راه های انتقال، پیشگیری و درمان بیماری کزاز
با راه های انتقال، پیشگیری و درمان بیماری کزاز آشنا شوید.
کزاز (Tetanus) ﺑﯿﻤﺎری ﺣﺎدی اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ واﺳﻄﻪ ﯾﮏ ﺳﻢ ﻋﺼﺒﯽ ﺑﺴﯿﺎر ﻗﻮی ﻧﺎﺷﯽ از رﺷﺪ ﺑﺎﺳﯿﻞ ﻏﯿﺮ ﻫﻮازی ﮐﻠﺴﺘﺮﯾﺪﯾﻮم ﺗﺘﺎﻧﯽ در درون ﺑﺎفت های ﻧﮑﺮوزه ﺷﺪه (بافت های مرده) در زخم های ﮐﺜﯿﻒ ﯾﺎ آﻟﻮدﮔﯽ ﺑﻨﺪ ﻧﺎف اﯾﺠﺎد ﻣﯽﺷﻮد. ﻋﻼﯾﻢ اوﻟﯿﻪ ﺑﯿﻤﺎری ﮐﺰاز ﻧﺎراﺣﺘﯽ و ﺑﯽﺧﻮاﺑﯽ اﺳﺖ. ﺑﻪ زودی ﻋﻀﻼت ﻓﮏ و زﺑﺎن ﺗﺸﻨﺞ ﭘﯿﺪا ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﺑﯿﻤﺎر ﻗﺪرت ﺑﺎز ﮐﺮدن دﻫﺎن را ﺑﺮای ﺣﺮف زدن ﻧﺪاﺷﺘﻪ و ﺟﻮﯾﺪن ﻏﯿﺮ ﻣﻤﮑﻦ ﻣﯽﺷﻮد.
ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﺗﺸﻨﺞ ﻋﻀﻼت ﻓﮏ و زﺑﺎن، ﻋﻀﻼت ﺳﺮ و ﺻﻮرت، ﮔﺮدن، ﺳﺎﻋﺪ، دﺳﺖ و ﭘﺎ و ﺑﺎﻻﺧﺮه ﮐﻤﺮ ﻧﯿﺰ ﻣﺘﺸﻨﺞ ﻣﯽﺷﻮد. ﺗﺸﻨﺞ ﻋﻀﻼت ﺻﻮرت ﺳﺒﺐ ﭘﯿﺪاﯾﺶ ﻗﯿﺎﻓﻪ ﺧﻨﺪان ﺑﻪ ﻧﺎم ﻟﺒﺨﻨﺪ ﮐﺰازی (ﺗﻤﺴﺨﺮآﻣﯿﺰ) و ﺗﺸﻨﺞ ﻋﻀﻼت ﮐﻤﺮ ﻣﻮﺟﺐ ﺧﻤﯿﺪﮔﯽ آن ﺑﻪ ﺟﻠﻮ ﻣﯽﺷﻮد. اﯾﻦ ﺗﺸﻨﺠﺎت دردﻧﺎك ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﺗﺐ ﻣﺨﺘﺼﺮ در ﺣﺪود 38 درﺟﻪ اﺳﺖ.
ﺑﯿﻤﺎری ﮐﺰاز از ﭼﻨﺪ روز ﺗﺎ ﭼﻨﺪ ﻫﻔﺘﻪ ﻃﻮل ﻣﯽﮐﺸﺪ و ﺑﺎﻻﺧﺮه ﺗﺸﻨﺞ ﻋﻀﻼت ﺗﻨﻔﺲ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﺮگ ﺑﯿﻤﺎر ﻣﯽ ﺷﻮد. ﻣﻌﺎﻟﺠﻪ ﺑﺎ ﺳﺮم ﺿﺪ ﮐﺰاز در ﺻﻮرﺗﯽ ﻣﻮﺛﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺳﻢ ﻣﯿﮑﺮوب ﺑﻪ ﺳﻠﻮل های ﻋﺼﺒﯽ ﻧﺮﺳﯿﺪه ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﻌﻼوه ﻋﻀﻼت ﻗﻔﺴﻪ ﺳﯿﻨﻪ، ﺷﮑﻢ و ﭘﺸﺖ ﻧﯿﺰ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ دﭼﺎر ﮔﺮﻓﺘﮕﯽ ﺷﻮﻧﺪ. ﮔﺮﻓﺘﮕﯽ ﺷﺪﯾﺪ ﻋﻀﻼت ﺗﻨﻔﺴﯽ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﺗﻨﻔﺲ ﻣﺸﮑﻞ ﺑﺮای ﺑﯿﻤﺎران ﻣﯽﮔﺮدد. ﻣﺨﺰن ﻋﺎﻣﻞ ﮐﺰاز ﻣﺤﯿﻂ اﺳﺖ و ﻗﺎﺑﻞ اﻧﺘﻘﺎل از ﯾﮏ ﻓﺮد ﺑﻪ ﻓﺮد دﯾﮕﺮ ﻧﯿﺴﺖ. ﮐﺰاز ﻧﻮزادی ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم زاﯾﻤﺎن در اﺛﺮ ورود ﻫﺎگ ﺑﺎﺳﯿﻞ ﺑﻪ ﺑﺪن از ﻃﺮﯾﻖ ﺑﻨﺪﻧﺎف ﮐﻪ ﺑﺎ وﺳﺎﯾﻞ آﻟﻮده ﻗﻄﻊ ﻣﯽ ﺷﻮد و ﯾﺎ ﺑﻌﺪ از وﺿﻊ ﺣﻤﻞ در اﺛﺮ ﭘﺎﻧﺴﻤﺎن ﻣﺤﻞ ﻗﻄﻊ ﺑﻨﺪﻧﺎف ﺑﺎ ﻣﻮادی ﮐﻪ ﺑﺸﺪت آﻟﻮده ﺑﻪ ﻫﺎگ ﮐﺰاز اﺳﺖ و در ﺑﺮﺧﯽ از ﺟﻮاﻣﻊ ﻣﺘﺎﺳﻔﺎﻧﻪ از ﻣﺮاﺳﻢ ﺗﻮﻟﺪ اﺳﺖ اﯾﺠﺎد می شود.
راه های انتقال، پیشگیری و درمان بیماری کزاز
ﻋﺎﻣﻞ ﻋﻔﻮﻧﺖ : ﺑﺎﺳﯿﻞ ﻏﯿﺮ ﻫﻮازی ﮐﻠﺴﺘﺮﯾﺪﯾﻮم ﺗﺘﺎﻧﯽ (Clostridium tetani)
وﻗﻮع : اﯾﻦ ﺑﯿﻤﺎری ﮔﺴﺘﺮش ﺟﻬﺎﻧﯽ دارد. اﺑﺘﻼ ﺑﻪ ﺑﯿﻤﺎری در ﻧﻮاﺣﯽ ﮐﺸﺎورزی و ﻣﻨﺎﻃﻘﯽ ﮐﻪ اﺣﺘﻤﺎل ﺗﻤﺎس ﺑﺎ ﻣﺪﻓﻮع ﺣﯿﻮاﻧﺎت ﺑﯿﺸﺘﺮ اﺳﺖ. در ﮐﺸﻮرﻫﺎی ﺗﻮﺳﻌﻪ ﯾﺎﻓﺘﻪ اﯾﻦ ﺑﯿﻤﺎری ﻋﻤﺪﺗﺎ اﻓﺮاد ﺑﺰرﮔﺴﺎل را ﻣﺒﺘﻼ ﻣﯽﮐﻨﺪ زﯾﺮا ﺟﻮاﻧﺎن ﺑﺮ ﻋﻠﯿﻪ اﯾﻦ ﺑﯿﻤﺎری واﮐﺴﯿﻨﻪ ﺷﺪه اﻧﺪ. ﺑﺎﮐﺘﺮی ﻣﻮﻟﺪ اﯾﻦ ﺑﯿﻤﺎری در ﺧﺎك و ﮐﻮد ﯾﺎﻓﺖ ﻣﯽﺷﻮد و در زﺧﻢ ﺑﺪن وارد ﺷﺪه و ﺗﮑﺜﯿﺮ ﻣﯽﯾﺎﺑﺪ و ﺳﻢ آن در اﻣﺘﺪاد اﻋﺼﺎب ﺑﻪ ﻣﺮاﮐﺰ ﻧﺨﺎﻋﯽ و ﻣﻐﺰی ﻣﯽرﺳﺪ.
ﻣﺨﺰن : روده اﺳﺐ و ﺳﺎﯾﺮ ﺣﯿﻮاﻧﺎت، روده اﻧﺴﺎن و…. ﺑﺎﮐﺘﺮی ها (ﮐﻠﺴﺘﺮﯾﺪﯾﻮم ﺗﺘﺎﻧﯽ) ﮐﻪ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ، ﺑﻮﯾﮋه در ﺧﺎك، ﮐﻮد و ﮔﺮد و ﻏﺒﺎر وﺟﻮد دارﻧﺪ.
روش اﻧﺘﻘﺎل : ﺑﺎﮐﺘﺮی ها ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ از ﻃﺮﯾﻖ ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﺷﮑﺎف در ﭘﻮﺳﺖ از ﺟﻤﻠﻪ ﺳﻮختگی ها ﯾﺎ زخم های ﺳﻮراخ ﺷﺪه وارد ﺷﻮﻧﺪ. ﺳﻤﻮم ﺣﺎﺻﻞ از ﺑﺎﮐﺘﺮی ها ﺑﻪ اﻋﺼﺎﺑﯽ ﻣﯽروﻧﺪ ﮐﻪ اﻧﻘﺒﺎض ﻋﻀﻼت را ﮐﻨﺘﺮل ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و ﺑﺎﻋﺚ ١٠٠ ﻋﻤﻮﻣﯿﺖ دارد. اﺳﭙﺎﺳﻢ ﻋﻀﻼﻧﯽ و ﺗﺸﻨﺞ ﻣﯽﮔﺮدﻧﺪ. ﻫﺎگ ﺑﺎﺳﯿﻞ ﮐﺰاز از راه زﺧﻢ ﻫﺎی آﻟﻮده ﺑﻪ ﺧﺎك، ﮔﺮد و ﻏﺒﺎر ﺧﯿﺎﺑﺎن، ﻣﺪﻓﻮع ﺣﯿﻮاﻧﺎت و ﯾﺎ اﻧﺴﺎن وارد ﺑﺪن ﺷﻮد. وﻟﯽ ﭘﺎرﮔﯽ ﻫﺎی وﺳﯿﻊ، زخم های ﮐﻮﭼﮏ و ﻏﯿﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻪ و ﺗﺰرﯾﻘﺎت آﻟﻮده ﻣﻮاد ﻣﺨﺪر، اﻋﻤﺎل ﺟﺮاﺣﯽ ﮐﻮﭼﮏ، ﺳﻘﻂ ﺟﻨﯿﻦ و زاﯾﻤﺎن در ﺷﺮاﯾﻂ ﻏﯿﺮ ﺑﻬﺪاﺷﺘﯽ و آﻟﻮده از راه های اﻧﺘﻘﺎل اﺳﺖ. وﺟﻮد اﺟﺴﺎم ﺧﺎرﺟﯽ و ﯾﺎ ﺑﺎﻓﺖ ﻫﺎی ﻧﮑﺮوزه رﺷﺪ ﺑﺎﮐﺘﺮی ﻏﯿﺮ ﻫﺎزی ﮐﺰاز را ﺗﺴﺮﯾﻊ می کند.
دوره ﮐﻤﻮن : اﯾﻦ ﻣﺪت ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺑﯿﻦ 3 ﺗﺎ 21 روز اﺳﺖ. وﻟﯽ ﺑﺮ ﺣﺴﺐ ﺷﺮاﯾﻂ ﺧﺎص، وﺳﻌﺖ و ﻣﺤﻞ زﺧﻢ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ از ﯾﮏ ﺗﺎ ﭼﻨﺪﯾﻦ ﻣﺎه ﻣﺘﻐﯿﺮ ﺑﺎﺷﺪ، ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺘﻮﺳﻂ دوره نهفتگی 10 روز اﺳﺖ. ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﻮارد در ﻓﺎﺻﻠﻪ 14 روز اﺗﻔﺎق ﻣﯽ اﻓﺘﺪ. آﻟﻮدﮔﯽ ﺷﺪﯾﺪ دوره نهفتگی را ﮐﻮﺗﺎه می کند.
دوره واﮔﯿﺮی : اﻧﺘﻘﺎل ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ از ﺑﯿﻤﺎر ﺑﻪ ﺷﺨﺺ دﯾﮕﺮ وﺟﻮد ﻧﺪارد.
همچنین بخوانید: توصیه هایی برای مقابله با مشکلات
ﺣﺴﺎﺳﯿﺖ و ﻣﻘﺎوﻣﺖ :
ﻋﻮاﻣﻞ ﺗﺸﺪﯾﺪ ﮐﻨﻨﺪه ﺑﯿﻤﺎری
- دﯾﺎﺑﺖ ﺷﯿﺮﯾﻦ
- اﻓﺮاد ﺑﺎﻻی 60 ﺳﺎل
- ﻓﻘﺪان واﮐﺴﯿﻨﺎﺳﯿﻮن روزآﻣﺪ ﺷﺪه ﻋﻠﯿﻪ ﮐﺰاز
- ﻫﻮای ﮔﺮم و ﻣﺮﻃﻮب
- ﻣﮑﺎنﻫﺎی ﺷﻠﻮغ ﯾﺎ ﻏﯿﺮ ﺑﻬﺪاﺷﺘﯽ ﺑﻪ وﯾﮋه در ﻣﻮرد ﻧﻮزادان ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺷﺪه از ﻣﺎدران واﮐﺴﯿﻨﻪ ﻧﺸﺪه
- اﺳﺘﻔﺎده از داروﻫﺎی ﺧﯿﺎﺑﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺳﻮزن ﻫﺎ و ﺳﺮﻧﮓﻫﺎی ﻧﺎﭘﺎك ﺗﺰرﯾﻖ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ.
- ﺳﻮختگی ها، زﺧﻢﻫﺎی ﺟﺮاﺣﯽ و زخم های ﭘﻮﺳﺘﯽ
ﭘﯿﺸﮕﯿﺮی
1- ﺗﺸﻮﯾﻖ ﻣﺮدم ﺑﻪ اﻧﺠﺎم واﮐﺴﯿﻨﺎﺳﯿﻮن در ﮔﺮوه های ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ واﮐﺴﯿﺎﺳﯿﻮن ﮐﺸﻮری.
2- ﭘﯿﺸﮕﯿﺮی از ﺑﯿﻤﺎری ﺑﻌﺪ از اﯾﺠﺎد زﺧﻢ: ﺗﻤﯿﺰ ﻧﮕﺎه داﺷﺘﻦ زﺧﻢ، اﺑﺘﺪا زﺧﻢ را ﺑﺎ آب ﺗﻤﯿﺰ ﺑﺸﻮﺋﯿﺪ، زﺧﻢ و اﻃﺮاف آن را ﺑﺎ ﯾﮏ ﺻﺎﺑﻮن ﺑﺎ دﻗﺖ ﺗﻤﯿﺰ ﻧﻤﺎﺋﯿﺪ. زخم های ﻧﺎﺷﯽ از ﺳﻮزن ﯾﺎ دﯾﮕﺮ ﺑﺮش ﻫﺎی ﻋﻤﻘﯽ، ﮔﺰﯾﺪﮔﯽ ﺣﯿﻮاﻧﺎت و ﺑﻪ وﯾﮋه زﺧﻢ ﻫﺎ ﮐﺜﯿﻒ اﻓﺮاد را در ﮔﺮوه ﭘﺮ ﺧﻄﺮ ﺑﺮای اﺑﺘﻼ ﺑﻪ ﻋﻔﻮﻧﺖ ﮐﺰاز ﻗﺮار ﻣﯽ دﻫﺪ. در اﯾﻦ ﺻﻮرت زﺧﻢ را ﺗﻤﯿﺰ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ و در ﺻﻮرت ﻟﺰوم ﺑﺎ ﺗﺸﺨﯿﺺ ﭘﺰﺷﮏ اﯾﻤﻮﻧﻮ ﮔﻠﻮﺑﻮﻟﯿﻦ ﺗﺰرﯾﻖ و ﺗﺠﻮﯾﺰ دوز ﯾﺎدآور واﮐﺴﻦ ﮐﺰاز و ﺗﺠﻮﯾﺰ آﻧﺘﯽ ﺑﯿﻮﺗﯿﮏ ﭘﯿﺸﮕﯿﺮی اﻧﺠﺎم می شود.
3- ﮔﺰارش ﺑﻪ ﻣﻘﺎﻣﺎت ﺑﻬﺪاﺷﺘﯽ.
4- ﭘﯿﺸﮕﯿﺮی از ﮐﺰاز ﻧﻮزادی ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎ ﺗﻠﻔﯿﻖ دو روش ﺻﻮرت گیرد:
اﻟﻒ) ﺑﻬﺒﻮدﺧﺪﻣﺎت ﻣﺮاﻗﺒﺘﯽ زاﯾﻤﺎن ﺑﺎ ﺗﺎﮐﯿﺪ اﻓﺰاﯾﺶ ﭘﻮﺷﺶ واﮐﺴﯿﻨﺎﺳﯿﻮن ﺿﺪ ﮐﺰاز در دوران ﺑﺎروری و ﺑﺎرداری ﺧﺎنم ها.
ب) آﻣﻮزش ﺑﻪ ﻣﺎﻣﺎﻫﺎی ﻣﺤﻠﯽ و ﺳﺎﯾﺮ ﮐﺎدر ﻣﺎﻣﺎﯾﯽ ﻣﺒﻨﯽ ﺑﺮ اﻧﺠﺎم زاﯾﻤﺎن در ﺷﺮاﯾﻂ ﮐﺎﻣﻼ ﺑﻬﺪاﺷﺘﯽ. ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮای ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﻧﻮزادان ﺑﺮ ﻋﻠﯿﻪ ﺑﯿﻤﺎری ﮐﺰاز از ﻃﺮﯾﻖ ایمن سازی ﻣﺎدران آﻧﻬﺎ ﺑﺴﺘﮕﯽ ﺑﻪ ﺳﺎﺑﻘﻪ ایمن سازی در ﺑﯿﻦ زﻧﺎن دارد. زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ زﻧﺎن در ﺳﻦ ﺑﺎروری ﻗﺒﻼ ﺗﻮﺳﻂ واﮐﺴﻦ ﺷﺒﻪ ﮐﺰاز در دوران ﮐﻮدﮐﯽ و ﯾﺎ ﺑﻠﻮغ اﯾﻤﻦ ﻧﺸﺪه اﻧﺪ اﺳﺘﻔﺎده از ﺟﺪول واﮐﺴﯿﻨﺎﺳﯿﻮن ﺷﺒﻪ ﮐﺰاز ﺑﺮای زﻧﺎن در ﺳﻨﯿﻦ ﺑﺎروری از ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ اﻫﻤﯿﺖ ﺑﺮﺧﻮردار اﺳﺖ. ﻫﺮ ﮐﺸﻮر ﺑﺎﯾﺴﺘﯽ ﮔﺮوه ﺳﻨﯽ زﻧﺎن در ﺳﻨﯿﻦ ﺑﺎروری را ﺑﺮ اﺳﺎس اﻟﮕﻮﻫﺎی ﺑﺎروری ﻣﺤﻠﯽ وﺟﻮد ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﮐﻨﺪ. در آﯾﻨﺪه زﻧﺎن ﺑﯿﺸﺘﺮی در ﺳﻨﯿﻦ ﺑﺎروری ﻣﺪرك دال ﺑﺮ درﯾﺎﻓﺖ واﮐﺴﻦ ﮐﺰاز در اواﯾﻞ ﮐﻮدﮐﯽ ﯾﺎ ﺳﻨﯿﻦ ﻣﺪرﺳﻪ را دارا ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺑﻮد.
5- آﻣﻮزش داﻣﺪاران ،ﮐﺸﺎورزان و ﺻﺎﺣﺒﺎن ﻣﺸﺎﻏﻠﯽ ﮐﻪ در زمین های آﻟﻮده ﮐﺎر می کنند ﻣﺒﻨﯽ ﺑﺮ اﺳﺘﻔﺎده از وﺳﺎﯾﻞ ﺣﻔﺎﻇﺖ ﮐﺎر.
راه های انتقال، پیشگیری و درمان بیماری کزاز
درﻣﺎن کزاز :
- ﮐﺰاز ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻋﻠﯿﺮﻏﻢ درﻣﺎن، ﮐﺸﻨﺪه ﺑﺎﺷﺪ. در اﯾﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﺑﺎ ﺣﺪود 100 ﻣﻮرد ﺑﺮوز ﺳﺎﻻﻧﻪ ﺑﯿﻤﺎری ﺟﺰء ﺑﯿﻤﺎری های ﻧﺎدر ﻣﺤﺴﻮب ﻣﯽﺷﻮد. و ﺗﻌﺪاد ﮐﻤﯽ از ﺑﯿﻤﺎران ﻧﻬﺎﯾﺘﺎً ﻣﯽﻣﯿﺮﻧﺪ. ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ راه ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ ﮐﺰاز ﭘﯿﺸﮕﯿﺮی اﺳﺖ. برای پیشگیری واکسیناسیون را بر ضد کزاز انجام دهید. این امر شامل ۳ بار واکسن زدن است که در ۲ ماهگی شروع می‌شود و با دوزهای یادآور در ۱۸ ماهگی، ۵ سالگی و سپس هر ۱۰ سال ادامه می‌یابد. ممکن است در هنگام آسیب یک دوز یادآور دیگر لازم باشد.
- آزﻣﻮن های ﺗﺸﺨﯿﺼﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺷﺎﻣﻞ ﺑﺮرسی های ﺧﻮﻧﯽ و ﮐﺸﺖ در آزﻣﺎﯾﺸﮕﺎه ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﺑﺴﺘﺮی ﺷﺪن در ﯾﮏ اﺗﺎق ﺗﺎرﯾﮏ و ﺳﺎﮐﺖ. درﻣﺎن ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺷﺎﻣﻞ اﺳﺘﻔﺎده از ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﺗﻨﻔﺴﯽ، ﺗﺄﻣﯿﻦ ﻣﺎﯾﻌﺎت داﺧﻞ ورﯾﺪی و داروﻫﺎ ﺑﺎﺷﺪ.
- اﮐﺜﺮ ﻣﻮارد ﺑﯿﻤﺎری ﮐﺰاز ﺷﺪﯾﺪ ﺑﻮده و ﻋﻠﯽ رﻏﻢ درﻣﺎن ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﻣﺮگ ﻣﯽﮔﺮدد. ﻣﺮگ اﻏﻠﺐ در اﺛﺮ اﻧﻘﺒﺎض ﻣﺠﺎری ﻫﻮاﯾﯽ، ﻋﻔﻮنت های ﺗﻨﻔﺴﯽ و اﺧﺘﻼل در ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻋﺼﺒﯽ ﺧﻮدﮐﺎر رخ ﻣﯽدﻫﺪ. ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻋﺼﺒﯽ ﺧﻮدﮐﺎر ﻗﺴﻤﺘﯽ از ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻋﺼﺒﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﻨﺘﺮل ﻋﻀﻼت ﻗﻠﺒﯽ، ﻋﻀﻼت ﻏﯿﺮ ارادی و ﻏﺪد را ﺑﺮ ﻋﻬﺪه دارد. ﺑﯿﻤﺎران ﺑﻬﺒﻮد ﯾﺎﻓﺘﻪ از ﮐﺰاز ﮔﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﻣﺸﮑﻼت رواﻧﯽ ﻣﺒﺘﻼ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ و ﺑﻪ ﻣﺸﺎوره رواﻧﭙﺰﺷﮑﯽ ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪ ﻣﯽﮔﺮدﻧﺪ
- ﺟﺮاﺣﯽ ﺑﺮای ﺑﺮداﺷﺘﻦ ﺑﺎﻓﺖ دﭼﺎر ﻋﻔﻮﻧﺖ
داروﻫﺎی مورد استفاده برای درمان کزاز :
- ﺿﺪ سم ها ﺑﺮای ﺧﻨﺜﯽ ﮐﺮدن ﺳﻢ ﻋﺼﺒﯽ
- ﺷﻞﮐﻨﻨﺪه ﻫﺎی ﻋﻀﻼﻧﯽ ﺑﺮای ﮐﻨﺘﺮل اﺳﭙﺎسم ها
- ﺧﻮاب آورﻫﺎ ﺑﺮای ﺗﺴﮑﯿﻦ اﺿﻄﺮاب
- ﺿﺪ تشنج ها
- آﻧﺘﯽ ﺑﯿﻮتیک ها : ﺑﻌﺪ از ﺷﺴﺘﻦ و ﺗﻤﯿﺰ ﮐﺮدن زﺧﻢ، ﯾﮏ ﻻﯾﻪ از آﻧﺘﯽ ﺑﯿﻮتیک های (ﮐﺮم ﯾﺎ ﭘﻤﺎد) ﻧﻈﯿﺮ ﻧﺌﻮﺳﭙﻮرﯾﻦ ﯾﺎ ﭘﻠﯽ ﺳﭙﻮرﯾﻦ ﺑﺮ روی زﺧﻢ ﻗﺮار دﻫﯿﺪ. اﯾﻦ آﻧﺘﯽ ﺑﯿﻮتیک ها ﺑﻬﺒﻮد زﺧﻢ را ﺗﺴﺮﯾﻊ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻨﺪ اﻣﺎ ﺑﺎ ﻣﻬﺎر رﺷﺪ ﺑﺎﮐﺘﺮی ﻫﺎ و اﯾﺠﺎد ﻣﺼﻮﻧﯿﺖ، ﺑﺪن را در ﺗﺮﻣﯿﻢ زﺧﻢ ﯾﺎری ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ. ﺑﺮﺧﯽ اﺟﺰاء در ﭘﻤﺎدﻫﺎ ﺑﺎﻋﺚ اﯾﺠﺎد ﻟﮑﻪ ﻫﺎی ﭘﻮﺳﺘﯽ ﺧﻔﯿﻒ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ. در ﺻﻮرت ﺑﺮوز ﻟﮑﻪ ﻫﺎی ﭘﻮﺳﺘﯽ ﻣﺼﺮف ﭘﻤﺎد را ﻣﺘﻮﻗﻒ ﺳﺎزﯾﺪ.
- ﭘﻮﺷﺶ زﺧﻢ: در ﻣﻌﺮض ﻫﻮا ﺑﻮدن زﺧﻢ ﺑﻪ ﺑﻬﺒﻮدی آن ﮐﻤﮏ ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﺪ، اﻣﺎ ﭘﺎﻧﺴﻤﺎن زﺧﻢ را ﺗﻤﯿﺰ ﻧﮕﺎه داﺷﺘﻪ و از اﯾﺠﺎد ﻋﻔﻮﻧﺖ ﻫﺎی ﻣﻀﺮ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. ﺗﺎول ﻫﺎی ﺗﺨﻠﯿﻪ ﺷﺪه ﺑﺎﯾﺪ ﺗﺎ زﻣﺎن ﺑﻬﺒﻮد ﭘﺎﻧﺴﻤﺎن ﺷﻮﻧﺪ.
- ﺗﻌﻮﯾﺾ ﭘﺎﻧﺴﻤﺎن : ﭘﺎﻧﺴﻤﺎن روزاﻧﻪ و در ﺻﻮرت ﻣﺮﻃﻮب ﺑﻮدن سریع تر ﺗﻌﻮﯾﺾ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ. در ﺻﻮرت ﺣﺴﺎﺳﯿﺖ ﺑﻪ ﺑﺮﺧﯽ از ﺑﺎﻧﺪﻫﺎ و ﭼﺴﺐ ﻫﺎ از ﮔﺎز اﺳﺘﺮﯾﻞ و ﭼﺴﺐ ﻫﺎی ﮐﺎﻏﺬی اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد.
از شما متشکریم که تا انتهای این مقاله با ما همراه بودید. سوالات خود را در قسمت “نظرات” با ما در میان بگذارید، همچنین اگر ایده یا نظری در رابطه با این مطلب دارید، خوشحال می شویم آن را با ما در میان بگذارید.
شوکران را با خواص ضد هاری، ضد کزاز، ضد درد آرتروز، درمان آسم، ضد بیماری مالیخولیا، بدون هيچ اسانس و افزودنی شيميايی، از فروشگاه عطارک تهيه نماييد.
