مشخصات گیاه تانبول را بدانیم
معرفی گیاه تانبول و خواص آن
در کتب طب سنتی با نام های تانبول ، پان، تنبول، تامول، تملول، تنبل و فلفل هندی آمده است.
مشخصات گیاه تانبول
گیاه تانبول نوعی فلفل خزنده است که بومی هند می باشد مانند درخت مو برای بالا رفتن آن باید قیم یا داربست تهیه شود. برگ آن سبز روشن، پهن، قلبی شکل و نوک تیز شبیه برگ لبلاب است. طعم آن شبیه به قرنفل می باشد. گیاه بزرگی است چند ساله و به عبارت بهتر درختچه ای است بومی هندوستان و در مالزی، فیلیپین، هند و چین، ماداگاسکار و آفریقای شرقی نیز می روید. برگ های خشک این گیاه معطر است.
مشخصات گیاه تانبول را بدانیم
خواص و کاربرد تانبول را بدانیم
در هند از مخلوطی از برگ های تانبول و آهک زنده و میوه درخت فوفل ماده ای شبیه سقز درست می کنند که مانند ماستیکاتور یا بزاق آور مصرف می شود و جویدن آن دهان و حلق را تحریک کرده ترشح بزاق را افزایش می دهد.
از میوه تانبول در رنگریزی برای تهیه یک رنگ قرمز زیبا استفاده می شود. اگرچه در موارد مختلف درمانی از برگ و ریشه و گاهی نیز از تخم تانبول استفاده می شود ولی در بیشتر موارد برگ های خوشبو و معطر آن مستعمل است زیرا دارای خواص بادشکن، محرک و پروفیلاکتیک می باشد. مقوی و تونیک و نیرو بخش و قابض و بزاق آور می باشد.
سقز جویدنی که از برگ های آن درست می شود برای تحریک اعصاب مفید است. به عنوان عامل پروفیلاکتیک در معالجه اسهال خونی و تب آثار نافع دارد. برگ های خرد شده آن را گرم کرده و روی بدن زنان پس از زایمان می گذارند. و برای تسکین سرفه های سخت روی حلق می بندند و یا برگ های خرد شده آن را گرم کرده و با روغن زیتون مخلوط نموده و به صورت روغن مالیدنی به ناحیه شکم بچه در موارد ناراحتی های شکم می مالند. از شیره برگ ها و یا از برگ های خرد شده نیز در تهیه داروهایی برای التیام زخم ها به ویژه زخم های بینی، کورک و جوش استفاده می کنند. اسانس روغنی فرار آن که عمدتا چاویکول است، خاصیت باکتری کشی دارد و برای معالجه ناراحتی های مخاط بینی و حلق نافع است.
همچنین بخوانید: خواص شگفت انگیز به دانه
دیگر خواص تانبول :
تانبول از نظر طبیعت طبق نظر حکمای طب سنتی ایران معتدل است و نوعی از آن که برگش دارای بوی قرنفل است و برگ های آن خیلی بزرگ، نازک و لطیف می باشد، گرم و خشک است. از نظر خواص معتقدند که مفرح، اشتها آور، مقوی معده، کبد، دماغ، دل، حافظه و فهم می باشد. خوردن برگ های آن حافظه را زیاد می کند و مدر است و جویدن آن برای رفع رطوبت های دهان، لثه، استحکام و تقویت دندان، خوشبو کردن دهان، تسکین عطش کاذب، گرسنگی، صاف کردن صدا، رفع تنگی نفس، سرفه سرد رطوبی، تقویت معده و هاضمه نافع است، خصوصا اگر با فوفل و دانه هل مصرف شود.
ضماد برگ آن جراحت ها را التیام می دهد و اگر برگ خرد کرده آن را گرم کرده و به بیضه ببندند برای قطع نزول آب در بیضه مفید است و اگر پس از دو سه روز تکرار شود آب جمع شده را تحلیل می برد. روش دیگر این است که برگ خرد نشده تانبول را داغ کرده و دو سه برگ روی هم و یا یک برگ تنها در محل می بندند تا آب جمع شده تحلیل رود. اگر 7-8 برگ تانبول را با نمک بخورند مسهل بلغم است و برای سیاه سرفه و تنگی نفس مفید است.
از شما متشکریم که تا انتهای این مقاله با ما همراه بودید. سوالات خود را در قسمت “نظرات” با ما در میان بگذارید، همچنین اگر ایده یا نظری در رابطه با این مطلب دارید، خوشحال می شویم آن را با ما در میان بگذارید.
گنه گنه را با خواص ضد مالاریا، مقوی، اشتهاآور، ضد اسپاسم، ضد باکتری، آسان کننده هضم غذا، افزاینده ترشحات معده، کندکننده و تنظیم کننده ضربان قلب، بدون هيچ اسانس و افزودنی شيميايی، از فروشگاه عطارک تهيه نماييد.
