نحوه درمان سکته مغزی
سکته مغزی !
اگر خون رسانی به قسمتی از مغز دچار اختلال شده و متوقف گردد این قسمت از مغز دیگر نمی تواند عملکرد طبیعی خود را داشته باشد، این وضعیت را اصطلاحا سکته مغزی می نامند. سکته مغزی می تواند یا به علت بسته شدن و یا به علت پاره شدن و خونریزی یکی از شریان های خون رسان مغز ایجاد گردد. معمولا قبل از بروز سکته مغزی علایم هشدار دهنده ای وجود ندارد و یا این که علایم خیلی جزیی وجود دارد. بعد از بروز سکته مغزی بیمار باید فورا در بیمارستان بستری شود تا از وارد آمدن صدمات دایمی به مغز جلوگیری شود. عوارضی که بعد از سکته مغزی ایجاد می شود بستگی به محل سکته و وسعت بافت های گرفتار شده مغز دارد. محدوده این عوارض از علایم خفیف و گذرا مثل تاری دید تا عوارض ناتوان کننده دایمی و یا مرگ متفاوت می باشد. اگر این علایم در عرض 24 ساعت از بین بروند این وضعیت یک علامت هشدار دهنده از یک سکته مغزی احتمالی در آینده می باشد.
میزان شیوع سکته مغزی!
هر ساله حدود 12000 نفر در بریتانیا دچار سکته مغزی می شوند. این وضعیت در آقایان و افراد مسن شایع تر می باشد. در یک فرد 70 ساله احتمال سکته مغزی صد برابر بیشتر از یک فرد 40 ساله می باشد. گرچه در طی 50 سال گذشته میزان مرگ و میر بر اثر سکته مغزی به مقدار خیلی زیادی کاهش یافته است اما هنوز هم سکته مغزی سومین علت شایع مرگ در بریتانیا بعد از سکته قلبی و سرطان ها می باشد.
علت ایجاد سکته مغزی !
حدود نیمی از تمام موارد سکته های مغزی بر اثر بسته شدن یک شریان مغزی یا یک لخته خون که به آن اصطلاحا ترومبوز مغزی گفته می شود ایجاد می گردد. سایر علل عمده ایجاد سکته مغزی را آمبولی مغزی و خونریزی مغزی تشکیل می دهد. آمبولی مغزی وقتی رخ می دهد که تکه ای از یک لخته خون که در جای دیگری از بدن ساخته شده است (مثلا در قلب یا در شریان اصلی گردن ) خود را از طریق جریان خون به یکی از شریان های خون رسان مغز می رساند و در آنجا گیر می کند. حدود یک سوم سکته های مغزی بر اثر آمبولی مغزی ایجاد می شوند. خونریزی مغزی که باعث حدود 20 درصد سکته های مغزی می باشد بر اثر پاره شدن یکی ازشریان های خونرسان مغز ایجاد می شود و در این موارد خون بر روی بافت های اطراف آن ریخته می شود. لخته های خونی که باعث بروز ترومبوز مغزی و آمبولی مغزی می شوند احتمال زیادی دارند که در یک شریانی که بر اثر تصلب شرایین آسیب دیده است ساخته شده باشند.
تصلب شرایین وضعیتی است که در آن دیواره شریان ها بر اثر رسوب چربی در آن ها سفت می شوند. عواملی که باعث افزایش احتمال ایجاد تصلب شرایین می شوند عبارتند از مصرف زیاد چربی در رژیم غذایی، سیگار کشیدن، مبتلا بودن به مرض قند و وجود مقادیر زیاد چربی در خون، آمبولی مغزی ممکن است بر اثر اختلال در ریتم ضربان قلب، اختلالات دریچه ای قلب و یا یک سکته قلبی که به تازگی رخ داده است ایجاد شود که تمام این موارد می توانند باعث ساخته شدن لخته خون در قلب شوند. خطر بروز آمبولی مغزی، ترومبوز مغزی و خونریزی مغزی با بالا رفتن فشار خون افزایش می یابد.
در بیماری سلول داسی شکل که یک نا هنجاری گلبول های قرمز خون می باشد بخاطر شکل گلبول های قرمز خون که به صورت داس در می آیند و احتمال چسبیدن به هم و گیر کردن در عروق خونی را دارند خطر ترومبوز مغزی افزایش می یابد. به طور کمتر شایعی ترومبوز ممکن است بر اثر تنگ و باریک شدن شریان های خون رساننده به مغز بخاطر التهاب ایجاد گردد، التهاب شریان ممکن است به علت وجود یک بیماری خود ایمن ایجاد شود. در این بیماری سیستم ایمنی بدن به بافت های سالم خود بدن حمله می کند.