آشنایی با طب کایروپرکتیک و اصول آن

آشنایی با طب کایروپرکتیک و اصول آن

کایروپرکتورها از نظر تعداد دومین گروه پزشکان ارائه دهنده ی خدمات بهداشتی – درمانی عمومی در آمریکا هستند و بیش از دو سوم بیماران دچار کمر درد را پذیرش می کنند. افزایش روز افزون نیاز به تمایل عمومی به کایروپرکتیک اولین بار در سال 1993 توسط دکتر ایزنبرگ طی مقاله ای در رابطه با شاخه های طب مکمل در مجله پزشکی نیوانگلند مورد توجه قرار گرفت.

از میان تمام درمان های طب مکمل برای انواع مشکلات سلامتی، کایروپرکتیک از نظر تعداد مراجعین پس از طب ذهن- بدن و در درجه دوم اهمیت قرار داشت. تعداد کل مراجعین به کایروپرکتورها برابر با 10 درصد جمعیت آمریکا در آن زمان بود که این میزان یک افزایش صد در صدی را نسبت به آمار مشابه گزارش شده در سال 1980 نشان می داد.

تاریخچه ی کایروپرکتیک !

در پاییز 1895 یک نگهبان به نام لیلارد به مطب یک درمانگر که مشهور به استفاده از درمان های نا متعارف ولی موفق بود وارد شد. این درمانگر که پالمر نام داشت در دورانی پیش از وضع قوانین صدور مجوز طبابت در آمریکا و در زمانی که به ویژه در باختر میانه پزشکان هیچ آموزش رسمی ای نداشتند طبابت می کرد. او که اصول کالبد شناسی (آناتومی ) و فیزیولوژی را با خودآموزی فرا گرفته بود به عنوان یک درمانگر بسیار موفق که با استفاده از مانورهای فیزیکی روی بدن بیماران به شفای آن ها می پرداخت معروف بود. لیلارد که در واقع مسئول مراقبت از دفتر کار پالمر بود از 17 سال پیش زمانی که در یک جای شلوغ کار می کرد به علت فشار بیش از حد شنوایی خود را از دست داده بود.

پالمر پس از معاینه مهره ی برجسته ی دردناکی در ناحیه ی قفسه ی سینه ی او  پیدا کرد و با یک فشار محکم آن را به جایگاه خود بازگرداند. این حرکت پالمر منجر به بازگشت شنوایی لیلارد شد و این واقعه سرآغاز ظهور کایروپرکتیک به عنوان یک طب بود. باید توجه داشت که دستکاری ستون مهره ها به منظور درمان بیماری تقریبا در تمامی سنن پزشکی از یونان باستان گرفته تا ساکنان جزایر اقیانوس اطلس و نیز بومیان آمریکا مطرح بوده است. با این وجود این پالمر بود که برای اولین بار فرضیه ی تداخل مفاصل در عملکرد اعصاب را مطرح کرد که این نظریه در همان زمان که اوج شکوفایی طب طبیعی بود به سرعت نیز رواج یافت.

طب طبیعت مدار و طب استخوان نیز در همین برهه ی زمانی شکوفا شدند. پالمر روش درمانی خود را کایروپرکتیک نامید که ترکیبی از لغت یونانی چیر به معنای دست و پراکس به معنی کاربرد می باشد. او اولین دانشکده ی طب کایروپرکتیک را سال 1897 احداث کرد و اولین قانون در زمینه ی درون مجوز طبابت برای فارغ التحصیلان این رشته در سال 1913 تصویب شد.

آشنایی با طب کایروپرکتیک

هوش ذاتی و ارتباط آن با سیستم عصبی

بر اساس مکتوبات قدیمی فلسفه ی بنیادی پالمر در به کار گیری روش درمانی اش اتصال خود روحی به خود جسمی فرد بود که این امر از طریق انجام مانورهایی برای رفع موانع فیزیکی موجود بر سر راه جریان هوش ذاتی در بدن او صورت می گرفت. با توجه به دیدگاه پالمر این هوش ذاتی که یک پدیده ی مهم و ماورا الطبیعی است در سیستم عصبی جریان دارد و هر چه سیستم عصبی پاک تر و بدون مشکل تر باشد می تواند با بیان هر چه موثرتر خود به بدن و اندام های فرد نیرو بخشد. در واقع اساس تئوری پالمر همین مفهوم هوش ذاتی و ارتباط آن با سیستم عصبی می باشد. به همین جهت کایروپرکتیک تنها با مشکلات کمر و یا گردن سر و کار نداشته و با تاکید بر توانایی سیستم عصبی بر تاثیر گذاری بر بخش های مختلف بدن خود را قادر به درمان طیف وسیعی از بیماری ها در نقاط مختلف بدن می داند.

آموزش های کایروپرکتیک !

کایروپرکتیک از دهه 1980 به بعد رشد غیر قابل باوری را از نظر تعداد پزشکان تجربه کرده است و اغلب دانشکده های این طب با حداکثر ظرفیت پذیرش خود مشغول آموزش دانشجویان می باشند. اخذ پذیرش از یک دانشکده ی کایروپرکتیک نیاز به حداقل دو سال تحصیل در مقطع لیسانس و یکی از علوم زیستی و یا شیمی دارد اما بر خلاف دانشکده های طب مدرن داشتن مدرک لیسانس از ملزومات ورود به این مراکز نمی باشد.

طرح آموزشی کایرو پرکتیک شامل 4 سال تحصیل تمام وقت و 4200 ساعت کار عملی می باشد. بسیاری از کتب تدریس شده همه کتاب های دانشکده های آلوپاتی هستند و واحدهای درسی ارائه شده عبارتند از : کالبد شناسی ( آناتومی)، بیوشیمی، فیزیولوژی، میکروب شناسی، آسیب شناسی، سلامت عمومی، طب زنان و زایمان و… جز واحدهای درسی این طب مکمل می باشند.

همچنین بخوانید:  طب طبیعت مدار چیست ؟!

مفاهیم کلیدی طب کایروپرکتیک !

نیروی حیاتی !

نیروی حیاتی یک زیر بنای مهم در فلسفه ی کایروپرکتیک می باشد. بر اساس این فلسفه در صورتی که مانعی بر سر راه بیان کامل نیروی حیاتی وجود نداشته باشد، بدن می تواند سلامت خود را به طور کامل حفظ و نگهداری کند و در صورت بیماری خود را شفا دهد. این نیروی حیاتی یا هوش ذاتی از طریق سیستم عصبی در سراسر بدن جریان دارد و به عبارتی اعصاب نیروی حیاتی در بدن می باشند. در این میان نقش یک کایروپرکتور این است که با دستکاری ستون مهره ها و مفاصلی که سیستم عصبی از آن ها می گذرد موانع موجود بر سر راه بیان کامل نیروی حیاتی را از بین برده و به آن اجازه ی عملکرد لازم برای حفظ و بازیابی سلامت فرد را بدهد.

کل نگری !

یک اصل مهم دیگر در کایروپرکتیک پرداختن به کل نگری است. به این معنی که از نظر کایروپرکتیک بدن شبکه ای از سیستم های مختلف در هم تنیده است که دائما در حال تاثیر بر یکدیگر و تاثیر از همدیگر می باشند. در این میان سیستم عصبی کنترل کننده سایر سیستم ها و عملکرد تمام سیستم های دیگر را به نحوی تحت کنترل خود دارد. بنابراین هر مانعی بر سر راه عملکرد کامل و موثر سیستم عصبی بالقوه می تواند تاثیرات غیر مطلوبی در مناطق دور دست بدن به جا گذارد و به همین جهت دغدغه ی اصلی کایروپرکتیک تامین یکپارچگی سیستم عصبی و اطمینان از عملکرد خالی از خلل آن می باشد.

در رفتگی خفیف مهره، محور اصلی درمان

واژه ی در رفتگی خفیف در واقع به معنی جا به جایی غیر کامل مهره ها در محل مفاصل بین مهره ای است. به عبارت دیگر یک مهره در جایی از ستون فقرات از محور اصلی این ستون خارج می شود اما این جا به جایی به قدری شدید نیست که یک دررفتگی کامل به حساب آید. چنین جا به جایی هایی معمولا در اثر تکان ها و ضربات جزیی در زندگی روزمره صورت می گیرند. اساس تئوری کایروپرکتیک این است که وجود چنین در رفتگی خفیفی با تاثیر بر نخاع مجاور محل ضایعه عملکرد طبیعی سیستم  را مختل می کند. از نظر پالمر در رفتگی خفیف مهره در واقع یک مشکل موضعی در ستون مهره هاست که منجر به اختلال یا انسداد جریان هوش ذاتی در سیستم عصبی و در نتیجه کارکرد آن در بدن می شود. فشار غیر متناسب ناشی از این جا به جایی بر روی هر قسمتی از نخاع منجر به ضعف کارکرد بدن در نواحی عصب دهی آن بخش شده و فرد را مستعد بروز بیماری در مناطق مربوطه می کند.

طبق اعتقاد کایروپرکتیک ها، آن ها می گویند : آن چه ما به عنوان کایروپرکتور انجام می دهیم کشف و رفع موانع موجود بر سر راه عملکرد سیستم عصبی به صورت در رفتگی های خفیف مهره است. این امر به سیستم عصبی اجازه ی فعالیت موثرتری می دهد که به نوبه ی خود می تواند به التیام و شفای بدن و رفع بیماری منجر شود.

همچنین بخوانید: روش های تشخیص و درمان طب طبیعت مدار

نقش سیستم اسکلتی عضلانی !

با وجود توافق نظر در مورد تعامل نزدیک سیستم اسکلتی عضلانی و احشای درونی، دیدگاه های مختلفی در مورد نحوه ی ارتباط آن ها با هم وجود دارند. دیدگاه اصیل کایروپرکتیک این است که عملکرد زیستی در یک موجود زنده در حقیقت از تظاهرات ساختار فیزیکی آن می باشد، به این معنی که هر اختلالی در ساختار فیزیکی موجود مذکور می تواند منجر به اختلال عملکرد زیستی آن بشود. به همین جهت در رفتگی خفیف مهره ها که یک اختلال ساختاری در ارتباط مهره ها با هم و با اعصاب مجاور آن ها می باشد می تواند منجر به کاهش توانایی احشا درونی در راستای حفاظت و بازیابی سلامتی فرد شود.

ویلیام میکر رئیس مجمع تحقیقات کایروپرکتیک یک بینش قابل تامل در مورد دیدگاه کایروپرکتیک در این زمینه ارائه می دهد:

برخی از مردم فکر می کنند که استخوان ها و عضلات کاری جز حمل قلب و ریه و احشای داخلی ندارند، ولی ما درست بر عکس فکر می کنیم. از نظر ما این احشا هستند که از سیستم اسکلتی – عضلانی حمایت می کنند و اجازه می دهند که این سیستم با یک عملکرد موثر به ما اجازه ی حرکت بر روی زمین را بدهد. در واقع بیشترین بخش بدن از استخوان ها، مفاصل و عضلات تشکیل شده اند و نه از قلب و ریه و روده ها. دکتر جان پامز رئیس انجمن کایروپرکتیک آمریکا نیز در این رابطه می گوید : ما خود را بیشتر به عنوان مهندسین مکانیک بدن در نظر می گیریم در حالی که پزشکان دیگر خود را مهندسین شیمی بدن می دانند.

از شما متشکریم که تا انتهای این مقاله با ما همراه بودید. سوالات خود را در قسمت “نظرات” با ما در میان بگذارید، همچنین اگر ایده یا نظری در رابطه با این مطلب دارید، خوشحال می شویم آن را با ما در میان بگذارید.

برای خرید روغن بادام شيرين کلیک کنید

روغن بادام شيرين را با خواص تقويت اعصاب، رفع بي خوابي، پرپشت شدن ابرو و مژه، رفع التهاب معده، تميزکننده پوست و مو، رشد مجدد مو، حاوي ويتامين هاي Eو B، بدون هيچ اسانس و افزودنی شيميايی، از فروشگاه عطارک تهيه نماييد.

ارتباط آنلاین در تلگرام