معرفی ریوند و خواص آن

معرفی ریوند و خواص آن

در کتب طب سنتی با نام های ریوند، ریوند چینی یا ریوند تاتار نام برده می شود. به فارسی گونه اهلی آن را ریواس و وحشی آن را راوند و در اصطلاح محلی بلوچستان به گونه ای از آن که در آن خطه می روید راواش و فیل گوش گویند. به عربی ریباس و ریباج و به هندی آن را ریوند چینی نامند.

ریواس یا راوند گیاهی است چند ساله دارای ساقه ای بلند تا یک متر و بیشتر، ساقه زیر زمینی متورم و ضخیمی دارد. برگ های آن بزرگ، پهن، پنجه ای، کناره آن ها دندانه دار است و به صورت مجتمع در قسمت قاعده گیاه قرار دارند، دمبرگ ها دراز و گوشتی و قرمز ارغوانی هستند. ساقه های مولد گل از درون انبوه برگ ها خارج شده و به 2 – 3 متر ممکن است برسد در قسمت فوقانی محور این ساقه ها گل های خوشه ای به رنگ سبز مایل به زرد و مایل به قرمز ظاهر می شود.

تکثیر ریواس و ریوند از طریق کشت بذر است، ریوند گیاه کوهستان های سرد است ولی در دوره رویش احتیاج به آفتاب دارد، بنابراین باید در نقاط آفتاب گیر کاشته شود. دوران رویش بسته به شرایط اقلیمی 5- 4 ماه است یعنی از اواسط بهار تا اوایل زمستان ولی برای رشد کافی ساقه های زیرزمینی به سرمای زمستان احتیاج دارند. معمول در خاک مرغوب و زراعت خوب از هر گیاه 6 – 8 کیلوگرم ساقه زیرزمینی ضخیم برای مصارف دارویی می توان تهیه کرد. گیاه در دوران رویش احتیاج به آب فراوان دارد.

مشخصات انواع ریوند در بازار !

ریوند چینی به شکل قطعاتی است مدور به رنگ زرد چرک و خیلی سخت، طعم آن تلخ و زیر دندان به شدت صدا می دهد. رنگ گرد آن پس از کوبیدن نارنجی و معمولا در یک طرف هر قطعه ریوند سوراخی است که محل آویزان کردن آن در موقع خشک کردن بوده است.

از نظر ترکیبات شیمیایی به طور کلی ماده تلخی به نام راپونتی سین، یک ماده رنگی به نام رئین، آهک و پتاس و اکسلیک اسید و مالیک اسید، سولفوریک اسید، کریزوفانیک اسید و سرانجام صمغ، نشاسته، تانن و اسانس یافت می شود.

معرفی ریوند و خواص آن

خواص و کاربرد ریوند !