آشنایی با گیاه تونگ

آشنایی با گیاه تونگ و خواص درمانی آن

در ایران با لغت خارجی آن تونگ نامیده می شود. این گیاه دارای گونه های مختلفی است که در ادامه نام گونه های معروف دارویی و صنعتی آن ذکر می شود.

آشنایی با گیاه تونگ

تونگ خوشه ای: این گونه بومی چین و ژاپن است و در سایر مناطق آسیای جنوب شرقی نیز دیده می شود. حدود 50 – 60 سال قبل به ایران وارد شده و در شمال کشور کاشته شده و به خوبی رشد می کند. گل های آن سفید مایل به صورتی درشت و میوه آن خوشه ای کوچک است.

گونه دیگری که در شمال تونگ نامیده می شود. این درخت نیز در همان حدود 50 سال قبل به ایران وارد و در شمال کاشته شده است و خوب رشد می کند به طوری که در حال حاضر درختان قطور و کهن آن در باغ های کشاورزی شمال در لاهیجان و سایر باغ ها وجود دارد. گل های آن درشت به رنگ سفید مایل به صورتی، میوه آن نسبتا درشت و از روغن دانه آن روغن سکاتیف  درست می کنند که در رنگ رزی به کار می رود.

ترکیبات شیمیایی تونگ

از نظر ترکیبات شیمیایی در این گیاه روغن ثابت قابل استخراج وجود دارد و در پوست میوه آن در حدود 3 درصد اسانس روغنی فرار یافت می شود و در برگ ها و دانه گیاه ساپونین سمی وجود دارد.

خواص تونگ

روغن تونگ که بیشتر در بازرگانی از نظر کاربرد صنعتی و هنری در سطح بالاتری از تخم کتان قرار دارد. از نظر طبی روغن تونگ مسهل و ملین است و اثر آن شبیه اثر روغن کرچک است ولی درد و تهوع و آشفتگی نیز ایجاد نمی کند و هیچ گونه طعم و بوی نامطبوعی نیز ندارد. در جزایر ملوکی بومی ها میوه آن را به عنوان ماده موثر برای ازدیاد نیروی جنسی می خورند. چون در جنوب چین نیز می روید  خواص آن تحت عنوان شاه بلوط نیز ذکر شده است زیرا چینی ها سابقا تصور می کردند که نوعی شاه بلوط است.