گیاه آکونیت و خواصش را بدانیم

گیاه آکونیت و خواصش را بشناسید.

در کتب فارسی قدیم و در کتب طب سنتی گونه های مختلف این گیاه را با نام های آکونیت، آقونیطون، بیش، خائق الذئب، خانق النمر و هلاهل آورده شده است. این گیاهان همه کم و بیش سمی و از خانواده رانوکلویوس و دارای گونه های متعددی هستند که در زیر به ذکر چند گونه عمده می پردازیم.

بیش در بازار دارویی هند نیز بیش و در زبان سانسکریت ویشا نامیده می شود. ویشا در اوستا به معنای زهر آمده است. در برخی کتب این گیاه هلاهل ذکر شده است. هلاهل نام کوهی است در مرزهای چین و هند که این گیاهان در آن ناحیه می روید و چون ریشه این گیاه از سم های بسیار معروف است آن را زهر هلاهل و در بعضی کتب نام گیاه را نیز هلاهل گفته اند. محل رویش این گیاه در دامنه های هیمالیای نپال و در آسام هندوستان می باشد.

این گونه را آقونیطون می نامند. این گیاه دارای گل های زیبای آبی استکانی آویزان است و در بعضی از مناطق در گل کاری وارد شده و چون شبیه تاج الملوک است. باغبان ها آن را نیز تاج الملوک می نامند. این گونه آکونیت در مناطق معتدل و نواحی شمالی اروپا، آسیا و آمریکای شمالی می روید. این گونه بیشتر از سایر گونه ها در طب سنتی مستعمل است.

گونه دیگری از این گیاه در کتب طب سنتی با نام خانق الذئب آمده است، گیاهی است دارای گل های زرد که در مناطق کوهستانی اروپا می روید و چندین گونه دیگر که در مناطق چین و ژاپن می روید دارای خواص دارویی مشابهی هستند.

گیاه آکونیت و خواصش را بدانیم

مشخصات گیاه آکونیت

آکونیت گیاهی است چند ساله به بلندی 1 متر در برخی گونه ها بلندتر، دارای ریشه ای متورم و ضخیم و گوشتی به شکل غده، برگ های آن بریده بریده است و در قسمت پایین ساقه می روید. گل های آن معمولا آبی رنگ و در برخی گونه ها نیز زرد و گاهی نیز سفید به شکل کاسک سربازان و به صورت گل آویز است و در اکثر مناطق عالم اعم از نیمکره شمالی و جنوبی انواع آن می روید. برای محل رویش اغلب ارتفاعات کوهستان ها و برخی گونه ها چمنزارها، سنگزارهای مرطوب و سایه دار را ترجیح می دهند.

در گیاه آکونیت معمولا در قسمت بالای ریشه نزدیک سطح خاک و به عبارت دیگر در ناحیه یقه گیاه پس از رویش ساقه گلدار، جوانه هایی ظاهر می شود که پس از رشد داخل زمین فرو می روند و نمو کرده به غده یا ریشه ای متورم تبدیل می شوند به طوری که از سال اول هر گیاه دارای 2 – 3 ریشه غده ای می شود که در ابعاد تربچه ولی سیاه رنگ است. این غده ها پس از رشد منشا یک ساقه گلدار جدید می شوند.