سنجد تلخ و خواصش را بشناسیم

بد نیست تا سنجد تلخ و خواصش را بشناسیم 

به فارسی در اطراف تهران و در دره کرج با نام های کام، کهام، دره طالقان کاه و سنجد تلخ و در آذربایجان در میانه چالی گویند. در کتب طب سنتی با نام ابوقانس آمده است، که در این مطالب به خواص و مضراتش می پردازیم.

مشخصات سنجد تلخ !

سنجد تلخ درختچه ای است کوچک، خاردار با برگ های نقره فام (پشت برگ) و بدون دم برگ، باریک، دراز به طول 3-4 سانتی متر و عرض 5-7 میلی متر، گل های نر بدون پایک و گل های ماده پایک دار به رنگ مایل به سبز است. میوه اش تخم مرغی کوچک، گوشتی به رنگ حنایی نارنجی و با طعم کمی ترش است. چون میوه این درختچه دارای مقدار زیادی ویتامین می باشد و در مداوای بیماری های ناشی از کمبود ویتامین ث داروی بسیار مفیدی است لذا کشت و پرورش آن معمول است.

تکثیر آن از طریق کاشت قلمه یا ریشه جوش به آسانی صورت می گیرد و خود به خود به سرعت تکثیر می شود. در حال حاضر اغلب در پرچین باغ ها از آن استفاده می شود. این درختچه در اروپا و آسیای غربی و مرکزی تا چین انتشار دارد و در شمال غرب هیمالیا نیز می روید. در ایران در ارتفاعات البرز تا آذربایجان و در طالقان و دره کرج تا ارتفاع 200 متر می روید.

سنجد تلخ و خواصش را بشناسیم

خواص سنجد تلخ !

از میوه ترش سنجد تلخ با کمک قند مربای خوش طعمی درست می شود. در هند شربتی که از میوه های آن تهیه می شود برای رفع ناراحتی های ریه تجویز می شود و جوشانده میوه سنجد تلخ برای رفع التهاب های جلدی به کار می رود. میوه تازه و خام آن برای رفع عوارض ناشی از کمبود ویتامین ث خورده می شود. سنجد تلخ از نظر طبیعت طبق نظر حکمای طب سنتی گرم و خشک است و از نظر خواص معتقدند که بازکننده گرفتگی ها و مسهل بلغم و زرد آب است و برای استسقا نافع می باشد.