خواص دارویی گیاه شوکران کبیر

با خواص دارویی گیاه شوکران کبیر آشنا شویم

شوکران کبیر با نام های دیگر حفوظه، شیکران، سیکران، دورس تفتی، بیخ کوهی یا تفتی، باریقون، قونیون، جقوطه، شوکران آتنی یا سقراط هم گفته می شود. گیاهی علفی است که بلندی آن از یک متر هم تجاوز می کند، ساقه های آن استوانه ای تو خالی و قوی با شاخه های منشعب می باشد که  در قسمت فوقانی ساقه و اغلب در قسمت هایی از ساقه به خصوص زیر چتر گل ها لکه های ارغوانی بنفش دیده می شود.

برگ های آن متناوب و در بعضی قسمت های ساقه متقابل، به رنگ سبز تیره، با بریدگی زیاد، کمی شبیه به برگ جعفری با یک بوی قوی سم می باشد که اگر آن را بین انگشتان بمالید بوی آن خیلی بیش تر می شود. تمام اعضای این گیاه سمی می باشد. در مناطق شمال و جنوب و در سایر مناطق مانند فارس و خراسان دیده می شود، در شمال در دامنه های سنگی پوشیده از درختان سرو کوهی تا ارتفاعات دو هزار متر و بالاتر هم دیده شده است.

خواص دارویی گیاه شوکران کبیر

خواص گیاه شوکران کبیر :

طبیعت آن خیلی سرد و خیلی خشک است، اگر دو گرم از عصاره آبی آن را به طور معمول یا قرص در آورید و مصرف کنید و یا ده تا سی قطره از عصاره الکلی آن را داخل یک پوسیون کنید و بخورید، مسکن درد و آرام بخش است، ضد اسپاسم، هاری و کزاز می باشد، به عنوان تریاق و یا ضد سم در مسمومیت های ناشی از استریکنین به کار می رود.

در اقسام تومورهای خنازیری نتایج خوبی می دهد، برای کنترل آسم، سیاه سرفه، تسکین سرفه های شدید و بیش تر اختلالات عصبی سودمند است، برای رفع سل ریه نافع است. در استعمال خارجی برای معالجه ناراحتی های جلدی، گرفتگی های غدد و درمان اقسام سرطان مصرف می شود.

تذکر :

گیاه شوکران خیلی مخدر و مسکن است و اگر بیش از حد مجاز مصرف شود، باعث تهوع، سردرد و سر گیجه می شود. ابتدا عضلات ادراری را فلج می کند، بعد عضلات تنفسی سینه و در آخر عضلات دیافراگم فلج می شود و حالت اختناق عارض شده و موجب مرگ می شود، لذا حتما با نظر متخصص و تجویز او مصرف شود.