺎم ﮐﻮدﮐﯽ را از ﺧﺎﻧﻮاده و ﯾﺎ ﻫﻤﺴﺎﻻن ﺧﻮد ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﺮده اﻧﺪ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ زﻧﺎن ﭼﺎق ﺑﻄﻮر ﮐﻠﯽ ﻧﺎرﺿﺎﯾﺘﯽ ﺑﺪﻧﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮی ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﺮدان ﭼﺎق ﮔﺰارش ﮐﺮده اﻧﺪ.
ﺑﺮﺧﯽ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺷﺎﺧﺺ ﻫﺎی ﻣﻌﺘﺒﺮﺗﺮ ﻧﺸﺎن داده اﻧﺪ ﮐﻪ در ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺎ اﻓﺮاد ﻋﺎدی، اﻓﺮاد ﭼﺎق دارای ﻧﺎرﺿﺎﯾﺘﯽ و ﻣﺸﻐﻮﻟﯿﺖ ذﻫﻨﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮی ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺣﺴﺐ ﻇﺎﻫﺮ ﺑﺪﻧﯽ ﺧﻮد دارﻧﺪ و ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﻣﻮﻗﻌﯿﺖﻫﺎی اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﭘﺮﻫﯿﺰ ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ. ﺑﺨﺶ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻬﯽ از زﻧﺎن ﭼﺎق ﺑﻄﻮر وﯾﮋه از ﺣﻀﻮر در ﻣﺤﯿﻂ ﻫﺎی اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺧﺠﺎﻟﺖ ﻣﯽ ﮐﺸﻨﺪ، ﺳﻌﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻇﺎﻫﺮ ﺧﻮد را ﺑﺎ ﻟﺒﺎس ﭘﻮﺷﺎﻧﺪه و از ﻧﮕﺎه ﺑﻪ ﺑﺪن ﺧﻮد اﺟﺘﻨﺎب ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ.
جنبه های رواﻧﺸﻨﺎﺧﺘﯽ ﭼﺎﻗﯽ دوران ﮐﻮدﮐﯽ
در اﻓﺮاد ﺟﻮان ﻧﯿﺰ راﺑﻄﻪ واﺿﺤﯽ ﺑﯿﻦ ﻧﺎرﺿﺎﯾﺘﯽ ﺑﺪﻧﯽ و اﺿﺎﻓﻪ وزن ﺑﻮﯾﮋه در دﺧﺘﺮان ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪه اﺳﺖ و اﯾﻦ راﺑﻄﻪ در 8 ﺳﺎﻟﮕﯽ و اﺣﺘﻤﺎﻻً زودﺗﺮ از آن ﻣﺸﺨﺺ ﻣﯽﮔﺮدد. ﺑﺴﯿﺎری از ﮐﻮدﮐﺎن و ﻧﻮﺟﻮاﻧﺎن (ﺑﻮﯾﮋه دﺧﺘﺮان) ﺗﺮﺟﯿﺢ ﻣﯽدﻫﻨﺪ ﻇﺎﻫﺮ و ﺷﮑﻞ ﺑﺪﻧﯽ ﻻﻏﺮﺗﺮی داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ، اﻣﺎ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دﻫﺪ ﮐﻪ ﮐﻮدﮐﺎن دارای اﺿﺎﻓﻪ وزن ﮐﺎﻣﻼً ﻫﻢ رای در ﮐﺴﺐ ﻻﻏﺮی ﻫﺴﺘﻨﺪ. در ﺣﺎلیکه در ﺑﺰرﮔﺴﺎﻻن ﻧﺎرﺿﺎﯾﺘﯽ ﺑﺪﻧﯽ ﺑﺎ دﯾﮕﺮ ﻣﺸﮑﻼت روان ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻋﻼﺋﻢ اﻓﺴﺮدﮔﯽ و ﻋﺰت ﻧﻔﺲ ﭘﺎﺋﯿﻦ ﺑﻄﻮر ﻣﻌﻨﯽداری راﺑﻄﻪ دارد، در ﮐﻮدﮐﺎن ﭼﺎق اﯾﻦ اﻣﺮ ﺑﻄﻮر دﻗﯿﻖ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﻗﺮار ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ.
ﻋﺰت ﻧﻔﺲ ﭘﺎﯾﯿﻦ
اﻏﻠﺐ ﺗﺼﻮر ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ ﭼﺎﻗﯽ ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﻗﺒﺎﺣﺖ و ﺑﺪﻧﺎﻣﯽ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ آن در ﺟﻮاﻣﻊ ﻏﺮﺑﯽ، اﺛﺮات ﻣﻨﻔﯽ روی ﻋﺰت ﻧﻔﺲ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. در ﺑﺰرﮔﺴﺎﻻن، ﺑﻄﻮر ﮐﻠﯽ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت اﻧﺠﺎم ﺷﺪه ﺣﺎﮐﯽ از آن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻔﺎوتﻫﺎی ﻣﻌﻨﯽ داری ﺑﯿﻦ ﻋﺰت ﻧﻔﺲ اﻓﺮاد ﭼﺎق و ﻏﯿﺮ ﭼﺎق وﺟﻮد ﻧﺪارد. در ﻫﺮﺣﺎل ﺗﻌﺪاد ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت اﻧﺠﺎم ﺷﺪه در ﺧﺼﻮص ﻋﺰت ﻧﻔﺲ و ﭼﺎﻗﯽ در ﺑﺰرﮔﺴﺎﻻن اﻧﺪك ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ و اﻏﻠﺐ اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت دارای ﻣﺸﮑﻼت روش ﺷﻨﺎﺳﯽ ﺧﺎﺻﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ اﺳﺘﻔﺎده از آزﻣﻮن ﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ و ﻏﯿﺮ اﺳﺘﺎﻧﺪارد در اﻧﺪازهﮔﯿﺮیﻫﺎی ﻋﺰت ﻧﻔﺲ، ﺗﻌﺪاد ﻧﻤﻮﻧﻪ اﻧﺪك و ﻋﺪم ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺗﻔﺎوت ﻫﺎی ﺟﻨﺴﯿﺘﯽ دارای ﻣﺤﺪودﯾﺖ ﻫﺎﯾﯽ ﺑﻮدﻧﺪ.
در ﺟﺎﻣﻌﻪ ﮐﻮدﮐﺎن، ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت اﺛﺮ ﭼﺎﻗﯽ روی ﻋﺰت ﻧﻔﺲ ﺑﺪون ﻧﺘﯿﺠﻪ ﮔﯿﺮی ﻗﻄﻌﯽ ﺑﻮده اﺳﺖ. ﺑﺮای ﻣﺜﺎل در ﯾﮏ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻃﻮﻟﯽ روی 1500 ﮐﻮدك، ﻣﺸﺨﺺ ﮔﺮدﯾﺪﮐﻪ اﮔﺮ ﭼﻪ ﻫﯿﭻ ﮔﻮﻧﻪ ﺗﻔﺎوﺗﯽ ﺑﯿﻦ ﻋﺰت ﻧﻔﺲ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﮐﻮدﮐﺎن ﭼﺎق و ﻏﯿﺮ ﭼﺎق 9 – 10 ﺳﺎل ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻧﮕﺮدﯾﺪ، اﻣﺎﮐﻮدﮐﺎن 13 – 14 ﺳﺎل ﭼﺎق (دﺧﺘﺮان و ﭘﺴﺮان) در ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺎ ﻫﻤﺴﺎﻻن ﻏﯿﺮ ﭼﺎق ﺧﻮد ﮐﺎﻫﺶ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻪ و ﻣﻌﻨﯽداری در ﻋﺰت ﻧﻔﺲ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﺧﻮد داﺷﺘﻨﺪ.
جنبه های رواﻧﺸﻨﺎﺧﺘﯽ ﭼﺎﻗﯽ دوران ﮐﻮدﮐﯽ
زﯾﺎده روی در ﺧﻮردن و دﯾﮕﺮ اﺧﺘﻼﻻت ﻏﺬاﯾﯽ
ﻣﺸﮑﻞ ﻣﻬﻢ ﺳﻮﻣﯽ ﮐﻪ ﺗﺼﻮر ﻣﯽ ﺷﻮد در اﻓﺮاد ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﭼﺎﻗﯽ و اﺿﺎﻓﻪ وزن وﺟﻮد دارد، زﯾﺎده روی در ﺧﻮردن ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺧﻮردن ﻣﻘﺎدﯾﺮ زﯾﺎد ﻣﻮاد ﻏﺬاﯾﯽ ﺑﻪ دﻓﻌﺎت زﯾﺎد و ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه ﻋﺪم ﮐﻨﺘﺮل ﺣﺲ ﺧﻮردن ﺗﻌﺮﯾﻒ ﺷﺪه اﺳﺖ. در واﻗﻊ ﯾﮑﯽ از ﭘﯿﺎﻣﺪﻫﺎی ﻣﻀﺮ اﺳﺎﺳﯽ روان ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ اﻓﺰاﯾﺶ ﺧﻄﺮ ﺑﺮوز اﺧﺘﻼﻻت ﻏﺬاﯾﯽ ﺑﻮﯾﮋه در زﻧﺎن ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. اﮔﺮﭼﻪ ارﺗﺒﺎط ﺑﯿﻦ اﺧﺘﻼﻻت ﻏﺬاﯾﯽ و ﭼﺎﻗﯽ ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت و ﺑﺮرﺳﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮی اﺳﺖ.
ﭼﺎﻗﯽ دوران ﮐﻮدﮐﯽ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮑﯽ از ﻋﻮاﻣﻞ ﺧﻄﺮزای ﺗﻮﺳﻌﻪ اﺧﺘﻼﻻت ﻏﺬاﯾﯽ از ﻗﺒﯿﻞ ﮔﺮﺳﻨﮕﯽ ﻋﺼﺒﯽ و ﭘﺮﺧﻮری ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ و ﺗﻌﺪاد زﯾﺎدی از اﻓﺮاد ﭼﺎق ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﭘﺮﺧﻮری ﮔﺰارش ﻧﻤﻮده اﻧﺪ ﮐﻪ رژﯾﻢ ﻫﺎی ﻏﺬاﯾﯽ ﺳﺨﺖ ﮔﯿﺮاﻧﻪ، ﭘﺮﺧﻮری ﯾﺎ ﻫﺮ دو از ﮐﻮدﮐﯽ و ﻗﺒﻞ از ﺑﺮوز ﻧﺎراﺣﺘﯽ ﻫﺎی ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﭼﺎﻗﯽ ﺷﺮوع ﺷﺪه اﺳﺖ. ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ رﺳﺪ ﮐﻪ ﭘﺮﺧﻮری ﻏﺬاﯾﯽ ﯾﮏ ﻣﺸﮑﻞ ﻧﺴﺒﺘﺎً ﻣﺘﺪاول در ﻣﺮدان و زﻧﺎن ﺑﺰرﮔﺴﺎل و ﺟﻮﯾﺎی درﻣﺎن ﭼﺎﻗﯽ ﺑﺎﺷﺪ و ﮔﺰارش ﻫﺎی ﻣﺘﻔﺎوﺗﯽ در ﺧﺼﻮص ﻣﯿﺰان ﺷﯿﻮع اﯾﻦ ﻋﺎرﺿﻪ وﺟﻮد دارد ﮐﻪ ﻋﻤﻮﻣﺎً ﻧﺎﺷﯽ از ﺗﻌﺎرﯾﻒ ﻣﺘﻌﺪد و اﺑﺰارﻫﺎی ارزﯾﺎﺑﯽ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ.
در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﺷﯿﻮع ﻋﺎرﺿﻪ ﭘﺮﺧﻮری در ﮐﻮدﮐﺎن زﯾﺮ 13 ﺳﺎل ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﮐﻤﺘﺮی اﻧﺠﺎم ﺷﺪه اﺳﺖ و ﺑﻄﻮر ﮐﻠﯽ ﮔﺰارش ﺷﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﻮدﮐﺎن ﭼﺎق و دارای اﺿﺎﻓﻪ وزن ﮐﻪ ﻋﺎرﺿﻪ ﭘﺮﺧﻮری داﺷﺘﻨﺪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﻓﺮاد ﻋﺎدی، دارای ﻧﺎرا ﺣﺘﯽ ﻫﺎی رواﻧﺸﻨﺎﺧﺘﯽ ﮐﻤﺘﺮی از ﻗﺒﯿﻞ اﻓﺴﺮدﮔﯽ، اﺿﻄﺮاب، ﻣﺸﮑﻼت در رواﺑﻂ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ، ﻋﺰت ﻧﻔﺲ ﭘﺎﯾﯿﻦ، ﻧﮕﺮاﻧﯽ در ﻣﻮرد وزن و ﻇﺎﻫﺮ ﺑﺪﻧﯽ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﻮدﻧﺪ. در حالیکه در ﺑﺮﺧﯽ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت اﺷﺎره ﺷﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ اﻓﺮاد ﭼﺎق ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﭘﺮﺧﻮری دارای وزن ﺑﯿﺸﺘﺮی ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ. در ﻫﺮ ﺣﺎل ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺑﺮﺧﯽ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﺣﺎﮐﯽ از آن اﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﮔﻮﻧﻪ راﺑﻄﻪ ای ﺑﯿﻦ وﺿﻌﯿﺖ ﭘﺮﺧﻮری و ﻣﯿﺰان اﺿﺎﻓﻪ وزن اﻓﺮاد وﺟﻮد ﻧﺪارد. در واﻗﻊ ﺑﺮای ﺗﻌﯿﯿﻦ اﯾﻦ ﮐﻪ ﺗﺎ ﭼﻪ ﺣﺪ اﻓﺮاد دﭼﺎر ﭘﺮﺧﻮری، در زﯾﺮ ﮔﺮوه ﮐﻮدﮐﺎن و ﺑﺰرﮔﺴﺎﻻن ﭼﺎق و دارای اﺿﺎﻓﻪ وزن ﻗﺮار ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ، ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﺑﯿﺸﺘﺮی اﺳﺖ.
از شما متشکریم که تا انتهای این مقاله با ما همراه بودید. سوالات خود را در قسمت “نظرات” با ما در میان بگذارید، همچنین اگر ایده یا نظری در رابطه با این مطلب دارید، خوشحال می شویم آن را با ما در میان بگذارید.
ریشه قاصدک را با خواص کمک به کاهش وزن، بهبود سلامت کبد، تنظیم فشار خون بالا، ضد سرطان، کمک به کنترل دیابت، ضد التهاب، بهبود سلامت پوست، جلوگیری از پوسیدگی دندان، جلوگیری از پوکی استخوان، بدون هیچ اسانس و افزودنی شیمیایی، از فروشگاه عطارک تهیه نمایید.
