گیاه عدس آبی را بشناسیم
گیاه عدس آبی را بشناسیم و با خواص آن آشنا شویم
به فارسی جعرابه و جامخواب بک و در شیراز جلبک و در اصفهان جل وزغ معروف است. در کتب طب سنتی با نام های عدس الما و نوعی طحلب آورده شده است. در شمال ایران و آذربایجان و در آب های راکدخوری می روید.
گیاه عدس آبی را بشناسیم
عدس آبی گیاهی است چند ساله با ساقه کوتاه در زیر آب، برگ های آن سبز به شکل عدس کوچک به قطر 3-4 میلی متر بدون رگبرگ و بدون دمبرگ مستقیما در راس ساقه و در سطح آب قرار دارد. گل های آن به ندرت دیده می شود یک پایه است و معمولا دو نر و یک ماده در یک مجموعه کوچک قرار دارد که به زودی از بین می رود و میوه آن 1-3 دانه دارد. برگ عدس آبی که در سطح آب قرار دارد معمولا محل نشستن حشرات است که شکار پرندگان می باشد و به این دلیل معمولا پرندگان حمله کرده و برای گرفتن حشرات برگ های عدس آبی را نیز می چینند.
مع هذا به علت قدرت و سرعت انتشار گیاه عدس آبی در هر آب راکدی که رخنه کند به زودی تمام سطح آب را با برگ های خود می پوشانند و مانع تهویه کامل آب شده و سرانجام منجر به ایجاد گنداب می شود، این گیاه در ایران و در مناطق دیگر دنیا می روید.
در ایران در سواحل شمال ایران در بندر گز و مازندران در آب های راکد که کمتر آفتاب می گیرد و برکه های باب و در آذربایجان غربی در سطح آب های راکد سایه دار دیده می شود.
همچنین بخوانید: با خواص قرصعنه یا زولنگ آشنا شویم
خواص عدس آبی را بدانیم.
عدس آبی خنک کننده و قابض و برای معالجه عوارض ناشی از کمی ویتامین ث در بدن خورده می شود و مفید است. مدر است و برگ له شده آن برای بیماری های جلدی و ورم های ملتحمه نافع است.
عدس آبی از نظر طبیعت طبق نظر حکمای طب سنتی سرد و تر و قابض می باشد و آنچه که در آب های شیرین می روید قابض تر از گیاهی است که در آب دریا روییده است. در مورد خواص آن معتقدند که ضماد آن به تنهایی و یا با آرد جو خون را بند می آورد و برای باد سرخ و تحلیل ورم های گرم و تب های ورم و نقرس نافع است و چون در روغن زیتون بجوشانند در نرم کردن عصب بسیار موثر است.
اگر در روغن زیتون بجوشانند و بخورند و روی آن آب گرم بیاشامند و قی کنند در خارج کردن زالوی چسبیده به گلو بسیار مفید است. خوردن خشک آن اسهال صفراوی را بند می آورد. مالیدن برگ های له شده آن بند آورنده خون از هر عضوی است. در چین معمول است که در ماه های تابستان تا اوایل پاییز گیاه را جمع آوری کرده تمیز نموده و خشک می کنند. طعم آن تند و خنک کننده است و معرق و مدر و تصفیه کننده خون است. برای تسریع و تنظیم گردش خون و ورم پا و سرخک تجویز می شود.
به علاوه این گیاه قابض و ضد کمی ویتامین ث و مقوی است. برای استسقا و رفع ناراحتی مجرای ادرار و سو هاضمه و دردهای عضلانی در تب ها تجویز می شود. در استعمال خارجی مخلوط با لوسیون های مناسب برای رفع ناراحتی های پوستی مالیده می شود و برای تسریع بیرون ریختن سرخک و آبله و زخم ها و تاول های سیفیلیسی مفید است.
گیاه طحلب قسمتی از داروی ترکیبی است که به صورت شست و شو در موارد ترشحات سفید سوزاکی مهبل و از جمله برای بلنورا و لوکورا به کار می رود. مصرف این گیاه باید با نظارت پزشک انجام گیرد.
از شما متشکریم که تا انتهای این مقاله با ما همراه بودید. سوالات خود را در قسمت “نظرات” با ما در میان بگذارید، همچنین اگر ایده یا نظری در رابطه با این مطلب دارید، خوشحال می شویم آن را با ما در میان بگذارید.
عسل طبیعی را با اطمینان از کیفیت و سلامت آن، از عطارک تهیه نمایید.
