گیاه بسفایج و خاصیت های شگفت انگیز آن
بسفایج را بیشتر بشناسیم !
گیاه شناسی و مشخصات ظاهری گیاه بسفایج :
بسفایج گیاهی علفی، همیشه سبز و دائمی است که قسمت هوایی آن به 30 سانتیمتر می رسد، گیاه دارای ریزوم افقی به قطر متوسط یک سانتیمتر می باشد که از فلس های نازک خرمایی رنگ پوشیده شده است. در قسمت زیرین ریزوم ریشه های نازکی وجود دارد. برگ های بسفایج به طول 25 سانتیمتر بیضی کشیده و نوک تیز هستند که با بریدگی‌های متعدد به قطعاتی تقسیم می شوند، قطعات دو طرف برگ ها به صورت متناوب نسبت به هم روی دمبرگ اصلی قرار دارند.
قطعات قسمت های بالایی برگ به تدریج کوچک‌تر می شوند، هاگینه های برگ بر روی قطعات دو طرف برگ و به موازات رگ‌برگ اصلی هر قطعه قرار می گیرند. قسمت دارویی گیاه ریزوم ها هستند که آنها را از زیر خاک بیرون آورده و پس از خشک کردن استفاده می کنند، ریزوم های خشک شده به صورت قطعاتی با رنگ قرمز متمایل به قهوه ای که بر روی آنها برجستگی، گره ها و خارهای کوچکی وجود دارد مربوط به بقایای برگ و ریشه ها می باشند. طعم ریزوم ها در گیاه تازه ملایم و شیرین است و به تدریج گس و نامطبوع می شود، بوی ریزوم خشک شده نامطلوب است، بسفایج به حالت خودرو بیشتر در مناطق جنگلی و مرطوب می روید، مناطق رویش آن در جهان شامل آفریقا، اروپا، کانادا، آمریکا، ترکیه، شرق آسیا و ایران می باشد این گیاه در اکثر مناطق شمالی ایران منتشر است.
گیاه بسفایج و خاصیت های شگفت انگیز آن
تاریخچه گیاه بسفایج :
بسفایج به عنوان یک گیاه دارویی از زمان باستان در میان ملل مختلف مورد استفاده بوده است، دیوسکورید در قرن اول میلادی بسفایج را برای درمان ترک دست ها، زخم بین انگشتان و به عنوان خلط آور توصیه کرده است، در طب قدیم از بسفایج جهت درمان مشکلات تنفسی و به خصوص بهبود سرفه و همچنین در سرماخوردگی استفاده می کردند و در داروخانه های کشورهای مختلف حتی تا قرن بیستم ثبت شده و مصرف آن معمول بوده است.
از دیگر استفاده های بسفایج در قدیم، می توان به درمان رماتیسم به عنوان خلط آور و همچنین مسهل اشاره نمود، هندی های مقیم آمریکای شمالی ریزوم های بسفایج را برای کاهش سرفه های دردناک و گلودرد مصرف می کرده‌اند، حتی از ریزوم ها برای طعم دادن به غذاها نیز استفاده می شد، هندی ها بسفایج را به صورت چای برای تسکین درد معده، زخم گلو، سینه پهلو، کهیر و مرهم آن را برای رفع التهاب و ورم ها مورد استفاده قرار می‌دادند.
