ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺑﺪﻧﯽ، ﮐﻨﺘﺮل اﺷﺘﻬﺎ و ﺗﻌﺎدل اﻧﺮژی

در مورد ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺑﺪﻧﯽ، ﮐﻨﺘﺮل اﺷﺘﻬﺎ و ﺗﻌﺎدل اﻧﺮژی بیشتر بدانید.

در ﺣﺪود 50 ﺳﺎل ﻗﺒﻞ، ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﺗﻨﻈﯿﻢ ﺗﻌﺎدل اﻧﺮژی EB) energy balance) ﻫﻤﻮﺳﺘﺌﺎز و دﯾﮕﺮ ﻣﻔﺎﻫﯿﻢ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﭼﺎﻗﯽ ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﺷﺪﯾﺪ ﻣﺤﻘﻘﺎن ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. ﻫﻤﻮﺳﺘﺌﺎز ﺑﺮ اﺳﺎس اﯾﻦ ﻣﻔﻬﻮم ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ وزن ﺑﺪن دارای ﯾﮏ ﻧﻘﻄﻪ ﺗﻨﻈﯿﻢ ﻣﻌﯿﻨﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﻣﺘﻌﺎﻗﺐ ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ اﺧﺘﻼل در ﺗﻌﺎدل اﻧﺮژی وزن ﺑﺪن ﺑﻪ ﺣﺪ ﭘﺎﯾﻪ ﺧﻮد ﺧﻮاﻫﺪ رﺳﯿﺪ. ﻣﺤﻘﻘﺎن ﻣﺘﻌﺪدی در ﺳﺎل 1950 ﺑﻄﻮر برجسته ای ﺑﻪ درك ﺗﻌﺎدل اﻧﺮژی و ﺗﻨﻈﯿﻢ وزن ﺑﺪن ﮐﻤﮏ ﮐﺮدﻧﺪ. ﻣﺸﺨﺺ ﮔﺮدﯾﺪ ﮐﻪ اﺧﺘﻼف ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻪ در اﻧﺮژی درﯾﺎﻓﺘﯽ روزاﻧﻪ (energy intake) EI و ﻫﺰﯾﻨﻪ اﻧﺮژی (energy expenditure) EE وﺟﻮد دارد و ﻧﺸﺎن داده ﺷﺪ ﮐﻪ ﺗﻌﺎدل اﻧﺮژی (روزاﻧﻪ) ﺑﻄﻮر ﮐﺎﻣﻞ و دﻗﯿﻖ ﺗﻨﻈﯿﻢ ﻧﻤﯽﺷﻮد.

ﻋﻠﯽ رﻏﻢ اﯾﻦ ﻋﺪم ﺗﻌﺎدل، ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﺪ ﮐﻪ ﻫﺰﯾﻨﻪ اﻧﺮژی ﻣﺼﺮﻓﯽ و اﻧﺮژی درﯾﺎﻓﺘﯽ روزاﻧﻪ و ﻟﺬا وزن ﺑﺪن، ﻃﯽ ﯾﮏ دورهی زﻣﺎﻧﯽ اﻧﺪك ﻃﻮﻻﻧﯽﺗﺮ (ﺑﺮای ﻣﺜﺎل ﯾﮏ ﻫﻔﺘﻪ) ﻧﻮﻋﯽ ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﯽ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺑﺮﺧﯽ ﻧﺸﺎﻧﻪﻫﺎ ﻣﺒﻨﯽ ﺑﺮ ﺗﻨﻈﯿﻢ وزن ﺑﺪن وﺟﻮد دارد. در ﺗﻀﺎد ﺑﺎ اﯾﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ، ﺷﯿﻮع ﭼﺎﻗﯽ ﺣﺎﺿﺮ و اﻓﺰاﯾﺶ ﺷﯿﻮع ﭼﺎﻗﯽ در ﻣﯿﺎن ﮐﻮدﮐﺎن اﺳﺖ، ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻔﻬﻮم ﻋﺪم ﺗﻨﻈﯿﻢ دﻗﯿﻖ وزن ﺑﺪن ﯾﺎ ﺣﺪاﻗﻞ در ﺑﺮﺧﯽ اﻓﺮاد ﻣﺴﺘﻌﺪ ﭼﺎﻗﯽ اﺳﺖ.

ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺑﺪﻧﯽ و ﺗﻨﻈﯿﻢ ﺗﻌﺎدل اﻧﺮژی

ﺑﺎ وﻗﻮع ﻣﺸﮑﻞ ﭼﺎﻗﯽ، روی ﭘﯿﺎمﻫﺎ و ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻫﺎی ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﺳﻼﻣﺖ ﻋﻤﻮﻣﯽ و ﺗﻼش ﺑﺮای اﻓﺰاﯾﺶ ﺳﻄﻮح ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ ﺗﺎﮐﯿﺪ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﺛﺮات اﻓﺰاﯾﺶ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻫﺎی ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ روی ﺣﺴﺎﺳﯿﺖ اﺷﺘﻬﺎ و ﺗﻨﻈﯿﻢ ﺗﻌﺎدل ﻣﻮﺿﻮع ﻣﻬﻢ و ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻪ ای اﺳﺖ. اﻓﺰاﯾﺶ ﯾﺎ ﮐﺎﻫﺶ در ﻫﺰﯾﻨﻪ اﻧﺮژی ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺑﻄﻮر ﺧﻮدﮐﺎر ﺑﺎﻋﺚ اﺧﺘﻼل ﺣﺎد در ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺗﻌﺎدل اﻧﺮژی ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ. ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ و ﺟﺒﺮان ﮐﺎﺳﺘﯽ اﯾﻦ ﺗﻐﯿﯿﺮات ﺣﺴﺎﺳﯿﺖ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺗﻨﻈﯿﻤﯽ ﺗﻌﺎدل اﻧﺮژی را ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺧﻮاﻫﺪ ﻧﻤﻮد.

ﺗﻔﺎوت ﻫﺎی درون ﻓﺮدی در ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺗﻨﻈﯿﻤﯽ ﺑﺮای ﺟﺒﺮان اﺧﺘﻼﻻت در ﺗﻌﺎدل اﻧﺮژی، ﺗﺎ ﺣﺪ زﯾﺎدی ﻋﻠﺖ اﯾﻦ ﮐﻪ ﭼﺮا در ﺑﺮﺧﯽ اﻓﺮاد، ﺗﻤﺮﯾﻦ اﻏﻠﺐ اﺛﺮات ﻣﻄﻠﻮﺑﯽ روی ﺗﻐﯿﯿﺮات وزن ﺑﺪن اﯾﺠﺎد ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ را ﺗﻮﺟﯿﻪ ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﺪ. ﺣﺴﺎﺳﯿﺖ اﺷﺘﻬﺎ ﻋﺒﺎرت از ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ دﻗﺖ ﺳﯿﺴﺘﻢ اﺷﺘﻬﺎ در ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ زﻣﺎن ﻣﺼﺮف اﻧﺮژی ﮐﺎﻓﯽ ﺗﻮﺳﻂ ﺑﺪن ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. اﻓﺮادی ﮐﻪ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺑﺪﻧﯽ ﻣﻨﻈﻢ دارﻧﺪ ﺑﻪ دﻟﯿﻞ اﻓﺰاﯾﺶ ﺣﺴﺎﺳﯿﺖ اﺷﺘﻬﺎﯾﯽ ﺧﻮد ﻗﺎدر ﺑﻪ ﺗﻨﻈﯿﻢ ﺑﻬﺘﺮ ﻣﯿﺰان درﯾﺎﻓﺖ ﻏﺬا و ﺗﻌﺎدل اﻧﺮژی ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ.

در ﺑﺮﺧﯽ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻧﺸﺎن داده ﺷﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ اﻓﺮاد دارای ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺑﺪﻧﯽ ﻣﻨﻈﻢ در ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺎ اﻓﺮاد ﻏﯿﺮ ﻓﻌﺎل، دﻗﺖ آن ﻫﺎ در ﺗﻨﻈﯿﻢ ﮐﻮﺗﺎه ﻣﺪت اﻧﺮژی درﯾﺎﻓﺘﯽ روزاﻧﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. در واﻗﻊ اﯾﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺣﺎﮐﯽ از آن اﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺑﺪﻧﯽ ﻣﻨﻈﻢ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺣﺴﺎﺳﯿﺖ ﺑﻪ ﻋﻼﺋﻢ ﺳﯿﺮی را اﻓﺰاﯾﺶ و ﻟﺬا اﻧﺮژی درﯾﺎﻓﺘﯽ روزاﻧﻪ ﺑﻪ درﺳﺘﯽ ﺗﻨﻈﯿﻢ ﮔﺮدد. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ داﺷﺘﻦ ﺗﺤﺮك ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎی ﺑﻬﺒﻮد ﺗﻨﻈﯿﻢ ﺗﻌﺎدل اﻧﺮژی، ﻣﺴﺘﻘﻞ از اﻓﺰاﯾﺶ ﻫﺰﯾﻨﻪ اﻧﺮژی ﺗﻤﺮﯾﻦ ﺑﺎﺷﺪ.

ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺑﺪﻧﯽ، ﮐﻨﺘﺮل اﺷﺘﻬﺎ و ﺗﻌﺎدل اﻧﺮژی

ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ و ﭼﺎﻗﯽ

ﯾﮏ ﺳﺒﮏ زﻧﺪﮔﯽ ﻓﻌﺎل ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ، ﺧﻮاه ﮐﻮدك ﯾﺎ ﺟﻮان ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺳﺒﮏ زﻧﺪﮔﯽ ﺳﺎﻟﻢ و ﭘﯿﺸﮕﯿﺮی از ﺑﯿﻤﺎری ﻫﺎ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ، در ﺣﺎلیکه ﺳﺒﮏ زﻧﺪﮔﯽ ﻏﯿﺮ ﻓﻌﺎل ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﺑﯿﻤﺎری ﻫﺎی ﻣﺰﻣﻦ و ﻧﺎراﺣﺘﯽ ﻫﺎی ﻣﺘﻌﺪدی اﺳﺖ. در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﺗﻨﺎﻗﻀﯽ ﮐﻪ در اﯾﻦ راﺑﻄﻪ وﺟﻮد دارد اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﻠﯽ رﻏﻢ اﻓﺰاﯾﺶ ﻧﮕﺮاﻧﯽﻫﺎ در ﻣﻮرد ﺗﻨﺪرﺳﺘﯽ و اﻓﺰاﯾﺶ ﺗﻮﺻﯿﻪ ﺑﻪ اﻧﺠﺎم ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ، اﮐﺜﺮﯾﺖ اﻓﺮاد ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﺎ از ﺟﻨﺒﻪ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ ﮐﻢ ﺗﺤﺮك ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ. در واﻗﻊ، در اﻏﻠﺐ ﮐﺸﻮرﻫﺎی ﺗﻮﺳﻌﻪ ﯾﺎﻓﺘﻪ ﮔﺮاﯾﺶ ﺑﻪ اﻓﺰاﯾﺶ ﺳﺒﮏﻫﺎی زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻢ ﺗﺤﺮك و ﻏﯿﺮ ﻓﻌﺎل وﺟﻮد دارد.

ﻣﺘﺎﺳﻔﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﻣﺮور زﻣﺎن ﻓﺮﺻﺖ ﻫﺎی اﻧﺠﺎم ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ ﺑﺮای ﺑﺴﯿﺎری از ﺟﻮاﻧﺎن ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﺑﺮﺧﯽ ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺤﯿﻄﯽ در ﺣﺎل ﺗﻐﯿﯿﺮ و ﮐﺎﻫﺶ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. در ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻧﺸﺎن داده ﺷﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺤﯿﻂ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﺑﺴﺰاﯾﯽ روی ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺑﺪﻧﯽ دارد. ﮐﻮدﮐﺎن ﺑﻄﻮر وﯾﮋه آﺳﯿﺐ ﭘﺬﯾﺮی ﺑﯿﺸﺘﺮی ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺗﻐﯿﯿﺮات ﻣﺤﯿﻄﯽ ﻧﺎﺷﯽ از ﺗﮑﻨﻮﻟﻮژی ﻫﺎی ﻣﻮﺟﻮد دارﻧﺪ ﮐﻪ ﺳﺒﮏﻫﺎی زﻧﺪﮔﯽ ﻏﯿﺮ ﻓﻌﺎل آن را ﺗﺴﻬﯿﻞ ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ. ﺑﺮای ﻣﺜﺎل، در اﻏﻠﺐ ﮐﺸﻮرﻫﺎ ﺳﻄﻮح رﻓﺖ و آﻣﺪ ﻓﻌﺎل ﮐﻮدﮐﺎن ﺑﻪ ﻣﺪرﺳﻪ و ﺑﺎﻟﻌﮑﺲ ﮐﺎﻫﺶ ﯾﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ.

ﻋﻼوه ﺑﺮ اﯾﻦ، ﻫﺰﯾﻨﻪ اﻧﺮژی ﻣﺼﺮﻓﯽ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻫﺎی ﺟﺰﺋﯽ در ﮐﻮدﮐﺎن ﺑﻮاﺳﻄﻪی اﺳﺘﻔﺎده ﮔﺴﺘﺮده از وﺳﺎﯾﻞ ﻣﺨﺘﻠﻒ، ﺑﺎزیﻫﺎی ﮐﺎﻣﭙﯿﻮﺗﺮی و ﺗﻤﺎﺷﺎی ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮن ﻧﯿﺰ در ﺣﺎل ﮐﺎﻫﺶ اﺳﺖ. ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ و ﻏﺬا ﺿﺮورﯾﺎت اﺳﺎﺳﯽ ﺣﯿﺎت ﻫﺴﺘﻨﺪ، اﻣﺎ ﺗﻐﯿﯿﺮات ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ در ﺑﺴﯿﺎری از ﻧﻮاﺣﯽ دﻧﯿﺎ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖﻫﺎی ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ ﺧﻮد ﺟﻮش را از زﻧﺪﮔﯽ روزاﻧﻪ ﺑﺴﯿﺎری از اﻓﺮاد ﺧﺎرج ﻧﻤﻮده اﺳﺖ. ﺑﻄﻮر ﮐﻠﯽ اﯾﻦ اﻣﺮ ﻧﺸﺎﻧﻪ آن اﺳﺖ ﮐﻪ رﻓﺘﺎرﻫﺎی ﮐﻮدﮐﺎن ﺗﺮﺟﯿﺤﺎ ﻣﺎﻫﯿﺖ ﻏﯿﺮ ﻓﻌﺎل داﺷﺘﻪ و ﺣﺪاﻗﻞ ﻫﺰﯾﻨﻪ اﻧﺮژی را در ﺑﺮ ﻣﯽﮔﯿﺮﻧﺪ.

ﺗﺮﮐﯿﺒﯽ از ﻓﺸﺎرﻫﺎی ﻣﺤﯿﻄﯽ، ﻋﻮاﻣﻞ ﺗﮑﻨﻮﻟﻮژﯾﮑﯽ و ﺗﺤﻮل اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ از ﮐﻮدﮐﯽ ﺑﻪ ﻧﻮﺟﻮاﻧﯽ، اﺣﺘﻤﺎﻻً رﻓﺘﺎرﻫﺎی ﮐﻢ ﺗﺤﺮﮐﯽ را ﺗﻮﺳﻌﻪ و ﺑﻄﻮر ﺑﺎﻟﻘﻮه ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ اﺿﺎﻓﻪ وزن ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ. در ﻫﺮ ﺣﺎل ﺷﻮاﻫﺪ ﺣﺎﮐﯽ از آن اﺳﺖ ﮐﻪ اﻃﻼﻋﺎت ﻗﺎﺑﻞ ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ اﻧﺪﮐﯽ وﺟﻮد دارد ﮐﻪ ﻧﺸﺎن دﻫﺪ ﺳﻄﺢ واﻗﻌﯽ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ و ﻫﺰﯾﻨﻪ اﻧﺮژی ﮐﻮدﮐﺎن اﻣﺮوزی در ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺎ ﻫﻤﺘﺎﯾﺎن آنﻫﺎ در ﭼﻨﺪ دﻫﻪی ﻗﺒﻞ ﮐﻤﺘﺮ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ.

همچنین بخوانید: برنامه ریزی غذایی برای عید نوروز

در ﻣﻮرد اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺑﺤﺚ و ﺟﺪل زﯾﺎدی وﺟﻮد دارد، زﯾﺮا ﻣﺤﮏ و ﻣﻘﯿﺎس ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ ﺑﺮای ﺳﻨﺠﺶ و ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻫﺎی ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ ﮐﻮدﮐﺎن وﺟﻮد ﻧﺪارد. ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺷﻮاﻫﺪ و ﻣﺪارك ﻣﻮﺟﻮد ﺣﺎﺻﻞ از ﺷﺎﺧﺺ ﻫﺎی ﺟﺎﻧﺸﯿﻦ و ﻏﯿﺮ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﺑﺮای ﻣﺜﺎل، ﺗﺮدد ﺑﺎ وﺳﺎﯾﻞ ﻧﻘﻠﯿﻪ ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ ﭘﯿﺎده روی و دوﭼﺮﺧﻪ ﺳﻮاری ﺑﻪ ﻣﺪرﺳﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ. در ﻫﺮ ﺣﺎل ﺷﻮاﻫﺪ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﻣﺘﻌﺪدی ﻧﯿﺰ وﺟﻮد دارد ﮐﻪ ﺑﺴﯿﺎری از ﮐﻮدﮐﺎن ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﺰرﮔﺴﺎﻻن ﻓﺎﻗﺪ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ ﻣﻨﻈﻢ ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﺳﻄﻮح ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ آﻧﻬﺎ ﮐﻤﺘﺮ از ﻣﻘﺎدﯾﺮ ﺗﻮﺻﯿﻪ ﺷﺪه ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ.

ﻣﻔﻬﻮم ﺿﻤﻨﯽ اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع آن اﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﻮدﮐﺎن اﻣﺮوزی دارای ﺳﻄﻮح ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ ﭘﺎﯾﯿﻦ و ﻣﻬﻤﺘﺮ اﯾﻦ ﮐﻪ ﺑﻄﻮر ﭘﯿﺸﺮوﻧﺪهای اﯾﻦ ﺳﻄﺢ در ﺣﺎل ﮐﺎﻫﺶ اﺳﺖ. ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ اﯾﻦ روﻧﺪ ﺑﻄﻮر ﻫﻤﺎﻫﻨﮓ ﺑﺎ اﻓﺰاﯾﺶ اﻧﺮژی درﯾﺎﻓﺘﯽ روزاﻧﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﺳﻄﻮح اﺿﺎﻓﻪ وزن و ﭼﺎﻗﯽ ﺗﺸﺪﯾﺪ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ. ﻟﺬا ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻼش ﮔﺮدد ﮐﻪ ﯾﮏ ﺳﺒﮏ زﻧﺪﮔﯽ ﻓﻌﺎل ﺑﺮای ﮐﻮدﮐﺎن ﻓﺮاﻫﻢ ﮔﺮدد ﺗﺎ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﮐﺎﻫﺶ ﺷﯿﻮع ﭼﺎﻗﯽ در ﮐﻮدﮐﺎن ﮔﺮدد.

ﺑﺮای ﮐﺎﻫﺶ ﻋﺎدات ﮐﻢ ﺗﺤﺮﮐﯽ ﺗﺪوﯾﻦ اﺳﺘﺮاﺗﮋیﻫﺎی ﺗﻨﺪرﺳﺘﯽ و اﺑﺘﮑﺎری ﺿﺮوری اﺳﺖ، اﯾﻦ ﮐﺎﻫﺶ ﮐﻢ ﺗﺤﺮﮐﯽ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎی اﻓﺰاﯾﺶ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ اﺳﺖ. ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﻣﺸﮑﻼت ﻣﺘﺪوﻟﻮژﯾﮑﯽ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ اﻋﺘﺒﺎر و دﻗﺖ اﻧﺪازهﮔﯿﺮی ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻫﺎی ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ، ﺑﻪ ﻧﻮﺑﻪ ﺧﻮد اﺛﺒﺎت راﺑﻄﻪ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺑﯿﻦ ﺳﺒﮏ زﻧﺪﮔﯽ ﻏﯿﺮ ﻓﻌﺎل و اﻓﺰاﯾﺶ وزن ﻣﺸﮑﻞ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ اﺛﺒﺎت راﺑﻄﻪ ﻋﻠﻠﯽ ﺑﯿﻦ ﮐﻢ ﺗﺤﺮﮐﯽ و ﭼﺎﻗﯽ در ﺑﺰرﮔﺴﺎﻻن ﺿﻌﯿﻒ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. اﮔﺮ ﭼﻪ ﺷﻮاﻫﺪ ﻣﺘﻌﺪدی ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دﻫﻨﺪ ﮐﻪ ﻋﺎدات ﮐﻢ ﺗﺤﺮﮐﯽ ﺑﺎ اﺿﺎﻓﻪ وزن و ﭼﺎﻗﯽ در ﮐﻮدﮐﺎن ﻣﺮﺗﺒﻂ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﺮای ﻣﺜﺎل، ﺗﻤﺎﺷﺎی ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮن ﺑﺎ ﻋﺎدات ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ ﻣﻨﻈﻢ و آﻣﺎدﮔﯽ ﻗﻠﺒﯽ – ﺗﻨﻔﺴﯽ ﮐﻤﺘﺮ و اﻓﺰاﯾﺶ ﭼﺎﻗﯽ راﺑﻄﻪ دارد.

در ﻣﻘﺎﺑﻞ، ﻧﺸﺎن داده ﺷﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ رﻓﺘﺎرﻫﺎی ﻓﻌﺎل و ﻏﯿﺮﻓﻌﺎل ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ در ﮐﻨﺎر ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﻗﺮار داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﯾﮏ ﻧﻮع رﻓﺘﺎر (ﻓﻌﺎل و ﻏﯿﺮ ﻓﻌﺎل) ﺑﻄﻮر ﺧﻮدﮐﺎر ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ رﻓﺘﺎرﻫﺎی دﯾﮕﺮ ﻧﻤﯽﺷﻮد. ﺑﺮای ﻣﺜﺎل، ﺑﺮای ﮐﻮدﮐﺎن ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ رﻓﺘﺎرﻫﺎی ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ (ﻣﺜﻼً ﺷﺮﮐﺖ در ورزش و ﺗﻤﺮﯾﻨﺎت ورزﺷﯽ) را ﺑﺎ رﻓﺘﺎرﻫﺎی ﻏﯿﺮ ﻓﻌﺎل (ﻣﺜﻞ ﺑﺎزیﻫﺎی ﮐﺎﻣﭙﯿﻮﺗﺮی، ﯾﺎ ﺗﻤﺎﺷﺎی ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮن) ﻫﻤﺎن روز ﺗﺮﮐﯿﺐ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ در ﺧﺼﻮص اﺛﺮات واﻗﻌﯽ و ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ رﻓﺘﺎرﻫﺎی ﻏﯿﺮ ﻓﻌﺎل روی ﮐﺴﺐ وزن اﺿﺎﻓﻪ و ﭼﺎﻗﯽ در ﮐﻮدﮐﺎن ﺑﺤﺚ و ﻣﺠﺎدﻟﻪ وﺟﻮد دارد. ﺑﺎ وﺟﻮد ﮐﻤﺒﻮد ﺷﻮاﻫﺪ ﻋﯿﻨﯽ و ﻣﺴﺘﺤﮑﻢ ﺑﺮای اﺛﺒﺎت راﺑﻄﻪ ﻋﻠّﯽ، ﺑﺪﯾﻬﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ رﻓﺘﺎرﻫﺎی ﻏﯿﺮ ﻓﻌﺎل در ﮐﻮدﮐﺎن ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﮐﻤﮏ ﺑﻪ ﮐﺎﻫﺶ ﻫﺰﯾﻨﻪ اﻧﺮژی ﻣﺼﺮﻓﯽ و ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺗﻌﺎدل ﻣﺜﺒﺖ اﻧﺮژی، ﻣﺤﺪود ﺷﻮﻧﺪ.

ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺑﺪﻧﯽ، ﮐﻨﺘﺮل اﺷﺘﻬﺎ و ﺗﻌﺎدل اﻧﺮژی

ﯾﮑﯽ از ﻣﺸﺨﺼﻪ ﻫﺎی ﻣﻬﻢ رﻓﺘﺎرﻫﺎی ﻏﯿﺮ ﻓﻌﺎل آن اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻮﻋﺎً ﺑﺎ ﻏﺬا ﺧﻮردن راﺑﻄﻪ دارﻧﺪ، ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻮﺑﻪی ﺧﻮد ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﯿﻮع ﭼﺎﻗﯽ ﺷﻮﻧﺪ. ﺷﻮاﻫﺪ اﺧﯿﺮ ﺑﺎ ﻧﺸﺎن دادن وﺟﻮد راﺑﻄﻪ ﺑﯿﻦ رﻓﺘﺎرﻫﺎی ﮐﻢ ﺗﺤﺮﮐﯽ و ﺧﻮردن اﺳﻨﮏ و ﻣﻮاد ﻏﺬاﯾﯽ آﻣﺎده در ﮐﻮدﮐﺎن و ﻧﻮﺟﻮاﻧﺎن، اﯾﻦ ﭘﺪﯾﺪه را ﻣﻮرد ﺣﻤﺎﯾﺖ ﻗﺮار ﻣﯽ دﻫﺪ. ﮐﺎﻫﺶ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ و اﻧﺘﺨﺎب ﻣﻮاد ﮐﻢ ارزش ﻏﺬاﯾﯽ ﺑﻪ اﻓﺰاﯾﺶ اﺿﺎﻓﻪ وزن و ﭼﺎﻗﯽ ﺑﻮﯾﮋه در ﮐﺸﻮرﻫﺎی ﺗﻮﺳﻌﻪ ﯾﺎﻓﺘﻪ ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﭘﺪﯾﺪه ی اﺧﯿﺮ در ﮐﺸﻮرﻫﺎی درﺣﺎل ﺗﻮﺳﻌﻪ، ﺗﺮﮐﯿﺐ ﮐﻮدﮐﺎن دارای ﮐﻤﺒﻮد وزن و ﺑﺰرﮔﺴﺎﻻن دارای اﺿﺎﻓﻪ وزن ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ اﻏﻠﺐ در ﯾﮏ ﺧﺎﻧﻮاده ﺑﻄﻮر ﻫﻤﺰﻣﺎن زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ.

ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻫﺎی ﺑﺪﻧﯽ و ﮐﻨﺘﺮل اﺷﺘﻬﺎ

ﺑﻄﻮر ﻣﻌﻤﻮل ﺗﺼﻮر ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ ﯾﮏ راﻫﮑﺎر ﻏﯿﺮ ﻣﻮﺛﺮ ﺑﺮای ﮐﺎﻫﺶ وزن ﺑﺎﺷﺪ، زﯾﺮا ﻫﺰﯾﻨﻪ ﻣﺼﺮﻓﯽ اﻧﺮژی، ﮔﺮﺳﻨﮕﯽ و درﯾﺎﻓﺖ ﻣﻮاد ﻏﺬاﯾﯽ را ﺗﺤﺮﯾﮏ ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﺪ ﺗﺎ ﮐﺴﺮ اﻧﺮژی ﻣﺼﺮﻓﯽ ﺟﺒﺮان ﮔﺮدد. در اﯾﻦ ﻣﻮرد، ﻋﻘﯿﺪه ﺑﺮ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻓﺰاﯾﺶ ﺟﺒﺮاﻧﯽ اﻧﺮژی درﯾﺎﻓﺘﯽ روزاﻧﻪ ﻋﻠﺖ اﺻﻠﯽ ﻋﺪم ﮐﺎﻫﺶ وزن ﺑﺎﺷﺪ. ﻣﻨﻄﻘﯽ اﺳﺖ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﮔﯿﺮی ﺷﻮد ﮐﻪ ﺑﺎ اﯾﺠﺎد ﮐﺴﺮ اﻧﺮژی، ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ اﺛﺮ ﻣﺸﺎﺑﻬﯽ روی ﺗﻌﺎدل اﻧﺮژی ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﮐﺴﺮ اﻧﺮژی ﻧﺎﺷﯽ از رژﯾﻢ ﻏﺬاﯾﯽ ﺧﻮاﻫﺪ داﺷﺖ. ﻧﻤﻮﻧﻪﻫﺎی زﯾﺎدی در ﭘﯿﺸﯿﻨﻪ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﮐﺎﻫﺶﻫﺎی ﻧﺎﺷﯽ از رژﯾﻢ ﻏﺬاﯾﯽ وﺟﻮد دارد ﮐﻪ اﻧﺮژی درﯾﺎﻓﺘﯽ روزاﻧﻪ ﺑﺎﻋﺚ اﻓﺰاﯾﺶ ﺟﺒﺮان ﮔﺮﺳﻨﮕﯽ و ﻏﺬای درﯾﺎﻓﺘﯽ ﻣﯽ ﮔﺮدد.

ﺑﻪ روشﻫﺎی ﻣﺘﻌﺪدی ﺗﻤﺮﯾﻦ ﺑﻄﻮر ﺑﺎﻟﻘﻮه ﺑﺎﻋﺚ ﺗﻐﯿﯿﺮات در اﻧﺮژی درﯾﺎﻓﺘﯽ روزاﻧﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ. اﯾﻦ ﻣﻮارد ﺷﺎﻣﻞ اﻓﺰاﯾﺶ ﺗﻌﺪاد وﻋﺪه ﻫﺎی ﻏﺬاﯾﯽ (ﺑﺮای ﻣﺜﺎل ﻣﺼﺮف اﻧﻮاع اﺳﻨﮏﻫﺎ)، اﻓﺰاﯾﺶ اﻧﺪازه وﻋﺪه ﻏﺬاﯾﯽ و اﻓﺰاﯾﺶ ﭼﮕﺎﻟﯽ اﻧﺮژی ﻏﺬاﯾﯽ اﺳﺖ. ﺗﻤﺮﯾﻦ ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ روی اﻧﺘﺨﺎب ﺗﺮﺟﯿﺤﯽ درﺷﺖ ﻣﻐﺬی ﻫﺎ اﺛﺮ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﺮ ﺧﻼف ﺗﺼﻮرات ﻣﻮﺟﻮد، ﻫﯿﭻ ﮔﻮﻧﻪ اﻓﺰاﯾﺶ ﺟﺒﺮاﻧﯽ ﻓﻮری در ﭘﺎﺳﺦ ﻫﺎی ﮔﺮﺳﻨﮕﯽ و اﻧﺮژی درﯾﺎﻓﺘﯽ روزاﻧﻪ ﺑﻪ ﮐﺴﺮ اﻧﺮژی ﻧﺎﺷﯽ از ﺗﻤﺮﯾﻦ وﺟﻮد ﻧﺪارد. اﯾﻦ ﭘﺪﯾﺪه ﺻﺮﻓﺎً ﺑﻪ ﺑﺰرﮔﺴﺎﻻن ﻣﺤﺪود ﻧﻤﯽ ﺷﻮد. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺗﻤﺮﯾﻨﺎت ﺷﺪﯾﺪ ﺑﺎﻋﺚ اﻓﺰاﯾﺶ اﻧﺮژی درﯾﺎﻓﺘﯽ روزاﻧﻪ ﮐﻮدﮐﺎن 9 اﻟﯽ 10 ﺳﺎل ﻧﯿﺰ ﻧﻤﯽ ﮔﺮدد. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺷﻮاﻫﺪ ﻣﻮﺟﻮد ﺣﺎﮐﯽ از آن اﺳﺖ ارﺗﺒﺎط ﻧﺎﭼﯿﺰ و ﺿﻌﯿﻔﯽ ﺑﯿﻦ ﻫﺰﯾﻨﻪ اﻧﺮژی ﻧﺎﺷﯽ از ﺗﻤﺮﯾﻦ و اﻧﺮژی درﯾﺎﻓﺘﯽ روزاﻧﻪ وﺟﻮد دارد.

ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺑﺪﻧﯽ، ﮐﻨﺘﺮل اﺷﺘﻬﺎ و ﺗﻌﺎدل اﻧﺮژی

دو اﻧﺘﻘﺎد اﺳﺎﺳﯽ در ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﮐﻮﺗﺎه ﻣﺪت ﻣﻄﺮح اﺳﺖ:

• اوﻻً ﺑﺮرﺳﯽ اﻧﺮژی درﯾﺎﻓﺘﯽ روزاﻧﻪ ﺑﺮای ﯾﮏ دوره ی ﻧﺴﺒﺘﺎً ﺑﻠﻨﺪ ﻣﺪت ﻣﺘﻌﺎﻗﺐ اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﺪاﺧﻼت ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ اﻧﺠﺎم ﻧﺸﺪه اﺳﺖ.
• ﺛﺎﻧﯿﺎً اﻓﺰاﯾﺶ ﻫﺰﯾﻨﻪ اﻧﺮژی ﻣﺼﺮﻓﯽ ﻧﺎﺷﯽ از ﺗﻤﺮﯾﻦ ﺑﻪ اﻧﺪازه ﮐﺎﻓﯽ ﺑﺮای ﺗﺤﺮﯾﮏ اﺷﺘﻬﺎ زﯾﺎد ﻧﻤﯽ ﺑﺎﺷﺪ.

اﮔﺮ ﭼﻪ ﺷﻮاﻫﺪ ﮐﻠﯽ ﺣﺎﺻﻞ از ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دﻫﺪ ﮐﻪ اﻧﺮژی درﯾﺎﻓﺘﯽ روزاﻧﻪ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﭘﺲ از اﻓﺰاﯾﺶ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ ﺗﺤﺮﯾﮏ ﻧﻤﯽﮔﺮدد و در ﺑﺮﺧﯽ ﻣﻘﺎﻻت ﮔﺰارش ﺷﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﻣﯿﺰان ﮐﺎﻓﯽ اداﻣﻪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺟﺒﺮان ﻧﺴﺒﯽ ﺷﺮوع و ﺣﺎدث ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ. ﻣﺘﺎﺳﻔﺎﻧﻪ ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻫﺰﯾﻨﻪ اﻧﺮژی در اﻓﺮاد ﮐﻢ ﺗﺤﺮك ﺑﻄﻮر ﺧﻮدﮐﺎر ﮐﺎﻫﺶ ﻣﯽﯾﺎﺑﺪ، اﻧﺮژی درﯾﺎﻓﺘﯽ روزاﻧﻪ آﻧﻬﺎ ﺑﺮای ﺣﻔﻆ ﺗﻌﺎدل ﻫﺰﯾﻨﻪ اﻧﺮژی ﺑﻪ ﺳﻄﺢ ﭘﺎﯾﯿﻦﺗﺮ ﺟﺪﯾﺪی ﺗﻨﻈﯿﻢ و ﮐﺎﻫﺶ ﻧﻤﯽ ﯾﺎﺑﺪ. ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دﻫﻨﺪ ﮐﻪ ﮐﺎﻫﺶ در ﻫﺰﯾﻨﻪ اﻧﺮژی ﻧﺎﺷﯽ از ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ، از ﻃﺮﯾﻖ ﮐﺎﻫﺶ ﻫﻤﺰﻣﺎن در اﻧﺮژی درﯾﺎﻓﺘﯽ روزاﻧﻪ ﺟﺒﺮان ﻧﻤﯽ ﺷﻮد.

ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﻋﺪم ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ ﺑﻄﻮر ﺧﻮدﮐﺎر درﯾﺎﻓﺖ ﻣﻮاد ﻏﺬاﯾﯽ را ﮐﺎﻫﺶ ﻧﻤﯽدﻫﺪ. ﮐﺎرﺑﺮد اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺑﻮﯾﮋه در ﻣﻮرد اﺿﺎﻓﻪ وزن و ﭼﺎﻗﯽ اﻫﻤﯿﺖ دارد، زﯾﺮا ﻣﺪارك و ﺷﻮاﻫﺪ اﻧﺪﮐﯽ وﺟﻮد دارد ﮐﻪ ﮐﺎﻫﺶ در ﻫﺰﯾﻨﻪ اﻧﺮژی در ﻧﺘﯿﺠﻪ ﮐﻢ ﺗﺤﺮﮐﯽ ﺑﻄﻮر ﻃﺒﯿﻌﯽ در ﻣﺤﯿﻂ ﻫﺎی ﮔﺬران اوﻗﺎت ﻓﺮاﻏﺖ اﺗﻔﺎق ﻣﯽاﻓﺘﺪ، زﯾﺮا اﻓﺮاد ﮐﻢ ﺗﺤﺮك ﺗﺮ ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﮐﻢ ﺗﺤﺮﮐﯽ ﺑﻪ دو دﻟﯿﻞ ﻋﺎﻣﻞ ﺧﻄﺮ زاﯾﯽ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد؛ ﮐﺎﻫﺶ ﻃﺒﯿﻌﯽ در ﻫﺰﯾﻨﻪ اﻧﺮژی ﻣﺼﺮﻓﯽ و اﻓﺰاﯾﺶ در اﻧﺮژی درﯾﺎﻓﺘﯽ روزاﻧﻪ در ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻣﺼﺮف ﻏﺬاﻫﺎی ﭘﺮ ﮐﺎﻟﺮی و اﻧﺮژی زا.

همچنین بخوانید: نکاتی ﺑﺮای ﭘﯿﺸﮕﯿﺮی از اﺿﺎﻓﻪ وزن در ﮐﻮدﮐﺎن و ﻧﻮﺟﻮاﻧﺎن

ﻧﻘﺶ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺑﺪﻧﯽ در ﮐﻨﺘﺮل وزن

وﺣﻮد راﺑﻄﻪ ﺿﻌﯿﻒ ﺑﯿﻦ ﻫﺰﯾﻨﻪ اﻧﺮژی ﻧﺎﺷﯽ از ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ و اﻧﺮژی درﯾﺎﻓﺘﯽ روزاﻧﻪ، دﯾﺪﮔﺎه ﺧﻮش ﺑﯿﻨﺎﻧﻪای در ﻣﻮرد ﻧﻘﺶ ﺗﻤﺮﯾﻦ در ﮐﻨﺘﺮل وزن و ﭘﯿﺸﮕﯿﺮی از اﻓﺰاﯾﺶ وزن اﯾﺠﺎد ﮐﺮده اﺳﺖ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ از ﺟﻨﺒﻪ ﻋﻤﻠﯽ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ روش ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ آﻣﯿﺰی ﺑﺮای ﮐﺎﻫﺶ وزن ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد. ﮔﺮ ﭼﻪ اﺟﺮای ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻫﺎی ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ اﻏﻠﺐ اﺛﺮات ﻣﺎﯾﻮس ﮐﻨﻨﺪه ای روی وزن ﺑﺪن اﯾﺠﺎد ﻧﻤﻮده اﺳﺖ. ﺑﺮای اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﭼﻨﺪ دﻟﯿﻞ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﺑﺮای ﻣﺜﺎل، ﻋﺪم ﭘﺬﯾﺮش 100 درﺻﺪی ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺗﻤﺮﯾﻨﯽ و ﮐﺎﻫﺶ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ در زﻣﺎن ﺑﯽ ﺗﻤﺮﯾﻨﯽ، ﻫﺮ دو ﻣﻮرد ﺑﻪ ﻋﺪم ﮐﺎﻫﺶ وزن ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ.

اﻧﺘﺨﺎب ﻏﺬاﻫﺎی ﻧﺎﻣﻨﺎﺳﺐ و درﯾﺎﻓﺖ ﭘﺎداش ﻏﺬاﯾﯽ، ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻗﻀﺎوت ﻧﺎدرﺳﺖ در ﻣﻮرد ﻣﯿﺰان درﯾﺎﻓﺖ اﻧﺮژی ﻧﺎﺷﯽ از ﺧﻮردن (ﮐﺎﻟﺮی درﯾﺎﻓﺘﯽ) ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻫﺰﯾﻨﻪی اﻧﺮژی ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻫﺎی ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ (ﮐﺎﻟﺮی ﻣﺼﺮﻓﯽ) ﻧﯿﺰ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ را ﺑﻪ ﻣﺨﺎﻃﺮه اﻧﺪازد. ﺑﺮﺧﯽ اﻓﺮاد ارزﯾﺎﺑﯽﻫﺎی ﺿﻌﯿﻔﯽ از ﻣﯿﺰان اﻧﺮژی ﻣﺼﺮﻓﯽ ﻫﻨﮕﺎم ﺗﻤﺮﯾﻦ و ﻣﯿﺰان اﻧﺮژی درﯾﺎﻓﺘﯽ از ﻃﺮﯾﻖ ﻏﺬای ﻣﺼﺮﻓﯽ دارﻧﺪ. در ﻧﺘﯿﺠﻪ اﻓﺮاد ﺑﺎﯾﺪ در ﻣﻮرد ﻋﺪم ﺗﻨﺎﺳﺐ اﺣﺘﻤﺎﻟﯽ ﺑﯿﻦ ﻣﯿﺰان ﻫﺰﯾﻨﻪ اﻧﺮژی و ﻣﯿﺰان اﻧﺮژی درﯾﺎﻓﺘﯽ روزاﻧﻪ آﮔﺎﻫﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ.

اﻧﺘﺨﺎب ﻏﺬا ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺴﺘﻘﻞ از اﻓﺰاﯾﺶ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ ﮐﻨﺘﺮل ﺷﻮد، اﻓﺰاﯾﺶ در ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ ﺑﻄﻮر ﺧﻮدﮐﺎر در ﻣﻘﺎﺑﻞ اﻧﺘﺨﺎب ﻣﻮاد ﻏﺬاﯾﯽ ﻧﺎﻣﻨﺎﺳﺐ ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ اﯾﺠﺎد ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﮐﺮد. ﭼﻨﺪﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻧﺸﺎن داده اﻧﺪ ﮐﻪ ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺑﺪﻧﯽ ﺑﺎ رژﯾﻢ ﻏﺬاﯾﯽ ﭘﺮ اﻧﺮژی و ﺗﻮام ﺑﺎ ﭼﺮﺑﯽ زﯾﺎد ﺑﺎﺷﺪ، اﺛﺮات ﻣﻔﯿﺪ ﺗﻤﺮﯾﻦ روی ﺗﻌﺎدل اﻧﺮژی ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ اﺛﺮات ﻣﻌﮑﻮس داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. اﻓﺰاﯾﺶ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺑﺪﻧﯽ ﺑﻄﻮر ﺧﻮدﮐﺎر در ﻣﻘﺎﺑﻞ اﻧﺘﺨﺎب رژﯾﻢ ﻏﺬاﯾﯽ ﻧﺎﻣﻨﺎﺳﺐ ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ اﯾﺠﺎد ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ.

ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ اﻧﺠﺎم ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺑﺪﻧﯽ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﻬﺎﻧﻪ ای ﺑﺮای ﺧﻮدداری از رژﯾﻢ ﻏﺬاﯾﯽ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد. ﺑﻌﯿﺪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ رﺳﺪ ﮐﻪ ﭘﺎﺳﺦ ﻫﺎی اﺷﺘﻬﺎی ﻧﺎﺷﯽ از ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ در ﺗﻤﺎم اﻓﺮاد ﯾﮑﺴﺎن ﺑﺎﺷﺪ. در اﻏﻠﺐ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت اﺛﺮات ﺗﻤﺮﯾﻦ روی ﮐﺎﻫﺶ وزن ﺑﺮرﺳﯽ و داده ﻫﺎ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ ﮔﺰارش ﻧﻤﻮده اﻧﺪ و ﻗﺎدر ﺑﻪ ﺗﻌﯿﯿﻦ اﺧﺘﻼﻓﺎت درون ﻓﺮدی ﻧﺒﻮده اﻧﺪ.

از شما متشکریم که تا انتهای این مقاله با ما همراه بودید. سوالات خود را در قسمت “نظرات” با ما در میان بگذارید، همچنین اگر ایده یا نظری در رابطه با این مطلب دارید، خوشحال می شویم آن را با ما در میان بگذارید.

برای خرید خردل زرد کلیک کنید

خردل زرد را با خواص ضدسرطان، ضد میکروب، مسکن، تهوع آور، دفع کننده حشرات (تساعد بوی ناخوش برای حشرات از پوست)، ملین، تعریق زا، پیشگیری و کمک به درمان سرطان، کمک به کاهش چربی خون، کمک به درمان بیماری های مفصلی از جمله روماتیسم، پیشگیری از تصلب شرایین، بدون هيچ اسانس و افزودنی شيميايی، از فروشگاه عطارک تهيه نماييد.

ارتباط آنلاین در تلگرام