با تیره بادام هندی آشنا شویم
تیره بادام هندی :
گیاهان این تیره به صورت درخت یا درختچه و دارای ساقه راست یا بالا رونده می باشند. پراکندگی آن ها به صورتی است که اختصاصا در نواحی گرم دو نیمکره شمالی و جنوبی یافت می گردند به طوری که در سایر مناطق، کمتر ممکن است نمونه هایی از تیره بادام هندی وجود داشته باشد. نمونه هایی نادر از آن ها، آن هم در نواحی گرم جنوب ایران یافت می گردد. مجموعا شامل حدود بیست جنس و ششصد گونه اند. این گیاهان، برگ های استیپول دار، زودافت و دائمی دارند. کاسه گل آنها غالبا لوله ای شکل و منتهی پنج لوب ولی جام گل آن ها دارای پنج گلبرگ جدا از هم (گاهی فاقد گلبرگ) می باشد. گلبرگ های آن ها، وضع متناوب با لوب های کاسه گل داشته در داخل آن ها پرچم هایی به تعداد قطعات جام گل و یا دو برابر آن ها جای دارد.
میوه آن ها چرمی یا گوشت دار و محتوی دانه های نسبتا سخت و زاویه دار وغالبا دارای یک قسمت برجسته و یا بالدار است. از اختصاصات تشریحی این گیاهان آن است که دسته های آبکش، در فاصله بین مغز و ناحیه چوب ساقه آن ها به وضع غیر طبیعی دیده می شود. این آبکش ها گاهی ممکن است به صورت ممتد در این ناحیه در آیند به طوری که قسمت چوبی ساقه در برش عرضی، محصور بین دو نوار آبکش از خارج و داخل (آبکش غیر طبیعی) دیده می شود. بعضی از این گیاهان نیز کیسه هایی محتوی مواد موسیلاژی، در پارانشیم قسمت های مختلف خود دارند.
با تیره بادام هندی آشنا شویم
گونه های دارویی و مهم این گیاهان به شرح زیر است :
درختچه ای است که به تناسب محیط زندگی، از نظر کلی ظاهر متفاوت پیدا می کند مانند آن که اگر به حالت منفرد در اماکنی با نور زیاد و جریان کافی هوا وجود داشته باشد، شاخه فراوان پیدا نموده، به وضع پرپشت و به ارتفاع دو تا سه متر در می آید در حالی که در جنگل ها و اماکن فاقد شرایط مذکور، به صورت درخت کوچک، به ارتفاع پنج تا شش متر در آمده و شاخه های قابل انعطاف آن، در قسمت های انتهایی، قابلیت پیچندگی پیدا می کنند به طوری که هر چندتای آن ها به یکدیگر پیچیده، منظره خاص برای گیاه به وجود می آورند.
شاخه های جوان این گیاه، در پایه هایی از آن که در جنگل ها می رویند، رنگ مایل به قرمز و حالت پیچنده دارند و این پیچندگی نیز همیشه از سمت راست به چپ است. پوست ساقه مسن این گیاه، به رنگ مایل به خاکستری است. از مشخصات آن این است که اولا در قسمت های انتهایی شاخه ها یعنی ناحیه ای از شاخه ها که به هم پیچیدگی حاصل نموده اند، تعداد برگ ها کم ولی در سایر قسمت ها خیلی زیادتر است. ثانیا برگ های قسمت های پایین تر شاخه ها، وضع متقابل و ظاهر بیضوی، بی کرک و شفاف دارند. رنگ آن ها به تفاوت، سبز تیره تا قهوه ای مایل به قرمز است.
هر برگ آن به طور متوسط پنج تا نه سانتیمتر طول و دو تا پنج سانتیمتر عرض دارد. گل های کوچک و فراوان این درختچه، دارای رنگ سفید مایل به گلی با لکه های زنگاری است. در هر گل آن نیز چهار کاسبرگ ضخیم و زود افت، چهار گلبرگ و هشت پرچم دیده می شود. میوه آن به طول ده تا دوازده میلیمتر و دارای چهار بال نازک و غشایی، به رنگ سبز روشن است ولی پس از رسیدن، ظاهر نقره ای مخصوص با خطوط کوچک شفاف، پیدا می کند. از مشخصات میوه آن این است که قسمتی از آن واقع در بین بال ها و پوشیده از فلس های ارغوانی تیره است ولی پس از آن که میوه خشک گردید، سطح آن از یک گرد قهوه ای فراوان پوشیده می شود. قسمت مورد استفاده این درختچه برگ های آن است.
