کاربردهای مصطکی در طب سنتی

با کاربردهای مصطکی در طب سنتی آشنا شویم

گل های آن دو پایه در ابتدا سبز ولی به تدریج قرمز رنگ می شود و دارای میوه می باشد و از میوه این درخت اهالی جزایر، روغنی خوراکی می گیرند که قابض است و به جای روغن زیتون در خوراک مصرف می کنند، ولی محصول عمده  این درختان، زرینی (صمغ) است که از شاخه و چوب و ساقه های این درخت، که در اثر شکافی که وارد می کنند، گرفته می شود و به ماستیک معروف است.

مشخصات شیره ی گیاهی رزینی درخت :

مصطکی به صورت عصاره زرد رنگی در ماه های گرم سال به شکل قطراتی کوچک، خود به خود از ساقه و شاخه های درخت مصطکی به خارج ترشح می شود و پس از مدت کوتاهی در مجاورت با هوا سفت می شود.

برای اینکه مقدار زیادتر و سریع ترشیره ی رزینی از درخت گرفته شود معمولا به ترشحات طبیعی درخت اکتفا نکرده و با شکاف هایی که به ساقه و شاخه های درخت وارد می کنند، عصاره بیشتری می گیرند و با این روش از هر درخت به طور متوسط چهار تا پنج کیلو گرم صمغ رزینی گرفته می شود.

کاربردهای مصطکی در طب سنتی

مصطکی که در بازار عرضه می شود به شکل قطرات اشکی بیضی، سخت و کوچک در ابعاد یک نخود، زرد رنگ، نیمه شفاف و معطر است. وقتی آن را بجوید، زیر دندان نرم شده و طعم معطری احساس می شود. مصطکی در الکل کاملا حل نمی شود، ولی در عطر و اسانس تربانتین کاملا محلول است. از مصطکی، ماستی سین به دست می آید.

خواص دارویی مصطکی :

صمغ مصطکی طبق نظر حکمای طب سنتی از نظر طبیعت نسبتا گرم و خشک است و در معجون های تقویت حافظه، جزو داروهای اصلی بشمار می رود.