گیاه آناغورس و بخور الاکراد را بشناسیم

2461 بازدید
05 مهر 97
سمانه
بروزرسانی شده در تاریخ 24 آذر 1400
گیاه آناغورس و بخور الاکراد را بشناسیم

گیاه آناغورس و بخور الاکراد را بشناسیم

خواص گیاه آناغورس و بخور الاکراد را بشناسیم

*آناغورس

درختچه است که در جنگل های کردستان ایران به نام محلی قره تاج و در کتب طب سنتی با نام های آناغورس، خرنوب الخنازیر و عود منتن نام برده می شود.

مشخصات آناغورین

درختچه کوچکی است که بلندی آن تا 3 متر، برگ های آن مرکب دارای 3 برگچه که از یک نقطه خارج شده و با دم برگ دراز به ساقه متصل می شود. هر برگچه بیضی دو طرف آن باریک و نوک تیز است. گل های آن زرد و میوه هایش به شکل غلاف لوبیا به درازای 10 -15 سانتیمتر که در داخل آن 3-8 دانه قرار دارد. از تمام گیاه و چوب آن بوی نامطبوعی بر می خیزد. این درختچه در مناطق مدیترانه ای، آسیا و ایران می روید. در ایران در جنگل های کردستان می روید.

ترکیبات شیمیایی آناغورین

از نظر ترکیبات شیمیایی در گیاه وجود آلکالوئیدهای آناژیرین و سیتی زین تایید شده و به علاوه در تخم آن علاوه بر آلکالوئید مقداری روغن و ماده رنگین وجود دارد.

خواص و کاربرد آناغورین را بشناسیم.

آناغورس از نظر طبیعت طبق نظر حکمای طب سنتی گرم و خشک است. در مورد خواص دارویی آن معتقدند که ضماد له شده برگ تازه آن بری تحلیل ورم ها نافع است و ضماد برگ خشک آن قوی تر است و برای خشک کردن جراحت نیز به کار می رود. دانه آن قی آور و ملین است و در خوردن آن باید احتیاط شود چون سمی است و بچه ها ممکن است به جای لوبیا بخورند. اسراف در خوردن آن قی شدید و آشفتگی می آورد.

اگر مقدار 4 گرم از آب برگ آن با سرکه خورده شود سردرد را تسکین می دهد و اخراج جنین و مشیمه را تسهیل می نماید و قاعده آور است. مالیدن عصاره ریشه گیاه برای تحلیل ورم ها بسیار مفید است. مقدار خوراک از برگ و ساقه و یا ریشه آن حدود 10 گرم است که به صورت دم کرده مخلوط با عسل و یا شربت مصرف می شود و مسهل می باشد.

 

همچنین بخوانید: تلخ بیان و خواصش را بشناسیم

 

*بخور الاکراد

در کتب طب سنتی به نام بخور الاکراد آمده است. وجه تسمیه این گیاه را صاحب قرابادین کبیر این طور توجیه می کند که معمولا مردم محلی در مناطق کرد و لر نشین از بخور گیاه و صمغ آن برای معالجه بیماری ها استفاده می کنند.

مشخصات گیاه بخور الاکراد

گیاهی است علفی چند ساله بلندی آن 1- 0/6 متر برگ های آن دو سه بار تقسیم شده و مانند رازیانه به رشته های باریک نخی و دراز درآمده است. ساقه آن استوانه ای است. گل های آن زرد به صورت چتر مرکب در انتهای شاخه گل دهنده ظاهر می شود. ریشه آن به رنگ تیره و سیاه و گوشت دار و سفت و دارای بوی تند و خیلی مرطوب است. در طب سنتی بیشتر ریشه گیاه و شیره ای که از آن گرفته می شود مصارف دارویی دارد. این گیاه معمولا در جنگل ها و در کنار دریاها و مزارع مرطوبل و در مراتع می روید. در ایران در مناطق غربی ایران در سیلاخور دیده می شود.

خواص بخورالاکراد

از ساقه گیاه بخور الاکراد با تیغ زدن شیره ای خارج می شود که به صورت کندر سفت می شود و به ساقه می چسبد و از آن صمغ سرخرنگ بدبویی حاصل می شود و از عصاره ریشه این گیاه نیز در طب سنتی استفاده می شود به این ترتیب که ریشه تر و تازه را گرفته تمیز کرده می کوبند و رطوبت و شیره آن را گرفته و خشک می نمایند. در مواردی که منظور گرفتن عصاره ریشه است باید از گرفتن صمغ ساقه آن خودداری شود زیرا در این صورت ریشه کم مایه و ضعیف می شود. در موقع گرفتن شیره ریشه و کوبیدن آن باید بینی و صورت را با روغن گل سرخ چرب نمایند والا سردرد می آورد و چشم را تار می کند.

از نظر طبیعت صمغ بخور الاکراد طبق رای حکمای طب سنتی خیلی گرم و خشک است و عصاره ریشه آن کمتر از مغز آن گرم است و ریشه آن نسبتا گرم و خشک است. از نظر خواص مغز ساقه گیاه برای امراض سرد مانند فالج و سردرد و بلغمی و کزاز و بیماری های سینه و ریه و سرفه و ورم طحال نافع است و ریشه آن ضد کمبود ویتامین ث می باشد.

اگر 2 گرم از صمغ آن را به آتش بیندازند و بخور آن را استنشاق کنند برای رفع کوفتگی های زکامی و دماغی و خشک کردن رطوبت های دماغی و برای گریزاندن حشرات نافع است و اگر صمغ آن را بر دندان کرم خورده گذارند درد آن تسکین می دهد. اگر چند قطره از محلول صمغ آن و یا از شیره آن مخلوط با روغن گل سرخ به گوش بریزید برای تسکین درد گوش و باز کردن کوفتگی های آن و رفع سنگینی شنوایی مفید است و ضماد آن با سرکه و روغن گل برای سرسام بلغمی و کزاز و شنوایی، سردردهای مزمن و فلج و سیاتیک نافع است. اگر ضماد فقط با سرکه باشد برای تحلیل طحال مفید است.

خوردن آن با سرکه و همچنین مالیدن مخلوط صمغ و روغن زیتون برای نرم کردن اعصاب نافع است. خوردن شیرابه آن برای رفع سختی ترشح ادرار و دل پیچه و تحلیل نفخ نافع است و لینت مزاج می دهد و درد مثانه را آرام می نماید. ریشه آن ملین و مدر است و سختی ترشح ادرار را رفع می کند و دل پیچه و نفخ و درد مثانه را از بین می برد. گرد ریشه آن برای التیام جراحت های بد و سخت جوش که ناشی از بدی وضع مزاج است مفید می باشد.

 

از شما متشکریم که تا انتهای این مقاله با ما همراه بودید. سوالات خود را در قسمت “نظرات” با ما در میان بگذارید، همچنین اگر ایده یا نظری در رابطه با این مطلب دارید، خوشحال می شویم آن را با ما در میان بگذارید.

 

مرو تلخ را با خواص درمان ناراحتی های گوارشی، درمان سوزش معده، آنتی باکتریال، درمان سرماخوردگی، رفع درد مفاصل، درمان سردرد، بدون هیچ اسانس و افزودنی شیمیایی، از فروشگاه عطارک تهیه نمایید.

توجه

وب سایت عطارک در قبال نسخه های پیشنهادی و داروهای گیاهی ذکر شده، مسئولیتی نداشته و بهتر است قبل از استفاده، با پزشک و یا مشاور طب سنتی در تماس باشید.

پستهای مرتبط

4
نظر ارسال شده است. لطفا شما هم نظری ارسال کنید.

0