فواید و مضرات چای سبز

فواید و مضرات چای سبز

چای سبز نوعی چای است که از برگ ها و جوانه های «Camellia sinensis» تهیه می شود که فرآیند پژمرده شدن و اکسیداسیون مورد استفاده برای تهیه چای اولانگ و چای سیاه را طی نکرده است. این گیاه به دلیل خواص آنتی اکسیدانی خود شناخته شده است و با فواید سلامتی مختلفی از جمله بهبود عملکرد مغز، کاهش چربی و کاهش خطر بیماری قلبی مرتبط است.

تاریخچه چای سبز

چای سبز به عنوان نوشیدنی در ایران سابقه ای طولانی دارد. بر اساس منابع تاریخی، مصرف چای در ایران به قرن هفدهم میلادی باز می گردد و استان گیلان خاستگاه اولیه کشت چای در ایران بوده است. با این حال، برخی معتقدند که پیشینه مصرف چای در ایران به سده دوم میلادی می رسد.

کشت چای در ایران از سال ۱۳۱۴ هجری قمری (معادل با اواخر قرن ۱۹ میلادی) آغاز شد، زمانی که محمد میرزا کاشف السلطنه، ژنرال کنسول ایران در هند، توانست چند بوته چای را به ایران وارد کند و شهر لاهیجان را به دلیل شرایط آب و هوایی مناسب برای کشت چای انتخاب کرد. این شهر امروزه به عنوان مرکز کشت چای در ایران شناخته می شود.

همچنین، استفاده از چای در ایران به دوران قاجار باز می گردد و ورود انبوه چای به ایران و گسترش مصرف آن به دوره های بعد از جنگ جهانی دوم میلادی مربوط می شود. از آن زمان، چای به سرعت جایگاه خود را در فرهنگ ایرانی یافت و به عنوان یک مهمان مهربان و نمادی از گرمای خانه در آداب و رسوم جا افتاد.

چای سبز، همانند چای سیاه، جایگاه ویژه ای در فرهنگ ایران دارد و به عنوان نمادی از گرمای خانه، اجتماع و دوستی شناخته می شود. این نوشیدنی با تاریخی دیرینه در ایران، علی رغم تغییرات زیاد در جوانب مختلف زندگی، همچنان به عنوان یکی از عناصر مهم فرهنگی و اجتماعی کشور باقی مانده است.

فواید و مضرات چای سبز