موارد استفاده جعفری فرنگی و فواید آن در سلامت

جعفری فرنگی یا سرفویل را بشناسیم !

این گیاه در ایران نام خاصی ندارد ولی عده ای آن را جعفری فرنگی و نوع برگ های موج دار آن را جعفری فری گویند.

مشخصات جعفری فرنگی !

گیاهی است یک ساله ساقه آن به ارتفاع 30 – 50 سانتی متر با مقطع مربع برگ های آن سبز روشن مثلث شکل و با بریدگی های عمیق به طوری که به صورت رشته های باریک در می آید، گل های آن کوچک سفید و به صورت گروهی و چتری شکل در انتهای ساقه گل دهنده دیده می شود، نوع چتر دار آن دارای برگ های سبز تیره و موج دار و فر دار و پر پشت است. میوه آن از زیره کمی بلند تر باریک با رنگ تیره و در نژادهای وحشی پوشیده از مو می باشد. تکثیر گیاه از طریق کاشت تخم آن صورت می گیرد که معمولا در ماه های فروردین و اردیبهشت در زمین با خاک غنی و مرطوب و با زهکش خوب کاشته می شود.

موارد استفاده جعفری فرنگی و فواید آن در سلامت

معمولا بذر آن باید تنگ کاشته شود و فاصله بین خطوط کاشت 70 سانتی متر و فاصله بین بوته ها در حدود 15 سانتی متر گرفته شود. چون گیاه گرما و خشکی را کم تحمل می کند باید مرتبا آبیاری شود. محصول برگ آن معمولا 90 روز پس از کاشت آماده برداشت است و برای این که هرچه بیشتر محصول برگ برداشته شود قاعده این است که مرتبا باید برگ ها را چید تا از گل دادن آن جلوگیری شود و در مواردی که منظور استفاده از خواص دارویی آن است که سر شاخه های گل دار آن مورد نظر است از برگ های آن باید کمتر استفاده شود.

این گیاه بومی آسیا و جنوب شوروی سابق است و توسط رومی ها به اروپا و به فرانسه و انگلستان برده شده است و در حال حاضر در اغلب مناطق اروپا و آمریکا کاشته می شود در ایران در مناطق شمال ایران در دیلمن به طور خودرو شناسایی شده است. از نظر ترکیبات شیمیایی گیاه دارای اسانس روغنی فرار و گلوکوزیدی به نام آپی ئین است و از نظر ویتامین ث نسبتا غنی است و در هریک صد گرم خام آن حدود 9 میلی گرم ویتامین ث وجود دارد.

همچنین بخوانید: آشنایی با خواص و مضرات جعفری

خواص و کاربرد جعفری فرنگی !