گیاه مای مرز را بشناسیم

گیاه مای مرز را بیشتر بشناسیم !

گیاه مای مرز به صورت درختچه‌ای است که ارتفاع آن بین یک تا چهار متر می‌باشد، شاخه های انبوه نامنظم به صورت هرم مانند (پشته ای) بر روی دامنه‌های کوهستانی می رویند. برگ ها دو نوع می باشند بعضی به طول تا 10 میلی متر و بعضی تا 2 میلی متر، این گیاه اکثرا به صورت دو پایه است ولی در بعضی مناطق گل‌های نر و ماده روی یک پایه قرار دارند. میوه آن به نام ابهل معروف است، کروی شکل و به قطر تا 9 میلی متر با سطحی ناصاف و فلس دار می باشد. رنگ میوه آبی مایل به سیاه با حالتی مومی مایل به سفید و معطر است، بویی شبیه تربانتین دارد، در این میوه بین 1 تا 3 دانه و در موارد نادر 4 تا 5 دانه وجود دارد.

این درختچه بومی کوهستان جنوب و مرکز اروپا و غرب و مرکز آسیاست و دامنه پوشش آن از اسپانیا تا شرق سیبری کشیده شده است، این گیاه در ارتفاعات 1000 تا 3300 متری می روید. مای مرز در جنگل های شمالی ایران به خصوص نواحی گلستان در ارتفاعات کوه شاهوار و شاه کو و در مازندران در نور، کجور و سواد کوه رویش دارد.

گیاه مای مرز را بشناسیم

اثرات مهم گیاه مای مرز :

اسانس گیاه دارای اثر تحریکی قوی است و بیشتر به صورت فرمولاسیون های مختلف برای فرآورده‌های موضعی استفاده می شود. مصرف خوراکی آن قاعده آور، استفراغ آور و باعث تحریک شدید روده و معده می گردد، در طب سنتی ایران به عنوان قاعده‌ آور و برای درمان بیماری های پوستی مورد استفاده است.

سمیت و عوارض جانبی مای مرز :

تمام قسمت های گیاه سمی شناخته شده و استفاده سنتی آن با مقادیر کم و احتیاط صورت می گرفته است. مصرف مقادیر خوراکی زیاد می تواند باعث مرگ شود (در مصرف آن احتیاط کنید). مصرف دارویی بیش از حد آن عوارضی مانند اسهال، استفراغ، سقط جنین و تحریکات شدید پوستی از جمله تاول و زخم به دنبال خواهد داشت.

همچنین بخوانید:  عفونت قارچی کاندیدازیس دهانی چیست؟

مهمترین اثرات گزارش شده :

ضدسرطان، سقط کننده، ضد ویروس، ادرار آور، قاعده آور، بند آورنده خونریزی، ملتهب کننده، کرم کش و مقوی رحم و سمی است. از سرایت دمل و جوش جلوگیری می کند و زخم‌های سیاه شده را از بین می برد، گاهی از آن ضماد درست می کنند این ضماد زخم را التیام نمی بخشد زیرا گزنده و بسیار گرم است. اگر کسی آن را بخورد ادرارش خونی می شود و زن ها سقط جنین می کنند استنشاق دود ابهل یا همان گیاه مای مرز و استعمال شیاف آن نیز همین اثر را دارد.

ابن سینا در کتاب قانون راجع به ابهل چنین گفته است : ابهل یا ریس بر دو نوع است، بزرگ و کوچک که آن را از کشور روم می آورند، به زالزالک می ماند اما از آن سیه فام‌تر است. دارای بوی خوش و تند است. طبیعت آن گرم و خشک است. ابهل را در مرهم‌های گرمی بخش و معطر به کار می برند و بیشتر در روغن افشره اضافه می کنند. گرد ابهل همراه با عسل در درمان زخم های عفونی مفید است.