خواص گیاه چای جاوه (ارتوزیفون) و روش تهیه چای جاوا

خواص درمانی گیاه چای جاوه (ارتوزیفون) و روش تهیه چای جاوا

چای جاوه یا ارتوزیفون با نام علمی Orthosiphon stamineus Benth، گیاهی است از خانواده نعناعیان (Lamiaceae)، علفی که ارتفاع آن به 30 تا 60 سانتیمتر می رسد. این گیاه دارای ساقه چهار گوش کمی پوشیده از کرک و برگ های تخم مرغی و دندانه دار با طولی بین 2 تا 8 سانتیمتر است. این گیاه اغلب با دمبرگ کوتاه که روی آن ها به رنگ سبز مایل به خاکستری و پشت برگ ها به رنگ سبز روشن است. در این مقاله با خواص درمانی گیاه چای جاوه (ارتوزیفون) و روش تهیه چای جاوا آشنا خواهید شد.

خواص گیاه چای جاوه (ارتوزیفون) و روش تهیه چای جاوا

رگبرگ های گیاه چای جاوه یا ارتوزیفون، خیلی مشخص و دارای نقطه های ریز فراوان است (محل یاخته های ترشحی، با ذره بین بهتر رویت می شود). گل های آن به رنگ آبی-بنفش است. همچنین، کاسبرگ های آن کوتاه و دارای پرچم های بلند به اندازه دو و نیم تا سه سانتیمتر است (شبیه به سبیل گربه، به دلیل مشخصه این گیاه در آمریکا به چای گربه معروف است) و مادگی ها به اندازه پرچم هستند. میوه های گیاه چای جاوه، دراز و چهارقسمتی و حاوی چهار دانه ریز است.

محل رویش و پراکنش گیاه چای جاوه (ارتوزیفون)

گیاه چای جاوه (ارتوزیفون) به طور گسترده ای در مناطق گرمسیری رشد می کند. این گیاه بومی مناطق حاره آسیا به خصوص جاوه و سوماترا است. همچنین، در کشورهای آمریکا و استرالیا کشت می شود. اندونزی نیز بیشترین تولید کننده این گیاه می باشد. احتمالا در اوایل قرن بیستم، چای جاوه یا چای جاوا به غرب آورده شده است.

اندام قابل استفاده گیاه چای جاوه (ارتوزیفون)

اندام مصرفی این گیاه برگ های (Orthosiphonis Folium) آن می باشد. پودر برگ چای جاوه بنفش رنگ است. بوی آن کمی معطر و مزه اش تلخ اما کمی نمکی است. همچنین، برگ های این گیاه قابض می باشد. برگ های گیاه چای جاوه شامل قطعات بزرگ و کوچک، در اندازه های 2 تا 8 سانتیمتری است. دمبرگ آن حدود 2 سانتیمتر و پشت آن نقاط ریزی وجود دارد که با ذره بین قابل مشاهده است.