جامعه پذیری افراد تیزهوش
جامعه پذیری افراد تیزهوش
نگرانی اصلی مربوط به افراد تیزهوش بسیار با استعداد و جویای کمال این است که ممکن است کارشان به جایی برسد که منزوی شوند. علاقه شدید به کمال چنان آدم را منزوی می کند که هیچ چیز دیگر نمی تواند این تاثیر را ایجاد کند. او در هر قدم گروهی را پشت سر می گذارد و وقتی عاقبت به هدف می رسد افسوس، دیگر دوستان قدیمی نیستند.
جامعه پذیری برای تیزهوشان نوعی نگرانی آموخته شده است، جامعه پذیری به تدریج به نوعی نگرانی برای دانش آموزان تیزهوش تبدیل می شود. به عنوان مثل دلیل عمده ای که دانش آموزان تیزهوش به ندرت جلو می افتند این ترس است که مبادا از سازگاری اجتماعی شان تاثیر منفی بپذیرد. با این حال تحقیقات حاکی از آن است که سازگاری اجتماعی دانش آموزان تیزهوش بسیار عالی است.
مشکلی که در بسیاری از بررسی های پژوهشی درباره سازگاری اجتماعی وجود دارد این است که دانش آموزان تیزهوش با دانش آموزان غیر تیزهوش مقایسه شده اند و ممکن است آسیب پذیری دانش آموزان تیز هوش در این بررسی ها نشان داده نشود.
رسیدن به رشد اجتماعی از طریق تجربیات مشترک !
کلید ایجاد تعادل اجتماعی، دوستی ها و روابط خوب این است که پدر و مادر فعالیت هایی را برنامه ریزی کنند که در آن ها فرزند تیزهوششان بتواند وقت خود را با کسانی بگذراند که توانایی ها و استعدادهای مشابه دارند. کودکان تیزهوش می توانند در این موقعیت های اجتماعی مهارت های اجتماعی را فرا بگیرند چرا که با کسانی ارتباط برقرار می کنند که شوخی هایشان را می فهمند و در بسیاری از توانایی ها و علایق مشابه با آن ها سهیم می شوند.
جامعه پذیری افراد تیزهوش
جامعه پذیری می تواند بر تیزهوشی سایه بیفکند !
دختران تیزهوش اغلب بسیار راحتتر از پسران تیزهوش همرنگ جماعت می شوند چون نشانه های اجتماعی ظریف را درک می کنند و متناسب با آن واکنش نشان می دهند. فرآیند جامعه پذیری مفید و عضو خوب گروه بودن می تواند آرمان های دخترهای تیزهوش را متزلزل کند.
