با گیاه کبوده و خواص آن آشنا شویم

بد نیست با گیاه کبوده و خواص آن آشنا شویم

در مناطق مختلف ایران انواع گیاه کبوده با نام های محلی متفاوتی شناخته می شود از جمله در تهران، یزد و اصفهان کبوده، در همدان شال، در ییلاقات شمال ایران سفیدار، اسفیدار و اسپیدار، در آمل تورزی، در زنجان آلاچنار، در آذربایجان کلم بر و کله میر و کلکلی، در مراغه قره قواخ و گوی قواخ، تبریزی قلمه، سیاه قلمه و گوی قلمه، در نهاوند تخم پشام و در تویسرکان سفید چو گووه نام نهادند. در کتب طب سنتی با نام های عربی آن غرب وحور ازرق آمده است. در فارسی آن را کبوده نامند. در این مطلب به بررسی خواص، ترکیبات شیمیایی، نحوه استفاده از این گیاه پرداخته می شود.

با گیاه کبوده و خواص آن آشنا شویم

مشخصات کبوده را بدانیم.

کبوده درختی است که در مناطق استپی نیم خشک ایران کشت می شود. بلندی آن متوسط و تا 20 -25 متر می رسد. درخت پایه نر کبوده اغلب در اطراف تهران و پایه های ماده آن در آذربایجان دیده می شود. پوست تنه آن صاف به رنگ روشن تا سفید است و در درختان کهن تیره می باشد. شاخه های یک ساله آن نمدی و خاکستری است. جوانه های سفیدار خشک و کرک دار است. برگ های انتهایی شاخه های بلند بریدگی عمیق است که اغلب سه بریدگی دارد و هر قسمت از برگ نوک تیز و به نوبه خود دارای دندانه است.

همچنین بخوانید: نکات مهم مراقبت از دندان

این برگ ها دارای دمبرگ کوتاه می باشند. ولی برگ های شاخه های کوتاه تخم مرغی بدون بریدگی و دندانه دار و دارای دم برگی دراز است. شاتون های گل های کبوده دراز به طول 8-10 سانتیمتر می باشد. تکثیر این درخت از طریق قلمه زدن و پاجوش انجام می گیرد. در تهران سرتاسر مناطق شمال ایران، آذربایجان، اصفهان، کرمان و سایر مناطق ایران اغلب کاشته می شود.