گیاه دارشیشعان را بشناسیم
درخت گز یا گیاه دارشیشعان را بشناسیم
به فارسی به طور کلی درخت گز گفته می شود. در خیرآیاد میانه با نام دیش یولقون شناخته می شود. در کتب طب سنتی با نام های فارسی و عربی شیشعان، دارشیشعان، قندول، عراقا و عود البرق آورده شده و گل های آن را که مصرف دارویی دارد و از روغن آن نیز استفاده می شود دهن القندول گویند.
مشخصات گیاه دارشیشعان
شیشعان درختچه کوچکی است که بیشتر در کنار رودخانه ها می روید. برگ های آن فلسی کوچک کشیده و سبز مایل به رنگ آبی است. گل های آن خوشه ای صورتی رنگ به طول 10-15 سانتیمتر است. پوست درخت ضخیم مانند دارچین به رنگ مایل به سرخی و خوشبو و طعم آن گس و گزنده است. درختچه آن خاردار و چوب آن نیز از نظر طعم کمی گزنده و در عین حال خوشبو می باشد. گل ها زرد یا صورتی و خوشبو و تند است. در طب سنتی بیشتر پوست و گل آن مصرف دارد. معروف است همین که برق و قوس و فرح به درخت بزند چوب آن از عود هندی نیز بیشتر معطر می شود و به همین علت آن را عودالبرق گویند.
این درختچه در اروپا و آسیا انتشار دارد. در ایران در آذربایجان، چاه ریگ، دیلمان، دره کرج، کلاردشت، خراسان، دماوند، قزوین، پلور، دره تالار، کرمان و شهداد دیده می شود.
خواص و کاربرد دارشیشعان
شیشعان از نظر طبیعت طبق نظر حکمای طب سنتی گرم و خشک است. بهترین پوست آن پوست های ضخیم سنگین خوشبو و سرخ رنگ آن است که در طعم آن تلخی و تندی باشد و از نظر خواص معتقدند که محلل و قابض است و سر درد را رفع می کند و بادها را تحلیل می برد و رطوبت های غلیظ را خشک می نماید. مقوی اعضا و رافع سستی اعضا و مثانه است و خروج جنین را تسهیل می کند. اگر با دارچین خورده شود برای سرفه رطوبی کهنه و بواسیر و رفع ترشح زیاد اسپرم مفید است.
همچنین بخوانید: تلخ بیان و خواصش را بشناسیم
اگر 4 گرم دم کرده آن با شکر خورده شود برای رفع درد معده سرد بسیار نافع است. همچنین اگر تنقیه شود. مزمزه دم کرده آن برای حفظ سلامت دندان ها و با سرکه برای رفع زخم ها و جراحات بد دهان مفید است و اگر آن را کوبیده و با سرکه مخلوط نموده در دندان که درد می کند بگذارند درد دندان را تسکین می دهد و برای رفع تعفن و چرک لثه مفید است. اگر آن را نرم کوبیده با فتیله ای آلوده کرده در بینی بگذارند برای رفع بدبویی بینی نافع است. خوردن دم کرده آن قابض است و خون روی را قطع می کند و اخلاط خونی سینه را بند می آورد و اسهال را نیز بند می آورد و شیاف آن در مهبل برای سقط جنین و معالجه سخت ادرار کردن و کمک به زایمان زنان مفید است.
مقدار خوراک آن تا 8 گرم است. جانشین آن از نظر خواص هم وزن آن آسارون و دو ثلث آن زرآوند و نصف آن درونج است. پوست شیشعان مضر طحال و کبد است از این نظر باید با مصطکی خورده شود.
روغن شکوفه های آن را دهن القندول نامند و مانند روغن گل بنفشه و بادام گرفته می شود و به جای روغن بادام و روغن کنجد مصرف می کنند. بسیار خوشبو است. اگر 15 گرم از آن را با سرکه هویج بخورند برای تقویت دهانه معده نافع است. تنقیه آن مخلوط با داروهای قابض برای بند آوردن اسهال رطوبی مفید است. مالیدن آن برای فلج و امراض دماغی و اعصاب و باز کردن انسداد مجاری و تقویت پرده های دماغ نافع است. روغن آن برای تقویت نیروی جنسی مفید است و در اسپانیا از جوشانده پوست درختچه شیشعان برای کنترل زردی و یرقان استفاده می کنند.
از شما متشکریم که تا انتهای این مقاله با ما همراه بودید. سوالات خود را در قسمت “نظرات” با ما در میان بگذارید، همچنین اگر ایده یا نظری در رابطه با این مطلب دارید، خوشحال می شویم آن را با ما در میان بگذارید.
گزعلفی را با خواص مقوی، ضد افسردگی و نشاط آور، ترمیم ضعف قوای جسمانی، درمان بیماری های گوارشی، درمان قطعی زخم معده، درمان بیماری های ریوی و کبد، رفع کم اشتهایی و بی خوابی، بدون هيچ اسانس و افزودنی شيميايی، از فروشگاه عطارک تهيه نماييد.