علل بروز بیماری های اعصاب و درمان ضعف اعصاب با تغییر تغذیه
علل بروز بیماری های اعصاب را بدانیم
فلج صورت، صرع، بی خوابی، آتاکسی لوکوموتور، میگرن، تصلب متعدد و تصلب منتشر، درد اعصاب، نوراستنی، درهم شکستگی عصبی، ضعف اعصاب، ورم اعصاب، صغر عضلانی پیشرونده، سیاتیک، لکنت زبان، انقباض دردناک عضلانی، تیک دردناک همگی جز بیماری های اعصاب هستند. دستگاه عصبی از دو قسمت تشکیل شده است.
- دستگاه مغزی –نخاعی که مسئول کلیه حرکات و اعمال ارادی مانند راه رفتن، لمس کردن، صحبت کردن و غیره است و تحت کنترل مستقیم مغز قرار دارد.
- دستگاه مستقبل یا غیر ارادی که کنترل کارهای غیر ارادی مانند کار قلب، معده و سایر اعمال حیاتی کلی و عمومی را بر عهده دارد.
این دو دستگاه به یکدیگر مربوط و متصل اند و با هم به وسیله نیرویی که آن را نیروی عصبی می نامیم تمام بدن را به تحریک و تحرک وا می دارند. می توان گفت هنوز کسی از چگونگی و طبیعت نیروی عصبی اطلاعی ندارد که درباره خود حیات نیز وجود دارد. لیکن آنچه که می دانیم آن است نیروی عصبی یک اصل بنیادی و حیاتی است، چیزی است که مستقیما با جوهر حیات یا موجودیت مربوط و مستقیما به آن منتسب است. به همین جهت است که چنین به نظر می رسد بعضی افراد نسبت به عده دیگر از نیروی عصبی بیشتری برخوردارند و این موضوع به معنای آن است که طبیعت از بدو تولد سهم بیشتری از نیروی حیاتی به آن ها بخشیده است.
علل بروز بیماری های اعصاب
آیا نیروی حیاتی به غذا بستگی دارد؟!
اینکه گفته می شود ما نیروی حیاتی را به وسیله غذایی که می خوریم به دست می آوریم از گفته های حرفه پزشکی است که به این امر جنبه کاملا مادی داده و این مسئله را به کلی به سوء تفاهم کشانده است. اگر نیروی حیاتی به غذا بستگی داشت لازم می آمد کسی که بیشتر می خورد دارای نیروی حیاتی بیشتری باشد. لیکن همه می دانیم کسانی که غذای بیشتری مصرف می کنند رفتار و کردار و حرکات و سکناتشان کندتر و ضعیف تر از دیگران است.
نیروی عصبی چیزی نیست که بتوان برای خود ایجاد کرد بلکه نیروی حیاتی و محرکه ایست که در ما خلق و ایجاد شده است. غرض این نیست که بگوییم ما برای ادامه زندگی و معاش خود و یا جهت ترمیم بافت ها و نگهداری سلامت جسمانی به غذا احتیاج نداریم، بلکه مقصود آن است که ما نمی توانیم با این غذا در خود نیرویی خلق کنیم.
