گیاه آرنیکا و خواصش

گیاه آرنیکا و خواصش را بدانیم.

به فارسی همیشه بهار کوهی، سوسن کوهی و تنباکوی کوهی و در کتب طب سنتی با نام های آرنیکا، آرنیقه، خانق الفهد و دخان الفوح نام برده می شود.

مشخصات گیاه آرنیکا

آرنیکا گیاهی است چند ساله کوچک دارای ریشه ای لیفی قرمز و برگ های اولیه آن که از یقه گیاه خارج می شود به شکل گروهی، بزرگ، بیضی شکل، نوک تیز، دارای رگبرگ های موازی طولی و پوشیده از کرک در سطح فوقانی برگ و کمی موجدار است. از وسط این برگ ها ساقه ای خارج می شود به بلندی حدود تا 60 سانتیمتر و در انتهای آن گل های زرد قشنگی در تابستان ظاهر می شود.

در مرکز گل غلافی است حاوی تخم آن و در نوک این غلاف خار کوچکی وجود دارد، این گیاه دارای بوی مخصوصی است. طعم آن تلخ و در موقع استعمال گل های خشک آرنیکا را باید با دقت با دست بمالند تا این خارهای کوچک به دست چسبیده و خارج گردد و در موقع مصرف موجب خراش و تحریک غشا مخاط نگردند زیرا در این صورت اگر جوشانده صاف نکرده آن مصرف شود در اثر چسبیدن این خارها به حلق ایجاد قی و آشفتگی می نماید.

آرنیکا در کوهستان های آلپ در فرانسه و سوئیس به طور خودرو انتشار دارد. تکثیر آن از طریق کاشت بذر آن است که در اوایل بهار کاشته می شود. ممکن است که قبلا آن را در خزانه کاشت و در اوایل بهار که درجه حرارت هوا مناسب باشد به محل اصلی منتقل نمود. زمان برداشت گل ها باید قبل از باز شدن غنچه ها باشد یعنی به صورت غنچه چیده شود. از طریق تقسیم گیاه در بهار یا پاییز نیز می توان تکثیر نمود و مرتبا باید آبیاری شود.

ترکیبات شیمیایی گیاه آرنیکا

در ساقه های زیر زمینی و در گل های آرنیکا، اسانس روغنی فرار و یک ماده تلخ وجود دارد. در سرشاخه های گل دار آن در حدود 0/1 درصد کولین و همچنین آرنیدندیول و آلوآرنیدندیول و یک اثر نفتی یافت می شود. تزریق تنظتور آرنیکا موجب پایین آمدن فشار خون و متعاقب آن بالا رفتن محسوس فشار خون می باشد. مواد آرنیکا فلاوون که از ریشه ها و گل های آرنیکا به دست می آید برای موش سمی است. گل های آن در حدود 0/1 درصد و ریشه آن 1/5 – 0/5 درصد اسانس دارد که مشابه هم نمی باشند. در گل های آن یک فلاوون و یک ماده شبیه آدرنالین و یک ماده مقوی قلب و کولین و بتائین و… وجود دارد.