ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻫﺎی ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ ﺑﺮای داﻧﺶ آﻣﻮزان دﺧﺘﺮ

ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻫﺎی ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ ﺑﺮای داﻧﺶ آﻣﻮزان دﺧﺘﺮ در مدارس

در زندگی امروز و جوامع ماشینی خانواده نقش بسزایی در ترویج فرهنگ ورزش و حفظ تندرستی در بین اعضا را دارد، چه بسا که تصمیم صحیح پدر یا مادر برای آغاز ورزش و تندرستی کودک از آغازین سال های عمر او کمک خواهد کرد که در آینده و در سال های نوجوانی و بزرگسالی این مسیر را ادامه دهد که شرط این امر تشوی و حمایت والدین می باشد. نکته مهم در این بین این است که متاسفانه در کشور ما والدین تمایلی به هدایت فرزند دختر به سوی فعالیت های جسمانی و ورزشی نسبت به پسران نداشته که خوشبحتانه این آمار در سال های گذشته رو به بهبود بوده است.

ﺣﻘﺎﯾﻘﯽ ﭼﻨﺪ در ﻣﻮرد دﺧﺘﺮان و ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻫﺎی ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ

• ﺑﯿﻦ ﺳﻨﯿﻦ 12 اﻟﯽ 19 ﺳﺎل، دﺧﺘﺮان ﺑﻄﻮر ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻪ ای ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﭘﺴﺮان ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﮐﻤﺘﺮی دارﻧﺪ، 64 درﺻﺪ دﺧﺘﺮان در ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺎ 52 درﺻﺪ ﭘﺴﺮان ﮐﻢ ﺗﺤﺮك ﻫﺴﺘﻨﺪ.
• دﺧﺘﺮاﻧﯽ ﮐﻪ در ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻫﺎی ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ ﻓﻮق ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﭘﺲ از ﻣﺪرﺳﻪ ﻣﺸﺎرﮐﺖ دارﻧﺪ، ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ آﻧﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ در ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻫﺎی ﻏﯿﺮ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ ﻣﺸﺎرﮐﺖ دارﻧﺪ ﯾﺎ ﮐﻼً ﻏﯿﺮ ﻓﻌﺎل ﻫﺴﺘﻨﺪ اﺣﺘﻤﺎﻻً ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﻮد اﺣﺴﺎس ﻧﮕﺮش ﻣﺜﺒﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮ و موثرتری دارﻧﺪ.
• ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت اﻧﺠﺎم ﺷﺪه ﺣﺎﮐﯽ از آن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺎﻧﻢ ﻫﺎ ﻋﻼﻗﻪ ﻣﻨﺪی ﺑﯿﺸﺘﺮی ﺑﻪ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻫﺎی ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ و ﭘﯿﺮوی از آن ﻫﺎ دارﻧﺪ و ﺑﯿﺸﺘﺮ از آﻗﺎﯾﺎن ﺗﻤﺎﯾﻞ ﺑﻪ اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﯿﺰان ﻣﺸﺎرﮐﺖ ﺧﻮد دارﻧﺪ.
   

ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻫﺎی ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ ﺑﺮای داﻧﺶ آﻣﻮزان دﺧﺘﺮ

• ﺧﺎﻧﻢ ﻫﺎ ﺑﺮای ﺷﺮﮐﺖ در ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻫﺎی ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ آﻗﺎﯾﺎن ﻣﻮاﻧﻊ و ﻣﺤﺪودﯾﺖ ﻫﺎی ﺑﯿﺸﺘﺮی ذﮐﺮ ﻧﻤﻮده اﻧﺪ، از ﻗﺒﯿﻞ ﻋﺪم وﺟﻮد وﻗﺖ، ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﺎﻟﯽ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻣﺤﺪودﯾﺖ ﻫﺎی، اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ، ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ، ﻧﮕﺮﺷﯽ و اﯾﻤﻨﯽ و حتی در بعضی موارد خانواده.
• ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ دﺧﺘﺮ ﺧﺎﻧﻢ ﻫﺎ در ﺳﻨﯿﻦ ﺣﺪود 10 ﺳﺎﻟﮕﯽ در ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻫﺎی ورزﺷﯽ ﺷﺮﮐﺖ ﻧﻨﻤﺎﯾﻨﺪ، ﺻﺮﻓﺎً 10 درﺻﺪ اﺣﺘﻤﺎل ﻣﺸﺎرﮐﺖ در ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻫﺎی ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ در ﺳﻦ ﺣﺪود 25 ﺳﺎﻟﮕﯽ را ﺧﻮاﻫﻨﺪ داﺷﺖ و به این معناست که تا حد زیادی در آینده تمایلی به شرکت در فعالیت های ورزشی  نخواهند داشت.
• ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ در ﺳﻦ 12 ﺳﺎﻟﮕﯽ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ را ﺷﺮوع ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ، ﻣﺸﺎرﮐﺖ در ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻫﺎی ورزﺷﯽ ﺑﻪ ﺗﺪرﯾﺞ ﮐﺎﻫﺶ و درﺳﻦ 16 – 17 ﺳﺎﻟﮕﯽ ﺻﺮﻓﺎً 11 درﺻﺪ از آن ﻫﺎ ﻓﻌﺎل ﺑﺎﻗﯽ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ.

همچنین بخوانید:    اصولی که باید در یک برنامه ورزشی رعایت کرد