گیاه تیس و خواص آن را بشناسیم

تیس و خواص آن را بشناسیم !

در این مطلب با گیاه تیس، نام های این گیاه در کتب طب سنتی، خواص و مضرات و نحوه استفاده از این گیاه و گونه های مختلف آن در ایران آشنا خواهیم شد، برای آشنایی با تیس ادامه مطلب را از دست ندهید.

درختچه ای است که در مازندران در ارتفاعات نور تیس نامیده می شود. در کتب طب سنتی با نام غبیر ابری نام برده می شود.

به فرانسوی  این گیاه را sorbier des oiseaux  و sorbier ds oiseleurs گویند. به انگلیسی به تیس rowan tree و  rowan و  mountain ash و  quick beam و  white ash  گفته می شود. گیاهی از خانواده rosaceac می باشد.

مشخصات تیس را بدانیم !

تیس درختچه ای است به بلندی 6 تا 14 متر که انشعابات تازه آن کم و بیش نارنجی رنگ است و بعدا خاکستری می شود. جوانه های آن دوکی شکل و صاف به طول 12 تا 14 میلیمتر، برگ ها سبز مرکب دارای 13 تا 15 برگچه نوک تیز (6 -7 جفت و یک برگچه در انتها)، کناره برگچه ها دارای دندانه های منظم اره ای شکل، گل های آن در حالت شکوفه قهوه ای و پس از آن شیری رنگ می شود. میوه آن کوچک در ابعاد نخود به رنگ قرمز مرجانی دارای گوشتی با طعم گس و غیر قابل خوردن است و چون دارای مقدار کمی اسید سمی است، اسراف در خوردن آن برای اطفال ممکن است ایجاد مسمومیت نماید.

این درختچه به سادگی از طریق بذر یا از طریق پا جوش تکثیر می شود. ارتفاعات بالای جنگل را دوست دارد. در هند در مناطق معتدل هیمالیا از کشمیر تا کوماثون انتشار دارد. در ایران در جنگل های مرطوب شمال ایران در ارتفاعات کلاردشت، نور، پل زنگوله و کجور تا ارتفاع 2000 متر از سطح دریا دیده می شود.

ترکیبات شیمیایی تیس را بدانیم !

از نظر ترکیب شیمیایی و مواد عامله پوست این درختچه دارای گلوکوزید و تانن و لورو سرازین است. میوه آن دارای الکل سوربیتول، قند سوربوز، سوربیک اسید، مالیک اسید، پاراسوربیک اسید، سیتریک اسید، سوکسینیک اسید، سوربیتانیک اسید، خیلی کم پروسیک اسید و سرانجام کمی اسانس می باشد.