ترس احساسی کاملا طبیعی
ترس احساسی کاملا طبیعی و ضروری برای ادامه زندگی است.
ترس یک احساس کاملا طبیعی در بشر است دقیقا مانند عشق، شادی، خشم یا غم و اندوه و در واقع نشانه ای برای واکنش نسبت به خطرات واقعی یا فرضی است. ترس به منزله آژیر خطر است و مثل تب یا درد نشانه ناخوشایند اما لازم و ضروری برای حفظ و ادامه زندگی است.
واکنش ما به ترس در قالب واکنش های زیست شناختی است و سبب حفظ زندگی ما در لحظه های خاص می شود، لحظه هایی که درنگ بیش از حد در آن ممکن است منجر به مرگ گردد مثلا اگر اتومبیلی هنگام عبور از خیابان با سرعت زیادی به ما نزدیک شود در آخرین لحظه و به طور ناخودآگاه خود را عقب می کشیم.
بدون وجود ترس مرزهای متعارف موجود را به راحتی نادیده می گیریم و خود و هم نوعانمان را به خطر می اندازیم. مصرف الکل حتی با درصد بیش از پنج هزار باعث پایین آمدن آستانه ترس در انسان می شود و این خود می تواند به یک رانندگی پرخطر منجر گردد. وجود ترس در شرایط خاص به معنی بزدلی نیست بلکه نشانه آن است که فرد می داند زندگی تا چه اندازه می تواند پر مخاطره باشد.
ترس احساسی کاملا طبیعی
ترس مانع از آن می شود که در موقعیت های خطرناک توان خود را بیش از اندازه واقعی آن تخمین بزنیم. کار عاقلانه آن است که فقط جایی را برای شنا، کوهنوردی و یا اسکی و… انتخاب کنیم که امکانات و توانایی مناسب برایمان مهیا باشد یا فقط وسیله نقلیه ای را برانیم که بر آن تسلط کافی داریم.
ترس ضعف نیست بلکه قدرتی است که ما را وا می دارد تا بر تهدیدات ممکن زندگی غلبه کنیم. ترس به عنوان یک هشدار، در شرایط خاصی مانند امتحان، انجام تکالیف دشوار و… سبب افزایش دقت و توجه ما برای جلوگیری از اشتباهات و خطاهای بیشتر می شود.
ترس، نیرو و محرکی برای تغییرات
ما حق داریم درباره تحولات اجتماعی نگران کننده بترسیم، تحولاتی چون ترس از بیکاری، آینده ای نامطمئن، خطرات اتمی، آلودگی محیط زیست، بهره برداری نادرست از زمین، کاهش منابع، دخل و تصرف ژنتیکی در مواد غذایی، شیوع بیماری های خاص، نیروی کار ارزان قیمت و ….بهتر است از طریق واکنش های هدفمند بر بسیاری از ترس ها به جای خود غلبه کنیم. ما از این راه به پیشرفت و تکامل فردی و اجتماعی دست می یابیم.