چشم خروس 50 گرمی

چشم خروس

گیاه چشم خروس با نام علمی Abrus precatorius دارای دانه های قرمز با ظاهری خاص با یک لکه سیاه است که در طب سنتی برای درمان بیماری ها استفاده می شود. کل گیاه سمی است، اما دانه ها برای انسان بسیار سمی تر است. در صورت خوردن دانه های چشم خروس علائمی مانند حالت تهوع، استفراغ، درد شکم و اسهال ایجاد می شود.

این گیاهان بومی آفریقا، آسیا، استرالیا و منطقه اقیانوس آرام هستند اما به مناطق دیگر از جمله فلوریدا و هاوایی معرفی شده اند. این گیاه در ایالات متحده گونه ای مهاجم محسوب می شود. در ایران در مناطق مختلف مانند اطراف تهران، کرج، استان های اصفهان، فارس لرستان، خوزستان، بوشهر، گیلان، و قزوین، بلوچستان می روید. چشم خروس یا آدونیس از گونه های در معرض خطر انقراض است و توسط قانون حفاظت شده می باشد.

فواید دانه چشم خروس

از دانه های چشم خروس معمولا در دستبندهای زینتی، جواهرات و اسباب بازی های کودکان خارج از ایالات متحده استفاده می شود. طبیعت میوه و گیاه چشم خروس خیلی گرم و خیلی خشک است. دارای اثر فوق العاده در معالجه بیماری صرع، درمان تپش قلب و بیماری های قلبی حاد، نارسایی دریچه میترال و خفقان صدری می باشد.

کل  گیاه حاوی پروتئین زهرناکی به نام آبرین است که در زهر مار نیز یافت می شود (همچنین به عنوان توکسآلبومین شناخته می شود). آبرین از طریق مرگ سلولی باعث سمیت می شود. با وجود سمی بودن، بخش هایی از گیاه چشم خروس به عنوان داروهای خانگی برای معالجه برخی بیماری ها استفاده شده است.

میزان مجاز مصرف دانه چشم خـروس

اطلاعات محدودی در مورد میزان مجاز مصرف خوراکی این دانه وجود دارد. بنابراین مصرف هر تعداد، حتی کم، ممکن است خطرناک تلقی شود. علائم مسمومیت به طور معمول طی چند ساعت پس از مصرف شروع می شود اما می تواند تا 5 روز به تأخیر بیفتد. علائم معمولا شامل حالت تهوع، استفراغ ، شکم درد و اسهال است که می تواند بدتر شده و خون آلود شود. بیماران همچنین ممکن است ضربان قلب سریع، سردرد، توهم، بی حالی، تشنج، تب و نارسایی عضو را تجربه کنند. برای مسمومیت با آبرین، پادزهر وجود ندارد و برای کنترل علائم اغلب به بستری شدن در بیمارستان نیاز است.

موارد احتیاط و منع مصرف گیاه چشم خروس