گیاه زدوار و خواصش را بشناسیم

معرفی گیاه زدوار و خواص درمانی آن

در کتب طب سنتی با نام های زدوار وژدوار و سطوال و جدوار آمده است. ساقه زیرزمینی یا به اصطلاح بیخ گیاهی است، این گیاه از خانواده زنجبیل می باشد.

مشخصات زدوار

گیاه زدوار دارای برگ هایی بلند شبیه زردچوبه به طول تا یک متر، گل ها زرد، ساقه زیرزمینی آن ها که در بازار دارویی با نام ریشه گیاه معروف است و در طب سنتی مستعمل است شبیه سعد است به ضخامت حدود یک انگشت ضخیم، سخت و کمی تلخ است. سطح بیرونی خاکستری تیره یا سیاه و مغز آن بنفش است. وقتی آن را بسایند گرد آن بنفش و طعم آن تلخ است.

ترکیبات شیمیایی زدوار

از نظر ترکیبت شیمیایی در گونه کاپالیدا جای می گیرد. در بیخ آن اسانس، سینئول، کامفن، زینجی برن، بورنئول، کامفور، کورکومین، زئودارین، صمغ، رزین و نشاسته وجود دارد. مقدار رزین ریشه زدوار در حدود 3/5 درصد و مقدار اسانس آن در حدود 2-1/5 درصد به رنگ زرد و با بوی تند کافور است و به اسانس زدوار معروف است.

خواص و کاربرد زدوار

زدوار از اجزا دارویی است و همچنین در فرمول اکسیر عمر دراز وجود دارد و در قدیم خیلی مستعمل بوده و آن را وارد می کردند. از روغن این گیاه برای تسکین دردهای رماتیسمی استفاده می کردند.

الاکسیر یا اکسیر ترکیبی است که حکمای قدیم رویاهای خود را در دستیابی به عمر دراز و سلامتی در این قبیل ترکیبات جستجو می کردند. این دارو تنتور مرکبی است که از حل کردن گیاهان مختلفی نظیر صبر زرد، ژانسیان، ریوند، زدوار و چند گیاه دیگر در الکل تهیه می شود و معمولا با اضافه کردن شربت قند طعم شیرین به آن می دهند و در طب سنتی ارج و معروفیت فراوان دارد.