گیاه منداب شتری و قطف

گیاه منداب شتری و قطف را بشناسیم.

❊منداب شتری

در کتب مختلف فارسی با نام های منداب شتری، کتنجک و مواغرون نام برده شده است.

مشخصات منداب شتری

گیاهی است یک ساله علفی دارای ساقه استوانه ای شاخه شاخه به بلندی 40 – 70 سانتیمتر، گل های آن زرد روشن، برگ های آن باریک، دراز و ساقه آغوش است. میوه آن گلابی شکل کوچک دارای رگ های باریک حاوی دانه های بسیار ریز می باشد. هر دانه تخم مرغی شکل دراز خیلی کوچک که یک شیار در وسط آن قرار دارد ابتدا به رنگ زرد و پس از مدتی که کهنه شد به رنگ قرمز در می آید. دانه های منداب شتری در حدود 25 – 35 درصد روغن ثابت دارد.

برای تکثیر منداب شتری بذر آن را در بهار می کارند، بیشتر خاک های سبک و کم عمق را دوست دارد. در مدت کوتاهی 90 – 100 روز گیاه می رسد و پس از آن می توان زمین را آماده نمود و کود داد و محصول مناسب دیگر در آن کاشت. در اوایل پاییز همین که ساقه ها زرد شده و اولین قسمت دانه ها می رسند محصول برداشت می شود و پس از خشک شدن، ساقه های آن ها را کوبیده و دانه ها را برداشت می نمایند.

روغن حاصله از دانه ها از روغن های سیکاتیو است و در نقاشی و صابون سازی مصرف دارد. کنجاله آن پس از روغن گیری نیز چون دارای حدود 34 درصد مواد از ته و حدود 5 درصد ازت و 5/8 درصد مواد متفرقه می باشد به عنوان کود شیمیایی مصرف می شود. محصول بذر آن زراعت های خوب 1/5 تن در هکتار است.

این گیاه در اغلب مناطق اروپا و هند و روسیه و سایر جمهوری های شوروی سابق کاشته می شود. در ایران این گیاه به طور وحشی در آذربایجان و دیلمان و در برخی مناطق غرب ایران از جمله در همدان می روید.

ترکیبات شیمیایی منداب شتری