علائم، تشخیص و درمان بیماری سل

با علائم، تشخیص و درمان بیماری سل آشنا شوید.

ﺳﻞ (Tuberculosis) ﻋﺒﺎرت اﺳﺖ از ﯾﮏ ﻋﻔﻮﻧﺖ ﻣﺎﯾﮑﻮﺑﺎﮐﺘﺮﯾﺎﯾﯽ ﻣﺴﺮی ﺣﺎد ﯾﺎ ﻣﺰﻣﻦ ﮐﻪ ﺑﻄﻮر اوﻟﯿﻪ رﯾﻪﻫﺎ را درﮔﯿﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ وﻟﯽ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﻪ ﺳﺎﯾﺮ اﻋﻀﺎ ﮔﺴﺘﺮش ﯾﺎﺑﺪ. ﺳﻞ دوران ﮐﻮدﮐﯽ، ﻣﻌﻤﻮﻻ ﻣﺤﺪود ﺑﻪ ﻗﺴﻤﺖ ﻣﯿﺎﻧﯽ رﯾﻪﻫﺎ اﺳﺖ وﻟﯽ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﮔﺴﺘﺮش ﯾﺎﻓﺘﻪ، ﻣﻨﻨﮋﯾﺖ اﯾﺠﺎد ﮐﻨﺪ. ﺳﻞ در ﺑﺰرﮔﺴﺎﻻن ﻣﻌﻤﻮﻻ ﮐﻠﯿﻪ و رﯾﻪﻫﺎ را درﮔﯿﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﺳﻞ زﻣﺎﻧﯽ ﺗﺤﺖ ﮐﻨﺘﺮل ﺑﻮد وﻟﯽ ﻋﻤﺪﺗﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﯾﺪز، ﻓﻘﺮ و ﺳﻮء ﻣﺼﺮف اﻟﮑﻞ و ﺳﺎﯾﺮ داروﻫﺎ ﻣﺠﺪدا ﻇﻬﻮر ﮐﺮده اﺳﺖ. ﺳﺎﻟﯿﺎﻧﻪ ﺑﯿﺶ از 9 ﻣﯿﻠﯿﻮن ﻣﻮرد ﺟﺪﯾﺪ ﺑﯿﻤﺎری و 1/7 ﻣﻮرد ﻣﺮگ (ﺷﺎﻣﻞ 230 ﻫﺰار ﻣﻮرد ﻧﺰد ﻣﺒﺘﻼﯾﺎن ﺑﻪ وﯾﺮوس اﯾﺪز) را در ﺳﺮاﺳﺮ ﺟﻬﺎن ﺳﺒﺐ می شود. ﻣﻌﻤﻮﻻ ﻋﻔﻮﻧﺖ اوﻟﯿﻪ ﺑﺪون ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻫﺎی ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ اﺳﺖ، دراﯾﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺿﺎﯾﻌﺎت ﮐﻮﭼﮏ میکروسکوپی در رﯾﻪ وﺟﻮد دارد ﮐﻪ ﺑﺪون ﺑﺠﺎی ﮔﺬاﺷﺘﻦ ﺗﻐﯿﯿﺮاﺗﯽ ﺧﻮد ﺑﺨﻮد ﺑﻬﺒﻮد ﻣﯿﺎﺑﺪ وﻟﯽ ﮔﺎﻫﯽ ﮐﻠﺴﯿﻔﯿﮑﺎﺳﯿﻮن ﻏﺪد ﮐﻮﭼﮏ ﻟﻨﻔﺎوی رﯾﻪ و ﯾﺎ ﻧﺎی و ﻧﺎﯾﮋه ﻫﺎ را ﺳﺒﺐ می شود. در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺣﺪود %10 از اﻓﺮاد آﻟﻮده ﺑﻪ ﻋﻔﻮﻧﺖ اوﻟﯿﻪ و ﻇﺎﻫﺮا ﺳﺎﻟﻢ در ﻃﻮل ﻋﻤﺮ ﺧﻮد ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﻓﻌﺎل ﺑﯿﻤﺎری ﺳﻞ می شوند.

اﺷﮑﺎل ﺑﯿﻤﺎری ﺳﻞ :

%70 رﯾﻮی و %30 ﻏﯿﺮ رﯾﻮی

1- ﺳﻞ رﯾﻮی : ﺳﻞ رﯾﻮی ﮐﻪ اﮔﺮ رﯾﻪ ﻫﺎ را درﮔﯿﺮ ﮐﻨﺪ ﺑﯿﻤﺎری ﺳﻞ رﯾﻮی ﺣﺎدث ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ ﺧﻮد ﺷﺎﻣﻞ دو ﮔﺮوه است :

• ﺳﻞ رﯾﻮی ﺑﺎ ﺧﻠﻂ ﻣﺜﺒﺖ (ﯾﻌﻨﯽ ﺣﺎوی ﻣﺎﯾﮑﻮﺑﺎﮐﺘﺮﯾﻮم)
• ﺳﻞ رﯾﻮی ﺑﺎ ﺧﻠﻂ ﻣﻨﻔﯽ (ﯾﻌﻨﯽ ﻓﺎﻗﺪ ﻣﺎﯾﮑﻮﺑﺎﮐﺘﺮﯾﻮم)

ﺑﯿﻤﺎران ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺳﻞ رﯾﻮی از ﻣﻬﻢﺗﺮﯾﻦ ﮔﺮوه ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ زﯾﺮا اﯾﻦ ﮔﺮوه ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺨﺰن ﺑﯿﻤﺎری در ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻧﻘﺶ دارﻧﺪ و ﻣﻮﺟﺐ اﻧﺘﻘﺎل ﺑﯿﻤﺎری ﺑﻪ ﺳﺎﯾﺮ اﻓﺮاد ﻣﯽﮔﺮدﻧﺪ. اﯾﻦ ﻧﻮع ﺳﻞ ﮐﻪ ﺧﻄﺮﻧﺎكﺗﺮﯾﻦ و ﭘﺮ ﺷﺎﯾﻊ ﺗﺮﯾﻦ ﻧﻮع اﺳﺖ در ﺳﺎﺑﻖ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﮐﻤﺒﻮد اﻣﮑﺎﻧﺎت ﺑﻬﺪاﺷﺘﯽ و درﻣﺎﻧﯽ ﻓﺮاوانﺗﺮ ﺑﻮد وﻟﯽ اﻣﺮوزه ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﺎﻧﻪ ﮐﺎﻫﺶ ﯾﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ. ﺑﺮوز آن در ﻣﺮاﺣﻞ اوﻟﯿﻪ ﭼﻨﺎن ﻣﺮﻣﻮز و ﻣﺨﻔﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﮐﻤﮏ اﺷﻌﻪ اﯾﮑﺲ ﻗﺎﺑﻞ روﯾﺖ و ﺗﺸﺨﯿﺺ اﺳﺖ. و ﺑﺎ ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ ﺑﯿﻤﺎری ﻋﻼﯾﻤﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺮﻓﻪ ، ﺗﺐ و ﺧﻠﻂ ﺧﻮن دار دﯾﺪه ﻣﯽﺷﻮد. ﺑﺎ ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ ﺑﯿﻤﺎری ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ اﯾﻦ ﺑﯿﻤﺎری ﺑﻪ ﺳﺎﯾﺮ اﻧﺪام ها ﻧﯿﺰ اﻧﺘﻘﺎل ﯾﺎﺑﺪ. ﮐﻢ ﺷﺪن وزن، ﻋﺮق ﮐﺮدن ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﺷﺐ و ﺳﯿﻨﻪ درد از ﻋﻼﯾﻢ دﯾﮕﺮ اﯾﻦ ﺑﯿﻤﺎری اﺳﺖ.

علائم، تشخیص و درمان بیماری سل

2- ﺳﻞ ﺧﺎرج رﯾﻮی : ﺳﻞ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﺠﺰ رﯾﻪ اﻋﻀﺎی ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ از ﺑﺪن را ﮔﺮﻓﺘﺎر ﮐﻨﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ اﻋﻀﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺷﺎﻣﻞ ﻏﺪد ﻟﻨﻔﺎوی، اﺳﺘﺨﻮان و ﻣﻔﺎﺻﻞ، ﺳﻞ ﭘﻮﺳﺘﯽ، ﺳﺘﻮن ﻣﻬﺮهﻫﺎ، دﺳﺘﮕﺎه ادراری و ﺗﻨﺎﺳﻠﯽ، ﺷﮑﻢ و روده، ﭘﺮﯾﮑﺎرد ﻗﻠﺐ ﺑﺎﺷﺪ.