درخت موم و خواصش را بشناسیم

درخت موم و خواصش را بشناسیم !

به فارسی درخت موم و در کتب قدیم فارسی با نام عربی آن شجره الشمع آمده است.

مشخصات و ترکیبات شیمیایی !

درختچه ای است کوتاه، برگ های آن متناوب و گل های آن نر و ماده و جداگانه است. میوه آن به رنگ آبی سیر و تقریبا سیاه و کوچک که از یک ماده ای شبیه موم که موم گیاهی می باشد پوشیده شده است. این درختچه بومی آمریکاست و به آن درختچه لوئیزیانا نیز گفته می شود.

برگ و پوست این درختچه نیز تانن فراوان دارد. برای استخراج موم آن میوه های درختچه را پس از رسیدن چیده در آب می اندازند. ذرات موم از سطح میوه جدا شده در سطح آب شناور می شود که آن ها را جمع کرده با حرارت ذوب می نمایند و به صورت ورقه های ضخیمی در ابعاد یک نان تافتون به بازار عرضه می شود، از این موم در تهیه شمع  استفاده می شود. شمع که از آن درست می شود پس از سوختن بوی بسیار مطبوعی متصاعد می کند.

موم حاصل از میوه های درخت موم دارای اترهای اسیدهای چرب و اسید میریستیک و اسید پالمیتیک می باشد. رنگ آن سبز مایل به زرد و طعم آن تلخ و در حرارت 40 – 45 درجه سانتیگراد ذوب می شود. معمولا هر درختچه به طور مستقیم 10 – 12 کیلوگرم میوه می دهد که در حدود 3 کیلوگرم موم از آن ها به دست می آورند. گیاه دیگری است که آن را نیز درخت موم گویند و از آن موم سفید گرفته می شود. این درختچه بومی چین است و همچنین در این کشور و سایر مناطق در سطح وسیعی کاشته می شود.

درخت موم و خواصش را بشناسیم

خواص درخت موم را بدانیم !

در چین پوست درخت و برگ های درخت موم سفید را در آب خیسانده و آب آن را می خورند که برای افزایش تعریق بدن موثر است. از جوشانده برگ های آن در موارد سرماخوردگی و ورم ها و سرگیجه و سردردها مصرف می شود. معتقدند که خاصیت تب بر، ضد درد، مسکن و خنک کننده دارد. ضماد برگ ها و پوست درخت را روی آبسه ها نیز می اندازند. از میوه های آن که تونیک است برای معالجه خنازیر و استسقا استفاده می شود. در میوه های گیاه اولئانولیک اسید یافت می شود که داروی تونیک قلب است و آثار مدر دارد و برای افزایش طول عمر موثر است. موم سفید این درخت برای تسکین درد و ترمیم و متصل کردن استخوان های شکسته نافع است، ضمنا ضدعفونی کننده و نرم کننده سینه نیز می باشد.