کفش های طبی

کفش های طبی :

قرن هاست که انسان کوشیده است برای حفاظت از پاهای خویش از صدمات و عوارض طبیعی و غیر طبیعی، وسیله مناسبی را پیدا کند. انسان های اولیه دریافتند که این وسیله کفش است و در آن از وسایل مختلف الیاف گیاهان و پوست حیوانات استفاده کردند و با گذشت زمان از چرم استفاده کردند که این چرم از پوست حیوانات تهیه می شود. بعد از این مرحله، نوبت پیشرفت در طرح و رنگ و شکل رسید.

کفش های طبی، کفش هایی هستند که برای جبران کوتاهی ها و کوچکی های پا و تصحیح دفورمیتی ها اعم از مادرزادی و اکتسابی و جلوگیری از دفورمیتی و کاهش درد و همچنین در آمپوتاسیونهای پا استفاده می شوند و موجب انتقال صحیح وزن به پا و سطح زمین شده، وضعیت صحیح را تا حد ممکن حفظ می کنند. اسامی مختلفی در کتاب ها برای کفش های طبی استعمال می شود که مهمترین و رایج ترین آن ها عبارتند از : کفش پزشکی، کفش ارتوپدیک، کفش جراحی.

کفی های طبی :

کفی ها وسایلی هستند که برای تکمیل سطوح اتکای پا (نواحی پاشنه و پنجه) استفاده می شوند و موجب تصحیح تغییر شکل و یا جلوگیری از تغییر شکل و جبران کوتاهی و غیره می شوند و با نقص های پا تطایق دارد. با استفاده از کفی، انتقال وزن به طور صحیح انجام می گیرد.

کفش های طبی

موارد استفاده از کفش و کفی های طبی :

کوتاهی ها : کوتاهی اندام در بیماران مثل فلج اطفال و فلج مغزی دیده می شود که برای ایجاد تعادل طول و اندام از کفش یا کفی طبی استفاده می شود.

کوچکی ها : در بیماران مثل فلج اطفال با گرفتاری پاها، پای مبتلا از نظر حجم نسبت به پای سالم کوچکتر است که این به اختلال رشد اندام مربوط می باشد. این اختلال ناشی از فلج عضلات و بی حرکتی است.

جلوگیری از ایجاد تغییر شکل : در افرادی که کف پا رو به صاف شدن می رود، استفاده از کفش یا کفی طبی از ایجاد تغییر شکل جلوگیری می کند.

تصحیح تغییر شکل : مثل تغییر شکل کف پای صاف، که استفاده از کفی یا کفش طبی، آن را تصحیح می کند.

کاهش درد : استفاده از انواع کفی ها و کفش های طبی، دردهای پا را تسکین می دهد و مانند استفاده از پد پاشنه در ناراحتی های پاشنه.

قطع عضو اندام ها : مثلا در قطع انگشتان استفاده از پر کننده جلوی پا اجازه استفاده از یک جفت کفش با اندازه یکسان را می دهد و پای فرد در داخل کفش به راحتی قرار می گیرد.

همچنین در تکمیل سطوح اتکای پا، اصلاح تغییر شکل های زانو، به دنبال اعمال جراحی می توان از کفش و کفی های طبی استفاده کرد.

همچنین بخوانید:  عوارض استفاده از کفش های پاشنه بلند

کفش های طبی بر اساس اهداف زیر ساخته می شوند :

تامین ثبات و پایداری برای پا که این مهم به وسیله انواع پوتین ها برآورده می شود، اصلاح تغییر شکل ها، فراهم آوردن تکیه گاهی برای قوس های پا، مفید بودن برای کارآیی عضلات، مانند پاشنه توماس که پاشنه کفش در قسمت داخل امتداد پیدا می کند و برای به کارگیری عضلات به داخل چرخاننده ی پا مفید است.

بیماران اغلب از ساییدگی زیاد کفش شکایت می کنند. بررسی کف کفش در تعیین نوع تغییر شکل و محل های وارد شدن فشار اضافی، تاثیر بسزایی دارد. لازمه این کارآگاهی از محل هایی ساییدگی کفش در پاهای طبیعی است. در پاهای طبیعی، ساییدگی کف کفش خیلی کم بوده و به طور عرضی در امتداد قوس عرضی (عرض قدامی) و قسمت جلو، تخت کفش و همچنین کناره خارجی پاشنه اتفاق می افتد. متخصصان با ارزیابی این ساییدگی ها، از پاهای شما با تجویز صحیح، با استفاده از کفی ها یا کفش های طبی به تعادل شکل صحیح پا کمک می کنند.