9 خاصیت باور نکردنی آویشن که نمی دانید + آموزش دمنوش

9 خاصیت باور نکردنی آویشن که نمی دانید + آموزش دمنوش آن

آویشن (Thymes) گیاهی است که از گذشته های دور در طب سنتی و مداوای برخی بیماری ها به روش خانگی مورد استفاده قرار می گرفت. این گیاه درختچه ای، کوچک چوبی، کوتاه قد، کپه ای و یا علفی چندساله با برگ های تقریبا گرد و متعلق به خانواده نعنا می باشد. گیاه آویشن دارای خواص بسیاری از جمله ضد التهاب، ضد عفونی کننده و تسکین دهنده درد است. همچنین، برای اسهال و بیماری های گوارشی نیز بسیار موثر است. حال، در ادامه با فواید گیاهی، ارزش دارویی، خواص و مضرات گیاه آویشن آشنا شوید.

مشخصات ظاهری گیاه آویشن

آویشن، گیاهی است از خانواده نعنا (Lamiaceae)، علفی، چندساله، پرشاخه و دارای ساقه های چوبی به ارتفاع ٣٠ سانتی متر كه به صورت بوته هایی پر پشت دیده می شود. ساقه های منشعب این گیاه، پوشیده از كرك است و حالت نیمه خوابیده دارد و برگ های كوچك آن دارای ظاهر لوزی شكل و وضع متقابل بر روی ساقه است. برگ های آویشن به رنگ سبز مایل به خاكستری است و در آن غده های فراوان اسانس دیده می شود. دمبرگ بسیار كوتاهی نیز پهنك برگ آن را به ساقه ارتباط می دهد.

ظاهر کلی این گیاه پهنک برگی دارد که عموماً کناره‌های برگ‌هایش به سمت داخل برگشته‌اند. سطح تحتانی برگ‌ها پوشیده از گردی به رنگ سفید مایل است که به راحتی می‌توان آن را از گونه‌های مشابه تشخیص داد. گل‌های این گیاه کوچک، متعدد و معطر هستند و به رنگ‌های سفید، گلی یا صورتی ظاهر می‌شوند. این گل‌ها به صورت دسته‌هایی در قسمت انتهایی ساقه‌ها جمع می‌شوند. از تمام قسمت‌های این گیاه بوی دلنشین و معطر آویشن به مشام می‌رسد که نشان از خاصیت ویژه و منحصر به فرد آن دارد.

9 خاصیت باور نکردنی آویشن که نمی دانید

محل رویش و پراکنش گیاه آویشن

آویشن گیاهی با زیرگونه‌های مختلف است که به صورت خودرو در مناطق مرکزی و جنوبی اروپا، کشورهای بالتیک و نواحی مدیترانه می‌روید. این گیاه بیشتر در کشورهای آلمان، اسپانیا، لهستان و مجارستان کشت و بهره‌برداری می‌شود. هرچند که آویشن به صورت بومی در ایران نمی‌روید، اما کشت آن در کشور مرسوم است. آویشن بیشتر در شمال و غرب ایران، به ویژه در نواحی کوهستانی مانند کوه‌های شیراز و الوند، به وفور یافت می‌شود. تا کنون، رویش ۱۴ گونه از جنس آویشن در ایران گزارش شده است.

ترکیبات شیمیایی گیاه آویشن

گیاه آویشن دارای تركیبات اسانسی (١ تا ٢ درصد) است که مهمترین آن تركیب تیمول است. علاوه بر این، شامل تانن های خانواده نعنا، فلاونوئیدها و تری ترپن ها می باشد. آویشن به دلیل داشتن اسانس های معطر مورد علاقه زنبوران عسل می باشد و زنبوری که از عصاره این گیاه جمع آوری کند عسل بسیار معطر خواهد ساخت. در واقع، اسانس های موجود در آویشن که عبارتند از تیمول و کارواکرول هستند، باعث می شوند که وقتی زنبور عسل از این گیاه می خورد عسل آن بسیار معطر گردد. همچنین، دام های شیرده چون از این گیاه به خورند شیرشان معطر و مقوی خواهد شد.