گیاه تیغال (شکرکه) چیست و برای درمان چه بیماری هایی مفید است؟
با گیاه تیغال و خواص درمانی شکر تیغال آشنا شوید
گیاه تیغال (خارشکرها، قندرونکها) با نام علمی (Echinops Cephalotes) از خانواده کاسنی می باشد. گیاهی است علفی و پایا و بیشتر در دامنه کوهستان ها می روید و کم و بیش پوشیده از تارهای پنبه ای است. گیاه تیغال، دارای برگ های پهن است که کناره های دندانه دار آن تبدیل به خار شده است. در واقع گل آذین آن به صورت یک کره خاردار است که به رنگ آبی تیره یا آبی روشن و گاهی صورتی می باشد. این گیاه جز لوله گلی ها یعنی آن هایی که روی نهنجشان گلچه های لوله ای دارند، می باشد.
شکر تیغال چیست؟
شکر تیغال (شکرتیار، خارشکر و تیغ قندک) که به اشتباه به آن صمغ تیغال گفته می شود، در واقع مان (Manne) یک گیاه است. به ترشحات قندی گیاهان که در اثر فعالیت حشرات بر روی آن ها حاصل می شود، مان می گویند. در حالی که صمغ ها از ترشحات هیدروکلوئیدی گیاهان حاصل می شود مانند صمغ عربی، کتیرا و غیره. مان ها سمی نبوده و بی زیانی آن ها در بیماری های مختلف طی سالیان دراز، در طب سنتی اثبات شده است.
حشره ای سیاه رنگ از خانواده سرخرطومی ها با نام علمی (Larinus onopordi) جهت در امان بودن از پرندگان کوچک و حشرات دیگر به داخل گل آذین خاردار گیاه تیغال پناه می برد و در آنجا زندگی می کند. این حشره در زمان لاروی بر روی شاخه های جوان یا پشت برگ گیاه تیغال فعالیت می نماید و این گل آذین نیز به علت تحریک شدن اقدام به ترشح شیرابه قندی (مان) می کند که پس از خروج از گرزیا گل آذین مذکور به نام شکر تیغال یا مان تیغال مصرف می شود.
همچنین بخوانید: با خواص گیاه غازیاغی یا کلاغ پا آشنا شوید
ویژگی ظاهری شکر تیغال
مان گیاهان تیغال (شکر تیغال) اجسامی پیله مانند و تخم مرغی شکل به اندازه یک فندق، سفید رنگ با سطح خارجی ناصاف و طعمی شیرین و لعاب دار است. این اجسام که در قسمت داخلی، حفره ای صاف دارند، معمولا به وسیله آن حشره سیاه که خود مولد پیله است، اشغال می شوند و در اثر فعالیت شکر تیغال تولید می کند.
در کتاب های قدیم فارسی شکر تیغال که به گل تیغال نیز شهرت داشته اند، این چنین معرفی شده است:
“غلاف پروانه ای است شبیه به مگس که مثل کرم ابریشم در خار گیاه انزروت لعابی به دور خود می تند و در آن می میرد.”
تنها پایه هایی از این گیاه که در حاشیه کویر ها و مناطق گرم و خشک مثل اطراف تهران، سمنان و کرمان رویش دارد، ایجاد مان می کند. شکر تیغال حاوی 24 درصد قند ترهالوز است.
خواص درمانی شکر تیغال
- طبیعت این دارو معتدل بوده و طعم آن شیرین است.
- جهت درمان گرفتگی صدا و خشکی گلو بسیار موثر است.
- بر طرف کننده سرفه به خصوص برای تسکین سرفه های گرم و خشک مفید است.
- پایین آورنده تب است.
- به عنوان ملین از آن استفاده می شود و در درمان یبوست بسیار موثر است.
- برای تقویت دستگاه تنفسی به خصوص ریه ها سودمند است.
طریقه مصرف: شکر تیغال را کوبیده و در آب گرم حل کرده و کم کم بخورید. شکر تیغال سمی نیست و خوردن چند مثقال از آن در روز، مانعی ندارد.
از شما متشکریم که تا انتهای این مقاله با ما همراه بودید. سوالات خود را در قسمت “نظرات” با ما در میان بگذارید، همچنین اگر ایده یا نظری در رابطه با این مطلب دارید، خوشحال می شویم آن را با ما در میان بگذارید.
شکر تیغال را با خواص تقویت عضلات بدن، انعطاف پذیری ستون فقرات، برطرف کردن سرفه، پایین آوردن تب، تسکین سوزش مری، رفع خشکی گلو، درمان تصلب شرایین، درمان فشار خون بالا و پیشگیری از سکته قلبی، بدون هیچ اسانس و افزودنی شیمیایی، از فروشگاه عطارک تهیه نمایید.