9 خاصیت باور نکردنی آویشن که نمی دانید + آموزش دمنوش

3988 بازدید
30 مهر 96
سمانه
,
بروزرسانی شده در تاریخ 8 مرداد 1403

9 خاصیت باور نکردنی آویشن که نمی دانید + آموزش دمنوش آن

آویشن (Thymes) گیاهی است که از گذشته های دور در طب سنتی و مداوای برخی بیماری ها به روش خانگی مورد استفاده قرار می گرفت. این گیاه درختچه ای، کوچک چوبی، کوتاه قد، کپه ای و یا علفی چندساله با برگ های تقریبا گرد و متعلق به خانواده نعنا می باشد. گیاه آویشن دارای خواص بسیاری از جمله ضد التهاب، ضد عفونی کننده و تسکین دهنده درد است. همچنین، برای اسهال و بیماری های گوارشی نیز بسیار موثر است. حال، در ادامه با فواید گیاهی، ارزش دارویی، خواص و مضرات گیاه آویشن آشنا شوید.

مشخصات ظاهری گیاه آویشن

آویشن، گیاهی است از خانواده نعنا (Lamiaceae)، علفی، چندساله، پرشاخه و دارای ساقه های چوبی به ارتفاع ٣٠ سانتی متر كه به صورت بوته هایی پر پشت دیده می شود. ساقه های منشعب این گیاه، پوشیده از كرك است و حالت نیمه خوابیده دارد و برگ های كوچك آن دارای ظاهر لوزی شكل و وضع متقابل بر روی ساقه است. برگ های آویشن به رنگ سبز مایل به خاكستری است و در آن غده های فراوان اسانس دیده می شود. دمبرگ بسیار كوتاهی نیز پهنك برگ آن را به ساقه ارتباط می دهد.

ظاهر کلی این گیاه پهنک برگی دارد که عموماً کناره‌های برگ‌هایش به سمت داخل برگشته‌اند. سطح تحتانی برگ‌ها پوشیده از گردی به رنگ سفید مایل است که به راحتی می‌توان آن را از گونه‌های مشابه تشخیص داد. گل‌های این گیاه کوچک، متعدد و معطر هستند و به رنگ‌های سفید، گلی یا صورتی ظاهر می‌شوند. این گل‌ها به صورت دسته‌هایی در قسمت انتهایی ساقه‌ها جمع می‌شوند. از تمام قسمت‌های این گیاه بوی دلنشین و معطر آویشن به مشام می‌رسد که نشان از خاصیت ویژه و منحصر به فرد آن دارد.

 

9 خاصیت باور نکردنی آویشن که نمی دانید

9 خاصیت باور نکردنی آویشن که نمی دانید

 

محل رویش و پراکنش گیاه آویشن

آویشن گیاهی با زیرگونه‌های مختلف است که به صورت خودرو در مناطق مرکزی و جنوبی اروپا، کشورهای بالتیک و نواحی مدیترانه می‌روید. این گیاه بیشتر در کشورهای آلمان، اسپانیا، لهستان و مجارستان کشت و بهره‌برداری می‌شود. هرچند که آویشن به صورت بومی در ایران نمی‌روید، اما کشت آن در کشور مرسوم است. آویشن بیشتر در شمال و غرب ایران، به ویژه در نواحی کوهستانی مانند کوه‌های شیراز و الوند، به وفور یافت می‌شود. تا کنون، رویش ۱۴ گونه از جنس آویشن در ایران گزارش شده است.

ترکیبات شیمیایی گیاه آویشن

گیاه آویشن دارای تركیبات اسانسی (١ تا ٢ درصد) است که مهمترین آن تركیب تیمول است. علاوه بر این، شامل تانن های خانواده نعنا، فلاونوئیدها و تری ترپن ها می باشد. آویشن به دلیل داشتن اسانس های معطر مورد علاقه زنبوران عسل می باشد و زنبوری که از عصاره این گیاه جمع آوری کند عسل بسیار معطر خواهد ساخت. در واقع، اسانس های موجود در آویشن که عبارتند از تیمول و کارواکرول هستند، باعث می شوند که وقتی زنبور عسل از این گیاه می خورد عسل آن بسیار معطر گردد. همچنین، دام های شیرده چون از این گیاه به خورند شیرشان معطر و مقوی خواهد شد.

 

همچنین بخوانید:  خواص درمانی و بی نظیر گیاه آویشن

 

ارزش غذایی و طبع گیاه آویشن

آویشن گیاهی با طبیعت گرم مزاج است که پودر آن دارای رنگ سبز سدری، بوی معطر خاص و طعمی تند و گس می‌باشد. این گیاه سرشار از مواد مغذی است، از جمله:

  • ویتامین K
  • ویتامین A
  • ویتامین B1
  • ویتامین B2
  • ویتامین B6
  • ویتامین C
  • منگنز
  • روی
  • سدیم
  • پتاسیم
  • آهن
  • کلسیم
  • فیبر غذایی

آویشن همچنین حاوی فلاونوئیدها و روغن اسانس (به‌ویژه تیمول و کارواکول با اثرات ضدعفونی کننده) است. این ترکیبات آویشن را به گیاهی با خواص فوق‌العاده و ارزشی غذایی بالا تبدیل کرده‌اند.

9 خاصیت باورنکردنی آویشن که نمی‌دانید

  1. ضد نفخ معده: آویشن به کاهش نفخ معده و روده کمک می‌کند و باعث تسهیل در هضم غذا می‌شود. مصرف چای آویشن بعد از وعده‌های غذایی می‌تواند از بروز نفخ جلوگیری کند.

  2. ضد اسپاسم: این گیاه به تسکین اسپاسم‌ها و گرفتگی‌های عضلانی کمک می‌کند. روغن آویشن یا دم‌نوش آن می‌تواند به کاهش دردهای عضلانی و گرفتگی‌های ناشی از ورزش یا فعالیت‌های سنگین کمک کند.

  3. ضد عفونی کننده: آویشن دارای خواص ضد عفونی کننده طبیعی است که می‌تواند باکتری‌ها و میکروب‌های مضر را از بین ببرد. این خاصیت به ویژه در حفظ بهداشت دهان و گلو مفید است.

  4. آنتی اکسیدان: آویشن دارای ترکیبات آنتی اکسیدانی است که به مقابله با رادیکال‌های آزاد کمک می‌کند. این خاصیت می‌تواند در پیشگیری از بیماری‌های مزمن مانند سرطان و بیماری‌های قلبی مؤثر باشد.

  5. مقوی بدن: آویشن به تقویت سیستم ایمنی و افزایش انرژی بدن کمک می‌کند. مصرف منظم آویشن می‌تواند به بهبود عملکرد سیستم ایمنی و مقابله با عفونت‌ها کمک کند.

  6. ضد سرفه: از آویشن به عنوان داروی ضد سرفه استفاده می‌شود. ترکیبات موجود در آویشن می‌توانند به تسکین سرفه‌های خشک و کاهش التهاب گلو کمک کنند.

  7. ضد قارچ و ضد میکروب: خواص ضد قارچی و ضد میکروبی آویشن آن را به یک داروی مؤثر در درمان عفونت‌های دهان و گلو تبدیل کرده است. این خاصیت همچنین در درمان عفونت‌های پوستی نیز کاربرد دارد.

  8. بهبود دردهای گوارشی: آویشن به تسکین دردهای گوارشی و درمان عفونت‌های مجاری تنفسی فوقانی (مانند برونشیت و سرماخوردگی) کمک می‌کند. مصرف چای آویشن می‌تواند به تسکین معده و بهبود هضم غذا کمک کند.

  9. مدر و ضد عفونی کننده مجاری ادراری: آویشن به عنوان مدر و ضد عفونی کننده مجاری ادراری مصرف سنتی دارد. این خاصیت به دفع سموم از بدن و حفظ سلامت مجاری ادراری کمک می‌کند.

استفاده‌های دیگر آویشن

  • چاشنی غذایی: آویشن به عنوان چاشنی در غذاها و نوشیدنی‌ها استفاده می‌شود. طعم تند و عطری خاص آن می‌تواند به غذاها طعمی منحصر به فرد ببخشد.

  • حفظ گوشت: به جلوگیری از فاسد شدن سریع گوشت کمک می‌کند. استفاده از آویشن در تهیه غذاهای گوشتی می‌تواند مدت زمان نگهداری آنها را افزایش دهد.

  • دافع سنگ و شن‌های کلیه: به دفع سنگ و شن‌های ریز کلیه کمک می‌کند. مصرف منظم دم‌نوش آویشن می‌تواند به کاهش خطر تشکیل سنگ‌های کلیوی کمک کند.

  • دافع بخارات و گازهای معده و روده: آویشن گازها و بخارات مضر را از معده و روده دفع می‌کند. این خاصیت می‌تواند به تسکین علائم ناشی از گازهای معده کمک کند.

  • تسکین دهنده استفراغ: به تسکین استفراغ کمک می‌کند. مصرف آویشن می‌تواند به کاهش حالت تهوع و استفراغ کمک کند.

  • اشتها آور: باعث افزایش اشتها می‌شود. افرادی که دچار کاهش اشتها هستند می‌توانند از آویشن به عنوان یک محرک طبیعی اشتها استفاده کنند.

  • نقصان دهنده رطوبات مزاج: رطوبات اضافی مزاج را کاهش می‌دهد. این خاصیت می‌تواند به تعادل مزاج کمک کند و از بروز بیماری‌های ناشی از رطوبات مزاج جلوگیری کند.

  • مقوی اعصاب: به تقویت اعصاب کمک می‌کند. مصرف آویشن می‌تواند به کاهش استرس و اضطراب کمک کند و بهبود سلامت روانی و عصبی را تسهیل کند.

میزان مصرف

  • دم کرده: دو مثقال (معادل حدود 9 گرم)
  • پودر خشک: نیم مثقال (معادل حدود 2.5 گرم)

 

https://www.namasha.com/v/O4ZcN8K2

مضرات گیاه آویشن

آویشن به دلیل خواص دارویی و تغذیه‌ای بی‌شماری که دارد، یکی از گیاهان پرمصرف در طب سنتی و مدرن است. با این حال، مصرف بی‌رویه و دوزهای بالای آن می‌تواند عوارض جانبی داشته باشد. در اینجا مضرات احتمالی آویشن را بررسی می‌کنیم:

  1. اختلالات گوارشی:

    نفخ و قولنج شکم: مصرف زیاد آویشن می‌تواند باعث افزایش گازهای معده و روده شود، که این امر منجر به نفخ و دردهای قولنجی می‌گردد. این وضعیت می‌تواند برای افرادی که معده حساس دارند یا دچار مشکلات گوارشی هستند، مشکل‌ساز شود.
  2. سرگیجه و سردرد:

    عوارض عصبی: دوزهای بسیار بالای آویشن ممکن است سیستم عصبی را تحریک کرده و باعث سرگیجه و سردرد شود. این عوارض معمولاً در صورت مصرف مقادیر زیاد و مستمر رخ می‌دهد.

توصیه‌های ویژه برای مصرف آویشن

  • زنان باردار:

    مصرف محدود: توصیه می‌شود زنان باردار از آویشن فقط در حد چاشنی و به مقدار کم استفاده کنند. مصرف زیاد آویشن می‌تواند باعث تحریک انقباضات رحمی شود و خطر سقط جنین یا زایمان زودرس را افزایش دهد.
  • مصرف طولانی مدت:

    خطرات کبدی: مصرف طولانی مدت و مداوم آویشن ممکن است منجر به ورم کبد شود. به همین دلیل، مصرف این گیاه باید به صورت متناوب و در دوره‌های کوتاه مدت باشد تا از بروز مشکلات کبدی جلوگیری شود.
  • بیماری‌های خاص:

    سرطان پستان، تخمدان و رحم: آویشن ممکن است به صورت مشابه با هورمون استروژن عمل کند. در افرادی که مبتلا به سرطان‌های حساس به استروژن هستند، مانند سرطان پستان، تخمدان و رحم، مصرف آویشن می‌تواند به تشدید بیماری منجر شود.
    مشکلات خونریزی: آویشن باعث کاهش روند لخته شدن خون می‌شود و مصرف بیش از حد آن می‌تواند باعث افزایش خونریزی شود. افرادی که مشکلات خونریزی دارند یا از داروهای ضد انعقاد خون استفاده می‌کنند، باید در مصرف آویشن احتیاط کنند.

سایر عوارض احتمالی

  • حساسیت‌های پوستی: تماس مستقیم با روغن آویشن ممکن است در برخی افراد باعث تحریک و التهاب پوست شود. استفاده از روغن آویشن باید با احتیاط و ترجیحاً با رقیق کردن انجام شود.
  • تداخلات دارویی: استفاده از گیاه آویشن ممکن است با مصرف هم‌زمان برخی از داروها مشکل ایجاد کند. داروهایی که با گیاه آویشن سبب تداخل دارویی می‌شوند عبارتند از:
    • داروهای آنتی کولینرژیک: معروف‌ترین داروهای آنتی کولینرژیک هیوسین، دیسیکلومین، آتروپین، تری هگزیفنیدیل، بنزتروپین، بی‌پریدن هستند.

    • داروهای استروژن‌دار

    • مهار کننده‌های استیل کولین استراز یا کولین استراز: که برای بیماران آلزایمر مورد استفاده قرار می‌گیرند.

    • داروهای ضد انعقادی: که می‌تواند اثرات آویشن را تشدید کرده و باعث افزایش خونریزی شود.

  • افزایش فشار خون: برخی تحقیقات نشان داده‌اند که مصرف زیاد آویشن ممکن است باعث افزایش فشار خون شود. بنابراین افرادی که دارای فشار خون بالا هستند، باید در مصرف آویشن احتیاط کنند.

 

از شما متشکریم که تا انتهای این مقاله با ما همراه بودید. سوالات خود را در قسمت “نظرات” با ما در میان بگذارید، همچنین اگر ایده یا نظری در رابطه با این مطلب دارید، خوشحال می شویم آن را با ما در میان بگذارید.

 

آویشن خشک را با خواص خوشبو کننده، ضد سم و ضد نفخ شکم، برطرف کننده حالت ترشی معده، خلط آور، ضد تشنج  و درد، رفع سرماخوردگی و سوزش گلو، بدون هيچ اسانس و افزودنی شيميايی، از فروشگاه عطارک تهيه نماييد.

توجه

وب سایت عطارک در قبال نسخه های پیشنهادی و داروهای گیاهی ذکر شده، مسئولیتی نداشته و بهتر است قبل از استفاده، با پزشک و یا مشاور طب سنتی در تماس باشید.

پستهای مرتبط

3
نظر ارسال شده است. لطفا شما هم نظری ارسال کنید.

0