نکاتی مفید درباره ریحان
نکاتی مفید درباره ریحان !
ریحان (Ocimum basilicum) که در زبان فارسی به نام‌های شاه‌اسپرغم و ریحان باغی نیز شناخته می‌شود، گیاهی است یک‌ساله و معطر از خانواده نعناعیان (Lamiaceae) که به دلیل عطر و طعم منحصر به فردش، جایگاه ویژه‌ای در آشپزی و طب سنتی دارد. این گیاه بومی مناطق گرمسیری و نیمه‌گرمسیری آسیا و آفریقا است و از زمان‌های باستان در تمدن‌های مصر، یونان و روم مورد استفاده قرار می‌گرفته است. امروزه، ریحان در سراسر جهان کاشته می‌شود و به‌عنوان یکی از محبوب‌ترین گیاهان معطر شناخته می‌شود.
در سفره های ما ایرانیان همواره سبزی ها نقش اساسی داشتن ، یکی از این سبزی های معطر وخوش طعم ریحان است که انواع مختلفی دارد (سبز ، بنفش و…) که اغلب با کباب های ایرانی علی الخصوص کوبیده مصرف می شود، در این مقاله قصد داریم با این سبزی پر خاصیت بیشتر آشنا شویم .
ویژگی‌های گیاه ریحان
ریحان گیاهی است با ساقه‌ای چهارگوش و برگ‌هایی بیضی‌شکل و معطر که در رنگ‌های سبز روشن تا سبز تیره دیده می‌شوند. گل‌های این گیاه کوچک و به رنگ‌های سفید، صورتی یا بنفش هستند که در فصل تابستان ظاهر می‌شوند. ارتفاع ریحان معمولاً بین 30 تا 60 سانتیمتر متغیر است و برگ‌های آن می‌تواند به طول 3 تا 11 سانتیمتر رشد کنند. از ریحان اسانسی تهیه می شود به نام اسانس بازیلیک یا روغن ریحان که مصارف درمانی مختلفی دارد . از ریحان برای معطر کردن غذاها نیز استفاده می شود.
تنوع گونه‌ها
ریحان دارای گونه‌ها و ارقام متعددی است که هر کدام از آنها دارای عطر و طعم خاص خود هستند. بیش از 40 گونه ریحان شناسایی شده است که از نظر رنگ ، بو و تاحدی شکل باهم کمی تفاوت دارند ولی تقریبا همگی خصوصیات طبی مشابه ای دارند. برخی از محبوب‌ترین گونه‌ها عبارتند از:
- ریحان شیرین (Sweet Basil): معروف‌ترین نوع ریحان با عطری شیرین و مطبوع.
- ریحان بنفش (Purple Basil): دارای برگ‌های بنفش تیره و عطری ملایم‌تر نسبت به ریحان شیرین.
- ریحان لیمویی (Lemon Basil): با عطر و طعمی نزدیک به لیمو که در آشپزی آسیای جنوب شرقی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
