توری و خواصش را بدانیم

با توری و خواصش آشنا شوید.

به فارسی در ایران توری گفته می شود. توری به شکل درختچه یا بوته بزرگی است و به طور کلی خیلی به آفتاب احتیاج دارد که ساقه های چوبی آن برسد والا گل نمی دهد. برگ های آن متناوب و در بعضی قسمت ها متقابل، سبز مایل به قهوه ای و بیضی نوک تیز گل های آن به شکل گروهی و زیبا در انتهای شاخه گل دهنده به رنگ ارغوانی یا قرمز تیره در تابستان ظاهر می شود. تکثیر آن از طریق قلمه صورت می گیرد در پاییز برگ های آن سرخ رنگ می شود.

این درختچه در هند انتشار دارد و بومی آسیای حاره و چین است در سایر مناطق عالم پرورش داده می شود. در ایران در باغ ها و گل کاری ها از نظر زینتی کاشته می شود.

توری و خواصش را بدانیم

خواص و کاربرد توری

در هند از پوست درخت و گل ها و برگ های آن به عنوان مسهل قوی که مدفوع را با مقدار زیادی آب دفع می کند استفاده می شود. در چین از گرد پوست ساقه های درختچه برای بند آوردن خون استفاده می شود و جوشانده نسبتا غلیظ آن را برای شستن آبسه ها و زخم ها به کار می برند. از جوشانده گل های توری به صورت سوپ و آش برای معالجه روماتیسم و جراحت های داخلی و در موارد خونریزی رحم می خورند، در هند و چین از برگ ها و گل ها و پوست درخت به عنوان مسهل و از ریشه های آن به عنوان قابض استفاده می شود.

این گیاه به صورت درختچه ای است با برگ های متقابل بدون دم برگ، دراز و کامل و نوک تیز، روی برگ ها بدون کرک و پشت برگ ها پوشیده از کرک های پنبه ای سفید است. گل های آن منفرد و در انتهای شاخه گل دهنده ظاهر می شود از نظر ترکیبات شیمیایی در گیاه تانن و یک ماده رنگی قرمز یافت می شود.

همچنین بخوانید: چگونه هم مسیر زندگی باشیم !